🔰 بهجت و سعادت ▪️قسمت چهارم: لذت بدنی و عقلی 🖌 یادداشت چهارم 🔹بنده خدایی می گفت: ❓اگر در بهشت [لذت] نباشد، ما اصلاً برای چی عبادت کنیم، چرا این همه سختی بکشیم؟ ❓چرا این همه روزه بگیریم؟ ❓چرا این همه جهاد کنیم؟ در عبادت فقط سختی دیده؛ در آن لذّت نچشیده و با خدا ننشسته است. نمی داند که مثلاً همان جهاد باعث می شود رحمت و مغفرت خدا، دم به دم می آید و دارد دل را آباد می کند. ☑️بعضی ها فوتبال را انقدر جدّی بازی می کنند که مثل اینکه اصلاً امرِ دیگری نیست! ⬅️ [به] همین [شخص] گاهی همین موقعی که دارد بازی می کند، می گوییم بیا غذا بخور. ✅ می گوید این مهّم تر است. این "مهّم تر"ی که دارد می گوید، این یک لذّتی درونش دارد. ❓این چه لذّتی است؟ لذّت پیروز شدن؛ جناب بوعلی گفت این لذّت لذّت وهمی است؛ ❗️نکته: این نفیِ بازی کردن نیست. بازی باید باشد، ولی قصدمان [آن است که] درونش احساس می کند به یک چیزی دست یافته. [به طور کلی] جناب بوعلی می خواهد بگوید [که] در کنار حس، که یک قوۀ ماست ما یک حواس باطنی هم داریم. حواس باطنی مثل ⬅️قوۀ خیال ⬅️و قوّۀ واهمه ✅می خواهد بگوید حس باطنی و ادراکات باطنی و لذّت های باطنی، برتر از لذّت های حسی است. ⬅️ یعنی لذّت حسی که شما خیال می کنید از همه بهتر و قوی تر هست، اینجوری نیست ✅ بلکه لذّت های برتری هم داریم. #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه چهارم و پنجم https://eitaa.com/solookvaerfandaramal