بهار میرسد ولی ترانه کم می آورم برای شعر شور شاعرانه کم می آورم بهار میرسد ولی اسیر می شوم چرا نفس میان تنگنای خانه کم می آورم دوباره سبز میشوی میان دستهای من تو سبز می شوی و من جوانه کم می آورم بپبچ دور من بپیچ و از سرم عبور کن برای قطع کردنت بهانه کم می آورم به روی شاخه های تازه ی دلم شکوفه کن پرنده باش اگر چه  آشیانه کم می آورم همیشه دوست دارمت.به سینه میفشارمت ولی برای گریه تو شانه کم می آورم آورم و قول میدهم اگر دوباره عاشقم شوی برای چشمت عشوه زنانه کم می آورم #معصومه_سادات_اسدیان ـــــــــــــــــــــــــــ♥️ℒℴνℯ♥️ــــــــــــــــــــــ @sherziba110