🔴 باید قانونی وضع شود درباره اینکه اگر #ملتی به فردی #فریبکار، #دروغگو، #جاسوس، #خائن و #غربزده، #رای_اشتباه دادند و بعد فهمیدند که چه کلاهی سرشان رفته، چکار باید بکنند!؟ آیا باید منتظر بمانند که ۴ سال کشور از اینی که هست ویران تر شود؟ یا #طبق_قانون، این فرد #نالایق و #بی_کفایت از سمتش خلع و در #دادگاه_صالح بخاطر #خیانت هایش #مجازات شود!؟ آیا مسئولین برای #نجات_ملت، این قانون را وضع خواهند کرد...!؟ به هرحال نمیتوان #ساده_لوحانه از #رهبری_نظام توقع داشت که خود یک تنه به میدان وارد شوند و یکه و تنها به جنگ #کفتارهای جریان فاسد #اصلاحات و #اعتدال بروند! ایشان در موقع خود و قبل از انتخابات #راه را به ملت نشان دادند و نصیحت های لازم را هم ایراد فرمودند؛ ۲۳ میلیون نفری که به #شیخ_فریبکار و #لیست_انگلیسی_امید رای دادند باید پاسخگوی این عمل #خانمان_سوز خود باشند، نه رهبری ... @tabyinchannel #انتشار_بدون_لینک_جایز_نمیباشد

💠نگاه امیرالمومنین امام علی (ع) به تجملات 🔷 #تجمل_گرایی در زبان بزرگان دینی مورد #مذمت و نکوهش قرار گرفته است و هیچ یک از بزرگان دین، آن را تایید نکردند، بلکه همیشه با زبان مذمت آن را مورد نکوهش قرار دادند. روایتی از امام علی (ع) هست که فرمودند: «زخارف الدنیا تفسد العقول الضعیفة؛ زرق و برق های دنیا عقل های ضعیف را فاسد میکند.» [۲]    💠نگاه قرآن 🔷اسلام نمی‌گوید هیچ استفاده ای از سرمایه دنیا نداشته باشید، بلکه می‌گوید جانب #اعتدال را رعایت کنید. برای #رسیدن_به_کمال، باید گام به گام از #دستورات_قرآن تبعیت کنیم.  «خداوند در قرآن می‌فرماید؛ بخورید و بیاشامید؛ ولی از حد نگذرانید. به درستی که خداوند، اسراف کنندگان (تجاوز کنندگان از حد) را دوست نمی دارد.» [۳]    👇👇👇👇👇

 ✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨ ✨ ⭕️اسراف و تبذير در قرآن (بخش هشتم) 💠 #اسراف موجب تنگدستی و فقر است و ميانه‌روی مايه توانگری 🔷در حديثی از امام علی(ع) آمده است كه «القصد مثراة و السرف مثواة‏؛[وسائل،۱۵/۲۵۸] اقتصاد و ميانه‌‏روی موجب ثروتمندی، و #اسراف و ولخرجی موجب سقوط و فقر مي‏گردد. و نيز امام زين‌‏العابدين(ع) از رسول خدا(ص) نقل مي‏فرمايد كه فرمود: «ثلاث منجيات فذكر الثالث القصد فی الغنی و الفقر؛[همان] حضرت رسول سه عامل برای نجات معرفی مي‏فرمايند كه سومين آن #ميانه_‌روی ‌و #اعتدال در توانگری و نيازمندی است. پس افراد توانگر هم حق ندارند به بهانه‌ی اينكه امكانات مالی‌ وسيع دارند به اسراف پردازند. نكته مهمی كه از اين حديث استنباط مي‏شود اين است كه #اسراف‌ و #تبذير موجب فقر و تنگدستی است.   💠اسرافی كه هميشه حرام است 🔷 #سه‌قسم‌اسراف است كه در همه جا و در همه حالات حرام است و اختصاص به شخص يا زمان، يا جای خاصی ندارد. 1⃣ #ضايع‌كردن‌مال و بی‌فايده كردن آن، هر چند آن مال كم باشد. مانند بقيه ظرف آب را ريختن در جايی كه آب كمياب باشد و به آن مقدار، رفع نياز مي‏گردد. يا لباسی را كه قابل استفاده شخصی يا ديگران است، پاره كردن و يا دور انداختن و يا خوراكی را نگهداشتن و به ديگری ندادن، تا اينكه ضايع و تباه شود و يا دادن مال به دست صغيری كه آن را تلف مي‏كند و نظاير اينها. 🔶حضرت صادق(ع) ميوه نيم‏‌خورده‏‌ای را ديدند كه از منزل ايشان بيرون انداخته شده بود. آن حضرت ناراحت و خشمگين شدند و فرمودند: «اين چه كاری است كه كرديد؟ اگر شما سير شده‌‏ايد، بسياری از مردم هستند كه سير نشده‌‏اند، پس به آنهايی كه نيازمندند بدهيد». متاسفانه در حال حاضر می‌‏بينيم در جامعه اسلامی، چه مقدار از غذاها و يا ميوه‏‌هايی كه قابل استفاده است، در سطلهای آشغال و زباله‏‌دان ها ريخته مي‏شود! در حالی كه افراد بسياری به آن نياز دارند. نسبت‏‌ به دور ريختن باقیمانده‌ی طعام بخصوص خرده نان (مگر در صحرا برای حيوانات) روايات ‌تهديدآميزی رسيده است كه ذكر آنها موجب طول كلام است.   2⃣ #خوردن‌چيزهای‌مضر هم اسراف است‌. از موارد #اسراف، صرف كردن مال است، در آنچه به بدن ضرر برساند، از خوردنی و آشاميدنی و غير آنها؛ مانند خوردن چيزی پس از سيری، هرگاه مضر باشد، چنانچه صرف مال در آنچه كه برای بدن نافع و به صلاح آن است، اسراف نيست.   3⃣ #صرف‌كردن‌مال‌ در #محرمات اسراف است. صرف كردن مال در مصرف هايی كه شرعا حرام است، مانند خريدن شراب و آلات قمار و اجرت فاحشه و خواننده و رشوه‏‌دادن به حكام، و صرف نمودن مال در چيزی كه ظلمی در بر دارد، يا ستمی به مسلمانی مي‏رساند و نظير اينها، و در چنين مواردی از جهت مخالفت امر خدا معصيت است، يكی گناه بودن اصل عمل، و يكی #اسراف‌بودن صرف مال در آن موارد. #ادامه‌دارد... نویسنده: محمدرضا عطايی - مجلة مشكاه، ش ۵۵ منبع: وبسایت‌مرکزمطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات #اسراف @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨ ✨ ⭕️اسراف و تبذير در قرآن (بخش سیزدهم) 💠درسی از رسول خدا(ص) 🔷در كتاب تحف ‏العقول آمده است: «جاء الرجل بلبن و عسل لشربه فقال(ص): شرابان يكتفي باحدهما عن صاحبه لا اشربه و لا احرمه و لكني اتواضع لله، فانه من تواضع لله رفعه الله و من تكبر وضعه الله و من اقتصد في معيشته رزقه الله و من بذر حرمه الله و من اكثر ذكر الله آجره الله‏؛ [۱] 🔶مردی شير و عسل برای پيامبر(ص) آورد تا بنوشد، فرمود: دو نوشيدنی كه يكی از ديگری كفايت مي‏كند، من آن را نخورم، و حرام هم نمي‏كنم، ولی برای خدا تواضع مي‏كنم؛ زيرا هر كه برای خدا تواضع كند، خدايش بالا برد و هر كه تكبر كند خداوند او را خوار سازد، و هر كه در زندگی #ميانه_روی كند، خدايش #روزی دهد، و هر كه #زياده_روی كند، خداوند او را بی نصيب گرداند، و هر كه خدا را بسيار ياد كند خدايش جزا دهد». 🔷نكاتی كه در اين حديث‏ شريف است، مستلزم بحثی مفصل و هر كدام راه گشای سعادت دنيا و آخرت است، اما مناسب با اين مقال آن است كه پيامبر اکرم (ص) مي‏فرمايند: «#رعايت_اقتصاد و #ميانه_روی در معيشت‏، باعث #ازدياد_روزی و نزول بركات الهی است، و فردی كه رعايت #اعتدال مي‏كند، دچار فقر و تنگدستی نمي‏شود، و برعكس كسی كه طريق #اسراف و #تبذير پيش گيرد، دچار محروميت مي‏شود و خداوند چنين بنده ‏ای را به #سختی_معيشت مبتلا مي‏سازد. 🔷امام صادق (ع) میفرمایند: «چهار دسته هستند كه دعايشان مستجاب نمي‏شود: 🔶اول كسی كه در خانه می نشيند و مي‏گويد: خدايا به من روزی بده! و در طلب روزی تلاش نمي‏كند، در جواب او گفته مي‏شود: «الم آمرك بالطلب؟» آيا تو را به طلب روزی دستور ندادم؟؛ 🔶دوم كسی كه از همسر خود ناراحت است و او را نفرين مي‏كند، مي‏فرمايند: «الم اجعل امرها عليك‏» آيا امر او را به دست تو قرار ندادم؟؛ 🔶سوم كسی كه #مالی داشته و آن را #ضايع كرده است، مي‏گويد: «اللهم ارزقنی» خدايا به من روزی بده! مي‏فرمايند: «الم آمرك بالاقتصاد؟» آيا تو را به #اقتصاد و #ميانه‌روی و اعتدال در خرج امر نكرديم، و «الم آمرك بالاصلاح؟» آيا به تو دستور اصلاح در مال را نداديم؟ 🔶چهارم كسانی كه از مال خود بدون شاهد به ديگران وام دهند و بعد وام ‏گيرنده منكر شود، خداوند مي‏فرمايد: «الم آمرك بالشهادة؟» آيا به تو دستور نداديم شاهد بگيری؟ [۲] 🔴ملاحظه مي‏فرماييد كه با وجود #اسراف و شاهد نگرفتن در پرداخت وام، دعا فايده ‏ای ندارد. #ادامه‌دارد‌... پی‌نوشت‌ها [۱] تحف ‏العقول، موعظه ۸۲ از مواعظ النبی (ص) [۲] اصول كافی، ج‏۲، كتاب دعا، ص‏۲۷۵ نویسنده: محمدرضا عطايی - مجله مشكاه، ش ۵۵ منبع: وبسایت‌مرکزمطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات #اسراف @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ده مصداق عفاف در آینه آیات و روایات (بخش اول) 🔸 #عفاف، در همه زوایای زندگی انسان نقشی اساسی در برقراری تعادل در تمایلات درونی انسان ایفا میکند. #عفت در گفتار، نگاه، اندیشه، کسب، علم، جنگ، تمایلات جنسی، ثروت و فقر تنها گوشه ای از جلوه های عفاف در زندگی مؤمنانه هستند. یکی از محورهای اساسی #سبک_زندگی_اسلامی که دقیقاً در مقابل سبک زندگی غربی قرار دارد، وجود #شاخصه_عفاف در تمام امور زندگی است.   💠معنای عفاف 🔹معنای لغوی #عفاف، پرهیز از هر کار غیر حلال است. [۱] از آنجا که #دین_اسلام در پی کنترل و نه سرکوب تمایلات درونی انسان است، بازنگاهداشتن هرگونه هیجان و تمایل درونی از غیرحلال الهی، #عفت نامیده میشود؛ چنانکه برخی در معنای لغوی آن گفته اند: «العِفَّة حُصُولُ حالةٍ لِلنَفس تَمتَنع بِها عَن غَلَبَة الشَّهوَة؛ [۲] #عفت، حصول حالتی برای نفس است که #مانع_غلبه_شهوت بر انسان است». 🔹از این رو، ملا احمد نراقی (رض) اصطلاح #عفت را به معنای مطیع کردن شهوت در مقابل عقل دانسته و در تعریف آن میگوید: «مطیع و منقاد شدن قوۀ شهویّه از براى قوۀ عاقله، تا آنچه امر فرماید در خصوص اکل و شرب و نکاح و جماع، متابعت کند و از آنچه نهى فرماید اجتناب نماید و آن حد #اعتدال است، که در شرع و عقل پسندیده است، و دو طرف افراط و تفریط آن مذموم و ناپسند است». [۳] 🔹پس، #حقیقت_عفاف، دوری از کارهای ممنوعی است که به منزله افراط یا تفریط در تمایلات درونی انسان محسوب میشوند. از این رو در همه زوایای زندگی فردی و اجتماعی میتوان #عفیف بود و شهوات و تمایلات درونی را کنترل کرد. در بخش های بعدی این نوشتار پس، به چندین مورد از مظاهر عفاف از دیدگاه متون دینی میپردازیم. #ادامه_دارد...   پی نوشت‌ها؛ [۱] ‏خلیل بن احمد، العین، ج۱، ۹۲؛ (العِفَّة: الکف عما لا یحل)‏ [۲] ‏حسین بن محمد راغب اصفهانی، مفردات ألفاظ القرآن، ۵۷۳ [۳] ‏احمد بن محمدمهدی نراقی، معراج السعادة، ۳۲۱ منبع: وبسایت راسخون #عفاف #عفت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) در نامه ۳۱ نهج البلاغه، درباره اعتدال و میانه روی در طلب روزی چه سفارشی كرده است؟ 🔹 #امام_على (ع) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه - که به امام حسن (ع) نوشته شده - به عنوان مقدمه مى فرمايد: «وَ اعْلَمْ يَقِيناً أَنَّكَ لَنْ تَبْلُغَ أَمَلَكَ، وَ لَنْ تَعْدُوَ أَجَلَكَ؛ و بدان به يقين هرگز به همه آرزوهايت دست نخواهى يافت و [نيز بدان] هرگز از اجلت تجاوز نخواهى كرد [و بيش از آنچه مقرر شده عمر نمى كنى] و تو در همان مسيرى هستى كه پيشينيان تو بودند [آنها رفتند و تو هم خواهى رفت]». آنگاه چنين نتيجه مى گيرد: «فَخَفِّضْ [۱] فِی الطَّلَبِ وَ أَجْمِلْ [۲] فِی الْمُكْتَسَبِ؛ حال كه چنين است در به دست آوردن #دنيا #زياده_روی مكن و در كسب و كار ميانه‌رو باش». جمله «لَنْ تَبْلُغَ أَمَلَكَ» بيان واقعيّتى روشن است كه هيچ انسانى در اين جهان به تمام آرزوهاى خود نخواهد رسيد، بنابراين چرا در طلب روزى #حريص باشد؟ جمله «وَ لَنْ تَعْدُوَ أَجَلَكَ» اشاره به اين است كه عمر انسان به هر حال محدود است، و هيچ كس نمى تواند بيش از وقت مقرر در اين جهان بماند. 🔹حال كه چنين است چرا براى به دست آوردن مال، بيش از حد دست و پا بزند؟ تعبير به  «خَفِّضْ»؛ (آرام باش و فرو نِه) و «أَجْمِلْ»؛ (راه اعتدال پيش بگير) هر دو اشاره به يك حقيقت دارد و آن ترك حرص براى جلب روزى بيشتر است. البته اين تعبير هرگز تلاش و سعى براى به دست آوردن روزى حلال را نفى نمى كند. امام (ع) در ادامه اين سخن به استدلال پرمعنايى توسل مى جويد و مى فرمايد: «فَإِنَّهُ رُبَّ طَلَبٍ قَدْ جَرَّ إِلَى حَرَبٍ [۳] فَلَيْسَ كُلُّ طَالِبٍ بِمَرْزُوقٍ، وَ لَا كُلُّ مُجْمِلٍ بِمَحْرُومٍ؛ زيرا بسيار شده كه تلاش فراوان [در راه دنيا] منجر به نابودى [اموال] گرديده [اضافه بر اين] نه هر تلاشگرى به روزى رسيده و نه هر شخص ميانه رويی محروم گشته است». شبيه اين مضمون در حديثى از پيامبر اكرم (ص) آمده است، حضرت مى فرمايد:  «اَجْمِلُوا فِی طَلَبِ الدُّنْيا فَإنَّ كُلَّا مُيَسَّرٌ لِما خُلِقَ لَهُ؛ در #طلب_دنيا #ميانه_رو باشيد؛ چرا كه به هركس آنچه مقدر شده است داده مى شود». [۴] 🔹جمله «رُبَّ طَلَبٍ قَدْ جَرَّ إلَى حَرَبٍ؛ چه بسيار تلاش فراوانى كه منجر به نابودى شده»، به گفته بعضى از نويسندگان، ضرب المثلى در لسان العرب است كه مضمون آن را در فارسى، سعدى در ضمن دو بيت آورده است: "شد غلامى كه آب جوى آورد ، آب جوى آمد و غلام ببرد ؛ دام، هر بار ماهى آوردى ، ماهى اين بار رفت و دام ببرد". دو جمله «فَلَيْسَ كُلُّ طَالِبٍ ... وَ لَا كُلُّ مُجْمِلٍ ...» در واقع به منزله دليل است براى آنچه در جمله هاى قبل درباره رعايت #اعتدال و ميانه روى در طلب رزق آمده است و اشاره به اين حقيقت است كه دست و پاى زياد زدن، هميشه درآمد بيشتر، و رعايت اعتدال و ميانه روى هميشه درآمد كمتر را در پى ندارد؛ بلكه لطف الهى بر اين قرار گرفته آنها كه بر او توكّل كنند و #حرص و آز و #طمع را كنار بگذارند، و به صورت #معتدل براى روزى تلاش نمايند، زندگى بهتر و توأم با آرامش بيشتر داشته باشند و در ضمن، ديگران نيز اجازه پيدا كنند كه از تلاش خود براى روزى بهره گيرند و حريصان جاى را بر آنها تنگ نكنند. پی‌نوشت‌ها؛ [۱] «خفّض» از ريشه «خفض» به معناى پايين آوردن، در مقابل رفع به معناى بالا بردن است و در اينجا به معناى كم كردن و دست از زياده روی برداشتن است. [۲] «اجمل» از ريشه «اجمال» به معناى اعتدال در كار و عدم افراط است. [۳] «حَرَب» به معناى غارت كردن است و در اينجا معناى فعل مجهول دارد؛ يعنى غارت شدن. [۴] سنن ابن ماجه، أبو عبدالله القزوينی، ج ۲، ص ۷۲۵ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۹، ص ۶۲۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #رزق #روزی #حرص #طمع @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) در تبیین نقش و اهمیت «خوف الهی» چه می فرمایند؟ 🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از حکمت ۲۰۸ #نهج_البلاغه تاكيد مى كند كه اگر كسى خواهان #امنيت و #آرامش است بايد #خائف باشد؛ هميشه #خوف، سپرى است در برابر #حوادث_خطرناك و راز اين كه خداوند آن را در وجود انسان قرار داده، اين است كه اگر #ترسى در كار نباشد، خيلى زود انسان خود را به #پرتگاه‌ها مى افكند و در چنگال #حوادثِ_سخت گرفتار مى سازد و به #مرگ_زودرس مبتلا مى شود. البته اگر اين #خوف در حد #اعتدال باشد به يقين سپرى در برابر بلاهاست، و اگر به #افراط بينجامد انسان را از تلاش و كوشش باز مى دارد و به محروميت دچار مى شود، و اگر به #تفريط گرايد و از موجودات خطرناك نترسد گرفتار انواع حوادث مرگبار خواهد شد. 🔹شك نيست كه #خوف در كلام #امام_علی (عليه السلام) اشاره به #خوف_از_خدا يعنى خوف از عدالت و #مجازاتهای_عادلانه اوست. كسانى كه داراى چنين خوفى باشند، از #عذاب_الهى در دنيا و آخرت در امانند، و به عكس آنها كه تنها به رحمت او اميدوار گردند، و اثرى از #خوف در وجود آنها نباشد آلوده انواع #گناهان شده و گرفتار #مجازات_خداوند در اين سرا و آن سرا مى شوند. به همين دليل در تعليمات دينى ما كراراً آمده است كه #انسان_باايمان بايد با دو بال #خوف و #رجا پرواز كند. در وصاياى #لقمان_حکیم به فرزندش مسائل شگفت آورى وجود دارد. 🔹#امام_صادق (عليه السلام) از وصاياى «لقمان حكيم» جمله اى را نقل کرده و مى فرمايد: «خَفِ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ خِيفَةً لَوْ جِئْتَهُ بِبِرِّ الثَّقَلَيْنِ لَعَذَّبَكَ وَ أرْجُ اللهَ رَجاءً لَوْ جِئْتَهُ بِذُنُوبِ الثَّقَلَيْنِ لَرَحِمَكَ»؛ [۱] (آن گونه از #خداوند عز و جل #ترسان باش كه اگر تمام اعمال نيك جن و انس را به جا آورى، احتمال ده كه تو را [به سبب بعضى از اعمالت] عذاب مى كند و آنچنان به خداوند #اميدوار باش كه اگر گناه انس و جن را انجام داده باشى ممكن است مشمول رحمت او واقع شوى). 🔹سپس امام صادق (عليه السلام) افزود: پدرم چنين مى فرمود: «إنّه لَيْسَ مِنْ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ إلَّا وَ فِي قَلْبِهِ نُورَانِ: نُورُ خِيفَةٍ وَ نُورُ رَجاءٍ لَوْ وُزِنَ هذَا لَمْ يَزِدْ عَلَى هذَا وَ لَوْ وُزِنَ هذَا لَمْ يَزِدْ هذَا»؛ [۲] (در قلب هر فرد با ايمانى دو نور هست: #نور_خوف و #نور_رجا، اگر اين را وزن كنند چيزى اضافه بر آن نيست و اگر آن را وزن كنند چيزى اضافه بر اين نخواهد بود). البته منظور اين نيست كه واقعاً همه گناهان را انجام مى دهند و با همان حالت از دنيا مى روند، بلكه مقصود اين است كه اميدوار باشند سرانجام #توبه مى كنند و در مقام #اصلاح بر مى آيند و سپس از دنيا مى روند. 🔹در روايت ديگرى در همان باب از #امام_صادق (عليه السلام) نقل شده كه: «راوى عرض مى كند: جمعى از دوستان شما هستند كه خود را آلوده #گناهان مى كنند و مى گويند: اميد [به رحمت خدا و محبت اهل بيت (عليهم السلام)] داريم، امام فرمود: «كَذَبُوا لَيْسُوا لَنا بِمُوالٍ»؛ (آنها #دروغ_میگويند از دوستان ما نيستند)، سپس افزود: «اُولئِكَ قَوْمٌ تَرَجَّحَتْ بِهِمِ الاَمانِىُّ مَنْ رَجَا شَيْئاً عَمِلَ لَهُ وَ مَنْ خَافَ مِنْ شَىْءٍ هَرَبَ مِنْهُ»؛ [۳] (آنها كسانى هستند كه در چنگال #آرزوها گرفتار شده اند؛ [زيرا] كسى كه #اميد به چيزى داشته باشد براى آن #عمل مى كند و كسى كه از چيزى #بترسد از آن #می‌گريزد). پی نوشت‌ها؛ [۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، تهران، ‏۱۴۰۷ق، چ چهارم، ج ‏۲، ص ۶۷ [۲] الكافی، همان [۳] الكافی، همان، ص ۶۹ 📕پيام امام امير المؤمنين(عليه السلام)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۱۳، ص ۶۰۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #خوف #رجا #امید @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد