⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️
☄
⭕️درباره #رعایت_تقوا در #فضای_مجازی چه میدانیم؟ (بخش چهارم و پایانی)
🔷 #فضای_مجازی علاوه بر محاسن و کاربردهای مفیدی که دارد، متقابلاً میتواند زمینه #آسیبهای_مخرب را برای کاربران ایجاد نماید. در کنار #آموزش_سواد_رسانه و آگاهی از #خطرات_احتمالی این فضا، به عنوان یکی از ضروریات دنیای امروز، #تدبر و #تفکر در #محتوای_منتشر_شده و توجه به حریم اشخاص و نظارت بر فعالیتهای خود در این فضا از دیگر #راهکارهای_تقوا در #فضای_مجازی است،
🔷همانطور که #قرآن_کریم نیز فرموده، باید توجه داشت: اگر انسان از #دقت_کافی و حساب و کتابهای عقلانی بعد از این دنیا باخبر باشد، و به آن توجه کند، هیچگاه به #راه_خطا نرفته و همیشه #ناظر_بر_اعمالش خواهد بود. #حیا و #شرم، فطری و ذاتی است که در وجود همه انسانها قرار داده شده، اما #بروز آن در #رفتار_انسان باعث تثبیت و #نهادینه_شدن آن در تمام #مراحل_زندگی و خودداری از #گناه میشود.
🔷کارهایی که انسانها در #فضای_مجازی انجام میدهند از اطلاع دیگران مخفی میماند، شاید به همین دلیل است که #کاربران به راحتی در این فضا به #گناه آلوده میشوند و اعمالی که در دنیای حقیقی از آن پرهیز میکنند را به راحتی و بدون هیچ ترس و پروایی مرتکب میشوند، اما باید دانست بالاخره زمانش که فرا برسد، تمام این #اعمال به وضوح برای همه آشکار میشود و آن وقت است که انسان از شرم نمیداند چه کند.
🔷پس #رعایت_عفاف و #حیا در #فضای_مجازی به اندازه فضای حقیقی #ضروری است! #رمز_موفقیت در تمام عرصه ها #تقوا و ترس از خداوند است؛ اگر #انسان ارتباط خود را با خدا محکمتر و عمیقتر کند هرگز به #گناه آلوده نمیشود و در این مسیر پیروز و #سربلند است. پس شایسته است در فضای مجازی #تقوا را پیشه خود سازیم و با #حس_مسئولیت در این فضا خود و دیگران را از مشکلات و #آسیبهای_احتمالی نجات دهیم.
منبع: مشرق به نقل از جوان آنلاین
#اسلام #تقوا #تقوای_الهی #حیا #شرم #عفاف #عفت #گناه #کاربران #فضای_مجازی #سواد_رسانه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️جامعيت و رشد متوازن شخصيتی (بخش دوم)
💠برنامه رشد متوازن ابعاد شخصيت (۱)
1⃣ #روح_علمی: [۱] روح علمی، بعد حقيقت جویی فطری انسان (بی غرضی، بی تعصبی و پذيرش حق) را در انسان پرورش ميدهد. #اسلام علمی را که مانع رشد و کمال شود، و حجاب از شناخت و معرفت خدا و نفس شود را مانع پرورش نفس ميشمارد.
2⃣ #تفکر: [۲] باعث شکوفايی عقل ميشود، در #اسلام به مسأله #تفکر بسيار سفارش شده است؛ #قرآن_کریم ميفرمايد: وقتی از #اهل_دوزخ میپرسيم که چه چيز شما را به اينجا کشانيد، ميگويند: ما درِ #عقل را به روی خود بستيم. (تفکر در خلقت، در تاريخ، در خود و پرهيز از تقليد کورکورانه)
3⃣ #تقوا و #تزکيه: [۳] باعث پرورش و تقويت اراده انسان ميشود. انسانی که دنبال هوا باشد، به فرمايش امام علی عليه السلام همانند اسب سواری است که اسبش چموشی ميکند و اختيار را از دست او گرفته، و #تقوا را به اسب رام که سوارکار اختيارش را دارد تشبيه کرده اند. #وجه_امتياز_انسان و حيوان به #اختيار_انسان است و نظام پاداش و تنبيه و وعده و وعيد الهی هم اينجاست که مفهوم پيدا ميکند و هر چه قدر قدرت اراده قوی باشد، انسان در اختيار طرف خير محکم تر است.
4⃣ #عبادت: [۴] باعث تقويت عشق و علاقه معنوی و ايجاد حرارت ايمانی در انسان ميشود. مثلا به ابعاد سازندگی #نماز دقت کنيد (درس مسالمت جويی، هدفداری، رعايت حقوق، ضبط و کنترل نفس و کنترل احساسات، توجه به نظم و دقت و...).
5⃣ #جهاد: [۵] عامل اصلاح اخلاق و نفس است. #جهاد مثل ازدواج، عامل جايگزين برای پرورش بعدی از انسان ندارد؛ آدم جهاد رفته و جهاد نديده از نظر روحيه يکسان نيستند. پيامبر اکرم (ص) در حديثى ميفرمايند: #جهاد عامل اصلاح و اخلاق و نفس است. ايشان فرمود که: جهاد نکرده يا کسی که آرزوی جهاد را در سر نپرورانيده باشد، در روحش شعبه ای از نفاق است.
6⃣ #معاشرت با ديگران: [۶] بعد عاطفی انسان را تقويت ميکند که در معاشرت انسان از ديگران مخصوصاً محبوبان بيشتر اثر ميگيرد و صفات محبوب و کسی که مورد علاقه فرد است را کسب ميکند. اين علاقه بالاترين و بزرگترين عامل در تغيير انسان است. (تقويت بعد عاطفی، اجتماعی و...)
7⃣ #کار: [۷] قوه خيال را تمرکز ميدهد، ذهن را منطقی ميکند، کار اگر مورد علاقه انسان باشد استعداد، ابتکار و خلاقيت را نيرومند ميکند و تأثير فراوانی بر شخصيت فرد ميگذارد. ولی متأسفانه به اهميت آن کم توجه شده است، کار، به قلب خشوع ميدهد، حرمت اجتماعی به انسان می بخشد، کار ميتواند بر تربيت انسان (ابعاد وجودی او) اثر بگذارد و انسان هم ميتواند بر کار اثرگذار باشد. (رابطه دو طرفه بين پرورش استعدادها و کار وجود دارد) پيامبر اكرم (ص) به کسی که بی جهت بيکار بود فرمودند: از چشم من افتادی. #ادامهدارد...
پی نوشت ها:
[۱] مطهری، مرتضی، جلوه های معلمی، انتشارات مدرسه، وزارت آموزش و پرورش
[۲] همان، ص ۲۸۵ ـ ۲۸۷، با تغيير و اضافه
[۳] همان
[۴] همان
[۵] همان
[۶] همان
[۷] همان
نویسنده: محمدحسین قدیری
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#شخصيت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️بصیرت؛ چیستی و چگونگی (بخش چهارم)
💠ویژگی های افراد بابصیرت
2⃣تفکر و عبرت آموزی (۱)
🔹از نگاه #قرآن_کریم، یکی از ویژگی های #اهل_بصیرت، تفکر و عبرت آموزی است. قرآن، صاحبان بصیرت را به تفکر و عبرت فرا می خواند. موضوع تفکر و عبرت اموزی می تواند یکی از موارد زیر باشد: الف) خودشناسی، سِیر اَنفسی و دقت در وجود خود؛ چنانکه می فرماید: «وَ فِی أَنْفُسِكُمْ أَ فَلَا تُبْصِرُونَ». [ذاریات، ۲۱] ب) سیر آفاقی و دقت در پدیده های محیط اطراف؛ چنانکه می فرماید: «أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا ... أَفَلَا يُبْصِرُونَ». [سجده، ۲۷] روشن است، کسی که اهل بصیرت باشد، تنها به دیدن پدیده ها اکتفا نمی کند؛ بلکه سعی می کند ریشه ها و فلسفه پدیده ها را نیز کشف کند. ج) تفکر در تاریخ؛ خداوند انسانها را به #عبرت_گیری از سرنوشت گذشتگان فرا می خواند و می فرماید: «وَاللهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِی الْأَبْصَارِ». [آل عمران، ۱۳]
🔹به این ویژگی در روایات نیز اشاره شده است. از جمله امام علی (ع) می فرمایند: «فاِنَّمَا الْبَصِیرُ مَنْ سَمِعَ فَتَفَکرَ وَ نَظَرَ فَاَبْصَرَ وَ انْتَفَعَ بِالْعِبَرِ؛ [۱] #بصیر کسی است که شنید و اندیشه کرد، و نظر کرد و بصیر شد، و از #عبرتها پند گرفت». مقام معظم رهبری نیز همواره بر #تفکر تاکید کرده، آن را یکی از ویژگیهای مهم اهل بصیرت معرفی می فرمایند و عدم تفکر و عبرت نگرفتن را از نشانه های عدم بصیرت می دانند. به عنوان نمونه، پس از یادآوری حدیث فوق، می فرمایند: «نظر؛ یعنی نگاه کند، چشم خود را نبندد. ایراد کار بسیاری از کسانی که در لغزشگاه های بی بصیرتی لغزیدند و سرنگون شدند، این است که نگاه نکردند و چشم خودشان را بر یک سری حقایق واضح بستند. انسان باید نگاه کند؛ وقتی که نگاه کرد، آنگاه خواهد دید... ما اگر بخواهیم #بصیرت پیدا کنیم، باید چشم را باز کنیم؛ باید ببینیم. یک چیزهایی هست که قابل دیدن است. اگر ما از آنها سطحی عبور کنیم، آنها را نبینیم، طبعاً اشتباه می کنیم». [۲] #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] نهج البلاغه، خطبه ۱۵۳
[۲] بیانات مقام معظم رهبری ۸۹/۰۸/۰۴
منبع: حوزه نت، به نقل از مبلغان، شماره ۲۲۲، محمد علی محمدی
#بصیرت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا تفکر افراد دیندار تفکرى کاملتر و بالاتر است؟
🔹محتویات فکر انسان هر چه عالى تر باشد، آن فکر کاملتر و عالىتر است، بنابراین هر چه معلومات و معقولات انسان توسعه بیشترى داشته باشد به همان اندازه، فکر انسان وسیعتر خواهد بود. از اینجا نتیجه مى گیریم که فکر کامل، فکرى است که متوجّه عالیترین موجودات باشد و پستترین افکار، آن فکرى است که در اطراف پست ترین موجودات دور مى زند.
🔹اکنون براى بهتر روشن شدن مطلب، اعتقادات یک فرد دیندار و بى دین را با هم مقایسه مى کنیم: یک «فرد مادّى» مى گوید که عالَم، همان چیزى است که ما مى بینیم و یا علوم طبیعى براى ما اثبات کرده است؛ طبیعت محدود و قوانین جبرى آن، سازنده این جهانند و هیچگونه نقشه و فکرى در ساختمان آن به کار نرفته است. بشر هم جزئى از طبیعت است و پس از مرگ، اجزاى او از هم متلاشى و تجزیه شده و بار دیگر به طبیعت برمى گردند و هیچگونه بقایى براى او نیست. در واقع، میان انسان و سایر حیوانات، چندان فاصله اى وجود ندارد.
🔹در مقابل یک «فرد دیندار» معتقد است که عالَم، خیلى بزرگتر است از آنچه ما درک مى کنیم و عالَم ماوراى این طبیعت به مراتب از جهان طبیعت، وسیعتر مى باشد. نیروى سازنده این عالَم، علم و قدرتى بى نهایت دارد، همیشه بوده و خواهد بود. عالَم بر طبق یک نقشه بسیار عمیق و دقیق استوار شده است و عدم اطّلاع کامل ما از اسرار آن، دلیل بر نبودن آن اسرار نیست، بلکه به خاطر نادانى ماست. انسان فاصله بسیار زیادى از حیوانات دارد. «مرگ» به معناى فنا و نابودى نیست (مرگ، پایان کبوتر نیست) [۱]، بلکه یکى از مراحل کمال بشر است، زیرا انسان، پس از مرگ وارد عالَم وسیعتر و پهناورترى مى گردد.
🔹اکنون خود شما قضاوت کنید که روح کدامیک از این دو نفر کاملتر و قویتر است؟ آن کس که فکر او تنها در محدوده مادّه، گردش مى کند و یا آن کس که برفراز آسمان ابدیّت و در یک فضاى بى انتها پرواز مى نماید؟ جواب این سؤال ناگفته، روشن است... آرى، این #دین است که فکر انسان را در افقى بلندتر از افکار مادّى قرار مى دهد و روح قوى و همّت عالى به او مى بخشد!
پینوشت؛
[۱] سهراب سپهرى
📕آفريدگار جهان، مكارم شيرازى، ناصر، ص ۲۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تفکر #فکر #تعقل #دین #دینداری
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️تزکیه چیست و برای رسیدن به آن چه باید کرد؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸 #تزکیه در اصل به معنی نمو و رشد دادن است و برای رسیدن به آن اول #تهذیب_نفس از بدیها، یعنی تصفیه دل از اخلاق زشت و اجتناب از گناه، و دوم پرورش و #تکمیل_نفس به وسیله تحصیل علوم و معارف حقه و فضائل و مکارم اخلاق و انجام عمل صالح لازم است.
💠پس از این که بیماری اخلاقی شناخته شد، باید وارد میدان مبارزه شد. آنچه در تهذیب نفس ما را یاری میکند عبارتند از:
1⃣«تفکر»؛ امام خمینی (ره) میفرمايد: «اوّل شرط مجاهده با نفس، و حرکت به جانب حق تعالی، #تفکر است و تفکر در این مقام، عبارت است از آنکه انسان لااقل در هر شب و روزی مقداری فکر کند، در اینکه آیا مولای او که او را در این دنیا آورده و تمام اسباب آسایش و راحتی را از برای او فراهم کرده... آیا وظیفه ما با این مولای مالک الملوک چیست؟». [۱]
2⃣«توجه به کرامت انسانی»؛ کسی که به مقام شامخ خود پی ببرد، از #رذایل دوری خواهد کرد، امام علی (ع) میفرماید: «هر کس نفس خود را گرامی بدارد، شهوتها برای او کوچک و بی ارزش خواهد بود». [۲]
3⃣«مشارطه»؛ در اوّل روز انسان با خود شرط کند که امروز بر خلاف امر الهی رفتار نکند.
4⃣«مراقبه»؛ انسان در طول روز مراقب اعمال خود باشد. این مرحله از حساسترین مراتب سیر و سلوک به شمار میرود. قرآن مجید بر این نکته تأکید دارد که خداوند بر احوال و اعمال شما نظارت دارد: «...إِنَّ اللهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا؛ یقیناً خدا همواره بر شما حافظ و نگهبان است». [نساء، ۱] کسی که از آیه فوق درس گرفته باشد، همواره خداوند را ناظر بر کارهای خود میداند و از غفلت و گناه اجتناب میوزرد.
5⃣«محاسبه»؛ برای تزکیه نفس لازم است از اعمال روزانه حسابرسی به عمل آید. امام علی (ع) می فرماید: «هر کس نفس خود را به حساب بکشد، بر عیوبش واقف میگردد و به گناهانش پی میبرد، پس از گناهانش توبه میکند و عیوبش را اصلاح مینماید». [۳]
6⃣«مؤاخذه و مجازات»؛ پس از محاسبه لازم است نفس به خاطر عمل زشتی که انجام داده، تنبیه و مجازات شود تا از تکرار آن جلوگیری گردد. امام علی (ع) میفرماید: «هر کس نفس خود را بر عیبها و گناهان توبیخ کند، از ازدیاد گناه اجتناب خواهد کرد». [۴] اولیای الهی به منظور تنبیه و تأدیب خویش، تکالیف و انجام اموری را بر خود الزام میکردند، از قبیل شب زندهداری، گرسنگی، روزهداری کم گویی، اطعام و غیره.
پینوشتها
[۱] امام خمینی، چهل حدیث، ص۶
[۲] نهج البلاغه، قصار ۴۴۹
[۳] غررالحکم، ج۵، ص۳۹۹
[۴] همان
نویسنده: سجاد شمس الدینی
برگرفته از مرکز ملی پاسخگویی به مسائل دینی
منبع: وبسایت رهروان ولایت
#تزکیه #تهذیب
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️عفت نفس چگونه به دست می آید؟ (بخش اول)
🔹امیرالمؤمنین (ع) میفرماید: «طُوبَى لِمَنْ تَحَلَّى بِالْعَفَافِ وَ رَضِیَ بِالْکَفَاف»؛ خوشا بحال کسی که خود را به #پاکدامنى و پرهیزکارى بیاراید و با روزى به اندازه کفاف بسازد». [تصنیف غررالحکم و درر الکلم، ص۳۹۸] #عفت نقطه مقابل «شکم پرستى و شهوت پرستى» و صفتی است که باعث حفظ اعتدال در نیروی شهوت در انسان میشود. #عفت به معنای دور داشتن خود در صحنه عمل و رفتار، از هرگونه ناهنجاری و زشتی است.
🔹 #عفت به گفته راغب اصفهانى در کتاب «المفردات»، به معنى پدید آمدن حالتى در نفس است که آدمى را از غلبه شهوت باز مى دارد و #عفیف به کسى گفته میشود که داراى این وصف و حالت باشد. عفت از بزرگترین فضایل انسانى است و هیچ کس در سیر الى الله، بدون داشتن عفت به جایى نمى رسد. در زندگى دنیا نیز آبرو و حیثیت و شخصیت انسان در گرو عفت است. مرحوم آیت الله مجتهدی میفرماید: #عفت_نفس گناه نکردن است. حال برای گناه نکردن و عفیف بودن باید نفس را به نیکی ها آراست و از بدی ها و زشتی ها پیراست و در حقیقت به #تهذیب_نفس پرداخت.
💠اقدامات لازم برای تزکیه نفس و دوری از گناه
🔹«تفکر و اندیشه»؛ یکی از موانع مهم تهذیب نفس و یکی از علل انجام گناه، #غفلت و بیخبری است. امام خمینی (ره) میفرماید: «اوّل شرط مجاهده با نفس و حرکت به جانب حق تعالی، #تفکر است». اگر ما در شبانه روز سرگرم زندگی دنیا باشیم، و #یاد_خدا و #مرگ را فراموش کنیم، و اگر ساعتی در کارهای خود و عواقب آن اندیشه نداشته باشیم، به احتمال زیاد گرفتار گناه و معصیت میشویم، و اگر به دستورات الهی توجه داشته باشیم، و شرایط سخت پس از مرگ و عالم برزخ و حساب و کتاب قیامت را همواره در نظر داشته باشیم، مسلماً خود را آلوده به گناه و معصیت نخواهیم کرد و نفس ما شروع به رشد و بالندگی خواهد نمود. امام علی (ع) میفرماید: هرکس که قلبش را با تداوم #فکر، آباد سازد افعالش در باطن و ظاهر خوب خواهد شد. [غررالحکم، ص ۶۹۰]
🔹«ترس از خداوند»؛ برترین افسار و لگامی که نفس بدان پیش رانده میشود، ترس از خداوند عز و جل است: «وَ أمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَ نَهیَ النَّفْسَ عَنِ الْهَوَی - فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأَوَی؛ [نازعات، ۴۰ و ۴۱] و آن کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوی بازدارد - قطعاً بهشت جایگاه اوست!». ابزارها و وسایل فراهم سازی ترس از خداوند بسیارند که در رأس آنها بسیار به یاد مرگ بودن است.
🔹«توجه به کرامت ذات و تقویت ارزشهای انسانی»؛ اگر انسان توجه کند که موجود گرانبهایی است و از علم و کمال و جمال الهی برخوردار است و مقامی بس بلند و رفیع دارد، #اخلاق_رذیله و #ارتکاب_گناه را دون شأن خویش میداند و طبعاً از آنها بیزار، و در این راه پایدار خواهد بود. وقتی فهمید روح انسان، موجودیت حقیقی انسان الهی است و از عالم بالا آمده، شهوات و خواستههای حیوانی در نظرش بیارزش، و تمایل به #فضایل_اخلاقی در وجودش احیاء خواهد شد. امام علی (ع) فرمود: «هرکس که نفس خودش را گرامی بدارد، شهوتها برایش کوچک و بیارزش خواهد بود». [نهج البلاغه، قصار، ص۴۴۹]
🔹«ترک معاشرت با بدان»؛ انسان موجودی است اثرپذیر و مقلد. بسیاری از صفات و آداب و رفتارش را از انسان های دیگری که با آنها در ارتباط است، فرا میگیرد. مخصوصاً دوستان نزدیک تأثیر شگرفی بر نفس و رفتار انسان میگذارند. بنابراین تا جایی که امکان دارد با افرادی که نفسهای خود را آلوده کرده اند، کمتر معاشرت کند. امام علی (ع) میفرماید: «از دوستی با #افراد_فاسق جداً اجتناب کنید، زیرا شرّ به شرّ ملحق خواهد شد». [غررالحکم، ص ۱۴۷] حضرت همچنین میفرماید: «از همنشینی با دوست بد جداً اجتناب کن که همنشینِ خود را به هلاکت میرساند، و به آبرویش لطمه میزند». [غررالحکم، ص ۱۴۲]
منبع: وبسایت پرسمان
#عفت #تقوا #اخلاق #نفس #گناه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️آموزش تفکر محور
🔹اگر #تعلیم را یک معناى وسیعى بگیریم، این سه عرصه را شامل میشود: «یاد دادن #دانش»، کار دوّم که از این مهمتر است، «یاد دادن #تفکّر» است، سوّم، «رفتار و اخلاق»؛ #آموزش_رفتارى، #آموزش_اخلاقى.
بیانات مقام معظم رهبری ۹۳/۰۲/۱۷
منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له
#امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️مهارت های ضروری در سبك زندگی اسلامی (بخش سوم)
💠برخی از مهارت هايی که در زندگی کسب آنها ضرورت دارد عبارتند از:
2⃣«مهارت مقابله با هيجانات»
🔹از ديگر مهارت هايی که انسان بدان نياز دارد، مهارت مقابله با #هيجانات شديد عاطفی است. انسان به طور طبيعى هر روز دچار انواع و اقسام #هيجانات می شود. هيجاناتی از قبيل #ترس، #خوشحالی، #اندوه، #خشم و مانند آن تحت تاثير عوامل درونی و بيرونی اتفاق می افتد. هرکسی بايد نسبت به هيجان های خود و ديگران شناخت داشته باشد؛ زيرا #آگاهی و معرفت نسبت به #هيجانات به انسان کمک می کند تا راه هاى #مديريت و مهار و #مقابله را نيز بياموزد و هيجانات خويش را در راستای #کمال_يابی به کار گيرد.
🔹در #آموزههای_قرآنی براساس اصل پيش گفته #تزکيه و #پرورش انسان های کامل، همواره #هيجانات و عوامل و آثار آن مورد توجه بوده، و حتی دستورها و راه هايی برای مهار و #مديريت و بهره وری از هيجانات بيان شده است؛ زيرا #هيجانها با #احساسات، #تفکر و #رفتار ما ارتباط دارند و زندگی #دنيوی و #اخروی ما را تحت تأثير مستقيم و شديد خود قرار مى دهند. در آيات #قرآن و #آموزههای_اسلام، راه های مقابله با هيجاناتی چون ناکامی، خشم، بی حوصلگی، ترس و اضطراب و مانند آن بيان شده است.
🔹خداوند در آياتی از #قرآن به عنوان نمونه راه های مقابله با هيجان های شديد خود و ديگران مانند هيجان خشم را بيان مى کند و می فرمايد چگونه انسان مى تواند #خشم خويش را مهار کرده و آن را فرو خورد. آگاهی نسبت به #مصيبتها و علل و عوامل آن و اينکه هر مصیبتی در زندگی انسان بر اساس حکمت و مشيت الهى است به آدمی کمک می کند تا آنها را مهار نماید. (حديد، آيات ۲۲ و ۲۳) #ادامه_دارد...
برگرفته از روزنامه كيهان، شماره ۲۱۲۰۴ به تاريخ، ص ۸ (معارف)
منبع؛ وبسایت پژوهه
#زندگی #مهارت_زندگی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️اسرار عجيبِ آفرينشِ انسان در دوران جنينى، تولّد و شيرخوارگى چه هماهنگی و قرابتی با آيات قرآن دارد؟
🔹 #امام_علی (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۱۶۳ #نهج_البلاغه درباره اسرار عجيبِ #آفرينش_انسان در «دوران جنينى» و سپس «دوران تولّد» و «شيرخوارگى» سخنانی بیان فرموده که با آيات فراوانى از #قرآن_کریم هماهنگ بوده و انسان را به #تفکّر درباره این اسرار فرا می خواند. در «سوره زمر» آیه ۶ مى خوانيم: «يَخْلُقُكُمْ فی بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ فی ظُلُماتٍ ثَلَاثٍ ذلِكُمُ اللهُ رَبُّكُم» (او شما را در #شكم_مادران تان، پيوسته آفرينشى بعد از آفرينش ديگر در ميان تاريكى هاى سه گانه [ظلمت شكم مادر و رَحِم و مشيمه] مى بخشد، اين است خداوند، پروردگار شما).
🔹و در «سوره مؤمنون» آيات ۱۲ تا ۱۴ مى خوانيم: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طينٍ - ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فی قَرارٍ مَكينٍ - ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقينَ» (و ما #انسان را از عصاره اى از #گِل آفريديم، سپس او را #نطفه اى در قرارگاه مطمئن [رحم] قرار داديم؛ سپس نطفه را به صورت #علقه [خون بسته] و علقه را به صورت #مضغه [چيزى شبيه گوشت جويده شده] و مضغه را به صورت #استخوان هايى درآورديم و بر استخوان ها #گوشت پوشانديم؛ سپس آن را #آفرينش_تازهاى داديم؛ پس بزرگ است خدايى كه بهترين آفرينندگان است).
🔹#امام_صادق (عليه السلام) در كتاب «توحيد مفضّل»، آن را از نشانه هاى بزرگِ #توحيد و قدرت و #عظمتِ_خداوند ياد فرموده است. در كتاب «توحيد مفضّل» از آن حضرت چنين نقل شده: «تو اى مفضّل، به #آفرينش_انسان بينديش كه نخستين مرحله آن، تربيت جنين در عالَم رَحِم است؛ در حالى كه در ميان ظلمت هاى سه گانه (شكم، رَحِم و مشيمه) قرار گرفته؛ در آن جايى كه راهى براى درخواست غذا و دفع آزار و جلب منفعت و دور ساختنِ زيانها از خود ندارد، خداوند خون عادت را [از طريق بند ناف] به سوى او روان ساخته،
🔹و همان گونه كه آب، گياهان را آبيارى مى كند، اين خون نيز جنين را آبيارى و تغذيه مى كند تا #مراحل_تكامل خود را بپيمايد و آن قدر قوى و محكم شود كه بتواند در هواى آزاد زندگى كند... و هنگامى كه متولّد مى شود آن خون را به شير تبديل مى كند و به سوى پستان مادرش روان مى سازد، طعم و رنگ آن به كلّى دگرگون مى گردد و به صورتى كه مورد نياز نوزاد است در مى آيد...». سپس امام صادق (عليه السلام) به شرح تكامل نوزاد در مراحل مختلف مى پردازد و شگفتى ها را يكى پس از ديگرى شرح مى دهد. [۱]
🔹البتّه در اين بحثِ فشرده، نمى توان مسائل عجيبى را كه در عصر ما از دوران تكامل يك نطفه در مراحل مختلف كشف شده، بازگو كنيم و آنچه را كه در فيلم هاى مستند لحظه به لحظه منعكس است در اينجا بيان كنيم؛ ولى همين قدر مى گوييم كه هزاران نكته باريك تر از مو در اين بحث نهفته است و به تعبير «قرآن مجيد»: «خَلْقاً مِّنْ بَعْدِ خَلْقٍ»؛ (و #آفرينشهاى_جديد و پى در پى) [كه معمار آفرينش در آن ظلمتكده رَحِم نقش بر آب مى زند] از عجيب ترين پديده هاى جهان آفرينش است.
🔹مناسب است در اينجا به يك نكته از هزاران نكته اشاره كنيم و آن اينكه #جنين در تمام مدّت در درون كيسه اى قرار گرفته كه مملوّ از آب غليظ و لغزنده اى است و جنين در آن شناور است. اين كيسه آب از يك سو دستگاهی ضدّ ضربه است كه حتى اگر مادر، زمين بخورد و يا حركات تند و شديدى داشته باشد آسيبى به #جنين نمى رسد؛
🔹و از سوى ديگر يك وسيله مؤثر تعديل كننده حرارت است و سبب مى شود كه سرما و گرماى برون به آسانى روى جنين تأثير نگذارد. ديگر آنكه شناور بودن جنين در كيسه آب سبب مى شود كه اعضاى او كه بسيار لطيف و آسيب پذيرند بر يكديگر فشار نياورند. همچنين #جنين را از امواج صداهاى ناهنجار بر كنار مى دارد و نيز نرمى و لطافتِ پوستِ او را حفظ مى كند و حتى علاوه بر بند ناف در تغذيه او نيز نقش دارد: «فَتَبَارَكَ اللهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ».
پی نوشت:
[۱] توحيد المفضّل، مفضّل بن عمر، داورى، بى تا، چ سوم، ص ۴۸، (خلق الإنسان و تدبير الجنين في الرحم).
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۶، ص ۳۲۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#انسان
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۱۰۸ «نهج البلاغه» در باب توحید با چه براهینی به «اثبات خداوند» میپردازد؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در آغاز خطبه ۱۰۸ #نهج_البلاغه، به سراغ حمد و #ستايش_پروردگار و ذكر جمال و جلال او و براهين ذات مقدّسش مى رود. در عباراتى كوتاه و زيبا و دلنشين، به مهمترين دلايل #توحيد اشاره مى كند. نخست مى فرمايد: «الْحَمْدُللهِ الْمُتَجَلِّی لِخَلْقِهِ بِخَلْقِهِ» (ستايش مخصوص #خداوندى است كه با #آفرينش خود، بر انسان ها تجلى كرده است!). و اين، در واقع اشاره به #برهان_نظم است كه در جاى جاى #قرآن_مجيد آمده است.
🔹گاه دست انسان را مى گيرد و به #آسمانها مى برد و سيّارات و ثوابت و كهكشان هاى با عظمت را به او نشان مى دهد، و گاه به #اعماق_اتم مى كشاند و ساختمان شگفت انگيز آن را به انسان ارائه مى دهد. گاه عجايب خلقت پرندگان، گاه شگفتى هاى جهانِ حيوانات و جانداران، گاه اسرار آفرينش نباتات، گاه عجايب اعماق درياها. آرى، به وسيله #مخلوقات، #خالق را به خلقش نشان داده است و اين، داستان عجيب و طولانى دارد كه هرگز تمام نمى شود.
🔹از يك سو، هر قدر در عظمت #عالم_آفرينش بينديشيم، به جايى نمى رسيم و از سويى ديگر، در اسرار خلقت آنها و #نظم حاكم بر آنها. از تفسير بالا روشن شد كه خلق در «لِخَلْقِهِ» اشاره به انسان ها است و در «بِخَلْقِهِ» اشاره به تمامى مخلوقات است. يكى خاص، و ديگرى عام است. سپس در ادامه اين سخن، اشاره به #برهان_فطرت مى كند و مى فرمايد: «وَ الظَّاهِرِ لِقُلُوبِهِمْ بِحُجَّتِهِ» (#خداوندى كه با #حجّت و دليل خود، بر #قلب_بندگان آشكار شده است!).
🔹چه حجّتى از اين بالاتر كه وقتى #انسان به قلب و #روح خود باز مى گردد، بانگ #توحيد و خداشناسى را از هر گوشه آن مى شنود و به همين دليل، هر قدر #شياطين در انكار ذات پاكش بكوشند و براى منحرف ساختن بندگان تلاش كنند، هنگامى كه فشارها برچيده شد، و ابرهاى ظلمانى وساوس شيطانى كنار رود، #فطرت_توحيدى تجلّى مى كند و باز انسان به سوى خدا بر مى گردد. در سومين جمله، اشاره به دليل سومى مى كند كه مى توان آن را #برهان_اِبداع نام نهاد.
🔹مى فرمايد: «خَلَقَ الْخَلْقَ مِنْ غَيْرِ رَوِيَّةٍ، إِذْ كَانَتِ الرَّوِيَّاتُ لاَ تَلِيقُ إِلَّا بِذوِی الضَّمَائِرِ، وَ لَيْسَ بِذِی ضَمِيرٍ فِی نَفْسِهِ» (#آفريدهها را بدون نياز به فكر و انديشه آفريد؛ چرا كه #انديشه مخصوص كسانى است كه داراى روح و ضمير باطن هستند و او چنين نيست!). مى دانيم تمام #مصنوعات_انسانى بازگشت به #تفكّر و برنامه ريزى و نقشه كشى هاى قبلى مى كند و اين تفكّر و برنامه ريزى نيز بازگشت به مخلوقات و مصنوعات جهان آفرينش دارد.
🔹يعنى هر چه #انسان مى سازد، #شبيه و مانندى براى آن در جهان خلقت ديده؛ و گاه اَشكال مخلوقات گوناگون را به هم تركيب مى كند و از آن چيزى درست مى كند؛ صنعت كشتى را از مرغان دريايى، و هواپيما را از خلقت پرندگان، و مراكب ديگر را از مراكب صحرايى آموخته است. بنابراين، اوّلا در #مصنوعات_خود نياز به انديشه و تفكّر دارد و ثانياً نياز به #پيروى و #تقليد و #الگو_گرفتن از موجودات اطراف خويش.
🔹آن كس كه تمام افعالش #ابداع است، نه انديشه اى لازم دارد و نه الگويى، تنها #خداوند_یکتاست. امروز ثابت شده است كه تنها در روى كره زمين ميليونها نوع گياه و حيوان و حشره وجود دارد كه هنوز بسيارى از آنها كه در اعماق درياها و يا در قلب جنگلها و يا درون كويرهاى دوردست و يا مناطق قطبى زندگى مى كنند، براى انسان كشف نشده است؛ آفريده هايى با #شگفتى هاى حيرت انگيز و طرز زندگى كاملا متفاوت و ساختمان و تركيب بندى بسيار حساب شده.
🔹تمام اينها، #ابداعات_الهى است، و #ابداع او يكى از دلايل #وجود و #علم و #قدرت است. گذشته از همه اينها، مصنوعات بشرى با گذشت قرنها و استفاده كردن از تجربه هاى ديگران تكامل مى يابد؛ در حالى كه #مخلوقات_خداوند چنين نيست و اگر روند تكاملى داشته باشند، از درون خود آن مخلوق سرچشمه مى گيرد، نه با تجربه جديد.
📕پيام امام امير المؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، چ اول، ج ۴، ص ۵۰۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#توحید #خلقت #خداشناسی #برهان_نظم #برهان_ابداع #برهان_فطرت #امام_علی #نهج_البلاغه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«ترتيل»، بهترين روش قرائت قرآنی
🔸 #ترتيل بهترين روش برای #تلاوت است؛ زيرا اين روش #ويژگی هايى دارد كه خواننده قرآن با آن، به سوی هدف عالی #نزول_قرآن (كه هدايت انسان هاست) هدايت میشود. در اين سطور به چند ويژگی از ويژگی های #روش_ترتيل پرداخته می شود.
1⃣تدبر در قرآن
🔹خداوند در #قرآن_كريم انسانها را به #تفكر و #تدبر در قرآن دعوت ميكند، زيرا قرآن #كتاب_عبرت و درس آموزی است، #برنامه_زندگی انسان های پرهيزكار است. اگر #قرآن مسلمانان را به تلاوت آياتش دعوت كرده است، برای اين است كه از #عبرت های قرآن درس بگيرند و از معارف بلند آن رهتوشهای برای #دنيا و #آخرت خويش برگيرند. اين موضوع تنها با خواندن قرآن حاصل نميشود، بلكه بايد خواندن، همراه با توجه به #معانی_آيات، #فهميدن آن و #تدبر و #انديشه كردن باشد.
🔹به همين خاطر است كه امام علی (علیه السلام) میفرماید: «لا خَيْرَ فی قِراءةٍ لَيْسَ فِيها تَدَبُّرٌ»؛ [۱] (در قرائتی كه در آن #تدبّر نباشد، خيری نيست). زمانی حالت #تدبر و #تنبّه ايجاد ميشود كه #قاری، آن را با آرامش و شمرده بخواند، و در هر فرازی خود را مخاطب قرآن ببيند و در آن #انديشه كند. در كلامی از ابن عباس نقل شده است كه: «سوره بقره و آل عمران را با #ترتيل و #تدبّر بخوانم برايم محبوبتر است از اين كه تمام قرآن را با سرعت بخوانم». [۲]
2⃣احترام باری تعالی
🔹#قاری_قرآن هر گاه بخواهد قرآن را تلاوت كند، بايد ابتدا #عظمت_گوينده آن را در دل خود حاضر كند و بداند كه قرآن #كلام_خداست، و تلاوت كلام الهی بس عظيم و خطير است، آن گاه متوجه ميشود كه بايد آن را با احترام بخواند. حفظ #احترام_قرآن ايجاب ميكند كه تلاوت آن همراه با #وقار، آرامش و پرهيز از عجله باشد.
🔹غزالی در اين زمينه ميگويد: «بدان كه #ترتيل استحباب دارد نه تنها برای تدبّر، زيرا برای افراد غير عرب كه معنی قرآن را نمی فهمند نيز ترتيل و شمرده خواندن مستحب است، زيرا تلاوت با ترتيل نشانه احترام و تكريم و با وقار نگهداشتن قرآن است و تأثيرش در قلب از با سرعت و شتاب خواندن بيشتر بهتر میباشد ». [۳]
3⃣تأثير در قلبها
🔹#تلاوت_قرآن به صورت آهسته و #شمرده سبب تأثير در #قلبها ميشود. از اين تأثير، قاری و استماع كننده بهرهمند میشوند. هنگام تلاوت #ترتيل، قاری فرصت دارد تا #مفاهيم_آيات را به قلب خويش القا كند، و بر اثر تكرار القاها قلب و #روح او تأثير میپذیرد. همين موضوع برای #شنونده تلاوت ترتيل نيز وجود دارد، زيرا فرصت #تفكر و انديشيدن آيات را پيدا ميكند، در نتيجه مفاهيم و پيام های آيات در سراسر وجودش پرتوافكن شده، موجب تنبه و تأثير پذيری روح و روانش ميگردد.
پي نوشت ها:
[۱] تحف العقول، ابن شعبه حرّانی، ص ۲۰۴، مؤسسه النّشر الاسلام
[۲] هفده گفتار در علوم قرآنی، محمد حسينى، ص ۳۱۴، انتشارات بدر
[۳] النشر فی القراآت العشر، ج ۱، ص ۲۰۹
نویسنده: ابوالفضل علامی، علم تجويد
منبع: وبسایت اندیشه قم
#قرآن #ترتیل
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«تفکر» قبل از سخن گفتن، چه تاثیری در درمان بیماری های زبان دارد؟
🔸یکی از داروهایی که برای #گناهان_زبان تجویز شده آن است كه قبل از سخن گفتن ابتدا #فكر كند تا مصداق اين كلام شود: «كم گوى و گزيده گوى چون دُرّ». در روايات اهل بيت (عليهم السلام) دو تعبير ديده مى شود:
1⃣«لِسَانُ المُؤمِنِ وَرَاءُ قَلبِهِ وَ قَلبُ المُنَافِقِ وَرَاءُ لِسَانِهِ»؛ [۱] (#زبان_مؤمن پشت قلب او و #قلب_منافق پشت زبان او است)؛ يعنى #مؤمن حرف خود را از فيلتر و دستگاه تصفيه قلب مى گذراند و بعد به روى زبان منتقل مى كند؛ ولى #منافق برعكس است، اول حرفى را مى زند و سپس [درباره آن] مى انديشد و لذا در بسيارى از موارد سخنانش موجب پشيمانى او می شود. بايد شعار «اول انديشه بعد گفتار» را نصب العين خود قرار دهيم؛ البته گاهى هم انديشه بدون گفتار است و آن در جايى است كه انديشه هيچ تصديقى و تأييدى براى سخن گفتن ندارد، بلكه انسان را از بازگو كردنِ حرف منع مى كند.
🔹بعضى ها واقعاً چه جرأتى دارند كه #آبروى كسى را كه در هفتاد سال كسب كرده با #شايعه اى يا #تهمتى از بين مى برند، ولى بايد گفت به ظاهر شايد چنين باشد، ولى در واقع ثواب خود را از بین برده و بر ثواب متهم افزوده است. اين بيچاره نمى داند كه ممكن است براى اين #تهمت تمام ثواب هاى او محو شود. اگر گفته شود اين معقول نيست كه با يك شايعه يا تهمت #ثواب هاى هفتاد ساله اين شخص مثلاً از بين برود، زيرا با اين زحمت اين همه عبادت كرده تا توانسته است اين همه ثواب و اجر كسب كند!
🔹در جواب مى گویيم آن شخص هم هفتاد سال براى كسب #آبرو زحمت كشيده و شما آن را با شايعه اى از بين بردى، تعجب ندارد كه با شايعه اى هم ثواب هاى هفتاد ساله شما از دست برود، مواظب باشيد زود #حسنات خود را از دست ندهيد يا اين كه زود #سيئات فرد ديگرى را قبول نكنيد. اگر #حسنهاى در نامه اعمالت داشته باشى، با #تهمت زدن به شخصى به نامه اعمال او مى رود و اگر حسنه اى نداشته باشى بايد سيئات او را قبول كنى.
2⃣تعبير دومى كه در روايات ديده مى شود اين است: «لِسَانُ العَاقِلِ وَرَاءُ قَلبِهِ وَ قَلبُ الاَحمَقِ وَرَاءُ لِسَانِهِ» [۲] (#زبان_عاقل پشت قلب او و #قلب_احمق پشت زبان او است). بازگشت هر دو تعبير به يك مطلب است؛ زيرا در واقع #مؤمن در تعبير اول، #عاقل و #منافق هم همان #احمق است.
پی نوشتها؛
[۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ۲، ج۶۸، ص۲۹۲، باب۷۸
[۲] وسائل الشيعة، شيخ حر عاملى، مؤسسة آل البيت(ع)، چ۱، ج۱۵، ص۲۸۱، باب۳۳
📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين، نسل جوان، قم، ۱۳۸۵ش، چ۱، ج ۱، ص ۱۰۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تفکر #سخن #گفتار
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️در منابع اسلامی چه ارزش و اهميتی برای «سكوت» بيان شده است؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸در روایات اسلامی تاکید زیادی به #سکوت شده است. #امام_على (عليه السلام) در فرازی از خطبه متقين در بيان اوصاف ايشان ميفرمايد: «اگر پرهيزكار سكوت كند، سكوت او، او را محزون نمیكند».
🔹كسى كه ارزش و مقدار #تأثير_كلام را فهميده باشد، #سكوت را شعار خود قرار داده و بدون #دقت و #تفكر سخن نمى گويد، و كسى كه اطلاع و احاطه بر #آثار_لطيف و خصوصيات دقيق و باريك #سكوت پيدا كرده و «سكوت» را نگهبان امين اسرار و حقایق قلبى خود قرار داده است، البته #كلام و #سكوتِ چنين آدمی عبادت خواهد بود و كسى بر اين عبادتِ او آگاهى نمى يابد بجز پادشاه با جبروت كه همان #خداوند_متعال است. [۱]
🔹ابن ابى الحديد در ذيل اين فراز ميگويد: «#پرهيزكار از فوت كلام و سخن نگفتن محزون و ناراحت نمیشود، زيرا #سكوت را غنيمت میداند، نه خسران و زيان». [۲] آرى #پرهيزكاران ساكتان ناطقند، آنها گرچه ساكتند، ولى روش و منش آنها گوياى ارزش هاى اخلاقى است. آنها مجسمه و تابلوى تمام نماى قرآناند. «#قرآن هم امر و هم نهى مى كند و #ساكت_ناطق است». [۳] #رسول_اكرم (صلی الله علیه و آله) ميفرمايد: «چهار چيز است كه فقط #مؤمن دارا است، يكى از آنها #سكوت است و آن اولين عبادت است». [۴]
🔹#امام_صادق (عليه السلام) ميفرمايد: «كسانى كه قبل از شما بودند، #سكوت را فرا گرفتند و شما سخن را، اگر فردى از شما خواست #متعبّد و عبادت كننده [با خلوص نيت] باشد، بايد #سكوت را قبل از آن به مدت ده سال فرا گيرد، اگر اين كار را به خوبى انجام داد و #صبر بر آن كرد، #متعبّد مى شود وگرنه بايد بگويد: «مَا اَنَا لِمَا اَرُومُ بِاَهْلٍ» [۵] (من اهليّت آنچه را در نيت دارم، ندارم).
🔹از #نبى_اكرم (صلی الله علیه و آله) نقل شده كه: «حضرت به مردى كه نزد ايشان آمده بود فرمود: آيا تو را به امرى كه وارد #بهشت میكند، راهنمایى كنم؟ گفت: بله يا رسول الله! فرمود: از آنچه خدا به تو داده به ديگرى بده؛ گفت: اگر محتاجتر از ديگرى بودم چطور؟! فرمود: مظلوم را يارى كن؛ گفت: اگر ضعيفتر از كسى باشم كه ياريش میكنم؟! فرمود: راهنماى انسان جاهل و احمق باش؛ گفت: اگر خود، جاهلتر از ديگرى بودم؟! فرمود: «#زبان خود را #ساكت كن، جز براى خير»؛ تو را خوشحال نمیكند اينكه در وجودت خصلتى از اين خصال باشد كه تو را به سوى بهشت سوق دهد؟». [۶]
🔹#امام_على (عليه السلام) نيز درباره #صفات_مؤمن در «نهج البلاغه» میفرمايد: «#مؤمن، #سكوتش زياد و وقتش مشغول است». [۷] آنقدر به دنبال كار خير است كه ديگر، وقتى براى كلام و #سخن_بيهوده ندارد. «كم گوى و بجز مصلحت خويش مگوى - چيزى كه نپرسند تو خود پيش مگوى ؛ گوش تو دو دادند و زبان تو يكى - يعنى كه دو بشنو و يكى بيش مگوى». [۸]
🔹«آنرا كه شراب معرفت نوش كنند - از هرچه به جز اوست فراموش كنند ؛ آنرا كه زبان دهند، ديده ندهند - و آن را كه دهند ديده خاموش كنند». [۹] #امام_صادق (عليه السلام) ميفرمايد: «در حكمت آل داود (عليه السلام) چنين آمده است: «بر فرد #عاقل لازم است كه عارف به زمان خود باشد و روى آورنده به شأن و امورات خود گردد و بررسى احوال خود كند و #حافظ_زبان خود باشد». [۱۰] «وَشّا» ميگويد: «شنيدم از #امام_رضا (عليه السلام) كه میفرمود: اگر مردى از بنى اسرائيل میخواست عابد بشود مى بايست ده سال قبل از آن #سكوت اختيار كند». [۱۱]
🔹پيرگوى (گوينده اى كه پيرمرد بود) درباره خودستايى نزد حكيمى لاف میزد، كه بر سه زبان مسلط است و میتواند با آن زبانها نطق كند؛ حكيم گفت: بفرمائيد كه به چه زبانى ميتوانيد #سكوت كنيد. [۱۲] در مجلس معاويه يكى از بزرگان خاموش بود و هيچ نمیگفت، معاويه گفت: «چرا سخن نمیگويى؟ آن مرد فاضل گفت: چه گويم، اگر راست گویم از تو بترسم و اگر دروغ گويم از خدا بترسم، پس در اين مقام #سكوت اولاتر [از سخن گفتن است]». [۱۳]
پی نوشتها؛
[۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ۲ ج۶۸ ص۲۸۴ باب۷۸. [۲] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، مكتبة آية الله المرعشی النجفی، چ۱ ج۱۰ ص۱۳۸ ص۱۶۰. [۳] بحارالأنوار، همان، ج۸۹ ص۲۰ باب۱. [۴] همان، ج۷۴ ص۸۸ باب۴. [۵] همان، ج۷۵ ص۲۸۸ باب۲۴. [۶] همان، ج۶۸ ص۲۹۶ باب۷۸. [۷] همان، ج۶۴ ص۳۰۵ باب۱۴. [۸] مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة، امام صادق (ع)، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چ۱ ص۱۲۱. [۹] همان [۱۰] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ۴ ج۲ ۱۱۶. [۱۱] الكافی، همان، ج۲ ص۱۱۶. [۱۲] مجله پاسدار اسلام، ش۹۰، ص۳۸ [۱۳] خواندنی های دلنشین، سعیدی لاهیجی، کتاب سعدی، ۱۳۶۸ش، ج۱ ص۹۱
📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين، نسل جوان، قم، ۱۳۸۵ش، چ۱، ج۲، ص۵۶۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#سکوت #سخن #کلام
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️بسیج بیش از آنکه یک سازمان باشد، یک فرهنگ و یک تفکّر است
🔹#بسیج بیش از آنکه یک سازمان باشد، یک #فرهنگ است، یک تفکّر است. بنابراین، همه کسانی که این فرهنگ را پذیرفتهاند، در این راه حرکت کردهاند، این #تفکّر را ممشای خودشان قرار دادهاند، و لو داخل سازمان نباشند، #بسیجیاند؛ و این یک جمع کثیری از ملّت ایران را شامل می شود، در حالی که در سازمان بسیج هم نه اسمشان هست، نه رسمشان هست. این فرهنگ چیست؟ فرهنگ بسیج #مردمی_بودن است، #متعهّد_بودن است، #احساس_مسئولیّت کردن است،
🔹در مقابل قضایای جاری کشور و مؤثّر در آیندهی کشور #بیتفاوت_نبودن است؛ فرهنگ بسیجی #انقلابی_بودن است، قدر انقلاب را دانستن و معنای انقلاب را دانستن است؛ فرهنگ بسیجی قانونگریز نبودن است، نظمناپذیر نبودن است، هنجارشکن نبودن است؛ اینها #فرهنگ_بسیجی است. بسیجی ممکن است به یک مطلبی، به یک واقعیّتی، به یک شخصی معترض باشد؛ هیچ اشکالی ندارد، امّا هنجارشکنی نمیکند، با دشمن ــ قبلاً هم گفتهام ــ مخرج مشترک پیدا نمی کند.
بیاناتمقاممعظمرهبری ۱۴۰۲/۰۹/۰۸
منبع؛ وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له
#امام_خامنه_ای #بسیج
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️جایگاه تفکر در آموزههای اسلام
🔸#اسلام به عنوان یک #مکتب_الهی، همواره انسان را به #تفکر در امور مختلف رهنمون می کند، تا سبب ارتقای #بینش او شود، و یا اینکه از گذشتگان #عبرت گرفته و زندگی خود را سر و سامان دهد. انسان برای خود یک سری #معلومات و #مجهولاتی دارد که در اثر #تفکر می تواند از حجم مجهولات خود کم کرده، و بر میزان معلوماتش اضافه نماید. امام خمینی (ره) در این راستا می فرماید: «تفکر فرایندی است که در طی آن سلسله ای از امور معلوم و مشخص در کنار هم قرار می گیرند تا امری مجهول را، واضح و روشن سازند». [۱]
💠جایگاه تفکر در اسلام
🔹#اسلام نیز طرفدار #تفکر است و در آیات و روایات فراوانی در فرصت های مختلف امر به تفکر کرده است؛ چون حاصل تفکر دانایی است. #دانایی نیز یک امر پسندیده می باشد؛ زیرا فرد #عِالم و دانا در تصمیم گیری ها و جهت گیری های خود #عاقلانهتر و #سنجیدهتر عمل می کند و کمتر دچار لغزش و #اشتباه می شود. [۲]
💠تفکّر در آیات
🔹#قرآن_کریم در آیات متعدد و موضوعات مختلف انسان ها را به #اندیشه و #تعقل فراخوانده است. بسیاری از آیات، #متفکران، اندیشه ورزان و آنان که در مقام فهم واقعیات هستند را به بهترین صورت، #تمجید کرده، و گریزان از حقیقت را سخت مورد نکوهش قرار داده اند. از جمله محورهای اساسی که قرآن، انسان را به تفکر در مورد آنها تشویق می کند، عبارتند از:
1⃣تفکّر در جهان خلقت
🔹#قرآن_کریم در آیات مختلف امر به #تفکر در #خلقتآسمانهاوزمین کرده است، به عنوان مثال: «إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ؛ [آل عمران، ۱۹۰] همانا در #خلقت آسمان ها و زمین و رفت و آمد شب و روز، نشانه هایی از (حکمت) است برای خردمندانی که بیندیشند».
2⃣تفکّر در احکام و آیات الهی
🔹خداوند حتی در جایی که آیات خود را تبیین و روشن کرده است نیز بحث #تفکر را پیش می کشد، و اهمیت آن را به خلق گوشزد کرده و می فهماند که #تفکر چه جایگاهی در #اسلام دارد و #تقلید_کورکورانه را نمی پذیرد: «كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ؛ [بقره، ۲۱۹] خداوند #آیاتش را به روشنی بیان می کند، باشد که شما در آن #تفکر و #تعقل کنید».
3⃣تفکّر در تحولات تاریخی
🔹اطلاع از زندگی و #سرگذشت ملت های گذشته، #انگیزهها و #عواملی که باعث پیشرفت یا عقب ماندگی آنان شده، #عقل انسانی را پرورش می دهد، و انسان #عبرت می گیرد، از این رو #قرآن سفارش به #تفکّر در #سرگذشتپیشینیان می کند: «قُلْ سِيرُوا فِی الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ؛ [انعام، ۱۱] بگو، روی #زمین گردش کنید؛ سپس بنگرید #سرانجام تکذیب کنندگان آیات الهی چه شد؟!»
💠تفکّر در روایات
🔹در #روایات متعدد و مختلفی امر به #تفکر شده و اهمیت جایگاه آن نیز بیان شده است، حتی در برخی روایات #تفکّر از #عبادت_برتر دانسته شده است؛ زیرا تفکّر در عبادت انسان نیز تاثیر می گذارد و #معرفت_شناسی انسان را تغییر می دهد. امیرالمؤمنین #امام_علی علیه السلام می فرماید: «اندیشه و #فکر، انسان را به #نیکویی و عمل به آن می کشاند». [۳] امام صادق علیه السلام میفرماید: «بیشترین عبادت ابوذر، #تفکّر و عبرت گرفتن بود». [۴]
🔹این روایت به خوبی بر ما روشن می کند، که با #تفکر چه درجه ای از ایمان را می توان به دست آورد و به #کمالات رسید. هر اندازه #تفکّر بیشتر راهگشا باشد، ثواب و #عاقبت_بخیری بیشتری را به ارمغان می آورد. #تفکّر، دارای درجات و مراتبی است. گاهی اثر یک لحظه تفکّر یک هفته انسان را جلو می اندازد، گاهی یک ماه، گاهی یکسال و گاهی یک عمر.
🔹#تفکر هرچه #عمیقتر باشد حرکت و پیشرفت بیشتری به وجود می آورد، مانند یک لحظه تفکّر «حر بن یزید ریاحی» در زمین کربلا که او را از جهنمی بودن رها کرد و به مراتب بالای بهشت رساند. [۵] در نتیجه #تفکر در اسلام از #جایگاه_والایی برخوردار است و سبب می شود #انسان به درجات مادی و معنوی برسد و #سعادت خود را تامین نماید، که از راههای دیگر، امکان دسترسی به این آثار مهم وجود ندارد.
پی نوشتها؛
[۱] شرح چهل حدیث، ص۱۹۱ [۲] میزان الحکمة، ج۱۰، ح۱۶۲۰۹ [۳] کافی، ج۲، ص۵۵ [۴] خصال، ص۴۲ [۵] شرح چهل حدیث، ص۱۸۹
نویسنده: علی اعظمی
منبع: وبسایت اندیشه برتر حوزه
#تفکر #اندیشه #تعقل #بینش
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چگونه انسان می تواند به درمان «ناسپاسی» در وجود خویش بپردازد؟
🔹نخستين راهکار برای تقویت حس #شكرگزارى در انسان، افزایش #معرفت و #تفكّر در صنایع الهیه و انواع «نعمت هاى ظاهرى و باطنى» او است. [۱] راهکار ديگر، دقت در «زندگی افرادى است كه در سطح پایین تری از انسان زندگی می کنند». با افزایش دقت در زندگى آنان، روح #شكرگزارى افزایش می یابد، در حالى كه اگر به بالادست خود بنگرد وسوسه هاى شيطانى و روحیه #ناسپاسى در او آشكار مى شود.
🔹از سوى دیگر، انسان ها باید در هر #مصيبت و بلايى از بلاهاى دنيا، با خود بیاندیشند که سختتر از آن نیز قابل تصوّر است؛ این اندیشه، انسان را به #شكرگزاری ترغیب می كند كه گرفتار مصیبتی بدتر از آن نشده است. نقل شده که فردی برای شکایت به حضور یکی از بزرگان رسید و گفت: دزد به خانه من آمده و همه چيز را با خود برده است، آن شخص فرهیخته در پاسخ به او گفت: برو #شكر خدا كن كه اگر به جاى آن دزد، #شيطان به خانه تو مى آمد و #ايمان تو را مى برد، چه مى كردى؟ [۲]
🔹#امام_صادق (عليه السلام) در كتاب معروف «توحيد مفضّل» با عباراتی گويا و دلايل روشن و تحليل هاى شگفت انگيز، به بیان #حقايق_توحيد می پردازد، اما گاه در ضمن بحث به ذكر #نعمتهاىبزرگالهى مى پردازد، تا از اين طريق انسان ها را به شناخت «منعم حقيقى» آشنا سازد. آن حضرت در بخشى از سخنان خود با اشاره به دو نعمت «سخن گفتن» و «نوشتن»، به عنوان دو رکن اصلى تمدّن انسانى، مى فرمايد: «اگر خداوند ابزار اين دو كار را در اختيار او نگذاشته بود، نه توان بر سخن گفتن داشت نه نوشتن.
🔹آرى #خداوند زبان و دهانى در اختيار بشر گذارده كه به كمك آن دو مى تواند #سخن بگويد، و دست و انگشتانى به او بخشيده كه قلم به دست بگيرد و امور مختلف را #بنويسد. اگر اين دو نبود انسان همچون چهار پايان بود كه نه سخن مى گويند و نه چيزى مى نويسند، [نه علم و دانشى دارند و نه تمدّن درخشانى] هر كس #شكر اين نعمت را بجا آورد، #پاداش_الهى در انتظار او است، و هر كس #كفران كند [به خدا زيان نمى رساند بلكه به خودش زيان مى رساند] زيرا خداوند از جهانيان بى نياز است». [۳]
پی نوشتها؛
[۱] معراج السعادة، نراقى، هجرت، قم، چ ۵، ص ۸۱۰. [۲] المحجة البيضاء في تهذيب الإحياء، فيض كاشانى، جامعه مدرسين، چ ۴، ج ۷، ص ۲۲۷. [۳] توحيد المفضل، قم، داورى، بى تا، چ ۳، ص ۷۹
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن ابیطالب(ع)، قم، ۱۳۷۷ش، چ اول، ج ۳، ص ۷۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#شکر #شکرگزاری
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چگونه انسان می تواند به درمان «ناسپاسی» در وجود خویش بپردازد؟
🔹نخستين راهکار برای تقویت حس #شكرگزارى در انسان، افزایش #معرفت و #تفكّر در #صنایع_الهیه و انواع #نعمت هاى ظاهرى و باطنى او است. [۱] راهکار ديگر، #دقت در زندگی #افرادى است كه در #سطح_پایینتری از انسان زندگی می کنند. با افزایش دقت در زندگى آنان، #روح_شكرگزارى افزایش می یابد، در حالى كه اگر به #بالا_دست خود بنگرد وسوسه هاى شيطانى و #روحیه_ناسپاسى در او آشكار مى شود.
🔹از سوى دیگر، انسان ها باید در هر #مصيبت و #بلايى از بلاهاى دنيا، با خود بیاندیشند که سخت تر از آن نیز قابل تصوّر است؛ این #اندیشه، انسان را به #شكرگزاری ترغیب می كند كه گرفتار مصیبتی بدتر از آن نشده است. نقل شده که فردی برای شکایت به حضور یکی از بزرگان رسید و گفت: دزد به خانه من آمده و همه چيز را با خود برده است، آن شخص فرهیخته در پاسخ به او گفت: برو #شكر_خدا كن كه اگر به جاى آن دزد شيطان به خانه تو مى آمد و ايمان تو را مى برد، چه مى كردى؟ [۲]
🔹 #امام_صادق (عليه السلام) در كتاب معروف #توحيد_مفضّل با عباراتی گويا و #دلايل_روشن و تحليل هاى شگفت انگيز، به بیان #حقايق_توحيد می پردازد، اما گاه در ضمن بحث به ذكر #نعمت هاى بزرگ الهى مى پردازد، تا از اين طريق انسان ها را به شناخت #منعم_حقيقى آشنا سازد. آن حضرت در بخشى از سخنان خود با اشاره به دو نعمت #سخن_گفتن و #نوشتن، به عنوان دو رکن اصلى تمدّن انسانى، مى فرمايند:
🔹«اگر خداوند ابزار اين دو كار را در اختيار او نگذاشته بود، نه توان بر #سخن_گفتن داشت نه #نوشتن؛ آرى خداوند زبان و ذهنى در اختيار بشر گذارده كه به كمك آن دو مى تواند سخن بگويد، و دست و انگشتانى به او بخشيده كه قلم به دست بگيرد و امور مختلف را بنويسد؛ اگر اين دو نبود انسان همچون چهار پايان بود كه نه سخن مى گويند و نه چيزى مى نويسند [نه علم و دانشى دارند و نه تمدّن درخشانى] هر كس شكر اين #نعمت را بجا آورد، #پاداش_الهى در انتظار او است، و هر كس #كفران كند [به خدا زيان نمى رساند بلكه به خودش زيان مى رساند] زيرا #خداوند از جهانيان #بىنياز است».
پی نوشت:
[۱] معراج السعادة، نراقى، مؤسسه انتشارات هجرت، قم، ۱۳۷۷ش، چ۵، ص۸۱۰
[۲] المحجة البيضاء فی تهذيب الإحياء، فيض كاشانى، مؤسسه انتشارات اسلامى جامعه مدرسين، قم، ۱۴۱۷ق، چ۴، ج۷، ص۲۲۷
[۳] توحيد المفضل، مفضل بن عمر، مصحح: مظفر، كاظم، قم، داورى، بى تا، چ۳، ص ۷۹
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم، ۱۳۷۷ش، چ اول، ج ۳، ص ۷۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#شکر #نعمت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️اولین چیزی که انسان باید در مورد آن «تفکر» و «اندیشه» کند چه موضوعی است؟
🔹مسلماً نخستين چيزى كه بايد روى آن فكر كنيم اين است كه #آغاز_هستى ما از كجا شروع شده؟ #مبدأ اين #عالم چيست؟ و اين راه دراز را ما چگونه پيموده ايم؟ موضوعى قبل از اين براى #فكر و انديشه نداريم، چه اينكه آشنایی با #مبدأ_هستى و حل اين معما مى تواند كمك زيادى به حل معماهاى ديگر كند. ممكن است بگوئيد بسيار خوب بايد نيروى #انديشه را بكار انداخت، ولى مگر نه اين است كه پاره اى از مكتب هاى فلسفى جديد «مانند پراگماتيسم» به ما توصيه مى كنند كه ارزش و اصالت بلكه وجود هر پديده بسته به نتايج آن است؛
🔹يعنى چيزى كه در زندگى ما نتيجه اى ندارد اصلا بايد گفت وجود ندارد و يا وجود و عدمش در ترازوى فكر و انديشه ما يكسان است. ما چه الزامى به شناسائى #مبدأ نخستين #هستى از نظر ادامه زندگى فردى و اجتماعى داريم؟ مگر نه اين است كه ملتهایی همچون «ملت چين» بدون حل اين مسئله زنده هستند و شايد از ما هم بهتر زندگى مى كنند، و هرگز زحمت مطالعه در چنان مسئله پيچيده اى را هم به خود نمى دهند؟ ولى كسانى كه با اين منطق مى خواهند خود را حتى از زير بار فكر و انديشه در مورد اين حقيقت بزرگ كنار بكشند دو مطلب را فراموش كرده اند:
🔹نخست اينكه براى #كاوش و مطالعه در مسائل مختلف نتيجه اى بالاتر از #درك_واقعيت تصور نمى شود، و به عبارت ديگر ما هميشه #علم را بخاطر علم مى خواهيم و #حقايق را بخاطر درك واقعيت آنها مى جوئيم نه فقط بخاطر اثرى كه در زندگى ما دارند. (دقت بفرمائيد) #علم بزرگترين گمشده بشر و درك واقعيات جهان هستى آخرين هدف و آرزوى انسانهاست، و لذا در تمام طول تاريخ زندگى بشر شاهد #تلاشها و كوشش هاى خستگى ناپذير انسان براى #درك_حقايق هستيم،
🔹و بخوبى احساس مى كنيم كه #انگيزهدرونىنيرومندى ما را بسوى اين هدف مى راند، بدون اينكه خود را مسئول ارتباط علوم و دانش هایی كه بخاطر آنها زمين و آسمان را جستجو مى كنيم، با زندگى روزمره، بدانيم. مگر اين همه تلاش و #كوشش كه براى پى بردن به اسرار كهكشان ها و سحابی ها و چگونگى پيدايش عوالم دور دست مى شود به خاطر اثرى است كه آنها در زندگى روزانه ما دارند؟ با اينكه در شرایط فعلى هيچگونه اثر محسوسى براى آنها در زندگى ما به چشم نمى خورد،
🔹حتى اگر به فرض محال موشك هایی به سرعت سير نور ساخته شود باز دسترسى ما به آنها امكان پذير نيست و يا اينكه پى بردن به اسرار زندگى مورچگان، و تمدن خيره كننده موريانه و حشراتى مانند آنها كه ساليان دراز افكار دانشمندان را بخود جذب كرده است بخاطر تأثير آنها در زندگى مادى ماست؟ چرا #دانشمندان فلكى يا حشره شناس از اين همه #تلاش هاى خود خسته نمى شوند؟ زيرا آنها #دركاسرارآفرينش را (هر چه باشد) #بزرگترين_پاداش خود در برابر #زحمات طاقت فرسا مى دانند و از #عمل خود احساس غرور و #افتخار مى كنند.
🔹جایی كه درباره #موضوعات_سادهاى از #جهان_هستى چنين فكر كنيم آيا مى توانيم درباره بزرگترين و اساسى ترين مسئله مربوط به پيدايش اين جهان يعنى درباره #مبدأ نخستين #عالم_آفرينش (فرضاً كه در زندگى و سرنوشت ما اثر نداشته باشد) از #فكر و #مطالعه خوددارى نمائيم؟ ثانياً: اصولا اين مسئله #اثر_عميقى در زندگى #فردى و #اجتماعى، #مادى و #معنوى ما دارد، و #سرنوشت ما تا حدود زيادى به آن مربوط است و #اصلاح_نابسامانی هاى كنونى و شكست بن بست هایی كه در زندگى ماشينى فعلى پيدا شده بدون #اعتقاد به آن مبدأ ميسر نيست.
🔹 #آرامش_روح و جان ما و باز يافتن #قدرت_معنوى براى مقابله با #مشكلات_زندگى بدون اتكاء به چنين مبدئى ممكن نيست. در كاوشها و #پژوهش هاى علمى نيز اعتقاد به يك #مبدأ_علم و قدرت، كه طرح اصلى #آفرينش را با نظام خاصى ريخته، به ما روشن بينى می دهد و به #دقت و #تفكر هر چه بيشتر در همه پديده ها و #نظامات_هستى بر می انگیزد و اين خود سرچشمه بسيارى از #اكتشافات_علمى خواهد بود. بنابراين چگونه می توان گفت حل اين مسئله در زندگى ما اثر محسوسى ندارد و به همين دليل بايد آنرا كنار گذاشت و فكر خود را بخاطر آن خسته نكرد؟
📕معماى هستى، مكارم شيرازى، ناصر، نسل جوان، قم، ۱۳۸۶ش، چاپ شانزدهم، ص ۹۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تفکر #انديشه #هستی #آفرينش
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️طبق احادیث نبوی بهترین اشخاص از نظر انجام اعمال چه کسانی اند؟
🔹روايتى از #پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) درباره اين آيه #قرآن: «اَحْسَنُ عَمَلاً» [۱] است كه نقل می كنیم تا ببينيم #عمل_بهتر چه عملى است؟ آيا عمل بيشتر و متنوع تر يا نه؟ مسلماً جواب منفى است؛ زيرا #معلم_بشريت و آورنده شرع مقدس كه خود ما را ترغيب به انجام اعمال نيك و شايسته فرموده، چنين نظری ندارد.
🔹«قَالَ اَبُو قُتَادَةُ سَأَلتُ النَّبِىّ (صلى الله عليه وآله) عَن قُولِهِ تَعَالَى: «اَيُّكُم اَحْسَنُ عَمَلاً» مَا عُنِىَ بِهِ؟ فَقَالَ: يَقُولُ: أَيُّكُمْ اَحْسَنُ عَقْلاً ثُمّ قَالَ اَتَمُّكُم عَقْلاً وَ اَشَدُّكُم لِله خَوفاً وَ اَحْسَنُكُم فِيمَا اَمَرَ اللهُ بِهِ وَ نَهَى عَنهُ نَظَراً وَ اِن كَانَ اَقَلَّكُم تَطَوُّعاً»؛ [۲]
🔹[ترجمه روایت:] (ابو قتاده مى گويد از #پيامبر (صلى الله عليه و آله) درباره قول خداوند متعال: «أَيكُمْ اَحسَنُ عَمَلاً» سؤال كردم كه مراد از اين كلام كه [كدام يك از حيث عمل بهتريد] چيست؟ حضرت فرمودند: هر كدام كه از حيث #عقل بهتريد و بهتر عقل خود را به كار مى اندازيد و #تفكر مى كنيد. سپس فرمودند: بهترين شما از حيث #عمل، كامل ترين شما از حيث #عقل و #خائفترين شما است از جهت #شدت_ترس و #نيكوترين شما است از حيث نظر در آنچه #خداوند به آن #امر و از آن #نهى كرده).
🔹که يا مراد اين است كه دقت و فكرى كند تا از #فلسفه_احكام مطلع شود و كوركورانه [خدا را] عبادت نكند، و يا اين كه دقت مى كند تا به #اوامر و #نواهى خداوند به نحو #احسن، جامه عمل بپوشاند، و در جايگاهى باشد كه مرضىّ #رضاى_خداوند است اگرچه از حيث عمل، عمل كمترى داشته باشد.
🔹از اين حديث استفاده مى شود كه اگر انسان در يك #ماه_رمضان فقط يك آيه بخواند و پيرامونش #تفكر كند، بهتر است تا ۳۰ جزء #قرآن را بدون تفكر، تلاوت كند. همچنین اين روايت تائيد مى كند مضمون روايتى را كه مى گويد: «تَفَكُّرُ سَاعَةٍ خَيْرٌ مِنْ عِبَادَةِ سَبْعِينَ سَنَةً»؛ (يك ساعت عالم بودن بهتر از ۷۰ سال عابد بودن است).
پی نوشتها؛
[۱] سوره ملك، آيه ۲
[۲] مجمع البيان فى تفسير القرآن، طبرسى، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۷۲ش، چ۳، ج۱۰، ص۴۸۴، المعنى (ذيل آيه ۲، سوره ملك)
📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين، نسل جوان، قم، ۱۳۸۵ش، چ۱، ج۱، ص۵۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«تفكّر» و «تدبّر» در قرآن، چه ميزان اهميت دارد؟
🔹#قرآن كتابى است كه شكوفايى پيامها و معارف آن، در پناه #انديشيدن است. #تفكر عبارت است از: به كار بردن #فكر براى كشف مجهولات و پاسخ به سؤالات. #قرآن_کریم در اين زمينه مىفرمايد: «وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ» [نحل، ۴۴] (و #قرآن را [هم] به سوی تو نازل کردیم، به خاطر اینکه برای مردم آنچه را که برای [هدایتشان] به سویشان نازل شده بیان کنی، و برای اینکه [در پیامبری تو و آنچه را به حق نازل شده] #بیندیشند).
🔹پس انتظار آن است كه انسان، #آيات_قرآن را در كنار بيانات پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و سنت قرار داده، در آنها #بينديشد و #مجهولات خود را مرتفع سازد؛ زيرا تنها در سايه #تفكر در آيات است كه بسيارى از سؤالات اساسى انسان، پاسخ داده مىشود. قرآن به پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مىفرمايد: «قُلْ هذِهِ سَبِيلِى أَدْعُوا إِلَى اللهِ عَلى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِى...» [یوسف، ۱۰۸] (بگو: طریقه من و پیروانم همین است که خلق را به خدا با بینایی و #بصیرت دعوت کنیم...).
🔹اما #تدّبر در #قرآن عبارت است از تأمل در عواقب يك امر. #آيات_قرآن، از معارف و #دستورهايى سخن مىگويد، از #مسئوليت هاى انسان و نظام #پاداش و #جزا مىگويد، و #عواقب مثبت و منفى رفتارش را متذكر مىشود. #تدبر در آيات قرآن يعنى، توجه به عواقب و لوازم آيات و آثار مترتب بر عمل كردن، يا نكردن بر مقتضاى آن. با اين #تدبر است كه دل و قلب انسان راه مىافتد و از بشارتهاى قرآن بهره مىگيرد و تهديدهايش در او مؤثر مىافتد. قرآن در اين زمينه مىفرمايد: «أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها» [محمد، ۲۴] (آيا در آيات الهى #تدبر نمىكنند، يا آنكه بر دلشان، خود، قفلها زده اند).
🔹پس #تفكر و #تدبر در #قرآن، به ايجاد روح بصيرت و روشن بينى و زنده شدن و فعال شدن قدرت درك قلب و جان آدمى است. در روايات نيز ثواب #تدبّر در آيات قرآن، از قرائت آن بيشتر معرفى شده است: «لا خير فى قرائة ليس فيها تدبر» [۱] ([آگاه باشيد كه] خيرى در تلاوت قرآن بدون #تفكّر و ارزيابى آن وجود ندارد). اصولًا از مقايسه آيه ۱۲۱ سوره بقره «الذين آتينا هم الكتاب يتلونه حق تلاوته اولئك يؤمنون به» و «آيه ۲۹ سوره جن» كه هدف از #نزول_قرآن را بهرهمندى و تدبر در آن مىداند، در مىيابيم كه «تلاوت راستين» در جريان #تدبر در آيات است.
🔹در اين باره توجه به چند نكته، بايسته است: ۱) الهى بودن قرآن بدون #تدبر در آن معلوم نخواهد شد: «أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً». [نساء، ۸۲] ۲) بدون #تدبر در قرآن، نمىتوان از ذخاير بىكران و پر خير و بركت كلام خدا بهرهاى جست. ۳) بدون #تدبر نمىتوان از ظلمت شك و ترديد و سرگردانى نفاق، خود را رهانيد و به ايمانى راسخ و استوار، دست يافت. ۴) بدون #تدبّر، عمق و مغز آيات را نمىتوان دريافت و به حقايق شگفت و حيرت آورش پى برد. ۵) #تدبّر_كننده در قرآن، با تمام وجود، در جاى جاى قرآن، حضور خداوند را حس مىكند و دل و جانش را از نور خدا سرشار مىنمايد. [۲]
پینوشتها؛
[۱] بحارالانوار، ج ۹۲، ص ۲۱۱
[۲] تقى پور، ولىالله، پژوهشى پيرامون تدبر بر قرآن، انتشارات اسوه، چ اول، ص ۳۱
منبع: وبسایت راسخون
#قرآن #تفكر #تدبر
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۱۸۲ «نهج البلاغه» چگونه خداوند را توصیف می نماید؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۸۲ #نهج_البلاغه در شرح #اوصاف_خداوند چنين مى فرمايد: «لَمْ يُولَدْ سُبْحَانَهُ فَيَكُونَ فِی الْعِزِّ مُشَارَكاً، وَ لَمْ يَلِدْ فَيَكُونَ مَوْرُوثاً هَالِكاً، وَ لَمْ يَتَقَدَّمْهُ وَقْتٌ وَ لَا زَمَانٌ، وَ لَمْ يَتَعَاوَرْهُ [۱] زِيَادَةٌ وَ لاَ نُقْصَانٌ» (او از كسى #متولّد_نشده تا همتايى در عزّت و قدرت داشته باشد، و #فرزندى به دنيا نياورده تا پس از وفاتش وارث او گردد؛ وقت و زمانى پيش از او نبوده و #زيادى و #نقصانى بر او عارض نشده است). از جمله قوانينى كه بر #جهان_ماده و ممكنات حاكم است اين است كه هر گروهى قدم به عرصه حيات مى گذارد، بعد از مدتى جاى خود را به #گروه_جديدى مى سپارد.
🔹#فرزندان، #صفات_پدران را به ارث مى برند و آنها نيز آن صفات را براى فرزندانشان به ارث مى گذارند؛ ولى چون #ذاتپاكپروردگار ازلى و ابدى است، نه از كسى #تولّد يافته تا همتايى داشته باشد، و نه كسى از وى #متولّد شده تا وارث او گردد. جمله «وَ لَمْ يَتَقَدَّمْهُ...» اشاره به اين است كه او #مافوق_زمان است؛ زيرا زمان، نتيجه حركت موجودات از نقصان به كمال و از كمال به نقصان است و چون وجود مقدّس #خداوند، عين #كمال_مطلق است و #زيادى و #نقصان در او راه ندارد وقت و زمانى نيز براى او تصوّر نمى شود. [۲]
🔹چون نفى شبيه، همتا، وقت، زمان، زياده و نقصان از ذات پاك او، ممكن است اين توهّم را به وجود آورد كه نتيجه آن تعطيل معرفة الله است و به بيان ديگر راهى به سوى شناخت او وجود ندارد، بلافاصله مى فرمايد: «بَلْ ظَهَرَ لِلْعُقُولِ بِمَا أَرَانَا مِنْ عَلَامَاتِ التَّدْبِيرِ الْمُتْقَنِ، وَ الْقَضَاءِ الْمُبْرَمِ» (بلكه به سبب نشانههاى #تدبيرِ_متقن و #نظام_محكمى كه به ما ارائه داده، #عظمتش نزد عقل ها آشكار شده است).
🔹اشاره به اينكه گرچه كُنه ذات #خداوند از دسترس عقل بشر خارج است، ولى اثبات #اصل_وجود او از طريق مطالعه در #نظام_آفرينش، و #تدبير بسيار حكيمانه اى كه بر آن حاكم است كاملا ممكن است. اين همان چيزى است كه در روايات ديگر اسلامى نيز به آن اشاره شده كه درباره #كُنهذاتخدا نينديشيد، بلكه درباره #آثار_قدرت و #عظمت و #علم او در جهان انديشه كنيد، و #قرآن_مجيد نيز پايه خداشناسى را بر آن قرار داده و صاحبان انديشه و #اولوا_الالباب را به #تفكّر در آن در همه حال دعوت مى كند و مى فرمايد:
🔹«إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماوَاتِ وَ الْاَرْضِ وَ اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ لَآيَاتٍ لاُِولِى الْاَلْبَابِ - الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللهَ قِيَاماً وَ قُعُوداً وَ عَلَى جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِى خَلْقِ السَّماوَاتِ وَ الْاَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ» (به يقين در آفرينش آسمانها و زمين، و آمد و شد شب و روز، #نشانه هاى روشنى براى #خردمندان است - همان كسانى كه خدا را ايستاده و نشسته و در حالى كه بر پهلو خوابيده اند، ياد ميكنند و در #اسرار_آفرينش آسمانها و زمين میانديشند و می گويند: پروردگارا! اينها را بيهوده نيافريده اى؛ منزّهى تو! ما را از عذاب دوزخ نگاهدار).
پی نوشت:
[۱] «يتعاور» از ريشه «تعاور» به معناى دست به دست كردن چيزى و به صورت متناوب انجام دادن است و در جمله بالا منظور اين است كه زيادى و نقصان، يكى بعد از ديگرى بر ذات مقدّس خداوند عارض نمى شود و ذات پاك او در معرض حوادث نيست.
[۲] بعضى از شارحان، وقت و زمان را به يك معنا و مترادف دانسته اند؛ ولى بعضى ديگر، به معناى زمان معين گرفته اند؛ اما زمان را داراى مفهوم عامى شمرده اند، که تفسير دوم صحيح تر به نظر مى رسد. قرآن مجيد در سوره نساء، آيه ۱۰۳ نيز درباره نماز مى گويد: «إِنَّ الصَّلوةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَاباً مَّوْقُوتاً» (نماز براى مؤمنان وظيفه ثابت و معينى و [و داراى وقت خاصى] است).
📕پيام امام امير المؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۷، ص ۳۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#الله #خدا #پروردگار
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در نامه ۳۱ نهج البلاغه، چه فوایدی را برای «تفکّر» بیان فرموده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «وَ مَنْ تَفَكَّرَ أَبْصَرَ» (هر كس #انديشه خود را به كار گيرد #حقايق را مى بيند و #راه_صحيح را انتخاب مى كند). اهمّيّت #تفكر در همه امور #دنيا و #آخرت چيزى نيست كه بر كسى مخفى باشد و تمام #افراد_پيروزمند و موفق همين راه را پيموده اند.
🔹#قرآن_مجيد در اين باره مى فرمايد: «قُلِ الْعَفْوَ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُون * فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ ... » [۱] (اينچنين خداوند #آيات را براى شما روشن می سازد، شايد #انديشه كنيد! * [تا انديشه كنيد] درباره #دنيا و #آخرت! ... ).
پی نوشت:
[۱] سوره بقره، آيات ۲۱۹ و ۲۲۰
📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ۱، ج۹، ص۶۳۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#تفکر #انديشه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«دشمن شناسی» با قوه تعقل
💠«تفکر»، راهی به سوی شناخت دشمن
🔹خداوند متعال در آیه ۱۱۸ سوره آل عمران میفرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ لا يَأْلُونَكُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفی صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآياتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُون» (اى كسانى كه ايمان آوردهايد! #محرم_اسرارى از غير خود، انتخاب نكنيد! آنها از هر گونه #شرّ و #فسادى درباره شما، كوتاهى نمیكنند. آنها دوست دارند شما در #رنج و زحمت باشيد. (نشانه هاى) #دشمنى از دهان (و كلام) شان آشكار شده و آنچه در دلهايشان پنهان میدارند، از آن مهمتر است. ما #آيات (و راههاى پيشگيرى از شرّ آنها) را براى شما بيان كرديم اگر انديشه كنيد!).
🔹این آیه، به #جامعه_اسلامی در مورد روابط شان با کشورهای غیر مسلمان هشدار میدهد و جامعه اسلامی را به #تفکر و #تعقل در رابطه با #بیگانگان فرا میخواند. واضح است که #استکبار_جهانی به سرکردگی #آمریکا، دشمنی خود را با «انقلاب اسلامی ایران» به شکلهای مختلف نشان داده است. مثل حادثه طبس و جنگ تحمیلی و... چند سال گذشته هم در قضیه برجام.
🔹همه دنیا دید که جمهوری اسلامی ایران در توافق برجام چقدر از مواضع خود کوتاه آمد؛ ولی روز به روز #دشمنیهای_آمریکا بیشتر شد و اینکه به تعبیر رهبر انقلاب «وزیر امور خارجه وقت آمریکا در نامه خداحافظی خود، به دولت بعدی توصیه میکند که «تا میتوانید به ایران سخت بگیرید و تحریمها را حفظ کنید، زیرا با سخت گیری میتوان از ایران امتیاز گرفت». [۱] کمتر عاقلی بعد از این همه تجربه #دشمنی_آمریکا و دولتهای مستکبر با ایران، در دشمنی آنها شک میکند.
💠عاقل از تجربه پند گیرد
🔹معمولاً انسان عاقل، از تجربهها پند گرفته و اشتباهات قبلی را جبران میکند. #امام_علی (علیه السلام) در حدیثی در مورد #عقل، بیان میکند که: «اَلْعَقْلُ حِفْظُ التَّجارِبِ وَ خَيْرُ ما جَرَّبْتَ ما وَعَظَكَ» [۲] (#عقل، اندوختن تجربه ها (و عمل به آن) است و بهترين تجربه، آن است كه پندت داده). تجربهای که ملت ایران از سالیان پیش، از دشمنی #آمریکا گرفته و هم در قضیه برجام تکرار شد، باید فراروی جامعه اسلامی قرار گیرد و به آن بها داده شود؛ زیرا که به حکم #عقل و گفتار حدیث #پیامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) «مؤمن دو بار از یک سوراخ گزیده نمیشود». [۳] #عاقل کسی است که به فرموده #امام_على (عليه السلام) تلاش او ثمرهای را در بر داشته باشد.
🔹روایت #امام_علی (علیه السلام) این است: «اَلْعاقِلُ مَنْ اَحْسَنَ صَنائِعَهُ وَ وَضَعَ سَعْيَهُ فى مَواضِعِهِ» [۴] (#عاقل كسى است كه كارهايش را خوب انجام دهد و تلاشى كه مى كند، به جا باشد). بنابراین براساس تجربههای زیاد از #دشمنی_آمریکا و #دنیای_غرب با ملت ایران، و نیز تجربه تلخ برجام، شکی برای دشمن بودن دشمنان قسم خوردهی این مرز و بوم وجود ندارد؛ و سخن آخر اینکه بر اساس آموزههای #قرآن_کریم، دشمنان جامعه اسلامی در صدد تخریب روزافزون جامعه اسلامی هستند و باید آحاد جامعه اسلامی در این نکته تأمل و دقت کنند.
پینوشتها؛
[۱] بیانات مقام معظم رهبری ۹۵/۱۰/۱۹
[۲] كشف المحجة لثمرة المهجه، ص۲۳۱
[۳] من لا يحضره الفقيه، ج۴، ص۳۷۸
[۴] تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص۵۴
منبع: وبسایت رهروان ولایت
#دشمن_شناسی #دشمن
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«خانواده» کانون محبت و رحمت
🔸نهاد #خانواده از جمله مهمترین و اصلی ترین ارکان تشکیل دهنده #جامعه به حساب می آید، که در آموزه های اسلامی از جایگاه و #قداست_خاصی برخوردار است، بطوری که هیچ نهاد دیگری با آن قابل مقایسه نیست. در حدیثی از #پیامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل شده است: «ما بُنِيَ فی الإسلامِ بِناءٌ أحَبَّ إلى اللهِ عزّ و جلّ، و أعَزَّ مِنَ التَّزويجِ» [۱] (در اسلام هيچ بنايى ساخته نشد كه نزد خداوند عزّ و جلّ محبوبتر و ارجمندتر از #ازدواج باشد).
💠هدف از تشکیل خانواده
🔹در نگاه کسانی که برای بنیاد مقدس #خانواده ارزش و قداستی قائل نیستند، تشکیل خانواده صرفاً در جهت تمتعات جنسی خلاصه میشود. بینش ضعیف و نگاه مادی و غیر دینی و عاطفی این دسته از افراد نوعاً باعث میشود هیچگاه لذت و بهرهای از این #نعمت_ارزشمند نداشته باشند. در منطق «قرآن» و «روایات اسلامی» #تشکیل_خانواده دارای حکمت و دلایل متعدد روانی، اجتماعی و دینی است.
1⃣آرامش، نیاز فطری هر انسان
🔹یکی از مهمترین نیازهایی که هر انسانی در زندگی خود به دنبال آن میگردد، نیاز به #آرامش و #آسایش است. خداوند متعال در آیات متعددی راه رسیدن به این نیاز فطری را بیان فرموده است، از جمله اینکه در منطق #قرآن یکی از راههای که #انسان را به طور نسبی به #آرامش میرساند تشکیل #نهاد_خانواده است. در این خصوص خداوند متعال میفرماید: «وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فی ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ» [۲] (و از نشانه هاى او اينكه #همسرانى از جنس خودتان براى شما آفريد تا در كنار آنان #آرامش يابيد، و در ميانتان #مودّت و #رحمت قرار داد؛ در اين نشانه هايى است براى گروهى كه #تفكّر مى كنند!).
🔹این آیه شریفه به چند نکته ارزشمند مهم و ارزشمند اشاره دارد: الف: #خانواده، کانون آرامش: «أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها» (از جنس خودتان براى شما آفريد تا در كنار آنان #آرامش يابيد). خداوند متعال #کانون_خانواده را «محل آرامش» برای زوجین قرار داده است، از این رو کسانی که طالب آرامش هستند، لازم است از این نکته قرآنی غفلت نورزند. ب: #خانواده، کانون محبت و رحمت: «وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَة»ً (و در ميانتان #مودّت و #رحمت قرار داد). خداوند متعال به طور طبیعی پیمان #ازدواج را عامل پیدایش مودت و رحمت قرار داده است، از این رو کسانی که طالب #آرامش هستند لازم است از این نکته قرآنی نیز غفلت نورزند.
2⃣سازندگی اجتماعی
🔹یکی از مهمترین کاربردهای تشکیل #خانواده_آرمانی، «تقویت فضایل اخلاقی» در جهت دستیابی به #مدینه_فاضله و حذف بزههای اخلاقی مرتبط با بنیاد خانواده است. خطری که #جامعه_کنونی را تهدید میکند، تقدس زدایی از کانون خانواده است؛ چرا که #فرهنگ_غربی و غیر اسلامی، #قداست_خانواده و پایبندی به ارزش های خانواده را مانعی اساسی در جهت خواسته های نامشروع خود میداند، از این رو برای رسیدن به آن #اهداف_شوم خود به دنبال حذف فرهنگ زندگی خانوادگی و تبلیغ زندگیهای فردی و همجنس گراست. [۳]
3⃣تقویت و فضائل اخلاقی
🔹از جمله کاربردهای تشکیل خانواده تقویت #فضائل_اخلاقی در بستر خانواده است. #تشکیل_خانواده از جمله مهمترین عوامل تاثیر گذار در بارور سازی فضائل و کمالات اخلاقی است. «تشکیل خانواده» زمینه را برای پایبندی به #اصول_اخلاقی فراهم میکند. برآورده شدن بسیاری از نیازهای جسمی و عاطفی در این محیط برآورده میشود؛ نیازهای ارزشمندی که اگر در محیط خانوده مورد توجه قرار نگیرد، زمینه را برای بروز مشکلاتی فراهم میکند.
پی نوشتها؛
[۱] بحار الأنوار، ج١٠٣، ص٢٢٢ ح٤٠
[۲] سوره روم، آيه ۲۱
[۳] تحکیم خانواده از نگاه قرآن، محمدی ری شهری، ص۱۲
منبع: وبسایت رهروان ولایت
#خانواده #ازدواج
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️قوای نفسانی (بخش دوم و پایانی)
🔸#نفس دارای قوای سه گانه #شهويه، #غضبيه و #عاقله است که هر يک تأمين بخشی از نيازهای انسان را بر عهده دارند. همه قوای بشری برای حکمت و غرض و هدفی آفريده شده اند و هر کدام سهم بسزایی برای رساندن #انسان به کمال مطلوبش دارند؛ آنچه مهم است جهت دادن و تربيت کردن و شکوفا نمودن اين قواست، به گونه ای که هر کدام نقش خود را به شکل بايسته و شايسته در ترقی و تعالی انسان ايفا کنند. در این بخش به راه ايجاد اعتدال در قوا و شیوه های عملی آن میپردازیم.
💠«راه ايجاد اعتدال در قوا»
🔹برای #اعتدال اين قوا بايد همه آنها را «تحت تدبير و کنترل عقل و شرع» در آورد. در روايات معتبری که از #امامان_معصوم (عليهم السلام) رسيده است، مطالب ارزنده ای در اين خصوص وجود دارد.
💠«شيوه های عملی ايجاد اعتدال»
🔹مراعات اموری که در ادامه آورده میشود، برای کمک به عقل و ايجاد بستر مناسب برای تعديل قوا مفيد است: ۱) همنشينی با #نيکان و معاشرت با کسانی که از #فضايل_اخلاقی برخوردارند و نيز اجتناب و پرهيز از همنشينی با #بدکاران و کسانی که دارای اخلاق زشت و ناپسند هستند؛ زيرا معاشرت با هرکس قويترين انگيزه برای خو گرفتن به صفات و اخلاق اوست. ۲) به کار بردن قوا در راه کسب #صفات_شريف و مواظبت و مداومت بر اعمال و افعالی که آثار و نتايج آن، تحصيل فضايل است؛ همچنان که اگر کسی بخواهد ملکه جود و سخاوت را در خود حفظ کند، بايد #انفاق مال و بذل و بخشش را همواره ادامه دهد و بر #نفس_خويش، در زمانی که به طرف بخل و امساک میرود، تسلط داشته باشد.
🔹۳) بايد هنگام اقدام بر هر عملی، #تفکّر و #تأمل نمايد و مواظب باشد که هيچ کاری را بدون توجّه به آثار آن انجام ندهد و در صورت روی آوردن به #رذايل، خود را #تنبيه و تأديب نمايد. ۴) از ديدن و شنيدن و تخيل آن چه #شهوت و #غضب را بر می انگيزد به شدت پرهيز نمايد، و زمانی که بالطبع آن دو قوه به جنبش در آمدند، در بهره گيری از آن به اندازه ای که طبيعت بشری اقتضا میکند اکتفا نمايد و از آنچه به سلامت تن و روان او صدمه وارد میکند پرهيز نمايد؛ البته ملاک و معيار بهره گيری معتدل از اين قوا، #عقل و #شرع است. ۵) بايد #عيوب_پنهانی خود را با جستجو و بررسی و محاسبه به دست آورد و پس از آگاهی، در ريشه کن ساختن آن کوشش فراوان نمايد. در مجموع، بايد با #تمرين و تکرار عمل اخلاقی، از اين #قوای_سهگانه که در این نوشتار بدانها پرداخته شد، برای تحقق #فضيلت بهره گيرد و زمينه #رذيلت را فراهم نسازد. [۱]
پی نوشت؛
[۱] برای مطالعه بيشتر ر.ک: گزيده کتاب جامع السعادات (ملا مهدی نراقی) ترجمه سيد جلال الدين مجتبوی، ص ۶۷ به بعد؛ و روش خودسازی (جمعی از نويسندگان)؛ و اخلاق عملی (مهدوی کنی)، ج۱، و مقالات (محمد شجاعی)، ج۲و۳
نویسنده: رضا رمضانی - اخلاق و عرفان، ص ۷۴ - ۷۸
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#نفس
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد