✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️از ديدگاه امام علی (عليه السلام) شفاعت «قرآن» در آخرت شامل حال چه كسانى می شود؟
🔹 #امام_علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۱۷۶ #نهج_البلاغه پس از بیان اهمّیّت #قرآن و اوصاف آن بر #شفاعت_قرآن تأكيد کرده، مى فرمايد: «وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ، وَ قَائِلٌ مُصَدَّقٌ، وَ أَنَّهُ مَنْ شَفَعَ لَهُ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ شُفِّعَ فِيهِ، وَ مَنْ مَحَلَ بِهِ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ صُدِّقَ عَلَيْهِ». (بدانيد #قرآن، #شفاعت_كنندهاى است كه #شفاعتش مورد قبول و #گويندهاى است كه #سخنش مقبول است. هر كس كه #قرآن در روز #قيامت براى او #شفاعت كند، مشمول شفاعت مى شود، و آن كس كه #قرآن در قيامت از وى #شكايت كند گواهى اش بر ضد او پذيرفته خواهد شد).
🔹به يقين، #شفاعت_قرآن با زبان حال يا با زبان قال (گفتاری)، درباره كسانى است كه #عامل به آن باشند، و #شكايت «قرآن» درباره كسانى است كه آن را پشت سر افكنند و نسبت به آن بى اطلاع باشند. سپس در توضيح بيشترى مى فرمايد: «فَإِنَّهُ يُنَادِي مُنَادٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ: أَلَا إِنَّ كُلَّ حَارِثٍ مُبْتَلىً فِي حَرْثِهِ وَ عَاقِبَةِ عَمَلِهِ، غَيْرَ حَرَثَةِ الْقُرْآنِ، فَكُونُوا مِنْ حَرَثَتِهِ وَ أَتْبَاعِهِ». (چرا كه روز #قيامت، منادى صدا مى زند: آگاه باشيد! امروز هر كس گرفتار #بذرى است كه افشانده، و در گرو #عاقبت #اعمال_خويش است؛ جز آنان كه بذر #قرآن افشاندند. شما نيز از بذر افشانان #قرآن و #پيروان آن باشيد).
🔹اين سخن اشاره به حديث معروف «اَلدُّنْيَا مَزْرَعَةُ الْآخِرَةِ» است كه هر كسى در اين سرزمين، #بذرى مى افشاند، #محصول آن را روز #قيامت درو مى كند. امام (عليه السلام) مى فرمايد: شما در اين مزرعه، بذرهاى #آيات_قرآن را بپاشيد؛ چرا كه تنها بذر مفيد و #پرثمر، همين بذر است و ديگران گرفتار #زيان و #خسران اند. آنها كه #اعمالشان با تعليمات #قرآن هماهنگ است، بذر افشانان قرآنند، و آنها كه رفتارشان بر خلاف «قرآن» است، از «قرآن» بيگانه و مبتلا و گرفتارند.
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۶، ص ۵۶۰.
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#قرآن #قيامت #آخرت #شفاعت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا امام صادق رئیس مذهب شیعه است
آیا امام صادق (عليه السلام) مؤسس مذهب شیعه است؟ و لقب رئیس مذهب برای آن حضرت صحیح است؟
🔹بی گمان مقصود از #تشیع، همان #حقیقتراستیناسلام است که مؤسس آن #پیامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) بوده، و امت را به متابعت از #امام_علی (عليه السلام) و #اهل_بیت (علیهم السلام) رهنمون کرده، تا بتوانند از این در، بر شهر علم محمدی راه یابند. در زمان #امام_صادق (عليه السلام) شرایطی فراهم شد که امکان بیشتری برای #ترویج_علوم فراهم بود، و #معارف_دینی فرصت بیشتری برای اظهار داشت. از طرفی می بینیم که هفتاد درصد از #روایات_فقهی #شیعه به نقل از آن حضرت بوده، همچنان که مذاهب فقهی اهل سنت نیز در همین دوره پایه گذاری شده است.
🔹پس این دوره، دوره شکل گیری مذاهب فقهی اسلام نیز بوده است. اصطلاح #رئیسمذهبشیعه که اکثراً بر #امام_صادق (عليه السلام) اطلاق می شود، بیشتر ناظر به #فقه_شیعی در برابر مذاهب اهل سنت است، و گرنه #اساس_تشیع و مکتب امامت از لحاظ معارف بنیادی، در عرض مذاهب فقهی نبوده و معارف اصلی اسلامی را شامل می شود که جز در #مکتب_اهلبیت (علیهم السلام) قابل وصول نیست. بنابراین، این گونه اصطلاحات، ناظر به شرایط تاریخی بوده و صرفاً جنبه توصیفی دارد و #تشیع به عنوان مکتب اهل بیت (علیهم السلام) #حقیقت_راستین اسلام است و صرفاً مذهبی فقهی در عرض سایر مذاهب نیست.
🔹با اینحال #فقهمتعالیشیعه به عنوان یکی از افتخارات تشیع در زمان امامت #امام_صادق (عليه السلام) در برابر سایر مذاهب فقهی اظهار شد، و از این روی تبیین #علم_شریعت نیز بیشتر به آن حضرت اختصاص داشته است. همان گونه که بیان شد به جهت وضعیت خاصی که در زمان #امام_صادق (عليه السلام) پیش آمد، #پیروان حضرتشان نیز به جهت آزادی نسبی که برایشان پدید آمده بود، به #شیعه_جعفری (عليه السلام) شهرت یافتند، و در گفتار امام صادق (ع) شیعیان به این لقب نامیده شده اند. [۱]
🔹اما در بیشتر موارد، دیگر امامان معصوم شیعیان را منتسب به نام خود نکردند (بدین معنا که گفته نشده شیعه باقر، شیعه کاظم و...) و نیز خود شیعیان نیز از انتساب خویش به آن امامان بزرگوار در خوف و هراس بوده اند. گفتنی است که در صدر اسلام، #پیروان #امام_علی (علیه السلام) در روایات پیامبر (صلی الله علیه و آله) و خود ایشان به لقب #شیعه منتسب شده اند. [۲]
💠علت شهرت امام صادق (علیه السلام) به موسس مذهب جعفری چيست؟
🔹در شرايط دشواری كه #شيعه مىرفت كه نابود شود، يعنى #اسلام_راستين به رنگ خلفا درآيد، و به صورت اسلام بنى اميهاى يا بنى عباسى خودنمايى كند، #امام_صادق (علیه السلام) دامن همت به كمر زد و به #احياء و بازسازى #معارف_اسلامى پرداخت و مكتب علمى عظيمى به وجود آورد كه محصول و بازده آن، چهار هزار #شاگرد_متخصص (همانند هشام، محمد بن مسلم و…) در رشتههاى گوناگون علوم بودند،
🔹و اينان در سراسر كشور پهناور اسلامى آن روز پخش شدند. هر يك از اينان از طرفى خود، بازگوكننده منطق امام كه همان منطق اسلام است و پاسدار ميراث دينى و علمى و نگهدارنده #تشيع_راستين بودند، و از طرف ديگر مدافع و مانع نفوذ افكار ضد اسلامى و ويرانگر در ميان مسلمانان نيز بودند. تأسيس چنين مكتب فكرى و اين سان نوسازى و احياگرى تعليمات اسلامى، سبب شد كه #امام_صادق (علیه السلام) به عنوان #رئيس_مذهب_جعفرى (تشيع) مشهور گردد.
پینوشتها؛
[۱] کلینی، کافی، ج ۲، ص ۲۳۳، ح ۹، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۶۵ش
[۲] شیخ صدوق، الأمالی، ص ۳۶۱ و ۴۹۷ انتشارات کتابخانه اسلامیه، تهران، ۱۳۶۲ش
منابع: اسلام کوئست شیعه نیوز
نویسنده: سجاد شمس الدینی
منبع؛ وبسایت اندیشه برتر حوزه
#امام_صادق
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️فلسفه وجود «عالَم برزخ» چیست؟
🔹فلسفه زندگى #دنيا به خوبى روشن است؛ چرا كه محل #امتحان و #آموختن و پرورش و #تحصيل_كمالات علمى و عملى براى عالَم ديگر است. #دنيا به تعبير روايات اسلامى و بعضى از آيات قرآن، مزرعه، تجارتخانه، دانشگاه، #ميدان_تمرين و يا به تعبير ديگر به منزله «عالَم جنين» براى جهان ديگر است. #آخرت مركز انوار الهى، دادگاه بزرگ حقّ، محل رسيدگى به #حساب_اعمال و جوار قرب و رحمت خداست. در اينجا اين سؤال باقى مى ماند كه فلسفه #برزخ چيست؟
🔹در پاسخ اين سؤال مى توان گفت: كه #فلسفهعالمبرزخ كه در ميان دنيا و آخرت قرار گرفته، مانند فلسفه هر مرحله متوسّط ديگر است؛ زيرا انتقال از محيطى به محيط ديگر كه از هر نظر با آن متفاوت است، در صورتى قابل تحمل خواهد بود كه مرحله ميانه اى وجود داشته باشد، مرحله اى كه بعضى از ويژگى هاى مرحله اول و پاره اى از ويژگى هاى مرحله دوّم در آن جمع باشد. به علاوه #قيامت براى همه انسان ها در يك روز تحقق مى يابد؛ چرا كه زمين و آسمان بايد دگرگون شود و عالمى نو ايجاد گردد و حيات نوين انسان ها در آن عالم نو صورت گيرد.
🔹با اين حال راهى جز اين نيست كه در ميان دنيا و آخرت #برزخى باشد و ارواح بعد از جدا شدن از بدن هاى مادّىِ عنصرى به #برزخ منتقل گردند و تا پايان دنيا در آنجا بمانند، و پس از پايان دنيا و آغاز شدن قيامت، همه با هم محشور نشوند؛ زيرا ممكن است هر انسانى براى خود مستقلا قيامتى داشته باشد، چرا كه #قيامت بعد از فناء دنيا و تبديل زمين و آسمان ها به زمين و آسمان هاى ديگرى است. از اين گذشته از رواياتى استفاده مى شود كه در #برزخ پاره اى از كمبودهاى #تعليم و تربيت #افراد_مؤمن جبران مى گردد، درست است كه آنجا جاى انجام عمل صالح نيست، ولى چه مانعى دارد كه محل معرفت بيشتر و آگاهى افزون تر باشد؟
🔹در حديثى از #امام_کاظم (عليه السلام) مى خوانيم: «مَنْ ماتَ مِنْ أَوْلِيائِنا وَ شِيعَتِنا وَ لَمْ يُحْسِن الْقُرانَ عُلِّم فى قَبْرِهِ لِيَرْفَعُ اللهُ بِهِ مِنْ دَرَجَتِهِ، فَاِنَّ دَرَجاتِ الْجَنَّةِ عَلى قَدْرِ آياتِ الْقُرآنِ، يُقالُ لَهُ اِقْرَأْ وَ ارْقَ، فَيَقْرأُ ثُمَّ يَرْقى» [۱] (هركس از #دوستان و #پيروان ما بميرد و هنوز #قرآن را به طور كامل فرا نگرفته باشد، در #قبرش به او #تعليم مى دهند تا خداوند بدين وسيله #درجاتش را بالا برد، چرا كه #درجات_بهشت به اندازه آيات قرآن است به او گفته مى شود بخوان و بالا رو، او مى خواند [و از درجات بهشت] بالا مى رود).
پی نوشت:
[۱] الكافی، دارالكتب الإسلاميه، چ ۴، ج ۲، ص ۶۰۶، باب؛ بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ ۲، ج ۸۹، ص ۱۸۸، باب ۲۰
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه، چ ۹، ج ۵، ص ۳۷۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#برزخ
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد