⭕️قیام کربلا منحصر به یک زمان و مکان نیست
🔹همه روز باید #ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز روز #عاشوراست، و ما باید مقابل #ظلم بایستیم؛ و همین جا هم #کربلاست و باید نقش کربلا را ما پیاده کنیم، انحصار به یک زمین نداشته، انحصار به یک افراد نداشته؛
🔹قضیه کربلا منحصر به یک جمعیت هفتاد و چند نفری و یک زمین کربلا نبوده، همه زمین‌ها باید این نقشه را اجرا کنند، و همه روزها #غفلت نکنند؛ ملت‌ها باید غفلت نکنند از اینکه همیشه باید مقابل #ظلم باشند.
بیانات حضرت امام ۵۸/۰۷/۰۴
منبع: سایت جامع امام خمینی (ره)
#امام_خمینی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«هواپرستى» انسان را به چه سرانجامى مى رساند؟
🔹#هواپرستى سرچشمه #غفلت از خدا و خلق خدا است؛ «هواپرستی» عامل بیگانگى از همه اصول اخلاقى است، و بالاخره #هواپرستى، انسان را در خویشتن فرو مى برد، و از همه حقایق جهان دور مى سازد.
یک #انسان_هواپرست جز به اشباع شهوات خویش نمى اندیشد، آگاهى، گذشت، ایثار، فداکارى و معنویت براى او مفهومى ندارد. رابطه این دو با هم در آیات #قرآن به خوبى بازگو شده است؛ آنجا که در آيه ۲۸ سوره کهف مى فرمايد:
🔹«وَ لا تَعْدُ عَیْناکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا» (هرگز چشم هاى خود را از این #گروه_باایمان، اما ظاهراً فقیر، برمگیر؛ و به خاطر #زینتهاى_دنیا به این مستکبران از خدا بى خبر، دیده میفکن). «وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنا». (و از آنها که #قلبشان را از یاد خود #غافل ساختیم اطاعت مکن). «وَ اتَّبَعَ هَواهُ» (از آنها که پیروى #هواى_نفس کردند). «وَ کانَ أَمْرُهُ فُرُطاً». (همانها که همه کارهایشان #افراطى است و خارج از رویه و توأم با #اسرافکارى). در اینجا نخست، #غفلت از خدا مطرح است و به دنبال آن پیروى از #هوا، و جالب این که: نتیجه آن #افراط_کارى هم به طور مطلق ذکر شده است.
🔹چرا #هواپرست، همیشه گرفتار #افراط است؛ شاید یک دلیلش این باشد که: #طبع_آدمى در لذت هاى مادى همیشه رو به افزون طلبى مى رود، کسى که دیروز از فلان مقدار مواد مخدر نشئه مى شد، امروز با آن مقدار نشئه نمى شود، و باید تدریجاً بر مقدار آن بیفزاید. کسى که دیروز، یک قصر مجهز چند هزار مترى او را سیر مى کرد، امروز براى او یک امر عادى است، و به همین ترتیب، در همه شاخه هاى هوا و هوس، دائما رو به #افراط گام برمى دارند، تا خود را #هلاک و نابود کنند.
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج ۱۲، ص ۴۶۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#نفس #هوای_نفس
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
⭕️برای اوقات خواب خود افسوس می‌خوریم
🔹ما برای اوقات خواب خود افسوس می‌خوریم که چرا برای #نماز_شب بیدار نمی‌شویم، در صورتی که #اوقات_بیداری را به #غفلت می‌گذرانیم! زیرا اگر در بیداری به توجه و #بندگی مشغول بودیم، «توفیق بیداری شب» را نیز برای تهجد و خواندن #نافله_شب و #تلاوت_قرآن پیدا می‌کردیم.
📕بهجت الدعا، ص٣٨۵
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۲۲۳ نهج البلاغه، چه راهکاری برای بیداری از خواب غفلت و رهایی از گناهان ارائه می دهد؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۲۲۳ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «يَا أَيُّهَا الاِْنْسَانُ، مَا جَرَّأَكَ عَلَى ذَنْبِكَ، وَ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ، وَ مَا أَنَّسَكَ بِهَلَكَةِ نَفْسِكَ؟» (اى انسان! چه چيز تو را بر #گناهت جسور ساخته؟ و چه چيز تو را در مقابل #پروردگارت #مغرور كرده؟ و چه چيز تو را بر #هلاكت_خويش علاقه مند نموده است؟). اشاره به اينكه #غريزه #حبّ_ذات در انسان نيرومندترين غرائز است؛ #انسان به طور طبيعى خود را بيش از هر كس دوست دارد و هرگاه ببينيم كسى خنجر برداشته، بر سينه و بازو و پهلوى خود مى زند وحشت مى كنيم و با خود مى گوييم آيا گرفتار جنون شده است. مگر ممكن است انسان عاقل، علاقمند هلاكت خويش شود؟
🔹اگر #انسان كمترين علاقه اى به هلاكت خويش ندارد، پس چرا #گناه و غرورى كه مايه #هلاكت اوست را پذيرا مى شود؟! در ادامه سخن مى افزايد: «آيا درد تو درمان ندارد، يا از اين #خوابت بيدارى ای نيست؟ چرا آن گونه كه به ديگران رحم مى كنى به خودت #رحم نمى كنى؟!». سپس با ذكر مثالى اين حقيقت را روشن تر مى سازد و مى فرمايد: «چه بسا كسى را در دل آفتاب سوزان مى بينى، و در برابر حرارت آفتاب بر او سايه مى افكنى، يا بيمارى را مشاهده مى كنى كه درد جانكاهى بدن او را سخت آزرده، و از روى ترحّم بر او مى گريى [پس چرا درباره خود بى تفاوت هستى] چه چيز تو را بر اين #بيمارى‌ات شكيبا ساخته، و بر مصائب خود صبور كرده و از گريه بر خويشتن باز داشته است، در حالى كه هيچ چيز براى تو عزيزتر از #نفس_خودت نيست».
🔹اشاره به اينكه چرا انسان هايى را مى بينيم كه گرفتار تناقض در عمل و دوگانگى در قضاوت هستند، در برابر ناراحتى ديگران و بيمارى بيماران، سخت عكس العمل نشان مى دهند، و گاه سيلاب اشكشان فرو مى ريزد، در حالى كه #بيمارى_خودشان سخت‌تر و مصائبشان سنگين تر است و هيچگونه عكس العملى در برابر آن نشان نمى دهند. #امام_علی (عليه السلام) مى خواهد اين #غافلان_بی‌خبر، و اين #خفتگان_بى‌درد را با اين بيان منطقى و گويا از #خواب_غفلت بيدار كند و به #سرنوشت_خطرناكى كه در پيش رو دارد متوجّه سازد، شايد #توبه كنند و به سوى خدا بازگردند.
🔹در ادامه سخن مى افزايد: «وَ كَيْفَ لا يُوقِظُكَ خَوْفُ بَيَاتِ نِقْمَة، وَ قَدْ تَوَرَّطْتَ بِمَعَاصِيهِ مَدَارِجَ سَطَوَاتِهِ! فَتَدَاوَ مِنْ دَاءِ الْفَتْرَةِ فِی قَلْبِكَ بِعَزِيمَة، وَ مِنْ كَرَى الْغَفْلَةِ فِي نَاظِرِكَ بِيَقَظَة» (چگونه ترس از #بلاها و #عذاب هاى شبانه تو را بيدار نكرده، در حالى كه بر اثر #معاصى الهى هر روز، خود را به مرحله بالاترى از #خشم_خدا مى افكنى! حال كه چنين است بيمارى سستى دل خود را با داروى تصميم و #عزم_راسخ مداوا كن، و اين #خواب_غفلتى كه چشمت را فرو گرفته با بيدارى برطرف ساز). می‌دانيم براى #نجات و رهايى از خطر دو چيز لازم است: بيدارى و هوشيارى از يكسو و تصميم و عزم راسخ از سوى ديگر؛
🔹و #امیرالمؤمنین (عليه السلام) در اين عبارت كوتاه به هر دو اشاره فرموده است، و #بى‌خبران را هشدار مى دهد كه از #خواب_غفلت برخيزند و براى نجات خويش از چنگال #معاصى، كه آتش خشم و #غضب_الهى را بر مى افروزد، تا وقت نگذشته است تصميم بگيرند. تعبير به «بَيَاتِ نِقْمَة» (عذاب شبانه) براى اين است كه #بلاهايى كه در شب نازل مى شود، قربانى زيادترى مى گيرد؛ زلزله ها، سيلاب ها و طوفان هايى كه در شب رخ مى دهد، هنگامى كه مردم در خوابند و هيچ گونه دفاعى از خود ندارند.
🔹#قرآن_مجيد مى فرمايد: «أَ فَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتاً وَ هُمْ نَائِمُونَ - أَوَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُحىً وَ هُمْ يَلْعَبُونَ» [۱] (آيا اهل شهرها و آبادی‌ها از اين ايمنند كه #عذاب ما #شبانه به سراغ آنها بيايد، در حالى كه در #خواب باشند؟ آيا اهل شهرها و آبادی‌ها از اين ايمنند كه عذاب ما هنگامه روز به سراغشان بيايد در حالى كه سرگرم بازى هستند؟). سپس در پايان اين فقره می‌فرمايد: «وَ كُنْ للهِ مُطِيعاً، وَ بِذِكْرِهِ آنِساً» ([بنابراين بيدار باش] و مطيع خداوند شو و با ياد او انس گير).
📕پيام امام اميرالمومنين (عليه السلام)، مكارم شيرازى، ناصر، ج ۸، ص۳۷۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم (بخش آئین رحمت)
#غفلت #گناه #توبه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️از ديدگاه امام علی (علیه السلام) «انسان های گمراه» چه اوصافی دارند؟
🔹#امام_على (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۵۳ «نهج البلاغه»، از #انسانهای_گمراه سخن مى گويد و چهار وصف از اوصاف آنها را بيان مى دارد، مى فرمايد: «وَ هُوَ فِی مُهْلَةٍ مِنَ اللهِ يَهْوِی [۱] مَعَ الْغَافِلِينَ، وَ يَغْدُو مَعَ الْمُذْنِبِينَ، بِلَا سَبِيلٍ قَاصِدٍ، وَ لَا إِمَامٍ قَائِدٍ» (او [انسان گمراه] در اين چند روزى كه #خدا به او #مهلت داده [تا با اعمال صالح، سعادت جاويدان را براى خود فراهم سازد] پيوسته با #غافلان به سوى #سقوط مى رود و همه روز با #گنهكاران به سر مى برد، بى آنكه در طريقى گام نهد كه او را به #حقّ برساند، يا #پيشوايى برگزيند كه قائد و راهنماى او باشد).
🔹آرى! #اسباب_بدبختى او در اين چهار امر خلاصه مى شود، با #غافلان همراه بودن و #سقوط كردن و با #گنهكاران همنشين شدن، از راه راست حركت نكردن و #پيشوای_صالحى برنگزيدن. تعبير به «امام قائد» ممكن است اشاره به #امامان_معصوم (عليهم السلام) باشد، يا هر پيشواى عالم و با تقوايى كه پيرو معصومين (عليهم السلام) است و در هر حال، نقش «رهبرى صالحان» را در #هدايت و نجات انسان ها مشخص مى كند؛ همان گونه كه نقش «همنشينى با غافلان و گنهكاران» را در #بدبختى و سقوط انسان روشن مى سازد.
پی نوشت:
[۱] «يهوى» از ماده «هوى» (بر وزن تُهى) در اصل به معناى سقوط كردن از بلندى است و «هوى» (بر وزن هوا) به معناى تمايل به چيزى است و معمولا در مورد تمايلات نفسانى به امور باطل به كار مى رود و در جمله بالا به همان معناى اوّل است؛ يعنى شخص دنياپرست همراه غافلان در وادى بدبختى سقوط مى كند.
📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج ۶، ص ۶۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#گمراهی #غفلت #گناه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️ضرورت شناخت «امام زمان» (بخش اول)
🔹ارزشمندترین و اساسی‌ترین ارزش های زندگی انسان، #شناخت‌خداوند‌متعال و سپس شناخت #معصومین یعنی «رسول اکرم» (صلی الله علیه و آله) و «ائمه معصومین» (علیهم السلام) می باشد. ۱) این شناخت از نوع #شناخت_واجب است؛ ۲) این شناخت «لازمه زندگی توحیدی است»؛ ۳) این شناخت «نیاز فوری» به شمار می‌آید؛ ۴) این شناخت یک «نیاز معنوی» است؛
🔹زیرا جهل، #تجاهل و حتی #غفلت در امر شناخت #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) (اگر امام زمان شناخته نشود): ۱) موجب بروز #خسارتهای_زیانباری در کسب «سعادت فردی»؛ ۲) بروز خسارت های زیانباری در کسب «سلامت اجتماعی»؛ ۳) #ایجاد_انحراف در مسیر تکامل انسان می شود ۴) و انسان را از #حیات_طیبه و زندگی خداپسندانه محروم می سازد. خداوند متعال #انسان را خلق کرده، و هدف از این خلقت را هم خودش بیان فرموده است: «وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» [۱] (جن و #انس را نیافریدم، جز برای آن که مرا #بپرستند).
🔹هدف آفرینش، #بندگی جن و انس بیان شده. منِ بشر قرار است به عبودیت و #بندگی_خداوند برسم. این عبودیت و بندگی چیست؟ چه گونه من می‌توانم به مرحله‌ای برسم که #عبد باشم؟ #خداوند_متعال خودش هم #وسیله برای من آماده کرده و هم #راهنما. ابزاری به اسم #دین، و یک راهنمایی در کنار دین به نام #پیامبر و بعد از پیامبر هم #امام. هم نقشه را به من داده هم نقشه خوان را. پس من قرار هست به کمک وسیله #دین، و #راهنما (در عصر حاضر امام معصوم علیه السلام) به مرحله ای برسم به نام #بندگی.
🔹به همین خاطر: ۱) من باید #دین را بشناسم؛ ۲) باید #راهنما (امام) را بشناسم؛ ۳) به کمک #دین و #امام_معصوم (علیه السلام) باید هدف را بشناسم: عبودیت خدا، #بندگی_خداوند متعال. بهترین و #واجب‌ترین‌امور از نظر عقل و شرع: ۱) #ادا_کردن_حق کسی که بر عهده‌ی تو حقی دارد؛ ۲) پاداش دادن به کسی که به تو احسان نموده است. بدون تردید کسی که: ۱) از تمام مردم #بیشترین_حق را به گردن من دارد، ۲) از همه بیشتر و بهتر #احسانش شامل حال من شده، ۳) #نعمت‌ها و #منت‌ها بر من دارد، همان کسی است که خداوند متعال: ۱) معرفت و #شناختش را #متمم_دین من قرار داده، ۲) باور به او، اعتقاد به او را «کامل کننده‌ی یقین» من قرار داده، ۳) #انتظار_فرجش را «بهترین اعمال» ما قرار داده است.
🔹از طرفی چون ما نمی‌توانیم حقوق آن حضرت را ادا کنیم، و شکر وجود و فیوضات حضرت را آنطور که شایسته است به جا بیاوریم، بر ما #واجب است آن مقدار از ادای حقوق #امام_زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که از دست ما ساخته است به جا آوریم. اگرچه اصل تکلیف دشوار و مشقت‌بار باشد، در صورتی که مقداری از آن میسر است، همان مقدار را باید انجام داد. بهترین امور در زمان غیبت #امام_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف): ۱) #انتظار_فرج آن حضرت؛ ۲) #دعا برای «تعجيل فرج» حضرت؛ ۳) تلاش در انجام آنچه که مایه‌ی خشنودی آن حضرت و نزدیک شدن به ساحت مقدس ایشان میشود. #ادامه_دارد...
📕مکیال‌المکارم (سیدمحمدتقی موسوی اصفهانی)، ج۱، نشر اکرام،۱۳۹۰، صص ۱۸-۳۵
منبع: وبسایت اهل البیت
#امام_زمان #امام_مهدى
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
⭕️بیدار بودن و دوری از غفلت
🔹هر ملّتی اگر می‌خواهد مبتلای به محاصره‌ی فلج‌کننده‌ی #دشمن نشود، باید از اوّل چشم را باز کند، #بیدار باشد؛ وقتی دید #دشمن سراغ یک ملّت دیگر رفت، خود را با آن #ملّت_مظلوم و زیر ستم شریک بداند، به او #کمک کند، با او همکاری کند تا دشمن آنجا موفّق نشود. اگر #دشمن آنجا موفّق بشود می‌آید سراغ این نقطه‌ی بعدی.
🔹ما #مسلمان‌ها سالهای متمادی از این حقیقت #غفلت کرده‌ایم، نتایجش را هم دیده‌ایم؛ امروز دیگر نباید غفلت کنیم؛ باید حواسمان جمع باشد. ما باید کمربند #دفاع را، کمربند #استقلال‌طلبی را، [کمربند] عزّت را، از افغانستان تا یمن، از ایران تا غزّه و لبنان، در همه‌ی کشورهای اسلامی و ملّت های اسلامی محکم ببندیم.
بیانات‌مقام‌معظم‌رهبری در خطبه های نمازجمعه تهران ۱۴۰۳/۰۷/۱۳
منبع؛ وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له
#امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۱۵۷ نهج البلاغه درباره «مرگ» و «قبر» چه فرموده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۵۷ «نهج البلاغه» از #مرگ و #قبر سخن می گوید؛ «مرگ» و «قبرى» كه توجّه به آن، #خفتگان را بيدار و #هوسبازان را هوشيار مى كند؛ مى فرمايد: «وَ إِنَّ غَداً مِنَ الْيَوْمِ قَرِيبٌ، يَذْهَبُ الْيَوْمُ بِمَا فِيهِ، وَ يَجِيءُ الْغَدُ لَاحِقاً بِهِ» (فردا به امروز نزديك است، امروز آنچه را در آن است با خود مى برد و فردا پشت سر آن فرا مى رسد [و به اين ترتيب، عمر به سرعت سپرى مى شود]).
🔹منظور از «فردا»، فرداى مرگ و #پايان_عمر است كه اگر #انسان آن را دور پندارد، در گرداب #غفلت فرو مى رود، و هنگامى كه آن را نزديك ببيند «مراقب اعمال خويش» و «تسويه حساب و اداى حقوق» و «توبه از گناهان» مى شود. و به راستى «پايان عمر» دور نيست، حتى اگر انسان عمر طبيعى طولانى كند؛ چرا كه سال و ماه به سرعت می‌گذرد و كودكان، جوان و جوانان پير می‌شوند؛ ضمن اينكه حوادث غير منتظره، طوفان بلاها و بيماری ها همواره در كمين عمرند و گاه در يك چشم بر هم زدن همه چيز پايان مى يابد.
🔹بعضى از شارحان «نهج البلاغه»، «غد» را در عبارت بالا به معناى فرداى قيامت تفسير كرده اند؛ گرچه آن هم نزديك است، ولى با توجه به جمله هاى بعد كه سخن از قبر است، معناى اوّل صحيح تر به نظر مى رسد. سپس همگان را به تنهايى در #قبر توجه مى دهد و مى فرمايد: «فَكَأَنَّ كُلَّ امْرِئٍ مِنْكُمْ قَدْ بَلَغَ مِنَ الْأَرْضِ مَنْزِلَ وَحْدَتِهِ، وَ مَخَطَّ حُفْرَتِهِ، فَيَا لَهُ مِنْ بَيْتِ وَحْدَةٍ، وَ مَنْزِلِ وَحْشَةٍ، وَ مُفْرَدِ غُرْبَةٍ!» (گويى هر يك از شما به سر منزل تنهايى و حفره گور خويش رسيده است، اى واى از آن خانه تنهايى و منزلگاه وحشت و جايگاه غربت).
🔹آرى، انسانى كه يك ساعت تنهايى را به آسانى تحمل نمى كرد و هميشه در جمع دوستان و بستگان و ياران مى زيست، هنگامى كه چشم از اين دنيا مى پوشد از همه دوستان و ياران و خويشان براى هميشه فاصله مى گيرد و در گورى سرد و تاريك و وحشتناك در تنهايى مطلق گرفتار مى شود و چه سخت و دردناك است؛ مگر اين كه توفيق يابد ياران جديدى از ميان اعمال صالح خود و فرشتگان پروردگار برگزيند و #قبر او روضه اى از رياض جنّت و باغى از باغ هاى #بهشت شود؛ نه حفره اى از حفره هاى #جهنّم.
🔹در حديثى از «امام صادق» (علیه السلام) مى خوانيم: «إِنَّ لِلْقَبْرِ كَلَاماً فِي كُلِّ يَوْمٍ يَقُولُ: أَنَا بَيْتُ الْغُرْبَةِ، أَنَا بَيْتُ الْوَحْشَةِ، أَنَا بَيْتُ الدُّودِ، أَنَا الْقَبْرُ، أَنَا رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ أَوْ حُفْرَةٌ مِنْ حُفَرِ النَّارِ» [۱] (#قبر، هر روز اين سخن را تكرار مى كند: من خانه غربت، خانه وحشت، خانه حشرات، خانه قبرم. من باغى از باغ هاى بهشت يا حفره اى از حفره هاى دوزخ هستم).
پی نوشت‌ها؛
[۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ۳، ص ۲۴۲
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج ۶، ص ۱۸۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مرگ #غفلت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۱۷۳ نهج البلاغه درباره ناپايداری دنیا و غفلت از آخرت چه هشداری می دهد؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۷۳ «نهج البلاغه» به ناپايدارى #دنيا و بى قرارى آن اشاره مى كند و به همگان هشدار مى دهد كه #فريب زرق و برق آن را نخورند؛ #امام (علیه السلام) مى فرمايد: «أَلا وَ إِنَّ هذِهِ الدُّنْيَا الَّتِي أَصْبَحْتُمْ تَتَمَنَّوْنَهَا وَ تَرْغَبُونَ فِيهَا، وَ أَصْبَحَتْ تُغْضِبُكُمْ وَ تُرْضِيكُمْ، لَيْسَتْ بِدَارِكُمْ، وَ لَا مَنْزِلِكُمُ الَّذِي خُلِقْتُمْ لَهُ وَ لَا الَّذِي دُعِيتُمْ إِلَيْهِ» (آگاه باشيد! اين #دنيايى كه شما پيوسته آن را #آرزو مى كنيد و به آن #عشق می ورزيد، و آن نيز گاه شما را خشمگين و گاه خشنود مى سازد، خانه و #منزلگاه_اصلى شما نيست كه براى آن آفريده شده و به سوى آن دعوت گرديده ايد).
🔹اين تعبير اشاره به همان چيزى است كه بارها در #نهج_البلاغه بيان شده و #قرآن نيز در بعضى از آيات به آن اشاره مى كند كه «#دنيا سراى جاويدان و جايگاه اصلى ما نيست، بلكه منزلگاهى است موقّت» كه در سفر خود به سوى #آخرت در آن مسكن گزيده ايم تا زاد و #توشه برگيريم و به سلامت از اين راه پر خوف و خطر بگذريم و به دار #آخرت كه به فرموده قرآن «لَهِيَ الحَيَوانُ» [۱] (#حيات_حقيقى در آن است» نايل شويم. سپس براى تأكيد بيشتر مى افزايد: «أَلَا وَ إِنَّهَا لَيْسَتْ بِبَاقِيَة لَكُمْ وَ لا تَبْقُونَ عَلَيْهَا» (آگاه باشيد! نه #دنيا براى شما باقى مى ماند و نه سلطه شما بر آن باقى خواهد ماند، [بلکه هر دو رو به زوال و پايان پذير است]).
🔹و در ادامه اين سخن در پاسخ كسانى كه #دنيا را همواره فريبنده معرفى مى كنند، مى افزايد: «وَ هِيَ وَ إِنْ غَرَّتْكُمْ مِنْهَا فَقَدْ حَذَّرَتْكُمْ شَرَّهَا. فَدَعُوا غُرُورَهَا لِتَحْذِيرِهَا، وَ أَطْمَاعَهَا لِتَخْوِيفِهَا» (اين #دنيا گرچه از جهتى شما را #فريب داده، ولى از جهتى ديگر شما را از #بدى‌هايش بر حذر داشته است؛ پس به دليل #هشدارهايش از فريبندگى هايش چشم بپوشيد و مظاهر #هوس‌انگيزش را به جهت جنبه هاى هشدار دهنده اش رها سازيد). درست است كه بسيارى از زرق و برق هاى #دنيا فريبنده و غافل كننده است، ولى در كنار آن، صحنه هايى به ما نشان مى دهد كه هر غافلى را از #خواب_غفلت بيدار مى كند.
🔹درست در همان لحظه اى كه شخصى بر اريكه #قدرت مى نشيند، ديگرى از تخت سقوط مى كند؛ در همان زمانى كه شخصى وارث آلاف و الوف مى شود، جنازه صاحب اصلى آن اموال بر دوش انسانها روانه #گورستان مى گردد؛ در همان زمان كه نوزادى متولّد مى شود و پدر و مادر خندان مى شوند، در گوشه ديگرى جمعى را مى بينيم كه براى از دست دادن عزيزان، ناله و #شيون سر داده اند! چرا ما تنها بخش اوّل را مى بينيم و از بخش دوّم #غافليم؟
🔹اين نكته مهمى است كه #اميرالمؤمنين (عليه السلام) با عبارات پرمعناى ياد شده، همگان را به آن توجّه مى دهد و در كلمات قصار و عبارات ديگر «نهج البلاغه» نيز بر آن تأكيد شده است. در ادامه اين سخن و در نتيجه گيرى مى فرمايد: «وَ سَابِقُوا فِيهَا إِلَى الدَّارِ الَّتِي دُعِيتُمْ إِلَيْهَا، وَ انْصَرِفُوا بِقُلُوبِكُمْ عَنْهَا». ([بنابراين] و در اين جهان به سوى #سرايى كه به آن دعوت شده ايد سبقت جوييد و با جان و دل از #دنياپرستى روى بگردانيد».
پی نوشت:
[۱] سوره عنکبوت، آیه ۶۴
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج ۶، ص ۵۱۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دنیا #آخرت #غفلت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«عفت نفس» چگونه به دست می آید؟ (بخش دوم)
🔸#عفت نقطه مقابل «شکم پرستى و شهوت پرستى»، و صفتی است که باعث حفظ #اعتدال در «نیروی شهوت» در انسان میشود. «عفت» به معنای دور داشتن خود در صحنه عمل و رفتار، از هرگونه #ناهنجاری و #زشتی است. #عفت از «بزرگترین فضایل انسانى» است و هیچ کس در «سیر الى الله»، بدون داشتن «عفت» به جایى نمى رسد.
💠اقدامات لازم برای تزکیه نفس و دوری از گناه (۱)
1⃣«تفکر و اندیشه»
🔹یکی از موانع مهم #تهذیب_نفس و یکی از علل انجام گناه، #غفلت و بی‌خبری است. امام خمینی (ره) می‌فرماید: «اوّل شرط مجاهده با نفس و حرکت به جانب حق تعالی، #تفکر است». اگر ما در شبانه روز سرگرم زندگی دنیا باشیم، و #یاد_خدا و #مرگ را فراموش کنیم، و اگر ساعتی در کارهای خود و عواقب آن #اندیشه نداشته باشیم، به احتمال زیاد گرفتار #گناه و معصیت می‌شویم؛ و اگر به #دستورات_الهی توجه داشته باشیم، و شرایط سخت پس از #مرگ و عالم برزخ و حساب و کتاب #قیامت را همواره در نظر داشته باشیم، مسلماً خود را آلوده به گناه و #معصیت نخواهیم کرد، و #نفس ما شروع به رشد و بالندگی خواهد نمود. امام علی (علیه السلام) می‌فرماید: «هرکس که قلبش را با تداوم #فکر، آباد سازد افعالش در باطن و ظاهر خوب خواهد شد». [۱]
2⃣«ترس از خداوند»
🔹برترین افسار و لگامی که #نفس بدان پیش رانده میشود، «ترس از خداوند عز و جل» است. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ أمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَ نَهیَ النَّفْسَ عَنِ الْهَوَی - فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأَوَی» [۲] (و آن کس که از #مقام_پروردگارش ترسان باشد و #نفس را از #هوی بازدارد - قطعاً #بهشت جایگاه اوست!). ابزارها و وسایل فراهم سازی ترس از خداوند بسیارند که در رأس آنها «بسیار به یاد مرگ بودن» است.
3⃣«توجه به کرامت ذات و تقویت ارزش‌های انسانی»
🔹اگر #انسان توجه کند که موجود گرانبهایی است، و از علم و کمال و جمال الهی برخوردار است و مقامی بس بلند و رفیع دارد، #اخلاق_رذیله و ارتکاب #گناه را دون شأن خویش می‌داند، و طبعاً از آنها بیزار، و در این راه پایدار خواهد بود. وقتی فهمید #روح_انسان، موجودیت حقیقی انسان، #الهی است، و از عالم بالا آمده، #شهوات و خواسته‌های حیوانی در نظرش بی‌ارزش، و تمایل به #فضایل_اخلاقی در وجودش احیاء خواهد شد. امام علی (علیه السلام) فرمود: «هرکس که #نفس خودش را گرامی بدارد، شهوت‌ها برایش کوچک و بی‌ارزش خواهد بود». [۳] #ادامه_دارد...
پی نوشت‌ها؛
[۱] غررالحکم، ص ۶۹۰
[۲] سوره نازعات، آیات ۴۰ و ۴۱
[۳] نهج البلاغه، قصار، ص۴۴۹
منبع: وبسایت پرسمان
#عفت #نفس #تهذیب #تفکر
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
⭕️پرده غیب
🔹#غیب یعنی نهان، پسِ پرده. این «پرده» چیست؟ چگونه پردهای است که جلو چشم ما کشیده شده که نمی‌توانیم ببینیم؟ آیا واقعاً پردهای وجود دارد که باید پس برود تا ببینیم، یا اینکه این تعبیرات کنایه از حقایق دیگری است؟ اتّفاقاً همین تعبیر #پرده در خود #قرآن_کریم نیز آمده است.
🔹درباره #اهل_قیامت می‌فرماید: «لَقَدْ كُنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ». [۱] ([به او می گویند:] تو از این روز بزرگ در بی خبری و #غفلت بودی، پس ما #پرده بی خبری را از دیده [بصیرت] ات کنار زدیم، در نتیجه دیده ات امروز بسیار تیزبین است).
🔹جمله معروفی منسوب است به حضرت امیر (عليه السلام): «لَوْ کشِفَ الْغِطاءُ مَا ازْدَدْتُ یقیناً». (فرضاً #پرده بر افتد، بر یقین من افزوده نمی‌شود). مسلّما این #پرده از نوع مادّه و جسم نیست؛ این «پرده» جز حجاب محدودیت حواسّ ما که تنها امور نسبی و محدود را درک می‌کند نمی‌باشد.
پی نوشت:
[۱] سوره ق، آیه ۲۲
📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، مرتضی مطهری، ص ۶۱ و ۶۲
منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری
#شهید_مطهری
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️تجسم معنويت و فضيلت
🔹#امام_سجاد (عليه السلام) وارث معارف انبياء و زينت دل اولياى خدا است. دوره امامت #امام_سجاد (علیه السلام) مصادف با اوج دنيا گرايى در جامعه آن روزگار بود. در اين دوره #غفلت و #دنياگرايى، گريبان جامعه را چنان گرفته بود كه دين و معنويت در قربت قرار داشت، و تمام تلاش #حاكمان_بنى‌اميه در بازگرداندن معيارهاى ناپسند عصر جاهليت خلاصه مىشد. آرى، در اين عصر، جاهليتى كه با ظهور #رسول_اكرم (صلی الله علیه و آله)، مقهور ارزشهاى الهى شده بود، بار ديگر با تمام توان به ميدان آمده و در مقابل قرآن و معنويت صف آرايى كرده بود.
🔹#امام_سجاد (عليه السلام) به منظور مقابله با موج #دنياگرايى و جلوگيرى از گسترش معيارهاى عصر جاهليت، #منادی_معنويت در ميان جامعه اسلامى شدند و با گفتار و رفتار خويش، مردم را دعوت به خدا و معنويت كردند. سيره #امام_سجاد (عليه السلام) در آن روزگار غربت قرآن و معنويت چنان بود كه گويى تمام معنويت در وجود مقدسش خلاصه شده و گفتارهاى متعاليش آينهاى بود كه معارف قرآن را در جامعه منعكس مىكرد. رفتار #امام (عليه السلام) در آن روزگار بسان ابرى بود كه باران معنويت بر جامعه مىباريد، و گفتارش بذر حقيقت، در مزرعه دل هاى مشتاقى بود كه از غربت ارزشهاى الهى در جامعه مىناليدند.
🔹هر رفتارى كه از وجود مقدّس #امام_سجاد (عليه السلام) تجلّى مىكرد، كتاب معرفتى بود كه مردم را به #معنويت دعوت مىنمود و رفتار صحيح اسلامى را به آنها مىآموخت. يكى از وجوه بارز سيره امام، عشق و شور آن بزرگوار به #عبادت و #پرستش خداوند متعال بود. در آن زمان كه #حاكمان_اموى، دنياپرستى را در مقابل خداپرستى تبليغ مىكردند، #امام (عليه السلام) با سير در عمق درياى عبادت و رياضت، اصل اساسى #خدا_محورى را به مردم مىآموختند و شكوه زيبايى پرستش خداى يگانه را نمايان مىكردند. #امام_سجاد (عليه السلام) در عبادت خداوند به مرتبهاى رسيده بودند كه در ميان مردم به القابى همچون #سيد_العابدين، #سيد_الساجدين و #زين_العابدين شهرت داشتند.
🔹نقل كردهاند آن امام بزرگوار هر شبانه روز، #هزار_ركعت نماز مىخواند و اكثر شبها تا طلوع صبح، به عبادت خداوند متعال مشغول بودند و روزها را با روزه سپرى مىكردند. خدمتكار امام نقل كرده است: «هرگز شبها براى امام رختخوابى نگستردم و روزها برايش غذايى تهيه نكردم، زيرا آن بزرگوار شبها را به عبادت و روزها را به روزه مىگذراند». #امام_سجاد (عليه السلام) بسيارى از شبها را با حال نيايش، طواف و نماز سپرى مىكردند و در خلوت شب در برابر عظمت خالق يكتا زار #مىگريستند.
🔹عبادت مداوم امام زين العابدين (عليه السلام) برخى از ياران امام را نسبت به جان شريفش بيمناك كرده بود، و آنها به امام عرض مىكردند كه اى فرزند رسول خدا، خود را با عبادت هلاك مكن! #امام (عليه السلام) در پاسخ به اين افراد، لزوم #سپاسگزارى از خداوند را به خاطر #نعمت‌ها پيش كشيده و مىفرمودند: آيا بنده سپاسگزار خداوند نباشم؟ مردم كه شدت عبادت حضرت را مىنگريستند، متأثر مىشدند و مىآموختند كه در برابر نعمتهاى خداوند بايد شكرگزار باشند و با عبادت خويش از خطرات دنياگرايى كه بيمارى مهلك آن عصر بود بپرهيزند.
🔹علاوه بر اين، #امام_سجاد (عليه السلام) با گفتارهاى الهى خويش مردم را دعوت به خدا مىكردند و به مؤمنان هشدار مىدادند كه مبادا #دنياطلبى دلدادگان دنيا، شما را نيز بفريبد و از #خدا و #اعمال_خير بازتان دارد. #امام_سجاد (عليه السلام) با ذكر شواهد تاريخى به مردم مىآموختند، #دنياگرايى سرانجام خوشى ندارد و آرايش هاى دنيايى #انسان را به سرمنزل مقصود نمىرساند، پس بايد به خدا و اعمال نيك انديشيد و از سرگذشت دنياطلبانى كه پيش از اين به تعيّنات دنيايى دست يافته بودند، عبرت گرفت.
🔹به هر حال، روش های الهى #امام (عليه السلام) سبب شده بود كه زشتی های حكومت #امويان بيش از گذشته آشكار شود. به همين دليل، امويان نتوانستند #امام را تحمّل كنند. در حقيقت امويان حس كردند امام زین العابدين (عليه السلام) با رفتار و گفتار الهى خويش پيام عاشوراى حسينى را به خوبى در جامعه منتشر مىكنند، و اگر اين روش ادامه يابد، به زودى روزگار ذلّت امويان فرا مىرسد. سالروز ولادت سراسر نور و سعادت #امام_زين_العابدين و #سيدالساجدين عليه السلام را به همه پيروان راهش تبريك و تهنیت باد.
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#امام_سجاد
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد