‍ #سرگذشت_بزرگان 📗حافظ در بیست سالگی یکی از مشاهیر ممتاز علم وادب ‌پارسی شناخته شد ✍️خواجه شمس الدین محمد شیرازی ملقب به لسان الغیب یکی از مشهورترین و نامدارترین شاعران تاریخ ایران زمین بوده که در  قرن هشتم هجری قمری می زیسته است. هر چند تاریخ تولد حافظ  دقیقا معلوم نیست اما اکثر مورخین بر این باورند که وی در سال 726 ه.ق در شهر شیراز چشم به جهان گشود و پدرش بهاء الدین در دوران سلطنت اتابکان فارس از اصفهان به شهر شیراز مهاجرت نموده و حافظ در این شهر رشد کرده و به مکتب و مدرسه رفته است. گفته می شود که اگر چه حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بوده اما به دلیل نبوغی که در سرودن اشعار داشته؛ بعد از اتمام درس معمول خود در کلاس های درس علما و فضلا شرکت نموده و در دوران جوانی تمامی علوم مذهبی و ادبی را فراگرفت بطوریکه در بیست سالگی یکی از مشاهیر ممتاز علم و ادب دیار خود شناخته شد. به حافظ؛  لقب های لسانُ‌الْغِیْب، تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسانُ‌الْعُرَفا و ناظِمُ‌الاُولیاء  داده اند در ضمن  دوران حیات وی‌ مقارن بوده است با  دوره فرمانروایی آل اینجو و مظفریان و تیموریان و سبک نوشتاری حافظ سبک عراقی است. ازدواج و فرزند: آنچه از دیوان خواجه حافظ استنباط می شود نشان می‌دهد این شاعر یک بار ازدواج کرده و پسری نیز داشته است. هرچند که این اطلاعات هرگز تایید نشده اند اما تاریخ‌نگاران معتقدند که حافظ احتمالا در سال 744 هجری قمری  و در سنَ 17 سالگی ازدواج کرده است و در همان اوایل ازدواج؛ پسری از وی متولد شده است. همچنین تاریخ‌نگاران بر این باورند که اولا": همسر حافظ چند سال بعد از ازدواج فوت کرده است. ثانیا":پسرش در ایام جوانی و در راه سفر به هندوستان کشته شده است. حافظ علاوه بر سرودن شعر وتبحر در علم و ادب حافظ قران نیز بوده است و به همین لحاظ تخلَص (حافظ) را برای خود انتخاب کرد و در غزلیات خود هم از این عنوان استفاده کرده است. حافظ در جوانی با سرودن غزلیات زیبایش مورد توجه حاکمان آن دوره قرار داشته و آنها احترام فراوانی به او می گذاشتند. گفتنی است :  حافظ برخلاف شیخ اجل سعدی شیرازی بیشتر عمر خود را در شیراز سپری نموده و تنها یک سفر کوتاه به بندر هرمز داشته است. حافظ علاوه بر شهرتی که دارد از وی آثار مختلفی به یادگار مانده است.دیوان حافظ مهمترین اثار اوست که شامل 500 غزل، چند قصیده، دو مثنوی، چندین قطعه و تعدادی رباعی است که تا کنون بیشتر از چهارصد بار به شیوه‌های مختلف و به زبان فارسی ترجمه و به چاپ رسیده است. حافظ یکی از شاعران محبوب و مورد توجَه مردم ایران و جهان است. از این رو (20 مهر) به عنوان روز بزرگداشت حافظ در ایران انتخاب شده که در راستای همین مناسبت، برنامه های متنوعی در آرامگاه این شاعر شهیر یعنی شهر شیراز برگزار می شود. مذهب حافظ: حافظ که در همه دیر و در همه ی روزگار تاکنون به شیفتگی و شیدایی اش دیده نشده، بدون تردید از مسلمانان تمام عیار بوده است که نسبت به ساحت قدس حضرت علی(ع) و عترت و خاندان حضرت ختمی مرتبت(ص)  ارادت عاشقانه ای داشته است ، چنانچه در یک رباعی می گوید: در مذهب ما کلام حق ناد علیست / طاعت که قبول حق بود یاد علیست /از جمله آفرینش کون و مکان/ مقصود خدا علی و اولاد علیست ونیز حافظ غلام با اخلاص بارگاه حضرت علی مرتضی(ع) را شاه می داند و سالکان راه را نصیحت می نماید که اگردرراه ارادت و عشق ورزیدن به شاه جهان یعنی علی بن ابیطالب(ع) صادق باشی به مقام شاهی می رسی چنانکه خود می گوید: ای دل! غلام شاه جهان باش و شاه باش /  پیوسته در حمایت لطف الله باش وفات_ آرامگاه : چنانچه تاریخ درگذشت این غزلسرای برجسته و خوش سخن ایرانی را سال 792هجری قمری بدانیم؛ حافظ در 66 سالگی بدرود حیات گفته است. آرامگاهش در شهر شیراز در فضایی آکنده از عطر و زیبایی گلهای روح پرور و به منطقه ی حافظیه معروف است.. امروزه این مکان یکی از جاذبه‌های مهمّ گردشگری به شمار می‌رود که بسیاری از مشتاقان شعر و اندیشه‌ ی حافظ را از اطراف و اکناف جهان به این مکان دیدنی ودل نواز و دلگشا می‌کشاند و زیارتگاه صاحب نظران و عاشقان شعر و ادب پارسی است. 🖌علی جعفری مزینانی #شاهدان_کویر_مزینان 🆔 @sh_mazinan