eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
تبیین
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️ آوردگاه تاریخی حقیقت 🔶در سال دهم هجرت، وقایعی رُخ داده است، که همگی آنان نشان دهنده توجّه پیامبر اکرم(ص) بر رهبری جامعه اسلامی بعد از رحلت خویش دارد. یکی از این وقایع، اتّفاقی است که در رخ داده است. واقعه مباهله قبل از واقعه حجّة الوداع و واقعه غدیر خُم، بوده است. در روز مباهله (ع) نازل گردید و پیامبر اکرم(ص) بعد از نزول این آیه خطاب به حضرت فاطمه زهرا(س) و حسنین علیهما السلام و علیّ بن اَبی طالب(ع) فرمودند: «اَلّلهُمَّ هؤلاءِ اَهلی» خدایا این افراد همان اهل بیت من هستند.   💠روز مباهله 🔷در زمان پیامبر اکرم(ص)، مسیحیّت، آنچه را که حضرت عیسی مسیح(ع) آورده بود را تبعیّت نمینمودند و تغییرات و تحریفاتی اساسی در دین اصلی مسیحیّت ایجاد نموده بودند. پیامبر اکرم(ص) بعد از مباحثه ها و محاجّه های بسیاری راجع به عقاید مسیحیّت، همچون بنده بودن عیسی مسیح و نه خدا بودنش، یا واحد و احد بودن الله و نه سه گانه بودنش، تصمیم به با مسیحیّت و به نظر علّامه طباطبایی حتّی نسبت به یهود نیز مباهله صورت دادند. و این دو گروه در ابتدای امر، مباهله را قبول نمودند، امّا بعد از آنکه دیدند پیامبر اکرم دست اهل بیت خویش را برای مباهله گرفته است، از این واقعه ترسیدند و از میمون و خوک شدن گروه هایی در قرون گذشته درس گرفتند و به پرداختن جِزیه تسلیم شدند.   💠 در اسلام 🔷یکی از اتّفاقاتی که دین مبین اسلام در صدد زدون آن از مردم میباشد، کفر و دلبستگیهای مادّی به دنیا میباشد. در روایتی پیامبر اکرم(ص) علّت اصرار مسیحیان بر اعتقادات باطلشان را عادت نمودن آنان به مصرف گوشت خوک و شرابی میدانند، که اسلام آن را حرام اعلام نموده است و این عُلقه به دنیا و سخت بودن ترک آن، منجر به انکار و ردّ اسلام شد. اسلام را خطرناک میداند و در روایتی پیامبر اکرم(ص) میفرمایند:«حُبُّ الدُّنیا رَأسُ کُلِّ خَطیئَةٍ». وقتی آدمی دنیا و مطالب مادّی را در زندگی خویش جزو اصلی ترین اهداف خویش ترسیم نماید، سبب کوری و کری او در نشنیدن حقیقت میگردد و ای چه بسا خَسِرَ الدُّنیا وَ الآخِرَة نیز بگردد.   💠جایگاه مباهله در حقّانیّت پیامبر اکرم(ص) 🔷مسیحیان نجرانی دو کتاب بزرگ و ارزشمند در بین خود داشتند. کتاب جامعه، که صفات پیامبر بعد از حضرت عیسی(ع) در آن آمده بود و کتابی دیگر به نام صحیفه شیث(ع) که در مواقع اختلاف و تصمیم گیری های مهمّ این دو کتاب را حجّت قرار داده و بر روی مبانی این دو کتاب بحث و نظر میکردند. لذا بعد از رسیدن نامه رسول خدا به دست ایشان که در آن پیامبر اکرم آنان را به اسلام دعوت نموده بود، بعد از بحث و نظر، نتیجه بر آن شد که جمعی از بزرگان و دانشمندان حضوری با پیامبر دیدار داشته و با او به استدلال بپردازند تا میزان حقّانیّت ادّعای او بر پیامبر خاتم بودن را محک بزنند.   🔷امّا چناچه که قبلاً گفته شد، آنان از پذیرش استدلالها و آیات قرآن سر باز زدند و پیامبر را به مباهله دعوت نمودند و با خود چنین گفتند که اگر محمّد(ص) با سربازان و سپاهیانش به آوردگاه مباهله آمد او نیز همچون پادشاهان دیگر برخورد نموده است و از مباهله کردن با او نباید ترسید. ابوحارث یکی از دانشمندان نجرانی شرکت کننده در مباهله تا حضور را مشاهده نمود، به دوستانش توصیه نمود که دست از مباهله بردارند. زیرا این عمل را عمل انبیاء گونه میدانست. ابوحارث اعتراف و اقرار به حقّانیّت حضرت محمّد(ص) میکند و صفات او و اهل بیتش را همانند آنچه در کتاب جامعه و صحیفه شیث آمده است برمیشمارد. 🔷نجرانیها خود با چشمانشان سیاهی آسمان و وزیدن بادهای تند و لرزش زمین را حسّ نمودند و از ترس رنگ رُخسارشان زرد شده بود؛ پیامبر اکرم(ص) فرمودند: اگر اینان با من مینمودند همگی به صورت میمون و خوک تبدیل میگشتند و در کمتر از یکسال همگی نابود میشدند. این و این اتّفاقات در جهان هستی و که دست عزیزترین کسان خویش را میگیرد و می آورد، همگی نشان دهنده (ص) دارد. زیرا که اگر پیامبر دعا میکرد و عذاب نازل نمیشد یا آنها دعا میکردند و عذاب نازل میشد بکلّى اساس اسلام از بین میرفت. نصرانیها نیز به علّت عدم اعتقاد راسخ در حقّانیّت دینشان بود که از مباهله دست کشیدند.   💠 (ع) از طریق واقعه مباهله 🔗متن کامل را اینجا 👈rasekhoon.net/article/show/1536947 بخوانید. @tabyinchannel
✳ این اُمّ ‌الجرایم را از خودت دور کن! 🔻 هدف از آفرینش عالم و فرستادن رسولان و تشریع از سویی و کشمکش و از سوی دیگر، همگی برای انسان تا رسیدن به حد است. در این میان یکی از عوامل مهمی که مانع و موجب انسان و در رأس همه‌ی خطاهاست، است. حب دنیا یعنی شیفتگی به مال و جاه دنیا. اگر انسان بتواند این ام الجرایم را از خود دور کند، زمینه‌ی بسیاری از ترقیات معنوی برای او فراهم خواهد شد. با ، آدمی علاقه و محبتی را که طبعاً به مال دنیا دارد، از خود دور می‌کند. بنابراین، مقصود از انفاق پیش از هر هدفی، کندن حب دنیا از دل‌ها و تزکیه‌ی انسان و رهایی و آزادی او از زنجیرهایی است که مانع پرواز و تقرب او به خدای متعال است. 📚 ، ج۳ 📖 ص ۵۸ @tabyinchannel @daneshgahevelyat
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از ديدگاه قرآن عاقبتِ «دنیاپرستی و زراندوزی» چیست؟ 🔹، سرچشمه اصلى همه است، و از عوامل مهمى است كه گروه كثيرى از انسانها را به مى كشاند؛ چنانكه در آيه ۱۸ «سوره اسراء» مى خوانيم: «مَنْ كانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاءُ لِمَنْ نُرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْليها مَذْمُوماً مَدْحُوراً» (آن كس كه فقط [دنياى مادى] را بطلبد، آن مقدار كه بخواهيم به هر كس اراده كنيم از آن مى دهيم، سپس را براى او قرار خواهيم داد كه در مى سوزد، در حالى كه نكوهيده و رانده [درگاه خدا] است!). 🔹يعنى چنان نيست كه به تمام مقصود و منظور خود برسند، بلكه ممكن است با هزار گونه تلاش و تن دادن به انواع و به قسمتى از منظور خود نائل گردند، ولى كانون قهر و - يعنی دوزخ - در انتظار آنهاست؛ هم جسم آنها را مى سوزاند و هم به حكم اينكه «مذموم» و «مدحور» و درگاه خدايند روح آنها را. [۱] علاوه بر این، گرچه يكى از مظاهر است، ولى روى اين موضوع بالخصوص در ، به عنوان يكى از اسباب گرفتارى در تكيه شده است؛ 🔹آنجا كه مى فرمايد: «وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لَا يُنْفِقُونَها فِی سَبِيلِ اللهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ اَلِيمٍ - يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِی نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُم وَ جُنُوبُهُم وَ ظُهُورُهُم هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِكُم فَذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ» [۲] (آنها كه و را گنجينه مى سازند و در راه خدا نمى كنند، آنها را به بشارت ده، در آن روز كه آن [سكّه هاى طلا و نقره] را در آتش مى گذارند و به وسيله آن صورت ها، پهلوها و پشت هايشان را مى كنند [و به آنها مى گويند:] اين همان چيزى است كه براى خود گنجينه ساختيد، پس بچشيد [عذاب] آنچه را براى خود اندوختيد). [۳] 🔹آنچه در اينجا لازم است به آن اشاره كنيم، دو نكته است؛ نخست اينكه جمع تا چه اندازه محسوب مى شود؟ اين مطلبى است كه در ميان مفسّران، سخت مورد گفتگو است؛ آنچه در بسيارى از روايات در منابع شيعه و اهل سنت آمده و بسيارى از مفسّران آن را برگزيده اند اين است كه: هر كه زكات آن پرداخته شود محسوب نمى شود: «اَىُّ مَالٍ اُدِّيَتْ زَكاتُهُ فَلَيْسَ بِكَنْزٍ». [۴] البته ممكن است در مواقع فوق العاده و هنگامى كه حفظ مصالح جامعه اسلامى ايجاب كند از سوى حكومت اسلامى محدوديت هايى براى جمع بيان شود 🔹(چنان كه در بعضى از روايات از امام علی عليه السلام نقل شده) و يا از اين فراتر در يك مقطع خاص اعلام گردد كه همه و ذخائر براى حفظ موجوديت جامعه اسلامى مصرف گردد (آن گونه كه در بعضى از روايات در مورد قيام حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف آمده است)؛ ولى اينها هيچ كدام ضابطه كلّى نيست، ضابطه اصلىِ كنز، همان است كه در بالا گفته شد. ديگر اينكه چرا ميگويد: پيشانى، پشت و پهلوهايشان را مى كنند؟ 🔹ممكن است به خاطر واكنش هايى باشد كه آنها در برابر محرومان و انجام مى دادند؛ نخست چهره و پيشانى درهم مى كشيدند، سپس با از آنها منحرف مى شدند، و بعد به كلّى پشت كرده و روى مى گردانيدند، لذا به ترتيب پيشانى، پهلوها و پشت آنها را با همان سكّه ها داغ مى كنند، آن گونه كه قلبِ را داغ و سوزان كردند. پی نوشت‌ها؛ [۱] شبيه همين معنا در سوره نازعات، آيه ۳۸ آمده است كه هر كس دنيا را بر آخرت مقدّم دارد جايگاهش دوزخ است. [۲] سوره توبه، آیات ۳۴ و ۳۵. [۳] شبيه همين معنا در سوره هُمزه، آيات ۲ الی ۶؛ سوره مسد، آيات ۲ و ۳؛ سوره حاقه، آيات ۲۸ الی ۳۱ آمده است. [۴] براى توضيح بيشتر به تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الإسلامية، تهران، ۱۳۷۴ش، چ اول، ج ۷، ص ۳۹۴ مراجعه كنيد. 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ‏۱۳۸۶ش، چ نهم، ج۶، ص۲۸۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«حب دنیا» چگونه مانع کسب معرفت و شناخت می شود؟ 🔹خداوند در «سوره نحل»، آیات ۱۰۶ - ۱۰۸، می فرماید: «مَن كَفَرَ بِاللهِ مِن بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَ لَٰكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ - ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَ أَنَّ اللهَ لَا يَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ - أُولَٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ وَ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ» 🔹[ترجمه آیات:] (کسانى که بعد از ایمان‌شان، به خدا کافر شوند [مجازات مى شوند] ـ بجز آنها که تحت فشار واقع شده اند در حالى که قلبشان با ایمان، آرام است ـ آرى، آنها که سینه خود را براى پذیرش کفر گشوده اند، غضب خدا بر آنهاست؛ و عذاب عظیمى در انتظارشان! - این بخاطر آن است که زندگى پست را بر ترجیح دادند؛ و خداوند افراد بى ایمان (لجوج) را هدایت نمى کند. - آنها کسانى هستند که [بر اثر فزونى گناه،] خدا بر دلها و گوش و چشمان شان مُهر نهاده؛ [به همین دلیل نمى فهمند،] و غافلان [واقعى] همانها هستند). 🔹خداوند در این آیات، به گروهى اشاره مى كند كه نخست را از جان و دل پذيرا گشتند و بعد شدند. مى فرمايد: اين به خاطر آن نيست كه چيزى بر خلاف حق در اسلام ديده باشند، بلكه آنها را بر ترجيح دادند، و به همين جهت با اسلام وداع گفتند، و به وادى قدم نهادند، و چون نيستند، خداوند هدايت شان نمى كند؛ بلكه به خاطر بر و و آنها مهر مى نهد، و درهاى معرفت را به روى آنها مى بندد، در نتيجه در فرو مى روند. 🔹 خواه در شاخه عشق به مال و ثروت باشد، يا مقام و جاه و يا انواع شهوات ديگر، به مى ماند كه در انسان می‌وزد و تعادل ترازوى را به كلّى بر هم مى زند. مى دانيم ترازوهاى دقيق را در محفظه اى مى گذارند كه كمترين نسيم به آن نوزد، و حتى كسى كه مشغول سنجش با آنها است موقّتاً نفس را در سينه حبس مى كند، مبادا امواج هوايى كه از ريه او خارج مى شود تعادل آن را بر هم زند. آيا از چنين ترازويى در برابر يك طوفان شديد كارى ساخته است؟! 🔹 خواه شكل قارونى داشته باشد و يا فرعونى، يا سامرى و يا غير آنها، مسلّماً به اجازه و را نمى دهد. اگر آيه فوق مى گويد خداوند بر قلب و گوش و چشم آنها مهر مى نهد، اين در واقع همان تأثيرى است كه در قرار داده، و چون آنها به سراغ سبب مى روند، گرفتار چنين مسببى مى شوند. 🔹در تعبيرات جالبى در اين زمينه ديده مى شود؛ از جمله در حديثى (عليه السلام) مى فرمايد: «مَثَلُ الْحَريص عَلَى الدُّنْيا كَمَثَلِ دُوْدَةِ القَزّ كُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلى نَفْسِها لَفّاً كانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُرُوجِ حَتّى تَمُوتَ غمّا» [۱] ( بر دنيا همچون كرم ابريشم است، هر قدر بيشتر ابريشم برگرد خود مى تند زندانى تر مى شود، و راه خروج بر او مسدودتر مى گردد، تا از غم و اندوه بميرد). در حديث ديگرى از (عليه السلام) مى خوانيم: «اَلدُّنيا تَقُرُّ وَ تَضُرُّ و تَمُرُّ» [۲] ( مى فريبد، مى رساند و ). 🔹در حديث ديگرى مى خوانيم كه (عليه السلام) نامه اى به يكى از ياران اش نوشت و او را نصيحت فرمود. از جمله نصايح امام (عليه السلام) اين بود: «فَارْفُضِ الدُّنْيا فَاِنَّ حُبَّ الدُّنْيا يُعْمِى، وَ يُصِّمٌ وَ يُبْكِمٌ وَ يُذِلُّ الرِّقابٌ فَتَدارَكْ مابِقَىَ مِنْ عُمُرِكَ وَ لا تَقُلْ غَداً أَوْ بَعْدَ غَد، فَانَّما هَلَكَ مَنْ كانَ قَبْلَكَ بِاِقامَتِهِمْ عَلى الأَمانِىِّ وَالتَّسْوِيْفِ» [۳] ( را رها كن كه ، چشم را كور و گوش را كر و زبان را لال و گردن ها را به زير مى آورد. در باقى مانده عمرت گذشته را كن و نگو فردا و پس فردا، زيرا كسانى كه پيش از شما بودند به خاطر تكيه بر و امروز و فردا كردن شدند). پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربى، چ دوم، ج ۷۰، ص ۲۳؛ [۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، قم‏، چ اول، ص ۵۴۸، قصار [۴۲۲] ۴۱۵؛ [۳] بحارالأنوار، همان، ص ۷۵ 📕کتاب پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶، چ نهم، ج ۱، ص ۳۱۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel