در عزت قناعت
یکی، نیشکر داشت بر طَبقَری
چپ و راست، گَردَنده بر مشتری
به صاحبدلی گفت در کُنجِ دِه
که: بِستان و چون دست یابی، بده
بگفت آن خردمندِ زیباسرشت
جوابی که بر دیده باید نبشت:
تو را صبر بر من نباشد مگر
ولیکن مرا باشد از نیشکر
حَلاوَت ندارد شکر در نیاش
چو باشد تقاضایِ تلخ، از پیاش
نکات:
طبقری: طَبَق کوچک.
بستان: بگیر. معنی مصراع: این نیشکر را از من بگیر و هر وقت پول داشتی، بده.
نبشت: نوشت.
دیده: چشم.
مگر: شاید. معنی بیت: شاید تو نتوانی برای گرفتن قیمت نیشکر از من، صبر کنی؛ اما من برای استفاده از نیشکر، میتوانم صبر کنم.
حلاوت: شیرینی.
کلیات سعدی، بوستان، باب ششم در قناعت، ص ۳۳۷.
#بوستان_سعدی
#سعدی
🖊📚"آن" (فرهنگ، هنر، ادبیات)
@shekardast