بنده گاهی که در صحبت‌ها بعضی کسان را به توطئه‌های دشمن تنبّه می‌دهم، افرادی می‌گویند: آقا! شما چرا به دشمن خارجی می‌پردازید؟ چرا به مسائل خودمان، به کمبودهای خودمان اشاره نمی‌کنید؟ حرف باید روشن بشود. اگر دشمن خارجی در مقابل خود کمبودها را، ضعف‌ها را، زمینه‌ها را مشاهده نکند، نمی‌تواند تسلط پیداکند. اینکه چیز بدیهی و روشنی است؛ بارها هم گفته‌ایم. اصلا کامیابی دشمن ازبیرون در آن صورتی است که در درون صفوف داخل نظام ـ داخل کشور و داخل جامعه ـ نقاط ضعف ونقاط خلاء وجود داشته باشد. در اینکه شکی نیست. اما دشمن خارجی را نمی‌شود منکر شد. دشمن خارجی می‌آید از همین ضعف‌ها حدّاکثر استفاده را می‌کند. هیچ انسانی را، هیچ جامعه‌ای را و بیش از همه هیچ مسئولی را کسی مدح نخواهد کرد که دشمن را نبیند؛ تلاش دشمن را نفهمد؛ سواستفاده‌ی دشمن را از ضعف‌های خودی بجا نیاورد. آری؛ دشمن خارجی یک حقیقت است؛ منتها دشمن خارجی می‌آید از ضعف‌های ما استفاده می‌کند. نظام اسلامی اگر در درون توانسته باشد این ضعف‌ها را برطرف کند، یقیناً‌ دشمن خارجی ناکام خواهد ماند؛ امّا وقتی که دشمن خارجی حمله میکند، وظیفه‌ی فوری و فوتی، مواجهه با اوست. (۱۴مهر۱۳۷۹) #کتاب_چهارم_سیر_مطالعاتی #کتاب_از_نیمه_خرداد #بخش_دوم @t_manzome_f_r مجموعه تبیین منظومه فکری رهبری