انجمن سواد رسانه طلاب
#تحلیل | #برداشت_آزاد 🔘 این 9 دقیقه را ببینید، برداشت با شما ▪️پس از استقبال گسترده از برنامه «مه
| 🔘فارغ از اینکه در هر قسمت مهلا چی می‌گذره، این سنخ برنامه ها دو ایراد اساسی داره ✍️عرفان ◾️اول اینکه در سنت عزاداری ما، مداح جدای از روحانیِ عالِم، معنا نداره. این سکولاریسمِ دین و مداحی زمانی اتفاق افتاد که منبری بعد از سخنرانی، مجلس رو ترک کرد و براش مهم نبود روضه‌خون، چی می‌گه؛ در حالی‌که این شان متخصص دینه که مداحی رو جهت‌دهی کنه و اگر ایرادی هست بگه. ▫️پس اشکال اول، جدایی مداحان از نهاد دین و روحانیت بود؛ همچنان‌که در مهلا می‌بینیم یک مداح (هر چقدر هم بزرگوار و با اخلاص باشه) در یک تاک شو، محور برنامه شده و خبری از تخصص در دین هم نیست! ویژگی مهم برنانه های تاک شو، مجری برنامه‌ست که باید سرشناس و آگاه در موضوع برنامه باشه. مثلا در دورهمی (با تمام اشکالاتش)، مجری برنامه می‌فهمید چی بگه و چی نگه، خودش از کارکشته های تلویزیون بود و اگر هم خط قرمز رو رد می‌کرد، با سانسور حل می‌شد. یعنی الآن جوری شده که آقای مدیری در دورهمی، میاد دوگانه‌ی میدان و دیپلماسی ظریف رو به تمسخر می‌گیره، اون وقت یک خوش صدای کارنابلد در برنامه‌ش زیراب دین و انقلاب رو می‌زنه! این مساله در بی‌سوادی مجری و سپردن تریبون به کسانی که اهلش نیستن، ریشه داره. ◾️نکته‌ی دوم، طبق معمول، گَرته برداری نابخردانه‌ی ما از اونور آبه. شنیدیم که در غرب، خواننده ها می‌تونن موج های عظیم فرهنگی یا ضد فرهنگی ایجاد کنن؛ و به این نتیجه رسیدیم که پس ما هم بیایم از مداحان (به جای خواننده ها) سلبریتی بسازیم، تا بتونیم نسل جوون رو با خودمون همراه کنیم. ▫️غافل از اینکه گروه های معروف خارجی یا خواننده های پرطرفدار غربی، تماما به کمپانی های پشت صحنه وابسته هستن و بدون اجازه‌ی اونا آب نمی‌خورن! بنده تقریبا از سال ۲۰۱۰ به این طرف موسیقی های خارجی رو دنبال می‌کردم؛ تقریبا تمام باند های معروف در امریکا، سیاست های یکسانی رو، در قالب های متفاوت، جلو می‌برن. از مادونای کابالیست بگیرید تاااا همین بیلی بنده‌ی خدا (آیلیش یعنی بنده‌ی خدا!) که همون خط شیطان‌پرستی رو دنبال می‌کنه؛ کی‌پاپ هم که وضعش معلومه. ◾️یعنی صنعت رسانه‌ی موسیقی پاپ، کی‌پاپ، متال، هوی متال و... تماما با یک استراتژی (مثلا ترویج دین نوین جهانی) حرکت می‌کنن و خود آیدِل (Idol=بُت) ها هم از خودشون اختیاری ندارن، هر چی کمپانی امر بکنه می‌گن چشم. ▫️اگر قراره از ها سلبریتی بسازیم (فارغ از اینکه این کار چقدر صحیحه و با مبانی ما سازگاره) باید دقت کنیم که این به برنامه‌ریزان پشت صحنه جواب پس بده؛ سلبریتی ها خودشون فهم و علم کافی برای هدایت جامعه رو ندارن، حداکثر می‌تونن به عنوان یک بازوی فرهنگی، حرفا رو از متخصصین بگیرن و با برنامه‌ی قبلی (نه کیلویی مثل این عزیز) شروع کنن به تولید محتوا و سخنرانی و... ◾️شاید بفرمایید مداح که سلبریتی نیست! بله مداح سلبریتی نیست، اما وقتی یه نفر (بخوانید مجری ) به خاطر شهرتش، نه تخصصش (سواد و"سیاسی که خبری نیست)، از راه می‌رسه و شروع می‌کنه به جذب ، این یعنی اون مداح شده و نه به خاطر تخصصش، بلکه به خاطر شهرتش داره توی هر چیزی دخالت می‌کنه. ▫️پس اولا برنامه‌ی مهلا اشکالش اینه که مداح از زیر چتر عالِم دین خارج شده و ریشه‌ی این مساله در هیات های مداح‌محور و منبری های بی‌توجه به مداحیِ بعد منبره (بخوانید انفعال حوزه در قبال تعزیه و حفظ آداب عزاداری) ◾️ثانیا اینکه یک مداح با امکانات این مملکت معروف بشه، جدای از درست و غلط بودنش، باید هدایت شده باشه و خوراک فکریش و جهتدهی برنامه رو، متخصصین فن تعیین کنن، نه یک کسی که صداش قشنگه (مداح، خواننده) یا بَر و روی خوبی داره (بازیگر، مدل). ▫️تا وقتی در کشور ما مدیریت فرهنگی وجود نداشته باشه و هر کس که از راه می‌رسه، شروع کنه به جریان سازی و جذب مخاطب در گستره‌ی وسیع، مهلا و مهلا ها اجتناب ناپذیرن. 🔻انجمن سواد رسانه طلاب🔻 ایتا | روبیکا | اینستاگرام 🆔@savad_rasaneh