انس با صحیفه سجادیه
2 ✳️ چرا امام زين العابدين عليه السلام فرمودند: «أَوْسَعَ رِزْقِكَ عَلَيَّ إِذَا كَبِرْتُ» مگر خداوند هر كسى را از آغاز تا پايان عمر معين نكرده، مگر گفته نمى‏شود كه و روزى از قبل براى انسان مقدر شده و به موقع لزوم به او خواهد رسيد، پس فرقى نمى‏كند از دوران جنينى تا پايان عمر روزى تضمين شده است، از اين رو بعضى استدلال مى‏آورند كه قرآن در سوره هود (آیه 6) مى‏فرمايد: وَ مَا مِن دَآبَّةٍ فِى الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا و هيچ جنبده ‏اى در زمين نيست مگر اين كه روزىِ او برخداست. راستى، آيا واقعاً روزى از قبل مقدر شده و نيازى به حركت و تلاش ما نمى‏باشد يا نه بايد به دنبال روزى حركت كرد اگر چه خداوند اين روزى را تضمين كرده، به عبارت ديگر: از تو حركت، از خدا بركت. از اين رو بايد گفت: افرادى كه سخن از خوردن روزى بدون حركت و تلاش را مطرح مى‏كنند و گاهى به آيات يا روايات استدلال مى‏كنند افرادى سست و بى‏ حال بوده و اطلاعى از شناخت واقعى دين و مذهب و قرآن و روايات نداشته و افرادى نادان و تنبل هستند در حالى كه دين ما مخالف و بوده و موافق رشد و فعاليت‏ هاى مثبت در زندگى است. و حال آن كه اگر كسى اهل مطالعه و تحقيق باشد و با اندك آشنايى كه به قرآن و احاديث پيدا كند، متوجه اين آيه خواهد شد كه قرآن مى‏فرمايد: وَ أَن لَّيْسَ لِلْإِنسنِ إِلَّا مَا سَعَى‏» «نجم 39» و اين كه براى انسان جز آنچه تلاش كرده [هيچ نصيب و بهره‏اى‏] نيست. پس هر گونه بهره‏گيرى مادى و معنوى انسان ميسر نمى‏شود مگر به سعى و تلاش خود شخص. پس اين را قبول داريم كه : 1. روزى را خدا مى‏رساند 2. و روزى تمام موجودات نزد خداوند تضمين شده است كه با تلاش و كوشش و فعاليت خود شخص ميسر خواهد بود. در اين قانونِ تلاش و حركت و به دست آوردن روزى، احدى مستثنى نيست حتى‏ پيامبران و امامان و اولياى الهى هم، هميشه در تلاش و كوشش بودند و در واقع اسلام با تنبلى و سستى مخالف است. از اين رو پيامبران يا چوپانى مى‏كردند يا خياطى يا زره بافى يا كشاورزى ... اگر روزى به خودى خود مى‏رسد پس نبايد پيامبران و امامان و اولياى خدا كه از همه آشناتر به مفاهيم دينى و دستورهاى الهى بودند اين همه براى روزى تلاش و كوشش كنند. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 9 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
118 مشاهده