تبیین
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️ آوردگاه تاریخی حقیقت 🔶در سال دهم هجرت، وقایعی رُخ داده است، که همگی آنان نشان دهنده توجّه پیامبر اکرم(ص) بر رهبری جامعه اسلامی بعد از رحلت خویش دارد. یکی از این وقایع، اتّفاقی است که در رخ داده است. واقعه مباهله قبل از واقعه حجّة الوداع و واقعه غدیر خُم، بوده است. در روز مباهله (ع) نازل گردید و پیامبر اکرم(ص) بعد از نزول این آیه خطاب به حضرت فاطمه زهرا(س) و حسنین علیهما السلام و علیّ بن اَبی طالب(ع) فرمودند: «اَلّلهُمَّ هؤلاءِ اَهلی» خدایا این افراد همان اهل بیت من هستند.   💠روز مباهله 🔷در زمان پیامبر اکرم(ص)، مسیحیّت، آنچه را که حضرت عیسی مسیح(ع) آورده بود را تبعیّت نمینمودند و تغییرات و تحریفاتی اساسی در دین اصلی مسیحیّت ایجاد نموده بودند. پیامبر اکرم(ص) بعد از مباحثه ها و محاجّه های بسیاری راجع به عقاید مسیحیّت، همچون بنده بودن عیسی مسیح و نه خدا بودنش، یا واحد و احد بودن الله و نه سه گانه بودنش، تصمیم به با مسیحیّت و به نظر علّامه طباطبایی حتّی نسبت به یهود نیز مباهله صورت دادند. و این دو گروه در ابتدای امر، مباهله را قبول نمودند، امّا بعد از آنکه دیدند پیامبر اکرم دست اهل بیت خویش را برای مباهله گرفته است، از این واقعه ترسیدند و از میمون و خوک شدن گروه هایی در قرون گذشته درس گرفتند و به پرداختن جِزیه تسلیم شدند.   💠 در اسلام 🔷یکی از اتّفاقاتی که دین مبین اسلام در صدد زدون آن از مردم میباشد، کفر و دلبستگیهای مادّی به دنیا میباشد. در روایتی پیامبر اکرم(ص) علّت اصرار مسیحیان بر اعتقادات باطلشان را عادت نمودن آنان به مصرف گوشت خوک و شرابی میدانند، که اسلام آن را حرام اعلام نموده است و این عُلقه به دنیا و سخت بودن ترک آن، منجر به انکار و ردّ اسلام شد. اسلام را خطرناک میداند و در روایتی پیامبر اکرم(ص) میفرمایند:«حُبُّ الدُّنیا رَأسُ کُلِّ خَطیئَةٍ». وقتی آدمی دنیا و مطالب مادّی را در زندگی خویش جزو اصلی ترین اهداف خویش ترسیم نماید، سبب کوری و کری او در نشنیدن حقیقت میگردد و ای چه بسا خَسِرَ الدُّنیا وَ الآخِرَة نیز بگردد.   💠جایگاه مباهله در حقّانیّت پیامبر اکرم(ص) 🔷مسیحیان نجرانی دو کتاب بزرگ و ارزشمند در بین خود داشتند. کتاب جامعه، که صفات پیامبر بعد از حضرت عیسی(ع) در آن آمده بود و کتابی دیگر به نام صحیفه شیث(ع) که در مواقع اختلاف و تصمیم گیری های مهمّ این دو کتاب را حجّت قرار داده و بر روی مبانی این دو کتاب بحث و نظر میکردند. لذا بعد از رسیدن نامه رسول خدا به دست ایشان که در آن پیامبر اکرم آنان را به اسلام دعوت نموده بود، بعد از بحث و نظر، نتیجه بر آن شد که جمعی از بزرگان و دانشمندان حضوری با پیامبر دیدار داشته و با او به استدلال بپردازند تا میزان حقّانیّت ادّعای او بر پیامبر خاتم بودن را محک بزنند.   🔷امّا چناچه که قبلاً گفته شد، آنان از پذیرش استدلالها و آیات قرآن سر باز زدند و پیامبر را به مباهله دعوت نمودند و با خود چنین گفتند که اگر محمّد(ص) با سربازان و سپاهیانش به آوردگاه مباهله آمد او نیز همچون پادشاهان دیگر برخورد نموده است و از مباهله کردن با او نباید ترسید. ابوحارث یکی از دانشمندان نجرانی شرکت کننده در مباهله تا حضور را مشاهده نمود، به دوستانش توصیه نمود که دست از مباهله بردارند. زیرا این عمل را عمل انبیاء گونه میدانست. ابوحارث اعتراف و اقرار به حقّانیّت حضرت محمّد(ص) میکند و صفات او و اهل بیتش را همانند آنچه در کتاب جامعه و صحیفه شیث آمده است برمیشمارد. 🔷نجرانیها خود با چشمانشان سیاهی آسمان و وزیدن بادهای تند و لرزش زمین را حسّ نمودند و از ترس رنگ رُخسارشان زرد شده بود؛ پیامبر اکرم(ص) فرمودند: اگر اینان با من مینمودند همگی به صورت میمون و خوک تبدیل میگشتند و در کمتر از یکسال همگی نابود میشدند. این و این اتّفاقات در جهان هستی و که دست عزیزترین کسان خویش را میگیرد و می آورد، همگی نشان دهنده (ص) دارد. زیرا که اگر پیامبر دعا میکرد و عذاب نازل نمیشد یا آنها دعا میکردند و عذاب نازل میشد بکلّى اساس اسلام از بین میرفت. نصرانیها نیز به علّت عدم اعتقاد راسخ در حقّانیّت دینشان بود که از مباهله دست کشیدند.   💠 (ع) از طریق واقعه مباهله 🔗متن کامل را اینجا 👈rasekhoon.net/article/show/1536947 بخوانید. @tabyinchannel