✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️از منظر اسلام حیات و زندگی چگونه تفسیر شده است؟
🔸از منظر #اسلام، #حیات و زندگی دارای دو جلوه اساسی است: الف) «جلوه پوچ زندگانی». ب) «جلوه حقیقی حیات«.
1⃣«جلوه پوچ حیات و زندگانی»
🔹«جلوه پوچ حیات و زندگانی» عبارت است از این که #انسان حیات خود را جز #خواب و #لذت‌جویی نبیند، و به چیزی غیر از #مظاهر_دنیوی توجّهی ننماید. #قرآن_کریم این گونه نگرش به حیات و #زندگی را مورد #سرزنش و ملامت قرار داده است؛ آنجا که می فرماید: «وَ مَا الْحَیاهُ الدُّنْیا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ» [آل عمران، ۱۸۵] ( و اين #زندگى_دنيا جز متاعى فريبنده نيست).
🔹و نیز می فرماید: «اِعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاهُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِینَهٌ وَ تَفاخُرٌ بَینَکُمْ وَ تَکاثُرٌ فِی الْأَمْوالِ وَالْأَوْلادِ» [حدید، ۲۰] (بدانید #زندگی_دنیا تنها بازی و #سرگرمی و تجمّل پرستی و فخرفروشی در میان شما و #افزون_طلبی در اموال و فرزندان است).
🔹همچنین خداوند می فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ لا یرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَیاهِ الدُّنْیا وَاطْمَأَنُّوا بِها وَالَّذِینَ هُمْ عَنْ آیاتِنا غافِلُونَ - أُولئِکَ مَأْواهُمُ النّارُ بِما کانُوا یکْسِبُونَ». [یونس، ۷ و ۸] (آنها که ایمان به ملاقات ما [و روز رستاخیز] ندارند، و به #زندگی_دنیا خشنود شدند و بر آن تکیه کردند، و آنها که از آیات ما #غافل‌اند [همه] آن ها جایگاهشان آتش است، به خاطر کارهایی که انجام می دادند).
2⃣«جلوه حقیقی حیات و زندگی»
🔹«جلوه حقیقی حیات و زندگی» آن است که انسان به #هدف_واقعی خویش بیندیشد، و به حیات از افقی بالاتر از لذت جویی و بی‌بندوباری بنگرد، و هدف را #قرب‌به‌خداوند، و لقا و فنا در ذات او بداند. #قرآن_کریم در این باره می فرماید: «وَ مَا الْحَیاهُ الدُّنْیا إِلاَّ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَلَلدّارُ الْآخِرَهُ خَیرٌ لِلَّذِینَ یتَّقُونَ أَفَلا تَعْقِلُونَ» [انعام، ۳۲] (#زندگی_دنیا، چیزی جز بازی و سرگرمی نیست؛ و #سرای_آخرت برای آنان که #پرهیزکارند، بهتر است، آیا نمی اندیشید؟).
🔹همچنین در آیه دیگر می فرماید: «بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیاهَ الدُّنْیا وَالْآخِرَهُ خَیرٌ وَ أَبْقی» [اعلی، ۱۶] (ولی شما #زندگی_دنیا را مقدّم می دارید، در حالی که #آخرت بهتر و پایدارتر است). سپس در آیه دیگر می فرماید: «وَ مَنْ أَرادَ الْآخِرَهَ وَ سَعی لَها سَعْیها وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ کانَ سَعْیهُمْ مَشْکُوراً». [اسراء، ۱۹] (و آن کس که #سرای_آخرت را بطلبد، و برای آن #سعی و کوشش کند، در حالی که #ایمان داشته باشد، سعی و تلاش او [از سوی خدا] #پاداش داده خواهد شد).
🔹مقصود از #آخرت در این آیات که بهتر از این دنیا معرفی شده، رسیدن به #عالَمی دیگر است که مظهر رحمت تام الهی است، و درجه اعلای آن همان وصول به #لقاء_الهی و فنای در ذات اوست. لذا خداوند متعال می فرماید: «فَمَنْ کانَ یرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یشْرِکْ بِعِبادَهِ رَبِّهِ أَحَداً» [کهف، ۱۱۰] (پس هر که به لقاء پروردگارش امید دارد، باید #کارهای_شایسته انجام دهد، و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند).
📕اسلام شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۶ش، چاپ سوم، ص ۸۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دنیا #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️دنیا و آخرت مردم در دست دو دسته از امامان
🔹#مسئله_امامت، یک مسئله‌ی مخصوص مسلمان ها یا مخصوص شیعیان نیست؛ #امامت یعنی یک #فردی، یک #گروهی بر یک جامعه‌ای #حکمرانی می کنند و جهت حرکت آنها را در امر #دنیا، و در امر معنویت و #آخرت مشخص می کنند. این یک #مسئله_همگانی است برای همه جوامع بشری. خوب، این #امام دو جور می تواند باشد: یک امامی است که خدای متعال در قرآن می فرماید: «و جعلنا هم #ائمّة یهدون بأمرنا و اوحینا الیهم فعل الخیرات و اقام الصّلوة و ایتاء الزّکوة و کانوا لنا عابدین؛ و آنان را #پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما، (مردم را) هدایت می کردند؛ و انجام #کارهای_نیک و برپاداشتن نماز و ادای زکات را به آنها وحی کردیم؛ و تنها ما را عبادت می‌کردند».
🔹این #امامتی است که به امر پروردگار، مردم را #هدایت میکند؛ مردم را از خطرها، از سقوط گاه ها، از #لغزشگاه‌ها عبور می دهد؛ آنها را به #سرمنزل‌مقصود و مطلوب از حیات دنیوی انسان - که خداوند این حیات را به انسان داده، برای رسیدن به آن مقصود - می رساند، و به آن سمت هدایت می کند. این یک جور #امام است که مصداق آن، #انبیای_الهی اند؛ مصداق آن، #پیغمبر_اکرم است که امام باقر (عليه السلام) در منا مردم را جمع کرد و فرمود: «انّ رسول الله کان هو الامام». اولین امام، خود #پیغمبر است. #پیغمبران الهی، #اوصیای‌پیغمبران، #برگزیده‌ترین‌انسانها، از این دسته امام های نوع اولند؛
🔹که اینها کارشان #هدایت است، از سوی خدای متعال رهنمایی می شوند، این #رهنمایی را به #مردم منتقل می کنند: «و اوحینا الیهم فعل الخیرات»؛ کارشان #کار_نیک است، «و اقام الصّلوة»؛ نماز را برپا می دارند - که نماز رمز ارتباط و اتصال انسان به خداست - «و کانوا لنا عابدین»؛ بنده خدا هستند، مانند همه انسان ها که بندگان خدا هستند. عزت دنیوی آنها کمترین آسیبی به بندگی خدا در وجود آنها و در دل آنها نمی زند؛ این یک دسته.
🔹یک دسته‌ی دیگر: «و جعلنا هم #ائمّة یدعون الی النّار؛ و آنان [فرعونیان] را #پیشوایانی قرار دادیم که به #آتش (دوزخ) دعوت می کنند؛ و روز رستاخیز یاری نخواهند شد»؛ که در قرآن درباره #فرعون وارد شده است. فرعون هم #امام است. به همان معنا که در آیه اول #امام استعمال شده بود، در اینجا هم امام به همان معناست؛ یعنی دنیای مردم و دین مردم و آخرت مردم - جسم و جان مردم - در قبضه قدرت اوست، اما «یدعون الی النّار»؛ مردم را به #آتش دعوت می کنند، مردم را به #هلاکت دعوت می کنند.
🔹سکولار ترین حکومت های دنیا هم، علیرغم آنچه که ادعا می کنند، چه بدانند، چه ندانند، #دنیا و #آخرت مردم را در دست گرفته‌اند. این دستگاه های عظیم فرهنگی که امروز #نسل‌جوان‌بشر را در چهار گوشه‌ی دنیا به سمت #بداخلاقی و #فساد و تباهی دارند حرکت و سوق می دهند، همان #امامانی هستند که «یدعون الی النّار». دستگاه های قدرت‌اند که به خاطر #منافع‌خودشان، به خاطر حاکمیت های ظالمانه شان، به خاطر رسیدن به اهداف گوناگون سیاسی شان مردم را می کشانند؛ #دنیای_مردم هم دست آنهاست، #آخرت_مردم هم دست آنهاست، جسم و جان مردم در اختیار آنهاست.
بیانات‌مقام‌‌معظم‌رهبری ۸۹/۰۹/۰۴
منبع: وبسایت دفتر حفظ ونشر آثار معظم له
#امامت #امام #پیشوا #هدایت #گمراهی #امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در نامه ۳۱ «نهج البلاغه»، چه دستوراتى را به عنوان عصاره همه فضيلت ها معرفی كرده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه، اندرزهاى روح پرور و سازنده خود را آغاز مى كند و در عبارات كوتاه «چهار دستور» به فرزندش مى دهد؛ دستوراتى كه «عصاره همه فضيلت ها» است؛ مى فرمايد: «فَإِنِّي أُوصِيكَ بِتَقْوَى اللهِ - أَيْ بُنَيَّ - وَ لُزُومِ أَمْرِهِ وَ عِمَارَةِ قَلْبِكَ بِذِكْرِهِ وَ الْإِعْتِصَامِ بِحَبْلِهِ». (پسرم تو را به #تقوای_الهى و التزام به فرمان او و آباد كردن قلب و روحت با ذكرش و چنگ زدن به #ريسمان_الهى توصيه مى كنم).
🔹سفارش به #تقوا همان سفارشى است كه همه #انبياء و #اوصياء سرآغاز برنامه هاى خود بعد از ايمان به پروردگار قرار داده اند؛ همان #تقوايى كه زاد و #توشه راه #آخرت و ملاك فضيلت و برترى انسان ها بر يكديگر و #كليددرِبهشت است. #تقوا به معناى «خداترسی درونى» و پرهيز از هرگونه #گناه، و احساس مسئوليّت در پيشگاه پروردگار كه سد محكمى در ميان انسان و گناهان ايجاد مى كند. مرحله ادناى آن عدالت و مرحله اعلاى آن عصمت است.
🔹در دومين دستور به التزام به #اوامر_الهى اشاره مى كند، همان چيزى كه بارها در #قرآن_مجيد به عنوان (اَطِيعُوا اللهَ) آمده و از ميوه هاى درخت پربار #تقواست. تعبير به «عِمَارَةِ قَلْبِكَ بِذِكْرِهِ» اشاره به اهمّيّت #ذكر_الله است كه بدون آن، خانه قلب ويران مى شود، و جولانگاه لشكر شيطان. «قرآن مجيد» مى فرمايد: «أَلَا بِذِكْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ». [۱] هم آبادى دل ها و هم آرامش آن در سايه #ذكر_خدا است؛ نه تنها «ذكر لفظى» ـ هرچند ذكر لفظى هم بسيار مهم است ـ بلكه «ذكر عملى» آن گونه كه در روايات وارد شده،
🔹كه #امام_باقر (عليه السلام) فرمود: «سه چيز است كه انجام آن از مشكل ترين كارهاست» و سومين آن را «ذِكْرُ اللهِ عَلَى كُلِّ حَالٍ»؛ (ذكر خدا در هر حال) بيان فرمود؛ سپس در تفسير #ذكر چنين مى فرمايد: «وَ هُوَ أَنْ يَذْكُرَ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ الْمَعْصِيَةِ يَهُمُّ بِهَا فَيَحُولُ ذِكْرُ اللهِ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ تِلْكَ الْمَعْصِيَةِ وَ هُوَ قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: "إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ"[۲]». [۳]
🔹[ترجمه فرمایش حضرت:] (#ذكر_خدا آن است كه چون تصميمى بر #معصيت مى گيرد، #خداوند عزّ و جلّ را ياد كند و #ياد_خدا ميان او و آن #معصيت حائل شود، و اين همان چيزى است كه خداوند عزّ و جلّ [در قرآن] فرموده است: #پرهيزكاران هنگامى كه گرفتار وسوسه هاى #شيطان شوند، به ياد [خدا و پاداش و كيفر او] مى افتند؛ و [در پرتو ياد او، راه حق را مى بينند و] ناگهان #بينا مى شوند).
🔹و تعبير به «الْإِعْتِصَامِ بِحَبْلِهِ» اشاره به چنگ زدن به #قرآن_مجيد است كه همه #برنامه‌های‌سعادت در آن هست و در خود «قرآن» به آن اشاره شده است: «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمِيعاً وَ لَا تَفَرَّقُوا» [۴] (و همگى به #ريسمان_خدا [قرآن، و هرگونه وحدت الهى]، چنگ زنيد و پراكنده نشويد). مى دانيم براى #حبل_الله در آيه شريفه مزبور، معانى بسيارى ذكر كرده اند؛ بعضى از مفسّران آن را اشاره به #قرآن، بعضى اشاره به #اسلام و بعضى گفته اند كه منظور #خاندان_پيغمبر و اهل بيت (عليهم السلام) است،
🔹ولى در ميان اين تفاسير اختلافى نيست؛ زيرا #حبل_الله به معناى ارتباط با خداست كه تمام اينها را شامل مى شود. به همين دليل #امام_علی (عليه السلام) در ادامه اين سخن مى فرمايد: «وَ أَيُّ سَبَبٍ أَوْثَقُ مِنْ سَبَبٍ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اللهِ إِنْ أَنْتَ أَخَذْتَ بِهِ» (و كدام وسيله مى تواند ميان تو و خداوند مطمئن تر از #حبل_الله باشد اگر به آن چنگ زنى و دامان آن را بگيرى؟). تعبير به #حبل (ريسمان و طناب) اشاره به اين است كه چون انسان بدون #تربيت_الهى در قعر چاه طبيعت گرفتار است، #ريسمانی_محكم لازم است كه به آن چنگ زند و از آن چاه در آيد و اين ريسمان همان #قرآن، #اسلام و #عترت است.
پی نوشت‌ها؛
[۱] سوره رعد، آيه ۲۸
[۲] سوره اعراف، آيه ۲۰۱
[۳] الخصال، ابن بابويه، جامعه مدرسين، قم، ۱۳۶۲ش، چ اول، ج ۱، ص ۱۳۱
[۴] سوره آل عمران، آيه ۱۰۳
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۹، ص ۴۷۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تقوا
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️#امام_علی (علیه السلام) در خطبه ۱۵۷ نهج البلاغه برای تشويق مردم به «انجام نیکی‌ها» و «ترک بدیها» چه می فرمايد؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در خطبه ۱۵۷ #نهج_البلاغه در ادامه کلامی که درباره اهمیّت #تقوا و فراهم کردن #توشه برای #آخرت فرموده، براى ترغيب و تشويق مردم به #خيرات و #نيكی ها و پرهيز از #بدى ها از دو منطق مؤثر بهره مى گيرد. نخست مى فرمايد: «عِبَادَ اللهِ، إِنَّهُ لَيْسَ لِمَا وَعَدَ اللهُ مِنَ الْخَيْرِ مَتْرَكٌ، وَ لَا فِيمَا نَهَى عَنْهُ مِنَ الشَّرِّ مَرْغَبٌ» (اى بندگان خدا! آنچه را خداوند #وعده_نيك بر آن داده است، جاى ترك نيست، و آنچه را از #بدیها نهى كرده قابل دوست داشتن نمى باشد!).
🔹اشاره به اينكه آن كس كه #امر و #نهى كرده و وعده #پاداش و #كيفر داده يك فرد عادى نيست كه جاى گفتگو و ترديد در آن باشد؛ #خداوندِقادرقهار چنين فرموده است.
و در تعبير دوّم مى فرمايد: «عِبَادَ اللهِ، احْذَرُوا يَوْماً تُفْحَصُ فِيهِ الْأَعْمَالُ، وَ يَكْثُرُ فِيهِ الزِّلْزَالُ، وَ تَشِيبُ [۱] فِيهِ الْأَطْفَالُ» (اى بندگان خدا! از روزى كه #اعمال بررسى دقيق مى شود، بر #حذر باشيد؛ روزى كه تزلزل و #اضطراب در آن بسيار است و كودكان در آن پير مى شوند).
🔹در آن روز، تمام #اعمال، هر چند ظاهراً كوچك و #ناچيز باشد، با دقت و #سختگيرى بررسى خواهد شد؛ همان گونه كه #قرآن_مجيد مى فرمايد: «يَا بُنَىَّ إِنَّهَا إِنْ تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ فِى صَخْرَةٍ أَوْ فِى السَّمَاوَاتِ أَوْ فِى الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللهُ إِنَّ اللهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ» (اگر به اندازه سنگينى #دانه_خردلى [كار نيك يا بد] باشد و در دل سنگى يا در [گوشه اى از] آسمان ها و زمين قرار گيرد خداوند آن را [در قيامت براى #حساب] مى آورد؛ خداوند دقيق و آگاه است).
🔹و منظور از فزونى زلزله در آن روز، تزلزل افكار و لرزيدن دلها از هول محشر و وحشت از نتيجه #اعمال است. درست است كه در پايان اين جهان، #زلزله به معناى حقيقى، تمام جهان را به لرزه در مى آورد و همه چيز زير و رو مى شود، ولى آنچه در بالا آمده مربوط به #صحنه_محشر است كه در آنجا زلزله به معناى حقيقى آن وجود دارد؛ بلكه هر چه هست اضطراب است و وحشت و تزلزل خاطرها. تعبير به «تَشِيبُ فِيهِ الْأَطْفَالُ» كنايه از #شدّت و عمق وحشت آن صحنه است كه در تعبيرات روزمرّه نيز به كار مى رود.
🔹مى گوييم حادثه به اندازه اى سنگين است كه انسان را پير مى كند؛ همان گونه كه در «قرآن مجيد» مى فرمايد: «فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِنْ كَفَرْتُمْ يَوْماً يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيباً» [۱] (اگر كافر شويد، چگونه خود را [از عذاب الهى] بر كنار مى داريد، در آن روز كه #كودكان را #پير مى كند؟!). بعضى چنين پنداشته اند كه پير شدن اطفال در آنجا به معناى حقيقى آن است، نه معناى كنايى، ولى اين احتمال بسيار بعيد است؛ زيرا در آن روز طفلى كه محكوم به مجازات الهى باشد و بر اثر وحشت گرفتار پيرى زودرس شود، وجود ندارد. [۴]
پی نوشت:
[۱] «تشيب» از ماده «شيب» (بر وزن عيب) در اصل به معناى سفيد شدن مو است و معمولا به پيرى اطلاق مى شود و «شيب» (بر وزن سيب) جمع «اَشْيَب» به معناى پيران يا سپيدمويان است در مقابل «شباب» و «شبيبة» كه به معناى جوانى است.
[۲] سوره لقمان، آيه ۱۶
[۳] سوره مزّمّل، آيه ۱۷
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۶، ص ۱۷۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تقوا #اعمال #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
⭕️امام محمد باقر عليه السلام:
🔸«اِعلَمُوا أَنَّ الدُّنيا حُلوَها وَ مُرَّها حُلمٌ وَ الاِنْتِباهُ فِى الآخِرَةِ وَ الْفائِزُ مَنفازَ فيها وَ الشَّقىُّ مَن شَقىَ فيها»؛
🔹بدانيد كه شيرينى و تلخى #دنيا، خواب است و بيدارى در عالم #آخرت است؛ #خوشبخت كسى است كه در آخرت خوشبخت باشد، و #بدبخت كسى است كه در آخرت بدبخت باشد.
📕تفسير الامام العسكرى عليه السلام، ص ۲۱۹
#امام_باقر
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در حکمت ۲۰۸ نهج البلاغه، درباره لزوم حسابرسی اعمال چه می فرماید؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از حکمت ۲۰۸ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَ مَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ».(هر كس به #حساب خود برسد #سود مى برد و آن كس كه #غافل بماند #زيان مى بيند). هميشه مسئله #حسابرسى در زندگى ماديِ مردم، وسيله اى براى پرهيز از #زيان‌ها بوده است و وسايل مختلفى براى ثبت و ضبط حساب ها از قديم الايام فراهم كرده اند. در عصر و زمان ما اين وسايل بسيار متنوع و پيچيده شده و دقيق ترين حساب ها را نگهدارى مى كند. #بررسی_حساب سبب مى شود كه اگر انسان احساس #زيان كرد، به سراغ نقطه هاى آسيب پذير برود و آنها را #اصلاح كند تا #زيان، تبديل به سود گردد.
🔹اصولاً تمام اين #جهان بر اساس #حساب و #نظم آميخته با آن قرار گرفته است. هر گاه درون #بدن خود را ملاحظه كنيم در منطقه خون ما #حساب_دقيقى حكمفرماست؛ بيش از بيست فلز و شبه فلز و مواد مختلف حاصل از آن خون ما را تشكيل مى دهد و به مجرد اين كه #نظم آن به هم بخورد بيمارى حاصل مى شود. به همين دليل پزشكان اولين دستورى را كه مى دهند #محاسبه اجزاى تشكيل دهنده خون از طريق آزمايش است تا به وسيله اين #حسابگرى جلوى بيمارى را بگيرند.
🔹آن كس كه اين آزمايش ها را به فراموشى بسپارد ممكن است زمانى متوجه شود كه #خسارت و زيان وسيعى دامن او را گرفته، در امور مادى دنيا ورشكست و در مسائل طبيعى مانند سلامتى جسم گرفتار بيمارى هاى غير قابل علاج شده است. #اسلام مى گويد: در #امور_معنوى نيز بايد همين گونه؛ بلكه دقيق تر به #حساب_خويش رسيد. آن كس كه مراقب #اعمال خويش باشد و #حسابرسى دقيق كند #سود_معنوى مى برد، و كسى كه از آن #غافل گردد گرفتار #خسران و #زيان در #دنيا و #آخرت مى شود.
🔹از این رو #رسول_اكرم (صلى الله عليه وآله) در حديثى می فرمایند: «لَا يَكُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتّى يُحاسِبُ نَفْسَهُ أشَدَّ مِنْ مُحاسَبَةِ الشَّريكِ شَرِيكَهُ وَ السَّيِّدُ عَبْدَهُ»؛ [۱] (#انسان فرد باايمانى نخواهد بود، مگر زمانى كه با #دقت #اعمال خود را #محاسبه كند، دقيق تر از آنچه شريك به حساب شريك خود مى رسد يا مولا به حساب بنده خويش).
🔹#حسابگرى در مسائل معنوى و #امور_اخروى بايد #شديدتر و #دقيقتر باشد؛ زيرا غير ما #حسابگرانى هستند كه حساب دقيق #اعمال ما را دارند، در حالى كه در امور مادى، هر كس خودش حسابگر خويش است و معمولاً كسى بر او نظارتى ندارد. #قرآن_مجيد در این رابطه مى فرماید: «وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ • كِرَاماً كَاتِبِينَ • يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ»؛ [۲] «و به يقين #نگاهبانانى بر شما گمارده شده • #والامقام و #نويسنده [اعمال نيك و بد شما] • كه #میدانند شما چه مى كنيد).
🔹همچنین در آیه ديگر، در #صحنه_قیامت خطاب به #گناهكاران، مى فرماید: «هَذَا كِتَابُنَا يَنطِقُ عَلَيْكُمْ بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ»؛ [۳] (اين #نامه_اعمال شماست كه ما نوشته ايم و به #حق بر ضدّ شما سخن مى گويد، ما آنچه را انجام مى داديد مى نوشتيم). در #روايات_اسلامى تأكيد شده است كه همه روز به #حساب خود برسيد، يعنى شب هنگام همان گونه كه معمول بسيارى از بازرگان ها و تجار دفاتر خود را به خانه مى برند و به حساب روز خود مى رسند، شما هم شب هنگام به #اعمالى كه در روز انجام داديد نگاهى #حسابگرانه بيفكنيد، اگر خطايى بوده #توبه كنيد و اگر كار خوبى بوده #شكر خدا به جا آوريد و آن را تكرار نماييد.
🔹#امام_كاظم (عليه السلام) در حديثى مى فرمايد: «لَيْسَ مِنّا مَنْ لَمْ يُحاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ فَإنْ عَمِلَ خَيْراً اِسْتَزادَ اللهَ مِنْهُ وَ حَمِدَ اللهَ عَلَيْهِ وَ إنْ عَمِلَ شَرّاً اِسْتَغْفَرَ اللهَ مِنْهُ وَ تابَ إلَيْهِ»؛ [۴] (كسى كه همه روز به #حساب خود نرسد از ما نيست؛ اگر كار خيرى انجام داده از خداوند #توفيق فزونى بطلبد و خدا را بر آن #شكر بگويد، و اگر #كار_بدى انجام داده #استغفار كند و توبه نمايد و به سوى خدا باز گردد). ارباب سير و سلوك نيز براى پيمودن مسير #قرب_خدا از نخستين توصيه هايى كه به رهروان اين راه مى كنند #مراقبت_اعمال و سپس #محاسبه آن است، چرا كه بدون آن، پيمودن اين راه پر خوف و خطر امكان پذير نيست.
پی نوشت‌ها؛
[۱] بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربي، بيروت، ۱۴۰۳ق، چ دوم، ج ۶۷، ص ۷۲، باب ۴۵
[۲] قرآن کریم، سوره انفطار، آيه ۱۰ تا ۱۲
[۳] همان، سوره جاثيه، آيه ۲۹
[۴] بحار الأنوار، همان.
📕پيام امام امير المؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۱۳، ص ۵۹۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#حساب #حسابرسی #آخرت #اعمال
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️منظور از «برزخ» چیست؟
🔹#برزخ به معناى چيزى است كه در ميان دو شىء حايل شود، سپس اين معنا توسعه يافته و به هر امرى كه در ميان دو چيز يا دو مرحله قرار گيرد، اطلاق شده است. [۱] در #مسائل_اعتقادی منظور از #برزخ، جهانى است كه ميان #دنيا و #عالَم_آخرت قرار دارد، يعنى هنگامى كه #روح از بدن جدا مى شود، پيش از آنكه بار ديگر در #قيامت به بدن اصلى باز گردد، در #عالَمى كه #ميان‌اين‌دوعالَم است و #برزخ ناميده مى شود قرار خواهد داشت.
🔹براى اثبات #عالَم_برزخ، دليل عمده ما دلائل نقلى و آيات و روايات است، هر چند اين مسئله از طرق عقلى يا حسى (از طريق تماس و ارتباط با ارواح) نيز امكان پذير است. #قرآن_مجيد گرچه بحث زيادى در مورد #برزخ ندارد و نسبتاً از كنار این مسأله، ساده گذشته است، ولى با اين حال، #تعبيرات_صريح و روشنى در #آيات_متعدد در اين زمينه دارد كه مى تواند اصول كلى مربوط به #جهان_برزخ را براى ما روشن سازد.
🔹قرآن در سوره مومنون، آيات ۹۹ و ۱۰۰، بحث در مورد #برزخ را از چگونگى وضع كفّار و ظالمان و مجرمان آغاز كرده مى فرمايد: «حَتى إذا جَاءَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ إِرجِعُونِ - لَعَلِّى أَعْمَلُ صالِحاً فيما تَرَكْتُ». ([آنها همچنان به راه نادرست خويش ادامه مى دهند] تا زمانى كه #مرگ يكى از آنان فرا رسد، در اين حال مى گويد: پرورگارا! مرا برگردانيد شايد #عمل_صالحى انجام دهم در آنچه ترك كردم [و گذشته تاريك خودم را جبران نمايم]).
🔹اما به زودى با جواب منفى آميخته با دليل و برهان روبرو مى شود، به او مى گويند: «كَلاّ إنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائَلُها». (چنين نيست، اين سخنى است كه او به زبان مى گويد [و اگر باز گردد همان برنامه هاى سابق را تكرار مى كند]). سپس مى افزايد: «وَ مِنْ وَرائِهِمْ بِرْزَخٌ إلى يَوْمِ يُبْعَثُونَ». (و پيش روى آنها #برزخى است تا روزى كه مبعوث مى شوند). آغاز اين آيه اشاره به #منزلگاه_اوّل يعنى منزلگاه #مرگ است، و پايان آن اشاره به #منزلگاه_دوّم يعنى #برزخ است.
🔹گرچه بعضى اصرار دارند كه برزخ را در اينجا به معناى حائلى كه در ميان انسان و درجات عالى بهشت قرار دارد تفسير كنند، ولى جمله «إلى يَوْمِ يُبْعَثُونَ»؛ (تا #روز_رستاخيز) قرينه روشنى است بر اينكه #عالَم_برزخ مرحله اى قبل از روز رستاخيز و بعد از #مرگ است. بعضى نيز برزخ را به معناى مانعى براى بازگشت به اين دنيا تفسير كرده اند، اين معنا نيز با ذيل آيه كه مى گويد اين برزخ تا روز قيامت ادامه دارد سازگار نيست. (دقت كنيد) به اين ترتيب #آيه_فوق، به وضوح اشاره به #وجودچنين‌عالَمى در ميان #دنيا و #آخرت مى كند.
🔹در روايتى از #امام_صادق (عليه السلام) مى خوانيم كه فرمود: «اَتَخَوَّفُ عَلَيْكُمْ فى الْبَرْزَخِ»؛ (من از #برزخ درباره شما مى ترسم) راوى سؤال كرد: «ما الْبَرْزَخُ»؛ (#برزخ چيست؟) فرمود: «أَلْقَبْرُ مُنْذُ حِينَ مَوْتِه إلى يَوْمِ القِيامَة»؛ [۲] (#برزخ، همان #قبر است، از آن زمانى كه #انسان مى ميرد تا #روز_قيامت). و در حديث ديگرى از #امام_سجاد (عليه السلام) آمده است: «إنَّ ألْقَبْرَ رَوْضَةٌ مِنْ رِياضِ الْجَنَّةِ أَوْ حُفْرَةٌ مِنْ حُفَرِ الْنِيرانِ»؛ (#قبر باغى از باغ هاى #بهشت يا حفره اى از حفره هاى #دوزخ است).
پی نوشت‌ها؛
[۱] در سوره رحمان، آيه ۲۰ درباره درياى آب شيرين و شور كه در كنار هم قرار دارند مى فرمايد: «بِيْنَهُما بَرْزَخُ لا يَبْغِيانِ»؛ (در ميان آن دو، #برزخى است كه مانع از غلبه يكى بر ديگرى است).
[۲] تفسير نور الثقلين، عروسى حويزى، انتشارات اسماعيليان، قم، ۱۴۱۵ق، چ۴، ج۳، ص۵۵۴، سوره مؤمنون، آيات ۹۷ الى ۱۰۰؛ و...
📕پیام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ۹، ج۵، ص۳۵۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مرگ #برزخ #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
⭕️امام علی (علیه السلام):
🔸«مَن جُمِعَ فيهِ سِتُّ خِصالٍ ما يَدَعُ لِلجَنَّةِ مَطلَبا وَ لا عَنِ النّارِ مَهرَبا: مَن عَرَفَ اللهَ فَأَطاعَهُ، وَ عَرَفَ الشَّيطانَ فَعَصاهُ، وَ عَرَفَ الحَقَّ فَاتَّبَعَهُ، وَ عَرَفَ الباطِلَ فَاتَّقاهُ، وَ عَرَفَ الدُّنيا فَرَفَضَها، وَ عَرَفَ الآخِرَةَ فَطَلَبَها».
🔹«هر كه «شش خصلت» در او گِرد آمده باشد، همه اسباب رسيدن به #بهشت و رهيدن از #آتش را به دست آورده است: هركه #خدا را شناخت و فرمانش بُرد؛ و #شيطان را شناخت و نافرمانى اش كرد؛ #حق را شناخت و پيروى اش كرد؛ #باطل را شناخت و از آن پرهيز كرد؛ #دنيا را شناخت و دورش افكند؛ و #آخرت را شناخت و در طلب آن برآمد».
📕تنبيه الخواطر، ج ۱، ص ۱۳۵
#امام_علی #اميرالمؤمنين
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) چگونه ارزش فرصت «عمر» را به مردم یادآور می شود؟
🔹 #امام_علی (عليه السلام) در آخرين بخش از خطبه ۸۳ #نهج_البلاغه، همه بندگان خدا را مخاطب ساخته و با جمله هاى كوتاه، زيبا و پرمعنا، براى از دست ندادن #فرصت‌ها، پيش از پايان گرفتن #زندگى، هشدار مى دهد و مى فرمايد: «اَلآنَ عِبَادَ اللهِ وَ الْخِنَاقُ مُهْمَلٌ وَ الرُّوحُ مُرْسَلٌ فِي فَيْنَةِ الاِرْشَادِ وَ رَاحَةِ الاَجْسَادِ وَ بَاحَةِ الاِحْتِشَادِ وَ مَهَلِ الْبَقِيَّةِ وَ أُنُفِ الْمَشِيَّةِ وَ إِنْظَارِ التَّوْبَةِ وَ انْفِسَاحِ الْحَوْبَةِ قَبْلَ الضَّنْكِ وَ الْمَضِيقِ وَ الرَّوْعِ وَ الزُّهُوقِ وَ قَبْلَ قُدُومِ الْغَائِبِ الْمُنْتَظَرِ وَ إِخْذَةِ الْعَزِيزِ الْمُقْتَدِرِ»؛
🔹[ترجمه:] (اى بندگان خدا! هم اكنون كه ريسمان #مرگ بر گلوى شما نيفتاده و #روح [براى بدست آوردن كمالات] آزاد است و #بدن‌ها راحت و مى توانيد با كمك يكديگر #مشكلات را حل كنيد و هنوز #مهلتى داريد و #فرصت براى تصميم گرفتن باقى است و راه #توبه و بازگشت از #گناه باز است [از اين #فرصتهای_گرانبها استفاده كنيد] پيش از آنكه در #سختى، تنگنا، ترس و #نابودى قرار گيريد و پيش از فرا رسيدن #مرگى كه در انتظار است و قبل از آنكه دست #قدرت_خداوند قوى مقتدر، شما را بگيرد [آرى پيش از همه اينها #فرصت را مغتنم بدانيد و زاد و #توشه سفر #آخرت را از اين جهان برگيريد كه اگر اين فرصت ها از دست برود، نه راه بازگشتى وجود دارد و نه #پشيمانى سودى دارد!]».
🔹آنچه #امام_علی (عليه السلام) در جمله هاى بالا فرمود، ابعاد مختلف فرصت هايى است كه #انسان در دست دارد: باقى بودن #عمر، «آرامش روح»، «راحتى جسم»، «امكان #كسب_كمالات»، امكان اجتماع و مشورت، بقاء فرصت براى تصميم گيرى، توانايى بر #توبه و بازگشت از #گناه.
🔹هر يك از اينها بخشى از #فرصت هاى عظيم و #گرانبهاى آدمى را تشكيل مى دهد كه با وجود آن، همه كار مى توان كرد و هر #خير و #سعادتى قابل اكتساب است؛ در حالى كه ممكن است يك روز ديگر همه اينها از دست برود و تمام #سرمايه هاى سعادت انسان، نابود گردد و چه #غافلند كسانى كه به اين واقعيتها توجّه ندارند و همچون گوسفندان، در اين چراگاهِ زندگى به لذّات زودگذر سرگرمند و از گرگِ اَجَل كه يكايك از اين گله مى برد، بى خبرند و آسوده مى چرند.
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، چ اول، ج ۳، ص ۴۵۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#عمر #زندگی #مرگ #توبه #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️از ديدگاه امام علی (عليه السلام) شفاعت «قرآن» در آخرت شامل حال چه كسانى می شود؟
🔹 #امام_علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۱۷۶ #نهج_البلاغه پس از بیان اهمّیّت #قرآن و اوصاف آن بر #شفاعت_قرآن تأكيد کرده، مى فرمايد: «وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ، وَ قَائِلٌ مُصَدَّقٌ، وَ أَنَّهُ مَنْ شَفَعَ لَهُ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ شُفِّعَ فِيهِ، وَ مَنْ مَحَلَ بِهِ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ صُدِّقَ عَلَيْهِ». (بدانيد #قرآن، #شفاعت_كننده‌اى است كه #شفاعتش مورد قبول و #گوينده‌اى است كه #سخنش مقبول است. هر كس كه #قرآن در روز #قيامت براى او #شفاعت كند، مشمول شفاعت مى شود، و آن كس كه #قرآن در قيامت از وى #شكايت كند گواهى اش بر ضد او پذيرفته خواهد شد).
🔹به يقين، #شفاعت_قرآن با زبان حال يا با زبان قال (گفتاری)، درباره كسانى است كه #عامل به آن باشند، و #شكايت «قرآن» درباره كسانى است كه آن را پشت سر افكنند و نسبت به آن بى اطلاع باشند. سپس در توضيح بيشترى مى فرمايد: «فَإِنَّهُ يُنَادِي مُنَادٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ: أَلَا إِنَّ كُلَّ حَارِثٍ مُبْتَلىً فِي حَرْثِهِ وَ عَاقِبَةِ عَمَلِهِ، غَيْرَ حَرَثَةِ الْقُرْآنِ، فَكُونُوا مِنْ حَرَثَتِهِ وَ أَتْبَاعِهِ». (چرا كه روز #قيامت، منادى صدا مى زند: آگاه باشيد! امروز هر كس گرفتار #بذرى است كه افشانده، و در گرو #عاقبت #اعمال_خويش است؛ جز آنان كه بذر #قرآن افشاندند. شما نيز از بذر افشانان #قرآن و #پيروان آن باشيد).
🔹اين سخن اشاره به حديث معروف «اَلدُّنْيَا مَزْرَعَةُ الْآخِرَةِ» است كه هر كسى در اين سرزمين، #بذرى مى افشاند، #محصول آن را روز #قيامت درو مى كند. امام (عليه السلام) مى فرمايد: شما در اين مزرعه، بذرهاى #آيات_قرآن را بپاشيد؛ چرا كه تنها بذر مفيد و #پرثمر، همين بذر است و ديگران گرفتار #زيان و #خسران اند. آنها كه #اعمالشان با تعليمات #قرآن هماهنگ است، بذر افشانان قرآنند، و آنها كه رفتارشان بر خلاف «قرآن» است، از «قرآن» بيگانه و مبتلا و گرفتارند.
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۶، ص ۵۶۰.
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#قرآن #قيامت #آخرت #شفاعت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️ارکان انقلاب اسلامی (بخش اول)
🔸نویسندگان بسیاری تاکنون در داخل و خارج از کشور در رابطه با #ارکان_انقلاب_اسلامی قلم‌فرسایی کرده و مجموعه‌ای گسترده از نوشته‌ها درباره‌ی #انقلاب شکل داده‌اند. اما فاصله‌ی زیاد بسیاری از این مکتوبات با واقعیت و ماهیت #انقلاب_اسلامی و عدم تجانس و حتی وجود تعارض میان خیلی از این آثار، نیاز به معرفی و ارزیابی دقیق ارکان انقلاب اسلامی از خلال #فرمایشات و دیدگاه‌های #رهبر_معظم_انقلاب را ضروری می‌سازد.
🔹براى شکل گیرى هر #انقلابى، یک #عنصر_فکرى و دو #عامل_انسانى مورد نیاز است، که بدون حضور و دخالت هر یک از آنها #انقلاب به معنای حقیقی و کامل کلمه شکل نمی‌گیرد، و تحقق خارجی نخواهد یافت. این #سه_عنصر، که عناصر موجده‌ی انقلاب هستند، #ارکان_انقلاب نامیده می‌شوند. این عناصر عبارت‌اند از #عنصر_فکرى که همان #ایدئولوژى و مکتبى است که انقلاب بر پایه‌ی آن استوار مى گردد و #عنصر_انسانى نیز یکى #مردم‌اند و دیگرى #رهبرى.
🔹هرگاه این سه عنصر در کنار هم قرار گیرند و جهت‌گیرى یکسان داشته باشند، #انقلاب شکل مى گیرد و واقعیت خارجی می‌یابد. بدیهى است هر چه #قوت این #سه_رکن بیشتر باشد، سرعت شکل گیرى و پیروزى #انقلاب نیز بیشتر خواهد بود. در ادامه، به بررسی «ارکان عمده انقلاب اسلامی» از دیدگاه #مقام_معظم_رهبری می‌پردازیم.
💠الف. مکتب اسلام (۱)
🔹 #انقلاب_اسلامى_ایران بر پایه‌ی اندیشه و #جهان‌بینى_اسلامى استوار است. تفسیر انسان، تفسیر تاریخ، تحلیل حوادث حال و گذشته و آینده، تفسیر طبیعت، تبیین همه‌ی علایقى که انسان را با دنیاى بیرون از وجود او، یعنى جهان، اشیا و انسان‌ها مرتبط مى کند و نیز فهم و درک آدمى از وجود خود و خلاصه همه‌ی چیزهایى که نظام ارزشى جامعه را مى سازد و آن را بر اداره‌ی مطلوب خود قادر مى سازد، از این #جهان‌بینى‌الهى ریشه و مایه مى گیرد و منشعب مى شود. [بیانات در مجمع عمومی سازمان ملل، ۶۶/۰۶/۰۳]
🔹نظر به اینکه دو برداشت انحرافى و متضاد از #اسلام در جامعه وجود داشت، که یکى فهم کوته نظرانه، تعصب آمیز و #متحجّرانه، و دیگرى برداشت #متجددانه و تساهل آمیز، #رهبر_معظم_انقلاب برداشت صحیح را با نام #اسلام_ناب معرفى می‌کنند.
🔹مقام معظم رهبرى در این باره مى فرماید: «در #انقلاب_اسلامى، #اسلام #کتاب و #سنت، جایگزین اسلام خرافه و بدعت؛ اسلام #جهاد و #شهادت، جایگزین اسلام قعود و اسارت و ذلت؛ اسلام #تعبد و #تعقل، جایگزین اسلام التقاط و جهالت؛ اسلام #دنیا و #آخرت، جایگزین اسلام دنیاپرستى یا رهبانیت؛ اسلام #علم و #معرفت، جایگزین اسلام تحجّر و غفلت؛ اسلام #دیانت و #سیاست، جایگزین اسلام بى بندوبارى و بى تفاوتى؛ اسلام #قیام و #عمل، جایگزین اسلام بى‌حالى و افسردگى؛ اسلام #فرد و #جامعه، جایگزین اسلام تشریفاتى و بى خاصیت؛ اسلام #نجاتبخش_محرومین، جایگزین اسلام بازیچه ی دست قدرت ها و خلاصه #اسلام_ناب_محمدى (ص) جایگزین اسلام آمریکایى گردید». [بیانات، ۶۹/۰۳/۱۰]
🔹اساسى ترین مبناى جهان‌بینى الهى و اسلامى، #اصل_توحید به معنى اعتقاد به وجود خدا و قدرت غیبى او و حاکمیت علم، قدرت، عزت، جلال، جمال مطلق، اراده و مشیّت او بر هستى است، [بیانات، ۷۷/۱۰/۲۲] و همه‌ی امور دیگر به نحوى از انحاء به #توحید باز مى گردند. یکى از نکات برجسته و قابل توجه در زمینه‌ی #انقلاب_اسلامى_ایران این بود که #دین_اسلام سازنده فرهنگ ملّى شد و به همین جهت، امورى نظیر #جهاد، #شهادت، پیروى از انسان باتقوا و عادل، بیزارى از ظلم و ظالم، #اتحاد و همبستگى، #توکل‌به‌خدا و... در متن این #فرهنگ قرار گرفت و خمیرمایه‌ی حرکت انقلابى مردم شد و #پیروزى را براى مردم به ارمغان آورد. [بیانات، ۶۴/۴/۱۴] #ادامه_دارد...
منبع: پرسمان
#انقلاب_اسلامی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️هدف زندگی انسان
🔹مبدأ و نقطه آغاز تمام #انحرافات و #گمراهی‌ها و #محرومیت های معنوی انسان، عدم درک صحیح #فلسفه‌حیات‌انسان در این دنیا است. و اگر نداند یا فراموش کند که #خدای_متعال او را برای چه #آفریده و در این سرای به او #زندگی بخشیده و این همه #امکانات در اختیارش نهاده است، زمینه چالش های بعدی را فراهم می سازد. از دیدگاه #قرآن #هدف_نهایی و مقصد عالی زندگی و #خلقت_انسان، «#کمال و #قرب_الهی و آمادگی برای #حیات_اخروی و لقای الهی و #سعادت_جاودانی و وصول به مبدأ نور هستی» است؛
🔹همان‌گونه که جنین در رحم مادر، خود را برای زندگی کردن در دنیا کامل و آماده میکند، #انسان نیز باید خود را برای زندگی در #برزخ و #حیات_اخروی، کامل و آماده سازد. #قرآن_کریم در چندین آیه اولاً #زندگی_انسان را #هدف‌دار می‌داند: «أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً»؛ (آیا می‌پندارید که شما را #بیهوده آفریده‌ایم؟). و ثانیاً هدف نهایی #خلقت_انسان را #بازگشت به سوی خدا دانسته و فرموده است: «وَ أَنَّ إِلى رَبِّکَ الْمُنْتَهى»؛ «إِنَّ إِلى رَبِّکَ الرُّجْعى»؛ یعنی انتهای سیر #انسان، به سوی #پروردگار است.
🔹البته به دلیل اینکه پروردگار عالم #انسان را به واسطه #صفات_خود پرورش میدهد، و #ربوبیت او توسط صفات انجام می‌پذیرد؛ لذا می‌توان گفت: هدف نهایی #زندگی_انسان، «نزدیک شدن یا آراسته شدن به #صفات_خداوند و دور شدن از #صفات_شیطان» است، و در این راستا نیز تعبیراتی همچون به #کمال رسیدن، #قرب به خدا، به خدا رسیدن، مظهر خدا شدن و به رنگ خدا درآمدن که در جای‌جای ادبیات دینی و آموزه های اخلاقی مطرح میشود، همه در نهایت به همین حقیقت - آراسته شدن به صفات و #کمالات_الهی و دور شدن از #صفات_شیطانی - بازمی‌گردد و خلاصه میشود.
🔹همچنین از #قرآن_کریم استفاده میشود که این #هدف، محقق و میسر نمی‌شود، مگر با عبودیت و #بندگی_خالصانه خدای متعال: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِ»؛ (و جن و انسان را نیافریدم، جز آنکه مرا #بپرستند). «وَ ما أُمِرُوا إِلَّا لِیعْبُدُوا اللهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ»؛ (در حالی که #فرمان نیافته بودند، جز آنکه #خدا را #بپرستند، و #ایمان و #عبادت را برای او از هرگونه شرکی #خالص کنند، و #حق‌گرا باشند».
🔹پس اگر کسی به #آخرت و حیات پس از مرگ معتقد شد، و فهمید که #هدف‌نهایی‌زندگی، آراسته شدن به صفات و #کمالات_الهی و آمادگی برای سفر #آخرت و زندگی در عالم #برزخ و سپس #محشور_شدن در قیامت و رسیدن به #پاداش و #جزاست، و خود را در مسیر بندگی و #عبودیت حق‌تعالی قرار داد، چنین فردی به راستی از #خواب_غفلت بیدار شده است، آنگاه تمام زندگی‌اش به #درستی و در همین راستا #سامان می‌یابد، و از حیرت و #گمراهی و سرگشتگی نجات خواهد یافت، و به #آرامش_واقعی می‌رسد، ولی اگر چنین نشد، پایانی برای سرگشتگی و بی‌قراری انسان متصور نیست.
🔹بنابراین تنها کسانی که در مسیر عمل به #احکام_دین و حفظ #ارزشهای_اعتقادی و تخلق به صفات الهی و #فضایل_اخلاقی حرکت و تلاش می‌کنند، از منظر #دین و #اخلاق، فرد بیدار و #هشیار تلقی می‌شوند، و سایر مردمان که تلاش و کوشش آنان، تنها در محدوده پرورش تن و بهره‌مندی از #امور_مادی و وصول به منافع و مطامع و #لذت‌های_دنیوی و #مال و #مقام و شهرت خلاصه میشود و نسبت به #خودسازی_دینی و کمال انسانی و انجام #وظایف فردی و اجتماعی و عبادی و آماده شدن برای سفر آخرت بی‌توجه‌اند، در خواب #غفلت و بی‌خبری زندگی خود را سپری می‌نمایند.
منبع: پرسمان
#انسان #دین #بندگی #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چگونه «ریا» را از وجودمان ریشه کن کنیم؟
🔹راه مبارزه با #ريا_كارى، مانند همه اخلاق و #اعمال_مذموم و ناپسند، دو چيز است: نخست توجّه به #علل و #ريشه هاى آن براى #خشكانيدن و نابود كردن آنها، و سپس مطالعه در پيامدهاى آن براى آگاه شدن از #عواقب_دردناكى كه در انتظار آلودگان به اين اخلاق مذموم است. ريشه #ريا همان #شرك_افعالى و عدم توجّه به #حقيقت_توحيد است.
🔹اگر پايه هاى «توحيد افعالى» در درون جان ما محكم شود و بدانيم #عزّت و #ذلّت و #روزى و #نعمت به دست #خداست، و #دلهاى_مردم نيز در #اراده و اختيار اوست، هرگز به خاطر جلب رضاى اين و آن اعمال خود را آلوده به #ريا نمى كنيم! اگر به يقين بدانيم كسى كه با #خداست همه چيز دارد، و كسى كه از او جداست فاقد همه چيز است؛
🔹و به مصداق آيه شريفه «إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ ۖ وَ إِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِی يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ ۗ وَ عَلَى اللهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»؛ [۱] (اگر #خدا شما را یاری کند، هیچ کس بر شما #چیره و غالب نخواهد شد، و اگر شما را #واگذارد، #چه‌کسی بعد از او شما را یاری خواهد داد؟ و #مؤمنان باید فقط بر خدا #توکل کنند)؛
🔹و اگر به اين #حقيقت_قرآنى توجّه كنيم كه تمام #عزّت نزد #خدا و به دست خداست: «الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَ يَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ العِزَّةَ للهِ جَمِيعًا»؛ [۲] (آيا كسانى كه با #دشمنان_خدا طرح دوستى مى ريزند مى خواهند #عزّت و آبرو نزد آنها كسب كنند، با اين كه همه #عزّت‌ها از آن #خداست». آرى! اگر #ايمان به اين امور در اعماق جان مستقر شود دليلى ندارد كه #انسان براى #جلب‌توجّه‌مردم و كسب وجاهت و آبرو يا جلب اعتماد آنها خود را آلوده به #اعمال‌نفاق‌آلود كند!
🔹بعضى از #علماى_اخلاق گفته اند ريشه اصلى #رياكارى حبّ جاه و #مقام است، كه اگر آن را تشريح كنيم به سه اصل باز مى گردد: علاقه به #ستايش_مردم، فرار از مذّمت و #نكوهش_آنها، و #طمع ورزيدن به آنچه در دست #مردم است. سپس مثالى براى آن در مورد #جهاد فى سبيل الله مى زنند كه #انسان گاه به جهاد مى رود براى اينكه #مردم از #شجاعت و قهرمانى او سخن بگويند، و گاه به جهاد مى رود تا او را به #ترس و جُبن متّهم نسازند، و گاه به خاطر به چنگ آوردن #غنائم_جنگى قدم در ميدان مى گذارد!
🔹تنها كسى مى تواند از #جهادش بهره بگيرد كه براى عظمت آئين حق و #دفاع از #دين خدا پيكار كند. اين از يكسو، و از سوى ديگر، هنگامى كه انسان به «آثار مرگبار #رياكارى» بينديشد كه: #ريا همچون آتش سوزانى است كه در خرمن #اعمال_انسان مى افتد و همه را خاكستر مى كند؛ نه تنها #عبادات و طاعات انسان را بر باد مى دهد، بلكه #گناه_عظيمى است كه مايه #روسياهى صاحب آن در #دنيا و #آخرت است.
🔹 #ريا همچون موريانه اى است كه ستون هاى كاخ #سعادت_انسان را از درون تهى مى كند و بر سر صاحبش ويران مى سازد. #رياكارى نوعى #كفر و #نفاق و #شرك است. #رياكارى شخصيّت انسان را در هم مى كوبد و آزادگى و حريّت و #كرامت_انسانى را از او مى گيرد و «بدبخت‌ترين مردم در #قيامت #رياكارانند»! توجّه به اين حقايق، اثر باز دارنده مهمّى بر #رياكاران دارد.
🔹اين نكته نيز قابل توجّه است كه پنهان كردن نيّت هاى آلوده به #ريا، براى مدّت طولانى ممكن نيست، و #رياكاران غالباً در همين دنيا شناخته و #رسوا مى شوند، و از لابه‌لاى #سخنان و #رفتار آنها #آلودگى_نيّت آنها فاش مى شود، و ارزش خود را نزد خاصّ و عام از دست مى دهند؛ توجّه به اين معنى نيز اثر باز دارنده مهمّى دارد. لذّتى كه از #عمل_خالص و نيّت پاك به انسان دست مى دهد، با هيچ چيز قابل مقايسه نيست، و همين امر براى #خلوص_نيّت كافى است.
🔹بعضى از علماى اخلاق گفته اند: يكى از طرق #درمان عمل #ريا اين است كه انسان تلاش براى پنهان نگاه داشتن #عبادات و #حسنات خود كند، و به هنگام #عبادت در را بر روى خود ببندد، و هنگام #انفاق و كارهاى خير ديگر سعى بر #كتمان آن نمايد تا تدريجاً به اين كار عادت كند. ولى اين به آن معنا نيست كه از شركت در جمعه و جماعت و مراسم حج و اعمال دسته جمعى ديگر خوددارى نمايد كه آن نيز ضايعه اى است بزرگ!
پی نوشت‌ها؛
[۱] قرآن کریم، سوره آل عمران، آيه ۱۶۰
[۲] همان، سوره نساء، آیه ۱۳۹
📕اخلاق در قرآن، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، مدرسه الامام على بن أبیطالب(ع)، قم، چ اول، ۱۳۷۷ه.ش، ج ۱، ص ۲۹۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#ريا #ریاکار #ریاکاری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
⭕️ماه بندگی
🔹 #انسان در این #دنیا مأمور به ساختن #سیرت_خویش است. او آمده است تا با #بندگی، صورتی برای #آخرتش بیاراید و خود را برای #ابدیت آماده کند. «سيرتی كاندر وجودت غالب است - هم بر آن تصوير، حشرت واجب است».
🔹«إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِی أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلَا فَتَعَرَّضُوا لَهَا» [۱] بهترین فرصت #خودسازی و تلاش برای رسیدن به #سیرتی_زیبا، استفاده از موسم ماه مبارک #رمضان است؛ چرا که فرمود: «عَمَلُكُمْ فِيهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُكُمْ فِيهِ مُسْتَجَابٌ»؛ [۲] ازاین‌رو #سالک‌الی‌الله به تکاپو می‌افتد و #بدن خود را به زحمت می‌اندازد و پا روی #نفس میگذارد
🔹و #خواسته‌های‌خدا را بر خواسته‌های خود ترجیح میدهد: «هَل الدّينُ إِلاَّ التَّرجيحُ عِنْدَ الدَّوَرانِ؟!؛ آيا #دين جز ترجيح [آخرت بر دنيا و يا رضاى خدا بر هواى نفس و شيطان] هنگام دوران امر است؟!»؛ #دين‌دارى_انسان وقتى معلوم میشود كه بر سر دوراهى #دنيا و #آخرت، و متابعت #هواى_نفس و #شيطان و يا #بندگى_رحمان قرار گيرد».
🔹 #چشم از ناپاکیها می‌بندد و دست به‌سوی آن دراز نمیکند و #قلب خود را برای خدا خالی میکند. برای #قرب به محبوب به #مستحبات می‌پردازد: «امتثال نافله از امتثال فرايض اقوى است؛ يعنى اگرچه مُمْتَثَل در فريضه اقوى است، ولى امتثال و اظهار #عبوديت و عبديّت در نوافل، اقوى از فرايض است». خلاصه آنکه #سالک در این ماه رهسپار جاده #بندگی میشود.
پی نوشت‌ها؛
[۱]بحارالأنوار ج۶۸ ص۲۲۱
[۲]عيون أخبارالرضا ج۱ ص۲۹۵
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چگونه «روزه ماه رمضان» انسان را به یاد تشنگی و گرسنگی «قیامت» می اندازد؟
🔹«ماه مبارك #رمضان» از عظمت خاصي برخوردار است؛ #رسول_اكرم (صلی الله علیه و آله) در ماه شعبان می‌فرمايد: «خودتان را آماده كرده و از خدا بخواهيد تا #ماه_رمضان را با بركت و رحمت و مغفرتی كه می آيد، ادراك كنيد: «فَاسْأَلُوا اللهَ رَبَّكُمْ بِنِيَّاتٍ صَادِقَةٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ يُوَفِّقَكُمْ لِصِيَامِهِ وَ تِلَاوَةِ كِتَابِهِ فَإِنَّ الشَّقِيَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللهِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِيمِ وَ اذْكُرُوا بِجُوعِكُمْ وَ عَطَشِكُمْ فِيهِ جُوعَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ عَطَشَه»؛ [۱] (با #نيّت‌ها و #دلهايی پاك از خداوند طلب توفيق برای #روزه و #تلاوت_قرآن نماييد. كسى كه از #مغفرت_خداوند محروم بماند، در حقيقت شقاوتش كامل است. به ياد تشنگی و گرسنگی #قيامت باشيد».
🔹در بعضی از روايات فضيلت #روزه، آمده است: «#روزه بگيريد، تا گرسنه شويد و درد #گرسنگان را بچشيد». [۲] اين به زبان ما سخن گفتن و از قدم های اوليه است، وگرنه چرا بايد بگذاريم كسى گرسنه باشد و خودمان هميشه سير باشيم؟ در #قيامت عدّه ای واقعاً گرسنه هستند، غذا می‌خورند ولی هرگز سير نمی‌شوند، همانطور كه در #دنيا هرگز سير نمی‌شدند؛ چون حسّ آز و #طمع تمام شدنی نيست، در #آخرت هم به صورت «هَلْ مِنْ مَزيدٍ» [سوره ق، آیه ۳۰] ظهور می‌كند. فرمود: شما به فكر گرسنگی و تشنگی #قيامت باشيد، نه به فكر گرسنگی و تشنگی ديگران، آن را كه بايد در قدم‌های اوليه تأمين كرد.
پی نوشت‌ها؛
[۱] عيون‌أخبارالرضا، نشر جهان، چ۱، ج۱، ص۲۹۵
[۲] من‌لايحضره‌الفقيه، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسين، چ۲، ج۲، ص۷۳
📕حکمت عبادات (عبدالله جوادی آملی، محقق حسین شفیعی) مركز نشر اسراء، چ ۱۵، ص ۱۴۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم (بخش آئین رحمت)
#روزه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️ارزش و جایگاه جوان در اسلام
🔹ایام و #دوران_جوانی یکی از حساس‌ترین و مهم‌ترین دوران در طول حیات انسان و دوران #درخشندگی و فروغ زندگی اوست. #جوان می‌تواند با استفاده از قدرت و #نیروی_خدادادی و روح سرشار از عشق و #امید، شور و هیجان، #سرنوشت و آینده خود را رقم بزند و به عالی‌ترین و باشکوه‌ترین #منازل_زندگی در مسیر حرکتش به سمت #ابدیت دست یابد.
🔹از همین رو #اسلام اهتمام بسیار زیاد و ویژه‌ای به #ایام_جوانی دارد و آن را مهم‌ترین و اساسی‌ترین بخش زندگی و عمر آدمی می‌شمارد و آن را فرصت مناسب برای دستیابی به رشد و #کمال و خوشبختی دنیا و آخرت معرفی میکند. چنانکه #امام_علی (عليه السلام) در تفسیر آیه شریفه «...وَ لاَ تَنسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنيا...»؛ [قصص، ۷۷] (... و سهم خود را از #دنيا فراموش مكن)، می‌فرمایند: «#سلامتى، #توانايى، #فرصت، #جوانى و #شادابى‌ات را فراموش مكن، تا با آنها، #آخرت را به دست آورى». [۱]
🔹ایام نوجوانی و #جوانی زمانی است که #اعتقادات و #شخصیت و شاکله وجودی انسان در آن شکل می‌گیرد و بر همین اساس، در روایات متعددی بر نقش این دوران در شکل‌گیری شخصیت تاکید بسیاری شده است. #امام_علی (عليه السلام) در این‌باره می‌فرمایند: «دل #نوجوان مانند زمين آماده است كه هر بذرى در آن کاشته شود، مى‌پذيرد». [۲] #امام_صادق (عليه السلام) نیز سفارش می‌کنند: «#نوجوانان را دريابید، زيرا كه آنان سريع‌تر به كارهاى خير روى مى‌آورند». [۳]
🔹 #جوان به دلیل رسیدن به سن #بلوغ، با يك تحول مهم و #انقلاب_درونی برخورد میکند، که #جسم و #روح دچار برخی تغییرات و فعل و انفعالات میشود؛ چنانچه اگر #جوان در این زمان تحت #تربیت و #مراقبت قرار نگیرد و این تحولات درونی به درستی هدایت نشود، جوان با #مخاطرات زیادی روبرو میشود. #امیرالمومنین (عليه السلام) درباره اهمیت #آموزش و #هدایت در این دوره می‌فرمایند: «به آموختن حديث به #نوجوانان‌تان پيش از آن كه #منحرفين آنان را گمراه سازند، اقدام کنید». [۴]
🔹یعنی #جوان در این دوره بستر بسیار مناسبی برای #آموختن و #الگوگیری دارد که اگر در این امر کوتاهی شود و پایه‌های دینی و اعتقادی جوان به درستی شکل نگیرد، #جوان ناخودآگاه به دلیل تمایلات و غرایز بیدار شده‌ای که در او پدید آمده، به سوی ایدئولوژی و فرهنگ غیردینی، که امروزه از طریق اینترنت، فضای مجازی، شبکه های ماهواره‌ای و... که به آسانی در اختیار و در دسترس همگان است خواهد رفت.
🔹به جهت اهمیت #دوران_جوانی، بر #والدین، #مربیان و تمامی کسانی‌که به نحوی در یادگیری و آموزش جوانان تاثیرگذارند، لازم است که با شناختن ارزش واقعى جوانى و درک #روحیات و نقايص طبيعى این دوران و با #راهنمایی های #عالمانه و #عاقلانه، تمایلات و غرایز جوانان را از سركشى و #طغيانشان باز دارند، و به سوی یک #زندگی_دینی و الهی هدایت نمایند.
🔹بنابراین، موضوع #جوانان و ارزش و اهميت آنان در نزد #خداوند و #اهل_بیت (علیهم السلام) به قدری بالاست که به هیچ عنوان نمی‌توان از آن #غفلت کرد، و تمام کسانی‌که در تخریب زیرساخت های فرهنگی کشور دست داشته و دارند و با انتشار کتاب‌ها، مقالات، و دادن آزادی‌های بی‌حد و حصر، در از بین بردن #تربیت_دینی جوانان نقش داشته‌اند، مورد قهر و غضب خداوند متعال قرار خواهند گرفت و روز قیامت در ازای گمراهی هر یک از این جوانان مسئول خواهند بود.
پی‌نوشتها؛
[۱] معانی الاخبار، ص۳۲۵؛ [۲] تحف العقول ص۷۰؛ نهج البلاغه، نامه۳۱؛ [۳] اصول كافى، ج۸، ص۹۳، ح۶۶؛ [۴]. تهذيب الأحكام (تحقیق خرسان)، ج۸، ص۱۱۱، ح۳۰
منبع: وبسایت رهروان ولایت
#جوان #جوانی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) علاقه خود را به مرگ و شهادت چگونه توصیف كرده است؟
🔹 #امام_علی (علیه السلام) در بخشی از وصیت خود (نامه ۲۳ «نهج البلاغه») موضع خود را در برابر #مرگ و #شهادت بيان مى كند؛ همان چيزى كه در موارد ديگرى از #نهج_البلاغه نيز منعكس است و آن اينكه من نه تنها از #مرگ نمى ترسم، بلكه عاشق بى قرار مرگى هستم كه در #راه_خدا و براى خدا باشد، مى فرمايد: «وَ اللهِ مَا فَجَأَنِی مِنَ الْمَوْتِ وَارِدٌ كَرِهْتُهُ، وَ لَا طَالِعٌ أَنْكَرْتُهُ، وَ مَا كُنْتُ إِلَّا كَقَارِبٍ وَرَدَ، وَ طَالِبٍ وَجَدَ» (وَ ما عِنْدَ اللهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرارِ)»؛
🔹[ترجمه فرمایش حضرت:] (به خدا سوگند چيزى از نشانه هاى #مرگ به طور ناگهانى به من روى نياورده كه من از آن ناخشنود باشم، و طلايه اى از آن آشكار نشده كه من آن را زشت بشمارم، من نسبت به #مرگ همچون كسى هستم، كه شب هنگام در جستجوى آب باشد و ناگهان در ميان تاريكى ها به آن برسد و يا همچون كسى كه گمشده [بسيار نفيس] خود را ناگهان پيدا كند [؛ چرا كه من به اين واقعيّت معتقدم] كه آنچه نزد #خداست [در سراى ديگر] براى #نيكان بهتر است).
🔹جمله اخير برگرفته از «آيه شريفه ۱۹۸ سوره آل عمران» است. در آغاز آيه، از پاداش #پرهيزكاران سخن مى گويد و سرانجام با جمله مزبور آيه را پايان مى دهد. آنچه در بخش اخير اين وصيّتنامه آمده همان است كه امير مؤمنان #امام_علی (عليه السلام) بارها در #نهج_البلاغه و غير آن بيان فرموده. #امیرالمومنین (عليه السلام) كه جاى خود دارد، #مؤمنان_عادى هم هرگز از #مرگ نمى ترسند، مخصوصاً اگر مرگ آميخته با #شهادت در راه خدا باشد. كسانى از #مرگ مى ترسند كه يا #ايمان به زندگى پس از مرگ ندارند، و مرگ را فنا و نابودى همه چيز مى پندارند و از آن وحشت مى كنند،
🔹يا اينكه ايمان به زندگى پس از مرگ دارند، ولى پرونده #اعمالشان به گونه اى #سياه و تاريك است كه مى دانند #مرگ براى آنان آغاز ناراحتى و #عذاب است؛ اما آنها كه هم ايمان به #آخرت دارند و هم پرونده #اعمالشان پاك و نورانى است، دليلى ندارد كه از مرگ بترسند، بلكه به بيان #امام (عليه السلام) در «خطبه ۵ #نهج_البلاغه» علاقه آنها به #مرگ از علاقه طفل شيرخوار به پستان مادر هم بيشتر است: «وَ اللهِ لَابْنُ أَبِي طَالِبٍ آنَسُ بِالْمَوْتِ مِنَ الطِّفْلِ بِثَدْيِ أُمِّهِ». بى جهت نيست كه طبق روايت مشهور هنگامى كه عبدالرحمن #ملجم_مرادى فرق نازنين #امام (عليه السلام) را در محراب عبادت شكافت، حضرت فرمود: «فُزْتُ وَ رَبِّ الْكَعْبَةِ»؛ (به پروردگار كعبه رستگار شدم).
🔹با توجّه به اينكه «قارب» طبق آنچه در «لسان العرب» و بعضى از كتب آمده است به معناى كسى است كه شبانه به دنبال آب مى رود و يا كسى كه فاصله ميان او و سرچشمه آب يك شب راه است، استفاده مى شود كه جمله «كَقَارِبٍ وَرَدَ، وَ طَالِبٍ وَجَدَ» اشاره به اين است كه من #مرگ و #شهادت را همچون تشنه كامى كه زودتر از آنچه فكر مى كرد به سرچشمه آب رسيد، به دست آوردم و گمشده خود را كه سال ها در انتظارش بودم يافتم. چقدر تفاوت است ميان اين سخن و سخن #زورمندانِ‌ازخدابى‌خبر كه وقتى در چنگال #مرگ گرفتار مى شوند، مى لرزند و فرياد مى كشند و ذليلانه تقاضاى بازگشت به #دنيا مى كنند.
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۹، ص ۲۷۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_علی #مرگ
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیا «شفاعت» مخصوص روز قیامت است؟
🔹بى شك از جمله زمان هايى كه #شفاعت در آنها صورت مى گيرد روز #قيامت است؛ چرا كه بسيارى از #آيات_شفاعت ناظر به آن روز مى باشد؛ ولى آيا در #جهان_برزخ و يا حتى در عالم #دنيا نيز شفاعت صورت مى گيرد و در آخرت قبل از پايان حساب شفاعتى هست يا نه؟ جاى بحث و گفتگو است. مرحوم علّامه طباطبايى (ره) در اينجا بحث مشروحى دارد و در پايان چنين نتيجه مى گيرد كه مسئله #شفاعت در #آخرين_موقف از مواقف روز #قيامت انجام مى گيرد، در اينجاست كه #شفاعت_كننده تقاضاى مغفرتِ شفاعت شونده را مى كند تا بدين وسيله وارد #دوزخ نشود و يا به كمك شفاعتِ او بعضى از كسانى را كه در دوزخ‌اند خارج شوند.
🔹وى در بعضى ديگر از كلماتش اشاره به #عالم_برزخ كرده و رواياتى را كه بر حضور #پيامبر (صلى الله عليه وآله) و #ائمه (عليهم السلام) به هنگام #مرگ و #سؤال_قبر و كمك به #مؤمنان دلالت دارد مورد توجه قرار داده، مى افزايد: اينها از قبيل شفاعت نيست، بلكه از قبيل تصرّف و #حكومت_الهيّه‌اى است كه خدا به آنها بخشيده است. [۱] عجب اينكه ايشان هنگامى كه از حقيقت #شفاعت سخن مى گويد، آن را چنان توسعه داده كه هرگونه تأثير اسباب را در عالم تكوين و تشريع مشمول شفاعت مى شمرد؛ ولى در اينجا كمك و اعانت اولياء الله به گروهى از مؤمنان را براى نجات آنها از مشكلات برزخ و قبر، مصداق شفاعت نمى داند.
🔹به هر حال آنچه از مجموعه #آيات و #روايات به دست مى آيد اين است كه #شفاعت به معناى وسيع كلمه در هر سه عالم #دنيا، #برزخ و #آخرت صورت مى پذيرد، هرچند محل اصلى شفاعت و آثار مهم آن در روز #قيامت و براى نجات از عذاب #دوزخ است. در «آيه ۶۴ سوره نساء» مى خوانيم: «وَ لَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَ اَسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ، لَوَجَدُوا اللهَ تَوَّاباً رَحِيماً»؛ (اگر آنها هنگامى كه به خود #ستم مى كردند [و مرتكب گناه مى شدند] به نزد تو مى آمدند و از خدا طلب آمرزش مى كردند و #پيامبر (صلى الله عليه وآله) نيز براى آنها استغفار مى كرد خدا را توبه پذير و مهربان مى يافتند).
🔹آيا #تقاضاى_مغفرت از سوى #پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) براى مؤمنانِ خطاكار چيزى جز شفاعت مى تواند باشد؟! همين معنا در داستان حضرت يعقوب (عليه السلام) و فرزندانش نيز در «قرآن کریم » آمده است؛ آنها از #پدر خواستند در پيشگاه خدا براى آنان #استغفار كند او هم پذيرفت. [۲] و نيز بسيار شده است كه در همين جهان، افراد يا اقوامى به خاطر #شفاعت #پيامبران و #اولياء_الله از عذاب دنيا نجات يافته اند و اين، چيزى جز شفاعت نيست.
🔹در #جهان_برزخ نيز روايات بسيارى داريم كه #اعمال_نيك آدمى همچون نماز، روزه، ولايت و امثال آن يا حضور اولياء الله سبب #تخفيف_آلام و مجازات‌ها مى گردد و يا دفن انسان صالح و پاكدامنى كه داراى حسنات مهمى بوده است در يك مقبره سبب تخفيف مجازات گنهكاران آن گورستان مى شود. اينها همه نيز اشاراتى است به #شفاعت در عالم برزخ؛ حتى نماز ميِت و تقاضاى مغفرتى كه در ضمن آن براى مردگان مى شود مسلماً بى تأثير نيست، اين نيز خود، نوعى شفاعت است. بنابراين #شفاعت محدود به عالم خاصى نيست، بلكه همه #عوالم_سه‌گانه را در بر مى گيرد، منتها جايگاه اصلی و مهم شفاعت همان #قيامت و در آستانه قرار گرفتن در برابر كانون عذاب الهى است.
پی نوشت‌ها؛
[۱] الميزان فى تفسير القرآن، طباطبايى، سيد محمد حسين، انتشارات اسلامى، قم، ۱۴۱۷ق، چ ۵، ج ۱، ص ۱۵۶
[۲] سوره يوسف، آيه ۹۷
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ۹، ج۶، ص۵۲۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#شفاعت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«حب دنیا» چگونه مانع کسب معرفت و شناخت می شود؟
🔹خداوند در «سوره نحل»، آیات ۱۰۶ - ۱۰۸، می فرماید: «مَن كَفَرَ بِاللهِ مِن بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَ لَٰكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ - ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَ أَنَّ اللهَ لَا يَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ - أُولَٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ وَ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ»
🔹[ترجمه آیات:] (کسانى که بعد از ایمان‌شان، به خدا کافر شوند [مجازات مى شوند] ـ بجز آنها که تحت فشار واقع شده اند در حالى که قلبشان با ایمان، آرام است ـ آرى، آنها که سینه خود را براى پذیرش کفر گشوده اند، غضب خدا بر آنهاست؛ و عذاب عظیمى در انتظارشان! - این بخاطر آن است که زندگى پست #دنیا را بر #آخرت ترجیح دادند؛ و خداوند افراد بى ایمان (لجوج) را هدایت نمى کند. - آنها کسانى هستند که [بر اثر فزونى گناه،] خدا بر دلها و گوش و چشمان شان مُهر نهاده؛ [به همین دلیل نمى فهمند،] و غافلان [واقعى] همانها هستند).
🔹خداوند در این آیات، به گروهى اشاره مى كند كه نخست #اسلام را از جان و دل پذيرا گشتند و بعد #مرتد شدند. مى فرمايد: اين #ارتداد به خاطر آن نيست كه چيزى بر خلاف حق در اسلام ديده باشند، بلكه آنها #زندگى_دنيا را بر #آخرت ترجيح دادند، و به همين جهت با اسلام وداع گفتند، و به وادى #كفر قدم نهادند، و چون #شايسته_هدايت نيستند، خداوند هدايت شان نمى كند؛ بلكه به خاطر #دنياپرستى بر #قلب و #گوش و #چشم آنها مهر مى نهد، و درهاى معرفت را به روى آنها مى بندد، در نتيجه در #غفلت_كامل فرو مى روند.
🔹#حبّ_دنيا خواه در شاخه عشق به مال و ثروت باشد، يا مقام و جاه و يا انواع شهوات ديگر، به #طوفانى مى ماند كه در #درون_جان انسان می‌وزد و تعادل ترازوى #عقل را به كلّى بر هم مى زند. مى دانيم ترازوهاى دقيق را در محفظه اى مى گذارند كه كمترين نسيم به آن نوزد، و حتى كسى كه مشغول سنجش با آنها است موقّتاً نفس را در سينه حبس مى كند، مبادا امواج هوايى كه از ريه او خارج مى شود تعادل آن را بر هم زند. آيا از چنين ترازويى در برابر يك طوفان شديد كارى ساخته است؟!
🔹#دنياپرستى خواه شكل قارونى داشته باشد و يا فرعونى، يا سامرى و يا غير آنها، مسلّماً به #انسان اجازه #تفكّر_سالم و #قضاوت_صحيح را نمى دهد. اگر آيه فوق مى گويد خداوند بر قلب و گوش و چشم آنها مهر مى نهد، اين در واقع همان تأثيرى است كه در #دنياپرستى قرار داده، و چون آنها به سراغ سبب مى روند، گرفتار چنين مسببى مى شوند.
🔹در #احاديث_اسلامى تعبيرات جالبى در اين زمينه ديده مى شود؛ از جمله در حديثى #امام_باقر (عليه السلام) مى فرمايد:
«مَثَلُ الْحَريص عَلَى الدُّنْيا كَمَثَلِ دُوْدَةِ القَزّ كُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلى نَفْسِها لَفّاً كانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُرُوجِ حَتّى تَمُوتَ غمّا» [۱] (#حريص بر دنيا همچون كرم ابريشم است، هر قدر بيشتر ابريشم برگرد خود مى تند زندانى تر مى شود، و راه خروج بر او مسدودتر مى گردد، تا از غم و اندوه بميرد). در حديث ديگرى از #امام_علی (عليه السلام) مى خوانيم: «اَلدُّنيا تَقُرُّ وَ تَضُرُّ و تَمُرُّ» [۲] (#دنيا مى فريبد، #زيان مى رساند و #مى‌گذرد).
🔹در حديث ديگرى مى خوانيم كه #امام_علی (عليه السلام) نامه اى به يكى از ياران اش نوشت و او را نصيحت فرمود. از جمله نصايح امام (عليه السلام) اين بود:
«فَارْفُضِ الدُّنْيا فَاِنَّ حُبَّ الدُّنْيا يُعْمِى، وَ يُصِّمٌ وَ يُبْكِمٌ وَ يُذِلُّ الرِّقابٌ فَتَدارَكْ مابِقَىَ مِنْ عُمُرِكَ وَ لا تَقُلْ غَداً أَوْ بَعْدَ غَد، فَانَّما هَلَكَ مَنْ كانَ قَبْلَكَ بِاِقامَتِهِمْ عَلى الأَمانِىِّ وَالتَّسْوِيْفِ» [۳] (#دنيا را رها كن كه #حب_دنيا، چشم را كور و گوش را كر و زبان را لال و گردن ها را به زير مى آورد. در باقى مانده عمرت گذشته را #جبران كن و نگو فردا و پس فردا، زيرا كسانى كه پيش از شما بودند به خاطر تكيه بر #آرزوها و امروز و فردا كردن #هلاك شدند).
پی نوشت‌ها؛
[۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربى، چ دوم، ج ۷۰، ص ۲۳؛ [۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، چ اول، ص ۵۴۸، قصار [۴۲۲] ۴۱۵؛ [۳] بحارالأنوار، همان، ص ۷۵
📕کتاب پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶، چ نهم، ج ۱، ص ۳۱۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دنيا #غفلت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیا با مرگ، پرونده اعمال انسان بسته می شود؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در پايان خطبه ۴۲ به مهم‌ترين تفاوت #دنيا و #آخرت اشاره كرده، مى فرمايد: «وَ إِنَّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَ لاَحِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لاَعَمَلَ» (امروز روز #عمل است نه حساب، و فردا وقت #حساب است نه عمل!). اين سخن از يك سو بيانگر اين واقعيت است كه تا #فرصت در دست داريد، بر حجم #اعمال_صالحه خود بيفزاييد، و اگر مى بينيد #نيكوكاران و #بدكاران، پاكان و ناپاكان، اولياءالله و اشقياء، حزب خدا و حزب شيطان، در اين جهان در كنار هم زندگى مى كنند، بى آن كه بدكاران مورد مجازات الهى قرار گيرند و نيكوكاران مشمول پاداش خير شوند، به خاطر آن است كه اين جهان تنها #ميدان_عمل است نه حساب و جزا.
🔹و از سوى ديگر هشدار مى دهد كه با پايان #عمر، #پرونده‌هاى_اعمال براى هميشه بسته مى شود و راهى به سوى بازگشت و #جبران نخواهد بود، و #پشيمانى كمترين سودى نخواهد داشت، همان گونه كه #امام_على (عليه السلام) در کلامی ديگر مى فرمايد: «لا عَنْ قَبِيْح يَسْتَطيعُونَ اِنْتِقالا وَ لا فِي حَسَن يَسْتَطيعُونَ اِزْدِياداً» [۱] (نه مى توانند از #اعمال_زشتى كه انجام داده اند بر كنار شوند، و نه مى توانند #كار_نيكى بر نيكى هاى خود بيفزايند!).
🔹نه براى فرياد «رَبِّ اِرْجِعُونِ لَعَلَّى اَعْمَلُ صالِحاً» [۲] (خداى من! مرا بازگردانيد تا #عمل_صالحى انجام دهم)، پاسخى مى شنوند و نه آرزوى «فَلَوْ أَنَّ لَنا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ» [۳] (اى كاش بار ديگر به #دنيا باز مى گشتيم تا از مؤمنان باشيم) هرگز به واقعيت مى پيوندد! از اين آيات، و روايات مشابه آن كه در خطبه بالا آمد، به خوبى نتيجه مى گيريم كه اين، يك #سنّت‌تخلف‌ناپذيرالهى است كه #پرونده_اعمال با #مرگ يا زمانى كه انسان در آستانه مرگ قطعى قرار مى گيرد، بسته مى شود و راهى به سوى بازگشت و جبران نيست!
🔹در اينجا اين سؤال پيش مى آيد كه در بسيارى از روايات آمده كه آثار كارهاى نيك و بد انسان بعد از مرگ، نیز به او مى رسد و به اين ترتيب #پرونده_اعمال او از نظر حسنات يا سيّئات سنگين تر مى شود؛ رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مى فرماید: «سَبْعَةُ اَسْباب يُكْتَبُ لِلْعَبْدِ ثَوابُها بَعْدَ وَفاتِه، رَجُلٌ غَرَسَ نَخْلا اَوْ حَفَرَ بِئْراً اَوْ اَجْرى نَهْراً اَوْ بَنى مَسْجِداً اَو كَتَبَ مُصْحَفاً اَوْ وَرَّثَ عِلْماً اَوْ خَلَّفَ وَلَداً صالِحاً يَسْتَغْفِرُ لَهُ بَعْدَ وَفاتِه» [۴] (هفت سبب [از اسباب خير] است كه ثوابش براى بنده خدا بعد از #مرگ او نوشته مى شود: كسى كه نخلى بكارد يا چاه آبى حفر كند يا نهرى به جريان اندازد يا مسجدى بنا كند يا قرآنى و يا كتابى سودمند بنويسد يا علمى از خود به يادگار بگذارد يا فرزند صالحى بعد از او بماند كه پس از درگذشت وى برايش استغفار كند).
🔹روشن است كه آنچه در اين حديث آمده نمونه هاى بارز #كار_خير است، وگرنه تمام آثار نيك و سنّت هاى حسنه اى كه از انسان باقى مى ماند همين اثر را دارد. با این وصف، آيا اينها با آنچه در بالا گفته شد منافاتى ندارد؟ پاسخ اين سؤال روشن است؛ سخن امام (علیه السلام) بدین معنا است که انسان بعد از #مرگ، عمل تازه اى نمى تواند انجام دهد، نه اين كه آثار اعمال گذشته به او نمى رسد، آرى #پرونده‌اعمال‌جديد بسته مى شود و چيزى بر آن افزوده نمى گردد؛
🔹ولى پرونده اعمال پيش از مرگ همواره گشوده است و انسان از ميوه هاى درخت هاى #اعمال_صالحه‌اش در #برزخ و #قيامت بهره مند مى شود. حتى از اعمالى كه فرزند صالح او انجام مى دهد و از آثار تربيت صحيحى است كه او در حال حياتش در مورد فرزند انجام داده بهره اى به او مى رسد و طبيعى است كه انسان از ميوه هاى درخت برومندى كه نشانده است بهره ببرد.
پی نوشت‌ها
[۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، ۱۴۱۴ق، چ ۱، ص ۲۷۹، (خطبه ۱۸۸)
[۲] قرآن کریم، سوره مؤمنون، آيات ۹۹ و ۱۰۰
[۳] همان، سوره شعراء، آيه ۱۰۲
[۴] تنبيه الخواطر و نزهة النواظر (مجموعة ورّام)، ورام بن أبي فراس، مكتبة فقيه، قم، چ ۱، ج ۲، ص ۱۱۰
📕پيام امام امير المومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۲، ص ۴۷۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#عمر #مرگ #اعمال #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«تجسّم اعمال» در روایات اسلامی چگونه مطرح و بازتاب داده شده است؟ (بخش اول)
🔸در #روايات_اسلامى اعم از احاديثى كه از طرف شيعه يا اهل سنت رسيده است مسئله #تجسّم_اعمال بازتاب گسترده اى دارد، به گونه اى كه مرحوم شيخ بهائى در يكى از سخنانش مى گويد: «تَجَسُّمُ الأعْمالِ فى النَّشْأَةِ الاُخْرَوِيَّةِ قَدْ وَرَدَ فى اَحادِيثَ مُتَكَثِّرَة مِنْ طُرُقِ الْمُخالِفِ وَ الْمُؤالِفِ» [۱] (#تجسّم_اعمال در جهان ديگر در احاديث زيادى از طرق موافقين و مخالفين نقل شده است). در اينجا از ميان آنها به احاديث زير قناعت مى كنيم:
1⃣در حديثى از #پيغمبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) مى خوانيم: «قيس بن عاصم» [صحابى مشهور] مى گويد با جماعتى از «بنى تميم» خدمت #پيامبر (صلی الله علیه و آله) رسيدم. عرض كردم: اى پيامبر خدا! ما را موعظه كن، موعظه اى كه از آن بهره مند شويم؛ زيرا ما جمعيتى هستيم كه از بيابان ها عبور مى كنيم [و دور از شهر زندگى داريم] #رسول_اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «اِنَّ قَيْسُ! اِنَّ مَعَ الْعِزّ ذُلّاً وَ اِنَّ مَعَ الْحَيَاةِ مَوْتاً وَ اِنَّ مَعَ الدُّنْيَا آخِرَةً، فَاِنَّ لِكُلِّ شَيْءٍ حَسِيباً و اِنَّ لِكُلِّ اَجَلٍ كِتاباً وَ اِنَّهُ لَابُدَّ لَكَ يَا قَيْسُ مِنْ قَرِينٍ يُدْفَنُ مَعَكَ وَ هُوَ حَيٌّ وَ تُدْفَنُ مَعَهُ وَ اَنْتَ مَيِّتٌ، فَاِنْ كانَ كَريماً اَكْرَمَكَ وَ اِنْ كانَ لَئِيماً اَسْلَمَكَ، ثُمَّ لَا يُحْشَرُ اِلَّا مَعَكَ وَ لَا تُحْشَرُ اِلَّا مَعَهُ وَ لَا تُسْئَلُ اِلَّا عَنْهُ، فَلَا تَجْعَلْهُ اِلَّا صَالِحاً، فَاِنَّهُ اِنْ صَلُحَ آنَسْتَ بِهِ وَ اِنْ فَسَدَ لَا تَسْتَوْحِشْ اِلَّا مِنْهُ وَ هُوَ فِعْلُكَ»؛
🔹(اى قيس [همراه] با #عزّت، #ذلّت است و با #حيات، #مرگ و با #دنيا، #آخرت و هر چيزى #حسابگرى دارد و هر اجلى كتابى، اى قيس! تو #همنيشنى خواهى داشت كه با تو #دفن مى شود؛ در حالى كه او #زنده است و تو با او دفن مى شوى در حالى كه تو #مرده‌اى، اگر او #گرامى باشد تو را گرامى مى دارد، و اگر #پست باشد تو را #تسليم [بدبختى] مى كند. او فقط با تو #محشور مى شود، تو نيز فقط با او و تنها از او #سؤال مى شوى، پس آن را #صالح قرار ده؛ چرا كه اگر #صالح باشد موجب #آرامش تو است و اگر #فاسد باشد مايه #وحشت تو است و او #عمل_تو است!).
🔹جالب اينكه در ذيل اين روايت آمده است كه: «قيس بن عاصم عرضه داشت: يا #رسول_الله! دوست دارم اين كلام در قالب اشعارى ريخته شود تا به آن در برابر كسانى كه نزد ما هستند مفتخر باشم و آن را ذخيره كنم، #پيامبر (صلى الله عليه وآله) دستور داد حسان بن ثابت را حاضر كنند؛ ولى مردى بنام صلصال بن صلصال در خدمت حضرت حاضر بود، عرض كرد: اى رسول خدا! ابياتى به نظرم رسيده گمان مى كنم موافق مقصود قيس باشد، فرمود: بخوان!
🔹او اشعارى خواند كه بعضى از آن چنين است: «تَجَنَّبْ خَليطاً مِنْ مَقالِكَ اِنَّما قَرينُ الْفَتى فى الْقَبْرِ ما كانَ يَفْعَلُ؛ وَ لَنْ يَصْحَبَ الْاِنْسانَ مِنْ قَبْلِ مَوْتِهِ وَ مِنْ بَعْدِهِ اِلَّا الذَّى كانَ يَعْمَلُ!» (از #سخنان_پراكنده بپرهيز كه همنشين انسان در #قبر، #اعمال اوست. و هيچ چيز قبل از مرگ و بعد از مرگ با انسان مصاحبت نمى كند مگر #عمل او). [۲]
2⃣در حديث ديگرى از ابو بصير از امام باقر يا امام صادق (عليهم السلام) آمده است: «هنگامى كه #بنده_مؤمن مى ميرد همراه او در #قبر شش صورت وارد مى شود كه يك صورت از همه زيباتر است... صورتى در طرف راست، صورتى در طرف چپ، صورتى در پيش رو، ديگرى در پشت سر، ديگرى در پائين پا و آن صورتى كه از همه زيباتر است #بالاى_سر او قرار مى گيرد، و هرگاه عذابى از سمت راست آيد صورت سمت راست مانع مى شود و همچنين از پنج جهت ديگر.
🔹صورتى كه از همه زيباتر است خطاب به بقيه كرده مى گويد: شما كيستيد؟ خدا جزاى خيرتان دهد، صورت طرف راست مى گويد: من #نمازم و آن كه دست چپ است مى گويد من #زكاتم و آن كه پيش رو است مى گويد: #روزه‌ام و آنكه پشت سر است مى گويد: #حج و عمره ام و آنكه پايين پاست مى گويد: من #نيكى‌هايى هستم كه نسبت به برادرانت كردى سپس آنها به آن صورت زيبا مى گويند: تو كيستى كه از همه زيباترى ... مى گويد: «اَنَا الْوَلَايَةُ لِآلِ مُحَمَّدٍ (صلى الله عليه و آله)» [۳] (من ولايت آل محمّدم!)». #ادامه_دارد...
#مآخذدرمنبع‌موجوداست
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۹، ج ۶، ص ۱۰۴
#اعمال
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در نامه ۳۱ نهج البلاغه، چه فوایدی را برای «تفکّر» بیان فرموده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «وَ مَنْ تَفَكَّرَ أَبْصَرَ» (هر كس #انديشه خود را به كار گيرد #حقايق را مى بيند و #راه_صحيح را انتخاب مى كند). اهمّيّت #تفكر در همه امور #دنيا و #آخرت چيزى نيست كه بر كسى مخفى باشد و تمام #افراد_پيروزمند و موفق همين راه را پيموده اند.
🔹#قرآن_مجيد در اين باره مى فرمايد: «قُلِ الْعَفْوَ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُون * فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ ... » [۱] (اينچنين خداوند #آيات را براى شما روشن می سازد، شايد #انديشه كنيد! * [تا انديشه كنيد] درباره #دنيا و #آخرت! ... ).
پی نوشت:
[۱] سوره بقره، آيات ۲۱۹ و ۲۲۰
📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ۱، ج۹، ص۶۳۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تفکر #انديشه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آثار «تقوا» در انسان و جامعه (بخش سوم و پایانی)
🔸#تقوا به انسان آزادى معنوى مىدهد، یعنى او را از #اسارت و بندگى هوا و #هوس آزاد مىکند، رشته آز و #طمع و #حسد و #شهوت و #خشم را از گردنش برمىدارد و به این ترتیب ریشه رَقّیَت‌ها و بردگی هاى اجتماعى را از بین مىبرد.
💠اثر اخروى تقوا
🔹اثر #تقوا در #آخرت این است که #گناهان گذشته را پاک مىکند، کفاره عمل گذشته است، یعنى [گناهان گذشته را] محو مىکند: «وَ یُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ». مقصود این است که اثر گناهان گذشته را جبران مىکند، چون #تقواى_واقعى [همراه با] #توبه است. کسى که یک آلودگی هایى در گذشته داشته، هنگامى #باتقوا خواهد بود که از آن آلودگی‌ها #توبه کند. پس اثر آن گناهان گذشته پاک مىشود، مجازات اخروى هم از انسان سلب مىشود، یعنى خدا دیگر بنده باتقوایش را به خاطر گناهان گذشتهاش مجازات نمىکند.
🔹«وَ اللهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظیمِ» (خدا صاحب فضل و بزرگ است). #قرآن_کریم در این آیات مىخواهد ما را توجه بدهد که اگر ایمان ما #ایمان_واقعى باشد، و اگر عمل ما #عمل_اسلامى باشد، و اگر جامعه ما #جامعه_مسلمان باشد، مشمول انواعى از #عنایتهای_الهى خواهیم بود و موفقیتها خواهیم داشت. «انْ تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً» (#تقوا داشته باشید تا #روشن‌بین باشید)؛ و این خودش چه #موفقیت_بزرگى است که یک فرد یا یک جامعه روشن‌بین باشد.
🔹گاهى #قرآن بر همین اساس داستان نقل مىکند، یعنى جریان هایى از تاریخ مسلمین را نقل مىکند که به موجب این جریان‌ها نشان مىدهد که در صدر اول، خداوند چگونه پیغمبر خودش را و به تبع، مؤمنینى را که همراه او بودند، چون بر راه حق و بر راه خدا و بر راه #تقوا بودند مؤیَّد کرد و از چه مضایق و #تنگناهایى نجات داد، و برعکس #دشمنان آنها را با آن همه قدرت و سطوت، با آن همه طنطنه و طُمطُراق نیست و نابود کرد. همه اینها را به صورت #درس_عملى بیان مىکند. [۱]
پی نوشت
[۱] مطهری، مرتضی، مجموعه آثار شهید مطهری، آشنایى با قرآن ۱-۵، ۱۳۷۷ش، ج ۲۶، صص ۲۲۳-۲۲۲
پدیدآورنده: حمید حنائی نژاد
منبع: وبسایت راسخون
#تقوا
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️فلسفه وجود «عالَم برزخ» چیست؟
🔹فلسفه زندگى #دنيا به خوبى روشن است؛ چرا كه محل #امتحان و #آموختن و پرورش و #تحصيل_كمالات علمى و عملى براى عالَم ديگر است. #دنيا به تعبير روايات اسلامى و بعضى از آيات قرآن، مزرعه، تجارتخانه، دانشگاه، #ميدان_تمرين و يا به تعبير ديگر به منزله «عالَم جنين» براى جهان ديگر است. #آخرت مركز انوار الهى، دادگاه بزرگ حقّ، محل رسيدگى به #حساب_اعمال و جوار قرب و رحمت خداست. در اينجا اين سؤال باقى مى ماند كه فلسفه #برزخ چيست؟
🔹در پاسخ اين سؤال مى توان گفت: كه #فلسفه‌عالم‌برزخ كه در ميان دنيا و آخرت قرار گرفته، مانند فلسفه هر مرحله متوسّط ديگر است؛ زيرا انتقال از محيطى به محيط ديگر كه از هر نظر با آن متفاوت است، در صورتى قابل تحمل خواهد بود كه مرحله ميانه اى وجود داشته باشد، مرحله اى كه بعضى از ويژگى هاى مرحله اول و پاره اى از ويژگى هاى مرحله دوّم در آن جمع باشد. به علاوه #قيامت براى همه انسان ها در يك روز تحقق مى يابد؛ چرا كه زمين و آسمان بايد دگرگون شود و عالمى نو ايجاد گردد و حيات نوين انسان ها در آن عالم نو صورت گيرد.
🔹با اين حال راهى جز اين نيست كه در ميان دنيا و آخرت #برزخى باشد و ارواح بعد از جدا شدن از بدن هاى مادّىِ عنصرى به #برزخ منتقل گردند و تا پايان دنيا در آنجا بمانند، و پس از پايان دنيا و آغاز شدن قيامت، همه با هم محشور نشوند؛ زيرا ممكن است هر انسانى براى خود مستقلا قيامتى داشته باشد، چرا كه #قيامت بعد از فناء دنيا و تبديل زمين و آسمان ها به زمين و آسمان هاى ديگرى است. از اين گذشته از رواياتى استفاده مى شود كه در #برزخ پاره اى از كمبودهاى #تعليم و تربيت #افراد_مؤمن جبران مى گردد، درست است كه آنجا جاى انجام عمل صالح نيست، ولى چه مانعى دارد كه محل معرفت بيشتر و آگاهى افزون تر باشد؟
🔹در حديثى از #امام_کاظم (عليه السلام) مى خوانيم: «مَنْ ماتَ مِنْ أَوْلِيائِنا وَ شِيعَتِنا وَ لَمْ يُحْسِن الْقُرانَ عُلِّم فى قَبْرِهِ لِيَرْفَعُ اللهُ بِهِ مِنْ دَرَجَتِهِ، فَاِنَّ دَرَجاتِ الْجَنَّةِ عَلى قَدْرِ آياتِ الْقُرآنِ، يُقالُ لَهُ اِقْرَأْ وَ ارْقَ، فَيَقْرأُ ثُمَّ يَرْقى» [۱] (هركس از #دوستان و #پيروان ما بميرد و هنوز #قرآن را به طور كامل فرا نگرفته باشد، در #قبرش به او #تعليم مى دهند تا خداوند بدين وسيله #درجاتش را بالا برد، چرا كه #درجات_بهشت به اندازه آيات قرآن است به او گفته مى شود بخوان و بالا رو، او مى خواند [و از درجات بهشت] بالا مى رود).
پی نوشت:
[۱] الكافی، دارالكتب الإسلاميه، چ ۴، ج ۲، ص ۶۰۶، باب؛ بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ ۲، ج ۸۹، ص ۱۸۸، باب ۲۰
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه، چ ۹، ج ۵، ص ۳۷۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#برزخ
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در نامه ۳۱ نهج البلاغه، درباره «شوخی های بی محتوا» چه هشداری داده است؟
🔹#امام_علی (علیه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه، خطاب به فرزندش امام حسن مجتبی (علیه السلام) مى فرمايد: «إِيَّاكَ أَنْ تَذْكُرَ مِنَ الْكَلَامِ مَا يَكُونُ مُضْحِكاً، وَ إِنْ حَكَيْتَ ذَلِكَ عَنْ غَيْرِكَ» (از گفتن سخنان خنده آور [و بى محتوا] بپرهيز، هرچند آن را از ديگرى نقل كنى). زيرا اين گونه سخنان از يكسو هيبت و #اُبُهّت_انسان را برباد مى دهد، و از سويى ديگر غالباً همراه با غيبت يا استهزاء فرد آبرومندى است؛ بنابراين هم مايه #نقص_انسان در #دنيا و هم در #آخرت است. خواه اين سخن از خودش باشد يا به نقل از ديگرى. چه تفاوت مى كند كه غيبت يا سُخريه، ابداعِ خود انسان باشد يا حكايت از ديگرى.
🔹البتّه اين سخن به آن معنا نيست كه انسان از شوخى و #مزاحِ_مشروع بپرهيزد و خشك و عَبُوس در مجالس بنشيند؛ زيرا مى دانيم شخص #پيغمبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) و #ائمه_اهلبيت (عليهم السلام) و #بزرگان_علما اين گونه شوخى و مزاحِ مشروع را داشته اند؛ حتى توصيه شده در سفرها براى از بين بردن فشار مشكلاتِ سفر، مزاح بيشتر كنيد. مرحوم علّامه بحر العلوم در اشعار فقهى خود مى گويد: وَ اَكْثِرِ الْمِزاحَ فِى السَّفَرِ إذا - لَمْ يَسْخَطِ الرَّبَ وَ لَمْ يَجْلِبْ أذىً «در سفرها #مزاح بيشتر كن مشروط بر اينكه موجب خشم خدا و آزار شنوندگان نباشد».
🔹اين سخن برگرفته از حديث #پيغمبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) است كه فرمود: «وَ أَمَّا الَّتِي فِي السَّفَرِ فَبَذْلُ الزَّادِ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ وَ الْمِزَاحُ فِي غَيْرِ الْمَعَاصِی» [۱] (مروّت در سفر آن است كه انسان از زاد و توشه خود به ديگران ببخشد و #حُسن_خُلق داشته باشد و مزاحِ خالى از معصيت كند). كوتاه سخن اينكه اين امور در حد #اعتدالش نيكوست، و اگر از حد اعتدال بگذرد، يا موجب وهن شخصيت انسان مى شود و مردم همچون دلقكى به او نگاه مى كنند، و يا اينكه وارد گناهانى مى شود كه خشم خدا را برمى انگيزد.
پی نوشت:
[۱] الخصال، ابن بابويه، محمد بن على، محقق، غفارى، على اكبر، انتشارات اسلامى، قم، ۱۳۶۲، چاپ اول، ج ۱، ص ۳۲۴
📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چاپ اول، ج ۹، ص ۶۸۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#شوخی #مزاح
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد