eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️معيارهاي افراد اصلح از منظر روايات 1⃣تقوا و پارسايى 🔻قال الصادق عليه السلام: «استشر العاقل من الرجال الورع فانه لايأمر الا بخير و اياك و الخلاف فان خلاف الورع العاقل مفسده فى الدين و الدنيا» «مرد را به رايزنى طلب كه جز به نيكى سفارش نكند و مبادا با غير او مشورت كنى؛ چرا كه ناپارساى بیخرد، [باعث‏] فساد دين و دنيا است». (وسائل الشيعه، ج ۱۲، ص ۳۲) 2⃣خردمندي 🔻پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله ميفرمايند: «استرشدوا العاقل و لاتعصوه فتندموا» «با انسان رايزنى كنيد و از رأى او سر مپيچيد كه پشيمان خواهيد شد» (بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۱۰۵) «من شاور ذوى الالباب دُلّ على الرشاد» «آن كه با به شور بپردازد، به راه رشد و موفقيت راهنمايى خواهد شد.» (همان) 3⃣تخصص و دانايى 🔻قيل لرسول اللَّه(ص): ماالحزم؟ قال(ص)؛ مشاوره ذوى الرأى و اتباعهم»«از پيامبر اكرم(ص) پرسيده شد: دورانديشى چيست؟ فرمود: رايزنى با و پيروى از آنان». 👇👇👇👇👇
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️اهميت مشورت در احاديث اسلامی 🔹در احاديث اسلامى، چه احاديثى كه از شخص پيامبر اکرم (ص) نقل شده، يا از پيشوايان معصوم ديگر، اهميّت فوق‌ العاده‌اى براى ذكر شده، تا آنجا كه در حديث نبوى، مشورت از اسباب حيات جامعه، و ترك آن يكى از اسباب مرگ جامعه معرّفى شده است. حضرت مى فرمايد: «هنگامى كه زمامداران شما نيكان شما باشند، و توانگران شما سخاوتمندان، و كارهايتان به انجام گيرد، در اين موقع روى زمين از زير زمين براى شما بهتر است ـ و شايسته حيات و زندگى هستيد ـ ولى هرگاه زمامدارانتان بدان شما، و ثروتمندان افراد بخيل باشند و در كارها مشورت نكنيد، در اين صورت زير زمين از روى آن براى شما بهتر است!». [۱] اهميّت مشورت تا آن پايه است كه امام على (ع) فرمود: «مشورت عين هدايت است، و كسى كه تنها به فكر خود قناعت كند، خويشتن را به خطر انداخته است!». [۲] در حديث ديگرى از همان حضرت (ع) آمده:  «انسان عاقل خود را بى نياز از نمى بيند». [۳] 🔹دليل آن هم روشن است، و آن - به تعبير زيبايى كه در بعضى از روايات از امام على (ع) در اين زمينه وارد شده است - چنين است: «سزاوار است كه عاقل، رأى و فكر ساير عقلا را به رأى و فكر خود اضافه كند، و علوم دانشمندان را به علم خود ضميمه نمايد [و از مجموع آنها براى كارهاى مهم تصميم‌گيرى كند]». [۴] و در حديث ديگر از اميرالمومنين (ع) آمده است: «هر كس با خردمندان مشورت كند، از نور خرد آنها روشنى مى گيرد». [۵] بنابراين ، سبب افزودن عقل و علم و تجربه ديگران بر عقل و علم و تجربه خويش است، كه در اين صورت انسان كمتر گرفتار خطا و اشتباه مى شود. احاديث در اين زمينه بسيار فراوان است، و اين بحث فشرده را با حديث ديگرى از پيامبر اكرم (ص)، و حديثى از امام على (ع) پايان مى دهيم. پيامبر اكرم (ص) فرمود: «هيچ پشتيبانى و يا مددى محكم‌تر از نيست». [۶] و امام على (ع) مى فرمايد: «با كن تا از لغزش و پشيمانى در امان بمانى!». [۷] 🔹اين نكته نيز قابل توجه است كه لزومى ندارد كه مشاوران حتماً بالاتر از خود انسان باشند، اى بسا افراد كوچكترى كه داراى عقل و خرد خدادادى هستند و مشورت با آنها راه گشا است؛ چنانكه در حديثى از امام رضا (ع) مى‌خوانيم كه: وقتی در محضرشان، سخن از پدر گراميش به ميان آمد، فرمود: «عقل و خرد آن حضرت هرگز با عقل و خردهاى ديگران قابل مقايسه نبود، ولى در عين حال، گاه با غلامان سياه مشورت مى كرد؛ عرض كردند [آيا] با مثل اينها مشورت مى كنى؟! فرمود:  «چه بسا خداوند متعال، حق را بر زبان او بگشايد». [۸] سخن را درباره اهميّت مشورت با شعر زيبايى از يكى از شعراى عرب پايان مى دهيم: «اَقْرِنْ بِرَأيِكَ رَأىَ غَيْرِكَ وَاسْتَشِرْ - ْفَالْحَقُّ لايَختفى عَلَى الاِثْنَيْنِ لِلْمَرْءِ مِرآة تُريهِ وَجْهَهُ - وَ يَرى قَفاهِ بِجَمْعِ مِرآتَيْنِ؛ [۹] نظر و فكر ديگران را به نظر و فكر خويش قرين كن و در كارها نما؛ زيرا حق بر دو نفر پنهان نمى گردد؛ چرا كه يك آئينه تنها صورت انسان را به او نشان مى دهد ـ ولى اگر دو آئينه در برابر هم قرار دهد مى تواند پشت سر خويش را نيز ببيند!». پی نوشت: [۱] تحف العقول، ص ۳۶ [۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، ص ۵۰۶، قصار [۲۰۷] ۲۱۱ [۳] غررالحكم و دررالكلم‏، ص ۷۷۸، قصار ۲۵۶ [۴] عيون الحكم و المواعظ، ص ۲۳۲ [۵] غررالحكم و دررالكلم‏، ص ۶۲۷، قصار ۹۷۹ [۶] الكافی، ج ‏۸، ص ۲۰ [۷] غررالحكم و دررالكلم‏، ص ۴۱۳، قصار ۲ [۸] مكارم الأخلاق‏، ص ۳۱۹، فی الاستخارة [۹] الوافى‏ بالوفيات، صفدى، ج ۲، ص ۱۱ 📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه‏، چ ۹، ج ۱۰، ص ۸۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️وظیفه ما در برابر شبهات چیست؟ 🔹برخى معتقدند انسان در هر سن و معلوماتى كه باشد بى هيچ قيد و شرطى مى تواند به هر سخنى گوش فرا دهد. اينان به آيات شريفه  «فَبَشِّرْ عِبَادِ - الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ اَحْسَنَهُ» [زمر، ۱۷و۱۸] تمسك می‌كنند؛ در صورتى كه آيه شريفه در مورد انديشمندان و صاحبنظرانى است كه قدرت و توان تشخيص ‍ را دارند، نه اینکه هر كسى در هر سن و سال و سطحى از معلومات می تواند اين چنين باشد. 🔹چنان كه در ادامه آيه شريفه مفرمايد: «اُولئِكَ الَّذِينَ هَداهُمُ اللهُ وَ اُولئِكَ هُمْ اُولُوا الْاَلْبَابِ؛ [زمر، ۱۸] آنان كسانى اند كه خدا هدايتشان كرده و آنان و صاحبان مغز و عقل اند». بنابراين تا وقتى كه انسان اعتقادهايش را از منابع موثق و معتبر محكم نكرده و قدرت پاسخگويى به شبهات را ندارد، نبايد در اين وادى قدم بگذارد. 🔹انسان بايد باشد، براى حال و آينده اش برنامه ريزى كند؛ نه اينكه بنشيند و هنگامى كه با بنيان كَن و تبليغات مسموم رو به رو شد به فكر چاره بيفتد، بلكه مانند واكسنى كه براى پيشگيرى امراض به كودكان تزريق مى كنند، ما نيز برای مقابله با شبهات و پاسخ به آنها به طور فشرده آگاهی لازم را داشته باشيم، تا هنگام مواجه با مخالفان، خود را نباخته و ناتوان از پاسخگویى نباشيم. 🔹امام صادق (ع) می‌فرماید: «اَلْعَالِمُ بِزَمَانِهِ لَا تَهْجُمُ عَلَيْهِ اللَّوَابِسُ؛ كسى كه زمان شناس است شبهات بر او هجوم نخواهد آورد». [۱] آری امام على (ع) کاملاً صحيح فرمود که: «مَنْ عَرَفَ الْاَيَّامَ لَمْ يَغْفُلْ عَنِ الْاِسْتِعْدَادِ؛ هر كسى كه روزگار خود را شناخته و زمان شناس باشد از آمادگى غافل نخواهد شد». [۲] پی نوشت‌ها؛ [۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ۱، ص۲۷ [۲] الكافی، همان، ج ۸، ص ۲۳، ح ۴ 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضواني، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، چ هفتم، ۱۳۹۰، ص ۱۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۱۸۲ «نهج البلاغه» چگونه خداوند را توصیف می نماید؟ 🔹 (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۸۲ در شرح چنين مى فرمايد: «لَمْ يُولَدْ سُبْحَانَهُ فَيَكُونَ فِی الْعِزِّ مُشَارَكاً، وَ لَمْ يَلِدْ فَيَكُونَ مَوْرُوثاً هَالِكاً، وَ لَمْ يَتَقَدَّمْهُ وَقْتٌ وَ لَا زَمَانٌ، وَ لَمْ يَتَعَاوَرْهُ [۱] زِيَادَةٌ وَ لاَ نُقْصَانٌ» (او از كسى تا همتايى در عزّت و قدرت داشته باشد، و به دنيا نياورده تا پس از وفاتش وارث او گردد؛ وقت و زمانى پيش از او نبوده و و بر او عارض نشده است). از جمله قوانينى كه بر و ممكنات حاكم است اين است كه هر گروهى قدم به عرصه حيات مى گذارد، بعد از مدتى جاى خود را به مى سپارد. 🔹، را به ارث مى برند و آنها نيز آن صفات را براى فرزندانشان به ارث مى گذارند؛ ولى چون ازلى و ابدى است، نه از كسى يافته تا همتايى داشته باشد، و نه كسى از وى شده تا وارث او گردد. جمله «وَ لَمْ يَتَقَدَّمْهُ...» اشاره به اين است كه او است؛ زيرا زمان، نتيجه حركت موجودات از نقصان به كمال و از كمال به نقصان است و چون وجود مقدّس ، عين است و و در او راه ندارد وقت و زمانى نيز براى او تصوّر نمى شود. [۲] 🔹چون نفى شبيه، همتا، وقت، زمان، زياده و نقصان از ذات پاك او، ممكن است اين توهّم را به وجود آورد كه نتيجه آن تعطيل معرفة الله است و به بيان ديگر راهى به سوى شناخت او وجود ندارد، بلافاصله مى فرمايد: «بَلْ ظَهَرَ لِلْعُقُولِ بِمَا أَرَانَا مِنْ عَلَامَاتِ التَّدْبِيرِ الْمُتْقَنِ، وَ الْقَضَاءِ الْمُبْرَمِ» (بلكه به سبب نشانه‌هاى و كه به ما ارائه داده، نزد عقل ها آشكار شده است). 🔹اشاره به اينكه گرچه كُنه ذات از دسترس عقل بشر خارج است، ولى اثبات او از طريق مطالعه در ، و بسيار حكيمانه اى كه بر آن حاكم است كاملا ممكن است. اين همان چيزى است كه در روايات ديگر اسلامى نيز به آن اشاره شده كه درباره نينديشيد، بلكه درباره و و او در جهان انديشه كنيد، و نيز پايه خداشناسى را بر آن قرار داده و صاحبان انديشه و را به در آن در همه حال دعوت مى كند و مى فرمايد:  🔹«إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماوَاتِ وَ الْاَرْضِ وَ اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ لَآيَاتٍ لاُِولِى الْاَلْبَابِ - الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللهَ قِيَاماً وَ قُعُوداً وَ عَلَى جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِى خَلْقِ السَّماوَاتِ وَ الْاَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ» (به يقين در آفرينش آسمانها و زمين، و آمد و شد شب و روز، هاى روشنى براى است - همان كسانى كه خدا را ايستاده و نشسته و در حالى كه بر پهلو خوابيده ‏اند، ياد ميكنند و در آسمانها و زمين می‌انديشند و می گويند: پروردگارا! اينها را بيهوده نيافريده ‏اى؛ منزّهى تو! ما را از عذاب دوزخ نگاهدار). پی نوشت: [۱] «يتعاور» از ريشه «تعاور» به معناى دست به دست كردن چيزى و به صورت متناوب انجام دادن است و در جمله بالا منظور اين است كه زيادى و نقصان، يكى بعد از ديگرى بر ذات مقدّس خداوند عارض نمى شود و ذات پاك او در معرض حوادث نيست. [۲] بعضى از شارحان، وقت و زمان را به يك معنا و مترادف دانسته اند؛ ولى بعضى ديگر، به معناى زمان معين گرفته اند؛ اما زمان را داراى مفهوم عامى شمرده اند، که تفسير دوم صحيح تر به نظر مى رسد. قرآن مجيد در سوره نساء، آيه ۱۰۳ نيز درباره نماز مى گويد: «إِنَّ الصَّلوةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَاباً مَّوْقُوتاً» (نماز براى مؤمنان وظيفه ثابت و معينى و [و داراى وقت خاصى] است). 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۷، ص ۳۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام‌ موسی‌ کاظم علیه السلام: 🔸«يا هِشامُ، إنَّ العُقَلاءَ تَرَكوا فُضولَ الدُّنيا فكَيفَ الذُّنوبُ، و تَركُ الدُّنيا مِن الفَضلِ، و تَركُ الذُّنوبِ مِن الفَرضِ». 🔹اى هشام! ، زيادىِ دنيا را هم وا گذاشتند چه رسد به ، در حالى كه رها كردن دنيا فضيلت است و رها كردن گناه واجب. 📕الكافی، ج۱، ص۱۷، ح۱۲ @tabyinchannel