💢 7. 🔹🔸 یکی از زواياي پنهان و مغفول حیات معنوی طلبه های آن زمان، اهتمام به برخی است. الان منظورم ازاین تعبیر رو میگم. 🔻🔻 بزرگترها یادمون داده بودند باید برخی اوقات و برخی محافل رو قدر بدونید. به همین دلیل بعضی ها سعی می کردند چند روز در هفته، رو در بخوانند. 🔹🔸 اما یکی از شیرین ترین تجارب معنوی بچه ها، اهتمام به بود. بعضی ها طوری برنامه ریزی می کردند که حتما نماز صبح مسجد آیت الله بهجت باشند، اون هایی که صبح نمی رسیدند، نماز خودشون رو به مسجد فاطمیه می رسوندند تا نماز رو با آقای بهجت بخوندند. عجب حال و هوایی داشت در نماز... درس اخلاق عملی بود نمازهای جماعت مرحوم آقای بهجت... 🔹🔸 شب های جمعه، آیت الله در مسجدشان اقامه جماعت و بعد از آن داشتند. برخی از طلبه ها مقید بودند حتما نماز و روضه آقای جوادی را شرکت کنند. 🔸🔹 مسجد خیلی بزرگ نبود، وارد مسجد که می شدند، یکی یکی با افراد سلام و علیک می کردند، فضای عاطفی و دلنشینی بود و آقای جوادی در دسترس و قابل ارتباط بودند. محفل خاصی بود نماز شب جمعه های. نماز با طمأنینه آیت الله جوادی آملی، دیدن وقار و ادب این مرد الهی، خودش بود. 🔹🔸 بعد نماز چند دقیقه ای می نشستند و اگر طلبه ای سوالی داشت کنار سجاده آقا می نشست، سؤالش را می پرسید. ایشان هم معمولا جواب سه چهار نفر را می دادند. خیلی ها با همان چند جمله کوتاه ابهام های بزرگ شان حل میشد.. 🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸 @taalighat