🍃صاحب خانه دلم چه خوب است که وقتی به تو دل می‌بندیم کسی نمی‌تواند دلمان را از تو بکَند. دل کندن از محبّت‌های زمینی، حکم جان کندن را دارد حالا اگر به تو دل بستیم و خواستیم از تو دل بکَنیم چه بلایی به سرمان می‌آید؟! بارها و بارها دنیا به من ثابت کرده با عشق، سر سازش ندارد دنیا جز عشق خودش، با هر چه عشق است دشمن است. دشمنی دنیا با عشق تو از روز هم روشن‌تر است، چه نیازی به اثباتش؟! ولی چه قدر خوشبختیم که دنیا هر چه قدر هم با عشق تو دشمن باشد دستش به آن نمی‌رسد. عشق تو، هم خودش حصار و هم در حصار است. حصار است برای ایمان ما و خودش در حصار پناه خداست. خدا حکم کرده دست دنیا به عشق تو نرسد و این چنین تقدیر کرده: هر کسی عاشق تو شد، بی برو برگرد با ایمان از دنیا برود. چه خوب است که فاصله‌ها حریف عشق تو نمی‌شوند. در میان انبوهی از فاصله‌ها نه تو از یاد عاشقانت می‌روی و نه عاشقانت از یاد تو می‌روند. خدا ما را به دل کندن از کسانی که دل‌بسته‌شان هستیم امتحان می‌کند ولی چه خوب است خدایی که هیچ گاه ما را به دل کندن از تو نمی‌آزماید. وای اگر دل کندن از تو ابتلای خدا برای ما بود، چه خاکی به سر می‌کردیم! خدا ما را به دل کندن از هم امتحان می‌کند تا بیشتر از پیش به تو دل ببندیم. می‌خواهم همۀ دلم را به تو ببندم با من دوست شو تا هیچ کجای دلم، خانۀ هیچ کسی جز تو نباشد. شبت بخیر صاحب خانۀ دلم!