‏ 2 5 ✳️ حضرت حق به داود نبى عليه السلام خطاب كرد: قُلْ لِعِبادى: لَمْ اخْلُقْكُمْ لِارْبَحَ عَلَيْكُمْ وَلكِنْ لِتَرْبَحُوا عَلَىَّ. به بندگانم بگو، من شما را از عالم خاك به جهان انسانيت نياورده‏ام تا سودى به من برسد، بلكه شما آفريدم تا از من سود سرشار ابدى نصيب شما گردد. عَبْدى‏ خَلَقْتُ الْاشْياءَ لِاجْلِكَ وَ خَلَقْتُكَ لِاجْلى، وَهَبْتُكَ الدُّنْيا بِالْاحْسانِ، وَ الْآخِرَةَ بِالْإيمانِ. بنده من، اشيا را به خاطر تو آفريدم و تو را محض خودم به وجود آوردم، دنيا را از باب احسان به تو بخشيدم و آخرت را از طريق ايمان به تو ارزانى داشتم. در حديث ديگر: اى بندگانم! نيافريدم تا كم را براى خود زياد كنم و در كنار آفريده‏ها از وحشت تنهايى درآيم، يا از مخلوقات به خاطر ناتوانى كمك بگيرم، تا براى خود سودى جلب كنم، يا ضررى از خود دفع نمايم، اگر تمام مخلوقات آسمان‏ها و زمين بر طاعت و عبادت من اجتماع و اتفاق كنند وشب و روز خود را در بندگى بگذارند، چيزى به من و سلطنت و ربوبيت من اضافه نمى‏كنند كه من منزّه و برتر از اين امورم. «3» در معارف اسلامى بر اين حقيقت، زياد اصرار شده كه خود را بشناس و به اين معنا واقف شو كه از كجايى و از كيستى و در كجايى و به كجا مى‏روى و براى چه آفريده شده‏اى و تو را چه مسئوليتى بر عهده است كه اگر به هر يك از اين مسائل جواب عملى داده شود، راه گناه بسته گردد و راه صواب و ثواب باز شود، فطرت شكفته گردد، عقل به حركت آيد، وجدان به نشاط گرايد، آثار نبوت و امامت و قرآن در خزانه وجود آدمى ظاهر شود و از انسان منبعى از ايمان و عمل صالح و حسنات‏ اخلاقى به وجود آيد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 267 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2