🔅🔅🔅 📚37-فی رجال الکشی ؛ باسناده عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّيِّ، قَالَ‏، قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا (ع) جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّهُ وَ اللَّهِ مَا يَلِجُ‏ فِي صَدْرِي مِنْ أَمْرِكَ شَيْ‏ءٌ إِلَّا حَدِيثاً سَمِعْتُهُ مِنْ ذَرِيحٍ يَرْوِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع)، قَالَ لِي وَ مَا هُوَ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ سَابِعُنَا قَائِمُنَا إِنْ شَاءَ اللَّهُ، قَالَ صَدَقْتَ وَ صَدَقَ ذَرِيحٌ وَ صَدَقَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع)، فَازْدَدْتُ وَ اللَّهِ شَكّاً، ثُمَّ قَالَ يَا دَاوُدَ بْنَ أَبِي خَالِدٍ أَمَا وَ اللَّهِ لَوْ لَا أَنَّ مُوسَى، قَالَ لِلْعَالِمِ‏ سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ صابِراً مَا سَأَلَهُ عَنْ شَيْ‏ءٍ، وَ كَذَلِكَ أَبُو (ع) لَوْ لَا أَنْ قَالَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ‏ لَكَانَ كَمَا قَالَ، قَالَ، فَقَطَعْتُ عَلَيْهِ. 49 » ◽️از داوود رقی گفت : به امام رضا عرض کردم : فدایت شوم همانا به خدا قسم چیزی از امور شما در سینه من نمی¬آید مگر حدیثی که از ذریح شنیدم که از امام باقر روایت می¬کند فرمود : آنچه گفته چیست ؟ گفت شنیدم می¬گوید هفتمی ما قائم ماست إِنْ شَاءَ اللَّهُ ، گفت : راست می¬گویی و ذریح راست گفت و امام باقر راست گفت ، به خدا قسم شکم زیاد شد ، سپس گفت : ای داوود بن ابی خالد آگاه باش اگر نبود ( بی صبری ) موسی ، گفت : به عالم گفتم من را انشا الله صابر خواهی یافت نمی¬پرسم از چیزی ( که شما را خوش نیاید ) پدرم اگر نفرموده بود انشاالله همانطور شده بود که فرمود ، گفت : پس دیگر نپرسیدم . 🔅🔅🔅 📚38-فی بصائر الدرجات باسناده عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَنْصُورٍ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى‏ وَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً قالُوا وَجَدْنا عَلَيْها آباءَنا وَ اللَّهُ أَمَرَنا بِها قُلْ إِنَّ اللَّهَ لا يَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ أَ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ‏ فَقَالَ أَ رَأَيْتَ أَحَدٌ يَزْعُمُ أَنَّ اللَّهَ أَمَرَ بِالزِّنَاءِ وَ شُرْبِ الْخَمْرِ أَوْ بِشَيْ‏ءٍ مِنْ هَذِهِ الْمَحَارِمِ فَقُلْتُ لَا فَقَالَ مَا هَذِهِ الْفَاحِشَةُ الَّتِي يَدَّعُونَ أَنَّ اللَّهَ أَمَرَ بِهَا فَقُلْتُ اللَّهُ أَعْلَمُ وَ وَلِيُّهُ‏ قَالَ فَإِنَّ هَذِهِ فِي أَئِمَّةِ الْجَوْرِ ادَّعَوْا أَنَّ اللَّهَ أَمَرَهُمْ بِالايتِمَامِ بِقَوْمٍ لَمْ يَأْمُرِ اللَّهُ بِالايتِمَامِ بِهِمْ فَرَدَّ اللَّهُ ذَلِكَ عَلَيْهِمْ وَ أَخْبَرَنَا أَنَّهُمْ قَدْ قَالُوا عَلَيْهِ الْكَذِبَ فَسَمَّى اللَّهُ‏ مِنْهُمْ فَاحِشَةً. 50 » ◽️در بصائر الدرجات با اسنادش از محمد بن منصور آمده گفت : آن حضرت را سؤال كردم از قول خداى عزّوجلّ: «وَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً قالُوا وَجَدْنا عَلَيْها آباءَنا وَ اللَّهُ أَمَرَنا بِها قُلْ إِنَّ اللَّهَ لا يَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ أَ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ» ، يعنى: «چون فاحشه (و خصلتى را كه در زشتى در سر حد كمال است)، به جا آورند، گويند كه: يافته‏ايم بر اين عمل زشت پدران خود را، و خدا ما را به آن امر فرموده. بگو: به درستى كه خدا امر نمى‏فرمايد به زشتى و ناپسند. آيا مى‏گوييد و افترا مى‏بنديد به خدا آنچه را كه نمى‏دانيد؟» راوى مى‏گويد كه: حضرت فرمود كه: «آيا كسى را ديده‏اى كه گمان كرده باشد كه خدا امر فرموده به زنا و آشاميدن شراب، يا چيزى از اين محرمات؟» عرض كردم: نه، فرمود كه: «اين فاحشه كه ادعا مى‏كنند كه خدا ايشان را به آن امر فرموده، چيست؟» عرض كردم كه: خدا و ولىّ او بهتر مى‏دانند.فرمود كه: «اين سخن در شأن ائمه جور است. مخالفان ادعا كردند كه خدا ايشان را امر فرموده به اقتدا كردن به گروهى كه خدا ايشان را به اقتدا كردن به ايشان، امر نفرموده. پس خدا اين را بر ايشان رد فرمود و خبر داد كه ايشان بر او دروغ گفتند، و اين اقتدا را كه از ايشان سر زد، فاحشه ناميد». 📝 پی نوشت: 49. رجال الكشي - إختيار معرفة الرجال ؛ النص ؛ ص373 و ص: 374 . 50.بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم ؛ ج‏1 ؛ ص34. ⏪ ادامه در پست های بعدی... @salmanraoofi