2 ✳️ حضرت سجّاد عليه السلام به اين معنى توجه مى‏دهند كه ‏هاى مردم متفاوت است يك نيّت براى انجام عمل شيطانى است، يك نيّت براى كلاه گذاشتن سر مردم، يك نيّت براى جلب توجه مردم به عمل خير يك نيّت از نظر خير بودن ضعيف، يكى متوسط و يكى شديد. بهترين نيّت آن است كه انسان قصدش براى انجام عمل فقط و فقط كسب رضاى حضرت حق باشد، در دنياى كارى به خوش آمدن و بد آمدن مردم نداشته باشد و در آخرت كارى به جلب بهشت و دفع دوزخ. در تمام مراسم عبادى و در مسئله خدمت به خلق، جز رضاى محبوب هدفى و قصدى و خواسته و نيّتى نداشته باشد. البته در چنين نيّت و عملى قهراً خوش آمد مردم و جذب بهشت و دفع دوزخ هست، ولى براى تحقق بهترين نيّت چاره‏اى جز اين نيست كه انسان با كمك حق و رياضت‏هاى شرعى و دقّت در معارف الهيه نيّت را تا خالص شدن از تمام شوائب ظاهرى و باطنى سوق دهد. وقتى رابطه نيّت با جلب خشنودى مردم و با جذب بهشت و دفع جهنم بود، اين نيّت، به نظر قرآن مجيد و روايات و اخبار، بهترين نيّت است. اين است آن نيّتى كه حضرت سجّاد عليه السلام از وجود مقدس پروردگار درخواست مى‏كند. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 227 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2