در فرهنگ ۲۵۰_ساله بر خلاف نظرِ سطحی نگرِ کسانی که «امامت» را چیزی در قبال «خلافت» و «حکومت» پنداشته و آن را صرفاً یک منصب معنوی و روحی و فکری شمرده اند، در فرهنگ تشیع «رهبر امت» است؛ هم در امور و نظم و نسَقِ زندگی مردم و اداره ی سیاسی و اجتماعی جامعه (رئیس دولت) و هم در تعلیم و ارشاد و روحی و گره گشایی از مشکلات فکری و تبیین ایدوئولوژی اسلام (ایدئولوگ). کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۷۰ @t_manzome_f_r