💡ولایت و محبتی که وحدت ساز است... به این روایت عجیب و شیرین از آقا امام رضا (ع) تأملی کنید سپس توضیح مرحوم آیت الله بهجت را در کتاب رحمت واسعه (ص34) مطالعه بفرمایید: «كُن مُحبّاً لِآل محمد (ص) و إن كنت‌ فاسقا و محبا لمحبیهم و إن كانوا فاسقین‌» دوستدار اهل‌بیت محمد (ص) باش، حتی اگر فاسق باشی و دوست‌دار محبین آن‌ها باش‌، حتی اگر فاسق باشند» (بحار ج۶۶ص۲۵۳) ♦️روح عبادات، ولایت‌ ولی‌الله 🔰آیت الله بهجت (ره) روح عبادات، ولایت‌ الله است و ولایت ولى ‌الله هم ولایت‌ الله است. ما با ائمۀ اثناعشر و انبیا و اوصیا کار نداریم، الّا اینکه خدا با این‌ها کار دارد. دوستى خدا و امتثال امر خدا با دوستى این‌هاو امتثال ایشان است.... بلکه اگر انسان، مؤمن را لِإیمانه(به‌‌سبب ایمانش) دشمن داشته باشد، مثل این است که انبیا و اوصیا را دشمن داشته است؛ البته لِإیمانه. برعکس در طرف عفو [و بخشش خدا] ظاهراً این قید «لِإیمانه» مطرح نیست [و فقط همین محبت کافی است]؛ چون در روایات دارد (از او زیاده طلبیدم، پس برایم محبین را نیز افزود؛ دوباره زیاده طلبیدم، پس برایم دوست‌دار محبین را نیز افزود). اگر محبی ‌المحبین(دوستدارِ دوستداران اهل‌بیت، لکونهم محبین باشد، این‌ها هم از محبین هستند دیگر. نه! محبی المحبین [هستم] به‌واسطۀ اینکه مثلاً [این محب] به من احسانی کرده است؛ بنابراین من او را دوست دارم و [چون] درواقع، و نفس‌الامر، او دوست خدا بود، از سعۀ(گستردگی و وسعت) رحمت خدا و لطف خدا به خود آن اصل این ‌‌محبی ‌المحبین همین‌طور تا آخر [در این سلسلۀ عفو و بخشش قرار می‌گیرند]. «أحب أحبائهم و إن کانوا فاسقین» @sm_javaheri