🔰 بهجت و سعادت ▪️قسمت چهارم: لذت بدنی و عقلی 🔹ابتدائاً می گوییم کسانی که معتقد به دین نیستند، {لذت های حسی را ترجیح می دهند.} ❌امّا فقط این نیست! بعضی متدیّنین ما هم هستند. ☑️بنده خدایی می گفت اگر بهشت باغ نداشته باشد و در آن جنّات تجری، مساکِن [طیّبه نباشد]، اصلاً ما برای چی داریم عبادت می کنیم؟! ❗️اصلاً مثل اینکه {خود} عبادت، برایش لذّت ندارد. من به عموم مردم حق می دهم {اینگونه فکر کنند} چون نچشیده اند. [اگر] بچشد، این حرف ها را نمی زند. ☑️ آیت الله العظمی بهجت می فرمود: آن موقعی که {آدم} نماز می خواند، این پادشاهان عالم کجا هستند که بیایند ببینند ما چه لذّتی می بریم. یعنی این لذّت های فانی به پای این لذّت های ما نمی رسد ⬅️ اگر آدم بچشد اصلاً می گوید این نباید داشته باشد. ❗️آن ها چیست؟! {از لذت عقلی تعبیر می شود به} ⬅️"لذّت قوی" ⬅️"لذّت چیره" ⬅️"لذّت غالب" ⬅️"لذّت برتر". پس اوهام عموم اینچنین است که ⬅️ بقیه لذّات {غیر حسی} ضعیف و ناچیز است. به چشم نمی آید ⬅️ یعنی باید کنارشان بگذاریم. ✅ بلکه اصلاً باید یک چیز دیگر گفت، اگر خوب نگاه کنیم جز لذّت حسّی نداریم، بقیّه خیالات است. اگر واقعاً بود، آدم را می کِشید. ❓ چرا ما به سمت لذات حسی می آییم؟ ☑️بنده خدایی را می دیدم، مثلاً درمورد غذا صحبت می کرد، دهانش آب می افتاد. نشان می داد چقدر با غذا و با این نوع غذا دارد کیف می کند؛ ❗️یک جوری که مثلاً گویا [اگر] کلِّ عالم را بگردید، انگار یک همچین لذّتی پیدا نمی شود. 🗂 جلسه چهارم https://eitaa.com/solookvaerfandaramal