✍ مسئله محوری پوششی بر مسئله گریزی 🔹در نظام دانش موجود و مسلط کاملاً بر اهمیت مسئله در فرایند اندیشه و تحقیق تأکید می‌کنند. 🔸این تأکید ظاهری بر اهمیت مسئله، موقعیت مسئله گریزی ما را پنهان ساخته است. این تأکید کردن نوعی استتار کردن موقعیت است. این تأکید کاملاً ظاهری و به شیوه کاملاً تصنعی و نا اصیل و غیر کار کردی است. در اینجا ما درگیر نوعی ریاکاری معرفتی هستیم که به موجب آن تظاهر به پذیرش مسئله می‌کنیم و برای اثبات این ظاهرگرایی و ریاکاری مجموعه ای از مناسک و آئین ها را به جا می آوریم. 📑 این آئین ها را هم در فرم طرح نامه پایان نامه ها و رساله های دانشجویان و محققان مراکز پژوهشی می‌توان دید و هم در لفاظی های سیاسی و دانشگاهی نهادها و سازمانهای اداری نیز به شکل‌های مختلف حامی مسئله محوری تحقیقات و مطالعات اجتماعی و فرهنگی هستند یا این گونه تظاهر می کنند. آن‌ها نیز اولویت های پژوهشیشان را هر سال اعلام می‌کنند و از این طریق بر ضرورت و اهمیت مسئله ها در تحقیقات اجتماعی و فرهنگی تأکید می‌کنند. ⁉️اینکه آیا واقعاً اولویت‌های اعلام شده مسئله اند یا چیزی دیگر؟ و اینکه آیا آنچه اعلام کرده اند در عمل اولویت و نیاز واقعی آن‌ها هست یا نه؟ اینکه آیا پذیرای نتایج تحقیقات انجام شده مطابق مسئله ها و اولویت‌های اعلام شده هستند یا نه؟ اینها همه پرسش‌هایی هستند که در پرتو همین ریاکاری معرفتی برای همیشه پنهان مانده است. 🔎واقعیت این است که مسئله محوری یا مسئله محور کردن نوعی شعار ایدئولوژیک و راهبرد مدیریتی و لفاظی سیاسی هم هست. از طریق این لفاظی های سیاسی و مدیریتی محققان و مراکز آموزشی و پژوهشی می‌توانند موجودیت و عملکرد خود را موجه سازند و بودجه و امکانات بیشتر جذب کنند. 👇👇 @Taammolate_talabegi