🔹در فراز: «أَنْ تَهَبَ لِي مُوبِقَاتِ الْجَرَائِرِ وَ تَسْتُرَ عَلَيَّ فَاضِحَاتِ السَّرَائِرِ.» از حضرت حق مي‌خواهيم هلاک کننده‌ي انسان را ببخشد و بر امور پنهاني رسوا کننده، پوششي قرار دهد؛ زيرا اعمال و رفتار انسان، از حالات نفساني او سرچشمه مي‌گيرد. 🔸وقتي در نفس انسان انحراف يا غفلتي پيش مي‌آيد، اين انحراف و غفلت در صحنه‌ي عمل نيز ظهور پيدا مي‌کند و تأثير متقابل در روح مي‌گذارد. به اين صورت که اگر عمل نيک و شايسته باشد به دل و قلب نيز حيات تازه مي‌بخشد و اگر عمل قبيحي باشد، آثار نامطلوب روحي و آخرتي و گاهي دنيايي در بر دارد. 🌸کانال نشر بیانات استاد تحریری👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2737373185Cddac684369