تقریباً در تمامی نظریه‌های کلاسیک و معاصر در مورد رهبری، توانایی سخنوری یک مهارت ضروری برای رهبر شناخته می‌شود. در واقع رهبر باید بتواند مخاطبان - مردم یا پیروان یا اعضای سازمان- را در راستای یک هدف برانگیزد و فن بیان در این زمینه، یک عامل اساسی است. شاید این عمومی‌ترین ویژگی شخصیتی آیت‌الله خامنه‌ای باشد که اغلب مردم ایشان را به آن می‌شناسند. همین ویژگی در مقاطعی که به اوج خود رسیده توانسته در آگاهی بخشی و انگیزش مردم در ارتباط با موضوعات خاص، تعیین کننده سرنوشت کشور باشد.
...این ویژگی در دوره رهبری ایشان نیز ظهور و بروزهای گوناگونی داشته است. در فضای غبارآلود تیرماه ۱۳۷۸ و خردادماه ۱۳۸۸، هربار سخنان رهبر انقلاب بود که برای طیف قابل توجهی از مردم در رابطه با ابهامات در مسائل کشور روشنگر و آرام‌بخش شد.
همین مهارت در انتقال مطلب را می‌توان در مکتوبات آیت‌الله خامنه‌ای نیز ردگیری کرد. انتشار چندین اثر تالیفی و ترجمه‌ای گوشه هایی از این توانایی را نمودار می‌کند؛ از جمله ترجمه‌ی مانند "صلح‌الحسن علیه السلام" که توانسته میان خلاقیت ادیبانه با وفاداری به متن، جمع کند.
#کتاب_چهارم_سیر_مطالعاتی
#کتاب_از_نیمه_خرداد
#بخش_یکم
@t_manzome_f_r
مجموعه تبیین منظومه فکری رهبری