✅از ویژگیهای اخلاقی #امام_عصر (عج): 🔷#امام_زمان از آن رو كه وارث همه #پيامبران و اولياى گران قدر الهى است، مجموعه اى كامل از صفات كمال و جمال را دارا است. او تجلّى بخش اخلاق عظيم پيامبر و خصوصيات شگفت #اميرالمؤمنين و مكارم و فضايل والاى #فاطمه_زهرا و فرزندان معصوم اوست. اشاره به برخى از اين ويژگى ها مى توانند مقدمه اى آگاهى بخش براى تبعيّت از او باشد. ⭕️دانش گسترده امام: 💠امیرالمومنین #امام_علی (ع) درباره او میفرمایند: «او دانشمندترينِ شماست». 💠#امام_باقر (ع) میفرمایند: دانايى به كتاب خداى عزّوجل و #سنّت_پيامبر او در قلب #مهدى (عج) ما مى رويد همچنانكه گياهان به بهترين شكل از زمين مى رويند. پس هر كس او را ديد بگويد: سلام بر شما اى #اهل_بيت رحمت و #نبوّت و اى گنجينه علم و جایگاه #رسالت. 📕منتخب الاثر، ص ۳۰۹

🔷در اين آيات آمده است: «قد صدقت الرّءيا انا کذلک نجزي المحسنين انّ هذا لهو البلاء المبين و فديناه بذبح عظيم؛[۲] او را ندا داديم که اي #ابراهيم، رؤياي خود را حقيقت بخشيدي و ما #نيکوکاران را چنين پاداش مي دهيم راستي که اين همان #آزمايش آشکار بود و او را در ازاي #قرباني بزرگي باز رهانيديم». براي اين که برنامه ابراهيم ـ عليه السلام ـ ناتمام نماند #خداوند قومي بزرگ فرستاد تا قرباني کند و سنتي براي آيندگان در مراسم #حج و سرزمين منا از خود بگذارد. 🔷از آن چه بيان شد معلوم مي شود که ريشه قرباني کردن از زمان آدم ابوالبشر بوده و #پيامبران بعد از او نيز اين کار را انجام مي داده اند. اما زماني که #پيامبر_اکرم (ص) به پيامبري مبعوث گرديد اين سنت پيامبران به آئين خرافاتي و غلط آميخته شده بود. شيوه مردم در زمان #جاهليت چنان بود که پس از ذبح يا نحر، #کعبه را به خون قرباني مي آلودند و قسمتي از گوشت آن را بر خانه کعبه مي آويختند تا خداوند آن را قبول کند.[۳] 🔷اما #اسلام حرمت خاصي براي قرباني قرار داد که به آن در اين آيه اشاره شده است: «لاَ تُحِلُّواْ شَعَآئِرَ اللّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلاَ الْهَدْيَ وَلاَ القائد؛[۴] #شعائر خدا را #حلال مشماريد و نيز چهار ماه #حرام را حلال مشماريد و نيز کشتن و خوردن قرباني هاي بي نشان مردم و قرباني هاي نشان دار آنان را حلال ندانيد». 👇👇👇

✨💎✨💎✨💎✨💎✨ 💎✨ ✨ 🔺#قسمت_اول ✅آشنايي اجمالي با #ولايت_فقيه 🔷امروزه با توجه به اينكه مباحثي پراكنده در مورد #ولايت_فقيه، در قالب شبهات و ايرادات در جرايد طرح شده است ممكن است #ضروري_بودن ولايت فقيه را دچار سؤال و ترديد نمايد و افكار عمومي را به آن سو جهت دهد. لذا با توجه به #جايگاه و #اهميت خاص #ولايت_فقيه لازم است در باب ضرورت ولايت فقيه و اثبات ادله آن و مباني نظري و پيشينه ولايت فقيه و همينطور جايگاه مردم و مناسبات آن با ولايت فقيه و ... مطالبي را جهت آشنايي اجمالي با ولايت فقيه به اختصار بيان نمائيم. ⭕️الف ـ كليات: 💠ضرورت تشكيل #حكومت_اسلامي 🔷از مهمترين ادلّه‌اي كه مي‌توان در مورد ضرورت و لزوم تشكيل #حكومت_اسلامي بيان كرد عبارتند از: 1⃣ #احكام_اسلامي ـ اعم از آن‌چه مربوط به مسائل مالي يا سياسي و حقوقي و غيره است ـ نسخ نشده و تا قيامت، برقرار و استوار است و اجراي اين احكام، بدون تأسيس حكومت امكان پذير نيست. 2⃣برقراري #امنيت و #حفظ_نظام_اجتماعي، از #واجبات_مؤكّد اسلامي است. همچنان كه اختلال و ناامني در جامعه اسلامي، مبغوض و ناپسند #شارع_مقدّس است. بديهي است كه تحقق بخشيدن به اين امر نيز بدون #حكومت امكان پذير نيست. 3⃣حفظ مرزهاي #مسلمانان، از تجاوز و تهاجم متجاوزان، #عقلاً و #شرعاً #واجب است و اين امر از نيازهاي ضروري #جامعه_اسلامي است و نيل به اين هدف و عملي ساختن آن بدون داشتن #قدرت و #اهرم_حكومت امكان ندارد. 4⃣با توجه به مقدمات ياد شده، وجود #حكومت_اسلامي ـ در عصر غيبت ـ يك #ضرورت_عقلي و #واجب_ديني است.[۱] 💠ضرورت و اهميت بحث #ولايت_فقيه 🔷با توجه به اهدافي كه در #دين‌هاي آسماني و فرستادن #پيامبران موجود است و با توجه به اين‌كه #پيامبر و #امامان، براي كسب قدرت اجتماعي و تشكيل #حكومت_اسلامي تلاش مي‌كردند تا بتوانند #احكام_خدا را بهتر اجرا كنند، با توجه به اين كه راه پيامبران و خطّ امامان، مي‌بايست پس از خودشان هم ادامه داشته باشد و با در نظر گرفتن اين كه #دين_اسلام، مخصوص زمان پيامبر و امامان يا مردم آن دوره نبود، و بالاخره با توجه به اين كه در دوران #غيبت_امام_زمان ـ عجّل الله تعالي فرجه الشريف ـ هم اين راه و برنامه بايد ادامه پيدا كند، شكّي باقي نمي‌ماند كه در #عصر_ما نيز بايد #حكومت_اسلامي تشكيل شود تا #دين_خدا در #جامعه اجرا شود. 🔷براي اثبات اين مسئله اصلاً نيازي به #استدلال نيست. خودِ #احكام_اسلام نشان مي‌دهد كه براي پياده شدن اين #احكام، بايد #حكومت و #رهبري و #تشكيلاتي باشد و بدون آن نمي‌شود. از همين روي؛ #امام_خميني (ره) معتقد بودند كه: « #ولايت_فقيه، از موضوعاتي است كه تصوّر آن‌ها موجب تصديق مي‌شود و چندان به برهان احتياج ندارد. به اين معنا كه هر كس عقايد و #احكام_اسلام را حتي اجمالاً دريافته باشد، چون به « #ولايت_فقيه » برسد و آن را به تصوّر آورد، بي درنگ تصديق خواهد كرد و آن را ضروري و بديهي خواهد شناخت ... .»[۲] [۱] . امام خميني، كتاب البيع، ج ۲، ص ۴۶۱ [۲] . مقدمة كتاب «ولايت فقيه». ∆نویسنده: علي اکبر عالميان - مرکز مطالعات و پژوهش هاي فرهنگي حوزه علميه #کانال_تبیین @tabyinchannel

💫🌷💫🌷💫🌷💫🌷💫 🌷 ✅ #منبع_اصلی_ایمان_آوردن‌ چیست؟ شرع، عقل، دین، و یا دل؟ 🔷منبع اولیه ایمان، #عقل انسان است؛ یعنی چون انسان دارای عقل است، مکلف به ایمان می‌باشد. امام علی (ع) در این زمینه می‌فرمایند: 🔺جبرئیل بر حضرت آدم نازل شد و گفت: ای آدم به من دستور داده شده است سه چیز را بر تو عرضه کنم. تو فقط یکی از آنها را انتخاب کن و دو تای دیگر را رها کن. آدم گفت: آن سه چیز کدام است؟ 🔺جبرئیل گفت: عقل و حیاء و دین. آدم گفت من عقل را انتخاب می‌کنم. جبرئیل به حیاء و دین گفت: شما بروید. ولی آن‌ دو به جبرئیل گفتند: به ما دستور داده شده هر جا که عقل بود، همان جا باشیم. جبرئیل گفت: به آنچه که دستور دارید عمل کنید. سپس عروج کرد.[۱] 🔷البته چون #بشر با کردار خود، پرده‌هایی به دور عقل می‌کشد خدای متعال #پیامبران را با #دین و #شرع فرستاده تا آنچه در لابلای حجابهای عقل مدفون شده (دفائن عقول) را زنده و بیدار کنند؛ خداوند پیامبران را فرستاد کرد تا آنچه در عقل‌ها نهفته شده را بیدار کند. [۲] |پی نوشت [۱]. برقی، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق، مصحح، محدث، جلال الدین، ج ۱، ص ۱۹۱ [۲]. سید رضی، نهج البلاغة، محقق، صبحی صالح، ص ۴۳ |منبع: وبسایت اسلام کوئست @tabyinchannel #کپی_و_انتشار_بدون_لینک_جایز_نمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️فلسفه عدم وجود #زنان در میان پیامبران الهی 💠حضرت ‌الله جوادی‌ آملی پیرامون این سوال که "چرا در #بین_پیامبران، #زن وجود ندارد" این چنین پاسخ داده اند: 🔷این طور نیست که فقط یک زن معصومه داشته باشیم، آن هم وجود زهرای مرضیه (س) باشد. ما دلیلی بر عدم عصمت بعضی از زن‌های دیگر نظیر زینب کبری (س) و حضرت فاطمه معصومه (س) نداریم. اینکه ۱۲۴ هزار پیامبر همه #مرد هستند، برای این است که #نبوّت و #رسالت، #کار‌های_اجرایی دارد و #خصوصیات_بدنی و جسمی #مرد‌ها به گونه‌ای است که #کار‌های_اجرایی #وظیفه_مردان است. 🔷از طرف دیگر پشتوانه نبوت و رسالت، مقام ولایت است. #کمال_انسان در آن است که بشود، #ولی_الله و این مقام اختصاصی به #مرد یا #زن ندارد. #زنان_بزرگی نظیر آسیه (س)، حضرت مریم (س)، حضرت فاطمه زهرا (س)، حضرت زینب کبری (س) و حضرت معصومه (س) در عالم بوده‌اند و این‌ها هرکدام با حفظ مرتبه و درجه خاص خود می‌توانند به #ولایت رسیده باشند. 🔷 #نبوت و #رسالت #امر_اجرایی است، اینکه #زنی #پیامبر نشده است، برای این است که #پیامبر باید با همه افراد جامعه تماس بگیرد، در جنگ و صلح #فرماندهی_جنگ را به عهده بگیرد. این کار اجرایی برای #زنان #دشوار است. این‌ چنین نیست که اگر #پیامبران همه از جنس #مرد بودند، معنایش این است که کمال معنوی مخصوص مرد است، بلکه #کمال_معنوی مربوط به ولایت است و در #ولایت_الهی بین #زن و #مرد تفاوتی نیست، زن و مرد هر دو می‌توانند #ولی_الله بشوند. منبع: باشگاه خبرنگاران جوان #زن #زنان #بانوان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ويژگی های دين و شريعت خاتم (بخش دوم) 💠با دقت و تتبع در آثار بزرگان ميتوان در مجموع شش ويژگی را برای #دين_اسلام استقصا كرد و برشمرد: 3⃣جاودانگی معجزه و تحريف ناپذيری كتاب آسمانی آن؛ #دين_جاويد نياز به معجزه‌ای هميشگی و ماندگار دارد تا همواره «برهانی» آشكار باشد بر حقانيت آن. به همين دليل معجزه دين آخرين از جنس كتاب انتخاب شده است. [۱] اين امر همچنين غير از اين كه سبب جاودانگی و عدم وقوع تحريف در اين كتاب آسمانی ميشود، مجال آن را نيز فراهم می‌آورد كه با پيشرفت علمی بشر، به تدريج، زوايای ديگرى از اعجاز آن آشكار گردد. [۲]. 4⃣«كامل و جامع بودن»؛ آيين اسلام در مقايسه با شرايع پيشين از دو جهت كاملتر است: (۱) 🔷الف) «از نظر سطح تعليمات»: #پيامبران تعاليم خود را متناسب با #سطح_درك، فهم و آگاهی مخاطبان خود به آنان عرضه ميكرده‌اند؛ به همين دليل هماهنگ با رشد آگاهی و تكامل جامعه بشرى، سطح تعاليم آنان نيز ارتقاء يافته است. به عنوان مثال، #توحيد كه زيربنايی‌ترين اصل اعتقادی دينی است، درجات و مراتب مختلف دارد. آنچه يك انسان عامی به عنوان خدای يگانه در ذهن خود مجسم ميكند، با آنچه در قلب يك عارف تجلی ميكند، يكی نيست. عرفا نيز در يك درجه نيستند. «اگر ابوذر از آنچه در قلب سلمان ميگذشت آگاهی ميداشت، (بر او گمان شرك می‌برد و) او را می‌كشت» [۳]؛ از اين رو است كه در روايات اسلامى وارد شده: «خداوند چون ميدانست در آخرالزمان افراد متعمق و ژرف‌انديش خواهند آمد، {سوره} قل هو الله احد و آيات نخستين سوره حديد تا آنجا كه ميفرمايد: و هو عليم بذات الصدور را نازل كرد» [۴]؛ با اين وصف #عالی‌ترين و #كاملترين تصوير از #توحيد را بايد در #متون_دينی_اسلامی، به خصوص آياتی كه در روايت به آنها اشاره شده است، جستجو كرد. 🔷ب) «از نظر جامعيت و همه جانبه نگری»: #اسلام طرحی است #كلی، #جامع و #متعادل برای تدبير و تنظيم روابط فردی و اجتماعی، و زندگی مادی و معنوی انسان؛ برخلاف #شرايع_پيشين كه برنامه‌ای #موقت و #محدود و متأثر از شرايط خاص زمانی و مكانى بوده‌اند [۵]؛ مثلاً، شريعت حضرت موسی(ع) زمانی ظهور كرد كه بنی اسرائيل، قومی بودند گرفتار دربند بردگی فرعون و محروم از حقوق انسانی خود. به همين دليل در اين دين بيشتر بر جنبه‌های مادی زندگی، همچون كار و تلاش و جنگ و اصلاح معيشت و احساس شخصيت و مطالبه حقوق فردی و اجتماعی تأكيد شده است؛ در حالى كه در آستانه ظهور حضرت عيسی(ع)، همين قوم از مصائبی چون جنگ، ناامنی، اسارت و تبعيد و حكمرانی پادشاهان ستمكار رنج می‌برد. پيشوايان دينی به زراندوزی و دنياطلبی رو كرده بودند و به جای آنكه در مقابل ظلم و ستم فرمانروايان، از توده مردم حمايت كنند، خود با وضع ماليات باری سنگين بر دوش آنان گذارده بودند. اين امر سبب شد در آيين مسيح(ع) به زهد و بی‌رغبتی به دنيا و رعايت حدود خود و حقوق ديگران و محبت و انسان دوستی توجه خاص شود. [۶] حال آن كه #اسلام همه اين امتيازها را با هم در می‌آميزد و تعادلی در گرايشهای يك سويه يهود و مسيحيت پديد می‌آورد. #ادامه‌دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] ر.ش به: جعفر سبحانی، الهيات، ج ۲، ص ۲۲۲ و ۲۲۳ و مرتضی مطهری، مقدمه‌ای بر جهان بينی اسلامى، ص ۱۷۹ [۲] ر.ش به: مرتضی مطهری، مقدمه‌ای بر جهان بينی اسلامى، ص ۱۷۹ [۳] شيخ عباس قمی، سفينة البحار، ذيل ماده «ذر» [ج ۱، ص ۴۸۲] به نقل از: مرتضی مطهری، شش مقاله، ص ۸۲ [۴] پيشين به نقل از: كلينى، اصول كافى، ج ۱، ص ۹۱ [۵] مرتضی مطهری، شش مقاله، صص ۸۲-۸۹ (ختم نبوت) [۶] برای مطالعه در زمينه اوضاع اجتماعی قوم بنی اسرائيل در عصر ظهور دين يهود و مسيح، به كتاب تاريخ جامع اديان، نوشته جان بی ناس، ترجمه علی اصغر حكمت، صص ۴۹۰ و ۴۹۱، و ۵۵۱ - ۵۴۹ مراجعه شود. نویسنده: مركز مطالعات و پژوهش های فرهنگی حوزه علميه منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم #اسلام @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ويژگی های دين و شريعت خاتم (بخش سوم) 💠با دقت و تتبع در آثار بزرگان ميتوان در مجموع شش ويژگی را برای #دين_اسلام استقصا كرد و برشمرد: 4⃣«كامل و جامع بودن»؛ آيين اسلام در مقايسه با شرايع پيشين از دو جهت كاملتر است: 🔷ب) «از نظر جامعيت و همه جانبه نگری»: (۲) در #دين_اسلام هم به دعا و عبادت و زهد و تقوا و تهذيب نفس و صفای درون و در يك كلمه به روح و معنای زندگی توجه و اهتمام شده است، و هم به مظاهر مختلف زندگی، مانند كار و تحصيل دانش و ازدواج و جهاد و حقوق اجتماعی افراد. از اين رو است كه #قرآن_كريم، امت واقعی اسلام را #امت_وسط توصيف ميكند؛ آنجا كه ميفرمايد: «وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا...؛ [بقره، ۱۴۳] و بدين سان شما را #امتی_ميانه قرار داديم تا بر مردم گواه باشيد و پيامبر بر شما گواه باشد...». بدون شك #امت_وسط و متعادل، دست پرورده تعاليم وسط و متعادل است. [۱] تكامل و ارتقاء سطح تعاليم پيامبران از نظر كمّی نيز سزاوار طرح است. اگرچه نياز انسان به هدايت وحی در ابعاد گوناگون، اعم از معارف دينی، آداب و شعائر و دستورهای اخلاقی و اجتماعی، نيازى نامحدود و پايان ناپذير نيست [۲]، ولی با اين حال، #تشريع_آيين_الهی - چنان كه از آيات قرآن استفاده ميشود - يكباره انجام نشده است، بلكه در طول تاريخ #سير_تكاملی_تدريجی داشته است، به اين معنا كه در مقاطع مختلف به تناسب حال و استعداد امتها (و نه به حسب درجه تمدن)، آن مقدار از دين و شريعت كه در توان آنها بوده، توسط #پيامبران بر ايشان عرضه شده است، تا اينكه در نهايت، در آيين و #شريعت #رسول_گرامی_اسلام (ص)، شكل كامل و نهايی خود را يافته است. 🔷آيه «وَ تَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَ عَدْلًا ۚ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ ۚ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ؛ [انعام، ۱۱۵] کلام خدای تو از روی راستی و عدالت #به_حد_کمال رسید و هیچ کس تبدیل و تغییر آن کلمات نتواند کرد و او خدای شنوا و داناست»، بنابر تفسير علامه طباطبايى ناظر به همين حقيقت است. [۳] همچنين در حديثى شريف، پيامبر اكرم (ص) بر اين معنا اشاره كرده ميفرمايد: «انّ مَثَلي و مَثَل الانبياء من قبل، كمثل رجل بنی بيتاً، فأحسنه و أجمله، الّا موضع لبنة من زاوية، فجعل الناس يطوفون به و يعجبون له و يقولون: هلّا وضعت هذه اللبنة؟ قال: فأنا اللبنة و انا خاتم النبيين؛ همانا مثل من و مثل انبياء پيشين، همانند مثل كسى است كه خانه‌ای را بنا نهاد و آن را نيكو داشت و زيبا نمود، مگر جای يك آجر از گوشه‌ای را؛ مردم گرد آن می‌چرخيدند و از آن در تعجب بودند و ميگفتند: چرا اين آجر سر جای خود گذاشته نشده است؟! فرمود: من همان آجرم و من #خاتم_پيامبرانم». [۴] از آنچه گفته شد ميتوان به اين نكته راه يافت كه مراد از كامل بودن دين اسلام، #كمال_نفسی است، و نه كمال نسبی [۵]؛ به اين معنا كه مجموعه معارف دينی، دستورهای اخلاقی و احكام فقهی آن از هر گونه نقص و كاستی به دور است، و در مقايسه با ديگر اديان كامل به شمار می‌آيد؛ به عبارتی، آنچه بايد از طريق وحی برای هدايت بشر در اختيار او قرار گيرد، در اين دين فروگذار نشده است. #ادامه‌_دارد‌... پی نوشت‌ها؛ [۱] ر.ش به: مرتضی مطهری، شش مقاله، صص ۸۵-۸۸ [۲] ر.ش به: مرتضی مطهری، اسلام و مقتضيات زمان، ج ۱، ص ۳۶۵ و ۳۶۶؛ هم او، خاتميت، ص ۷۲ و ۷۳ [۳] ر.ش به: محمد حسين طباطبايى، الميزان، ج ۷، ص ۳۲۹. همچنين ر.ش به: مرتضی مطهری، شش مقاله، ص ۹۳ و ۹۴ [۴] ر.ش به: جعفر سبحانی، الهيات، ج ۲، ص ۴۷۷؛ هم او، مفاهيم القرآن، ج ۳، ۱۴۲؛ (و مطابق نقل ديگر:) مرتضی مطهری، شش مقاله، ص ۹۴ [۵] ر.ش به: عبدالله جوادی آملی، شريعت در آينه معرفت، ص ۱۹۴ و هم او، ولايت فقيه، ولايت فقاهت و عدالت، ص ۶۳. شايان ذكر است آيت الله جوادی آملی (حفظه الله) جامع بودن دين اسلام را به معناى گسترده‌تر از آنچه در متن آورده شده، تفسير ميكنند. ر.ش به: شريعت در آينه معرفت، ص ۱۶۳ نویسنده: مركز مطالعات و پژوهش های فرهنگی حوزه علميه منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم #اسلام @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️خصوصیات منحرفان قوم یهود در قرآن از منظر آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدّ ظلّه العالی) - (بخش دوم) 🔸در ابتداى ظهور پیامبر اسلام(ص) انتظار میرفت که #قوم_یهود پیش از دیگران با نداى اسلام لبیک گویند؛ چراکه آنها - برخلاف مشرکان - #اهل_کتاب بودند. به علاوه صفات #پیامبر_اسلام(ص) را نیز در کتابهاى خود خوانده بودند. ولى #قرآن میگوید: با سابقه بدى که اکثریت آنها دارند، انتظار شما مورد ندارد. چراکه گاهى صفات و روحیات انحرافى یک جمعیت، سبب میشودکه با تمام نزدیکى به حق از آن دور گردند. [۱] 💠پیامبرکشی گروهی از یهود 🔹خداوند در آیه ۱۱۲ سوره آل عمران مى گوید: «وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللهِ ... ذلِک بِأَنَّهُمْ کانُوا یکفُرُونَ بِآیاتِ اللهِ وَ یقْتُلُونَ الْأَنْبِیاءَ بِغَیرِ حَقٍّ ذلِک بِماعَصَوْا وَ کانُوا یعْتَدُونَ؛ #غضب_خداوند شامل حال آن ها (یهود) شد، چراکه به خدا #کفر مى ورزیدند و #پیامبران_الهى را به ناحق مى کشتند». [۲] آری آنها دست به قتل و کشتن راهنمایان و هادیان راه حق، یعنى #پیامبران زدند و بدون هیچ مجوزى آنها را از بین بردند: «وَ قَتْلِهِمُ الْأَنْبِیاءَ بِغَیرِ حَقٍ ». [۳] تنها به دلیل اینکه آنها را مخالف منافع نامشروعشان مى دیدند. [۴] 🔹آیه ۷۱ سوره مائده ناظر به حال گروهى از #یهود است که با خدا پیمان بسته بودند که در برابر دعوت انبیا و فرمان هاى او سر تعظیم فرود آورند، ولى آنها هر زمان پیامبرى دستورى بر خلاف هواى نفسشان مى آورد در برابر او قیام مى کردند و حتى گروهى را کشتند. [۵] در آیه ۸۷ سورۀ بقره نیز می خوانیم: « ... وَ فَرِیقًا تَقْتُلُونَ»؛ واژۀ #تَقْتُلون با صیغه مضارع آورده شده که نشانه #استمرار است، یعنى یک یا دو پیامبر را نکشتند، بلکه بر این کار استمرار داشتند. [۶] 🔹حتى آنها به #کشتن_پیامبران افتخار مى کردند: «وَ قَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِیحَ عِیسَى ابْنَ مَرْیمَ رَسُولَ اللَّهِ؛ و مى گفتند ما مسیح عیسى بن مریم رسول خدا را کشته ایم» و شاید تعبیر به رسول الله را در مورد مسیح از روى استهزاء و سخریه مى گفتند. در حالى که در این ادعاى خود نیز کاذب بودند، «وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لکنْ شُبِّهَ لَهُمْ؛ آنها هرگز مسیح را نکشتند و نه به دار آویختند، بلکه دیگرى را که شباهت به او داشت اشتباها به دار زدند». #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر نمونه، ج‏۱، ص۳۱۴ [۲] همان، ج‏۱، ص۵۵ [۳] آیه ۱۵۵، سوره نساء؛ (تفسیر نمونه، ج‏۴، ص۱۹۷) [۴] اخلاق در قرآن، ج‏۲، ص۸۸ [۵] پیام قرآن، ج‏۱، ص۳۷۵ [۶] اخلاق اسلامى در نهج البلاغه (خطبه متقین)، ج‏۱، ص۱۳۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (حفظه الله) #یهود @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چگونه تعصّبات نژادى یهود مانع ایمان به پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله) گردید؟ 🔹خداى متعال در آیات ۹۱ - ۹۳ «سوره بقره» به یکى از جنبه هاى تعصبات نژادى #یهود که در دنیا به آن معروفند اشاره کرده، چنین می فرماید: «وَ إِذا قیلَ لَهُمْ آمِنُوا بِما أَنْزَلَ اللهُ قالُوا نُؤْمِنُ بِما أُنْزِلَ عَلَیْنا وَ یَکْفُرُونَ بِما وَرائَهُ». (هنگامى که به آنها گفته شود: به آنچه خداوند نازل فرموده #ایمان بیاورید، مى گویند: ما به چیزى ایمان مى آوریم که بر خود ما نازل شده باشد (نه بر اقوام دیگر) و به غیر آن کافر مى شوند). آنها نه به #انجیل ایمان آوردند و نه به #قرآن، بلکه تنها #جنبه‌های_نژادى و #منافع_خویش را در نظر مى گرفتند؛ (در حالى که این #قرآن حق است و منطبق بر نشانه ها و علامت هایی است که در کتاب خویش خوانده بودند). «...وَ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِما مَعَهُمْ...». 🔹پس از آن پرده از روى #دروغ آنان بر داشته مى فرماید: اگر بهانه عدم ایمان شما این است که محمّد (صلى الله علیه و آله) از شما نیست (پس چرا به #پیامبران خودتان در گذشته ایمان نیاوردید؟ پس چرا آنها را کشتید اگر راست مى گوئید و ایمان دارید)؟!؛ «قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِیاءَ اللهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ». اگر به راستى آنها به #تورات ایمان داشتند، توراتى که #قتل_نفس را گناه بزرگى مى شمرد، نمى بایست #پیامبران بزرگ خدا را به قتل برسانند. از این گذشته، اصولاً این سخن که ما تنها به دستوراتى ایمان مى آوریم که بر ما نازل شده باشد، #انحراف_روشنى از اصول توحید و مبارزه با شرک است، این یک نوع #خودخواهى و خود پرستى است، چه در شکل شخصى باشد، یا در شکل نژادى. #توحید آمده است که این گونه خوهاى زشت را از وجود انسان ریشه کن سازد، تا انسان ها دستورات خدا را فقط به خاطر این که از ناحیه خدا است بپذیرند. 🔹به عبارت دیگر اگر پذیرش دستورات الهى مشروط به این باشد که بر خود ما نازل گردد، این در حقیقت #شرک است، نه ایمان، و #کفر است، نه اسلام؛ و قبول چنین دستوراتى هرگز دلیل ایمان نخواهد بود. جالب این که: در آیه فوق مى فرماید: «هنگامى که به آنها گفته شود به آنچه خدا نازل کرده ایمان بیاورید...» که در این عبارت، نه محمّد (صلى الله علیه و آله) مطرح است، نه موسى و نه عیسى (علیهما السلام) بلکه صرفاً «ما أَنْزَلَ الله». #قرآن براى روشن تر ساختن دروغ و #کذب_آنها، در آیه بعد، سند دیگرى را بر ضد آنها افشا مى کند و مى فرماید: «وَ لَقَدْ جاءَکُمْ مُوسى بِالْبَیِّناتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَنْتُمْ ظالِمُونَ». (#موسى آن همه معجزات و دلائل روشن را براى شما آورد، ولى شما بعد از آن #گوساله را انتخاب کردید و با این کار ظالم و ستمگر بودید)!. 🔹اگر شما راست مى گویید و به پیامبر خودتان ایمان دارید، پس دلیل #گوساله_پرستى بعد از آن همه دلائل روشن توحیدى چه بود؟ این چه ایمانى است که به محض غیبت #موسى (علیه السلام) و رفتنش به کوه طور از دل هاى شما پرواز مى کند و #کفر جاى آن، و گوساله جاى توحید را مى گیرد؟ آرى شما با این کارتان هم به خود ستم کردید و هم به جامعه خود و نسل هاى آینده تان. در سومین آیه مورد بحث، سند دیگرى بر بطلان این ادعاى آنها ذکر کرده مسأله #پیمان‌کوه‌طور را به میان مى کشد، مى فرماید: «وَ إِذْ أَخَذْنا میثاقَکُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَکُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَیْناکُمْ بِقُوَّة وَ اسْمَعُوا قالُوا سَمِعْنا وَ عَصَیْنا». (ما از شما #پیمان گرفتیم و کوه طور را بالاى سرتان قرار دادیم و به شما گفتیم، دستوراتى را که مى دهیم محکم بگیرید و درست بشنوید؛ اما آنها گفتند شنیدیم و مخالفت کردیم). 🔹«وَ أُشْرِبُوا فی قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِکُفْرِهِمْ». (آرى دل هاى آنها به خاطر کفرشان با محبت گوساله آبیارى شده بود)!. آرى، #شرک و #دنیاپرستى که نمونه آن عشق به گوساله طلایی سامرى بود در تار و پود قلبشان نفوذ کرد، و در سراسر وجودشان ریشه دواند، و به همین دلیل، خدا را فراموش کردند. شگفتا! این چگونه ایمانى است که هم، با کشتن پیامبران خدا مى سازد، هم گوساله پرستى را اجازه مى دهد، و هم میثاق هاى محکم الهى را به دست فراموشى مى سپرد؟! آرى (اگر شما مؤمنید ایمانتان بد دستوراتى به شما مى دهد)؛ «قُلْ بِئْسَما یَأْمُرُکُمْ بِهِ إیمانُکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ». 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چاپ پنجاه و پنجم، ج ۱، ص ۴۰۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #یهود @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️در «عصر ظهور» رشد عقلى و تكامل علمى انسان در چه سطحی است؟ 🔹نقش اصلى دعوت #پيامبران در گسترش دانايى و آموزش و تجربه و تعليم است و #ايمان از شاخه هاى #دانايى و شناخت به شمار مى رود. پيامبران به #انسان ها راه و رسم زندگى و #هدف و نتيجه آن را آموختند. از سوى ديگر چون هدف از خلقت انسان #رشد و تكامل #معرفت و شناخت اوست، بايد روزى اين هدف تحقق يابد و روزگارِ دانش هاى راستين و پيروزى #خِرَد بر مجهولات فرا رسد. 🔹از اين رو در #دوران_ظهور كه روزگار تحقق همه آرمان هاى انسانى و الهى است، #شناخت انسان به #تكامل_نهايى مى رسد و در ابعاد گوناگون دانايى، از جهان شناسى، انسان شناسى و خداشناسى، عروج لازم را مى يابد. در دوران #امام_زمان (عجل الله تعالى فرجه) همه مسائل بشرى به هدف اصلى و مرز نهايى مى رسد، 🔹و #بشريت در پس اعصار و قرون زیاد به محضر استاد و معلمى راه مى يابد كه نكته اى از ديد ژرف‌نگر و حقيقت بينِ او پوشيده نيست، و هدف او پرده بردارى از #حقايق و مجهولات است و تا سرحد امكان و توانِ انسان ها، آنان را به #اوج‌تكامل‌علمى مى رساند. اين موضوع از مهم ترين برنامه ها و اقدام هاى #امام_مهدى (عجل الله تعالى فرجه) است و از اين رهگذر دو محور اساسى تحقق مى پذيرد: 1⃣با گسترش شناخت و كشف اسرار كائنات، پايه هاى #خداشناسى استوار مى گردد. 2⃣#گسترش_شناخت و دانايى، تشكيل جامعه انسانى و بسامان و مرفه را ممكن مى سازد. 🔹#پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) فرمود: « ... تَاسِعُهُمُ الْقَائِمُ الَّذِی يَمْلَأُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الْأَرْضَ نُوراً بَعْدَ ظُلْمَتِهَا وَ عَدْلًا بَعْدَ جَوْرِهَا وَ عِلْماً بَعْدَ جَهْلِهَا ... » [۱]؛ (نهمين از آنان #قائم (عج) است كه خداوند به دست او سرزمين تاريك [زندگى] را نورانى و روشن مى كند و از #عدل پر می کند پس از [دورانِ] ظلم، و علم و #دانايى را فراگير مى سازد پس از [دورانِ] جهل و نادانى ... ). #امام_باقر (عليه السلام) فرمود: «إِذَا قَامَ‏ قَائِمُنَا وَضَعَ‏ اللهُ يَدَهُ‏ عَلَى‏ رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُمْ» [۲]؛ (#قائم ما به هنگام رستاخيزِ خويش، نيروهاى عقلانى توده ها را تمركز می دهد و #خِرَدها و دريافت هاى خلق را به كمال می رساند). پی نوشت‌ها؛ [۱] كمال الدين و تمام النعمة، ابن بابويه، اسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۹۵ق، چ دوم‏، ج ‏۱، ص ۲۶۰، باب ۲۴ [۲] الخرائج و الجرائح‏، قطب الدين راوندى، مؤسسه امام مهدى (عج)، قم‏، ۱۴۰۹ق، چ اول‏، ج ‏۲، ص ۸۴۰ 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۹۰ش، چ هفتم، ص ۶۲۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_زمان #امام_مهدی #قائم #ظهور @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️در برخی از آیات قرآن، از استغفار و طلب آمرزش انبیاء خبر داده شده است؛ مثل استغفار حضرت نوح (ع)، حضرت داود (ع) و حضرت سلیمان (ع). همچنین خداوند به پیامبر اسلام (ص) در سوره نصر دستور استغفار می دهد: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا». آیا این موارد با عصمت انبیاء سازگار است؟! (بخش اول) 💠عصمت انبیای الهی و منطقی نبودن انتساب «استغفار» به آنها 🔹در #قرآن_مجید آیاتی را می بینیم که حکایت از این دارد که #پیامبران_الهی همچون حضرات #داوود، #سلیمان و #نوح (علیهم السلام) از خداوند متعال طلب #استغفار میکنند. علاوه بر آن در آیه ای از سوره نصر از #پیامبر_اسلام (ص) خواسته میشود که: «پروردگارت را تسبيح و حمد كن و از او آمرزش بخواه». [۱] با توجه به اینکه #انسانهای_معمولی و غیرمعصوم فقط وقتی #استغفار میکنند که مرتکب #گناهی شده باشند، ممکن است این سؤال پدید آید که مگر #پیامبران_الهی نیز همچون انسانهای معمولی - نعوذبالله - مرتکب گناهی میشوند که بخاطر آن از درگاه الهی #استغفار کنند؟ در پاسخ این سؤال باید تک تک آیاتی را که در این بحث مورد مناقشه قرار میگیرند، به صورت جداگانه بررسی کرد. 1⃣استغفار حضرت داوود (ع) و ماجراهای مربوط به آن 🔹در قرآن کریم در «آیات ۲۱ تا ۲۵ سوره ص» و در گزارش بخشی از داستان #داود_نبی (علیه السلام) می خوانیم: «وَ هَلْ أَتاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرابَ - إِذْ دَخَلُوا عَلى‏ داوُدَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قالُوا لا تَخَفْ خَصْمانِ بَغى‏ بَعْضُنا عَلى‏ بَعْضٍ فَاحْكُمْ بَيْنَنا بِالْحَقِّ وَ لا تُشْطِطْ وَ اهْدِنا إِلى‏ سَواءِ الصِّراطِ - إِنَّ هذا أَخي‏ لَهُ تِسْعٌ وَ تِسْعُونَ نَعْجَةً وَ لِيَ نَعْجَةٌ واحِدَةٌ فَقالَ أَكْفِلْنيها وَ عَزَّني‏ فِی الْخِطابِ - قالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤالِ نَعْجَتِكَ إِلى‏ نِعاجِهِ وَ إِنَّ كَثيراً مِنَ الْخُلَطاءِ لَيَبْغي‏ بَعْضُهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ قَليلٌ ما هُمْ وَ ظَنَّ داوُدُ أَنَّما فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَ خَرَّ راكِعاً وَ أَنابَ - فَغَفَرْنا لَهُ ذلِكَ وَ إِنَّ لَهُ عِنْدَنا لَزُلْفى‏ وَ حُسْنَ مَآبٍ». 🔹ترجمه آیه: (آيا داستان #شاكيان هنگامى كه از محراب [داوود] بالا رفتند به تو رسيده است؟! - در آن هنگام كه [بى مقدمه] بر او وارد شدند و او از ديدن آنها وحشت كرد. گفتند: «نترس، #دو_نفر_شاكى هستيم كه يكى از ما بر ديگرى #ستم كرده، اكنون در ميان ما به حق #داورى كن و ستم روا مدار و ما را به راه راست هدايت كن - اين برادر من است و او نود و نه ميش دارد و من يكى بيش ندارم، امّا او اصرار میكند كه: اين يكى را هم به من واگذار و در سخن بر من غلبه كرده است!» - [داوود] گفت: «مسلّماً او با درخواست يک ميش تو براى افزودن آن به ميش هايش، بر تو ستم نموده و بسيارى از شريكان [و دوستان] به يكديگر ستم ميكنند، مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند، امّا عدّه آنان كم است!». #داوود (ع) دانست كه ما او را [با اين ماجرا] #آزموده‌ايم، از اين رو از پروردگارش طلب آمرزش نمود و به سجده افتاد و توبه كرد - ما اين عمل را بر او بخشيديم و او نزد ما داراى #مقامی_والا و سرانجامى نيكوست) 🔹با توجه به #قرائن_موجود در اين آيات و روايات اسلامى كه در تفسير اين آيات آمده، #داود_نبی (علیه السلام) اطلاعات و مهارت فراوانى در امر #قضاوت داشت و خدا مى خواست او را #آزمايش كند، لذا چنين #شرایط‌غيرعادى‌ای (وارد شدن بر #داوود_نبی(ع) از طريق غيرمعمول از بالاى محراب) براى او پيش آورد. او گرفتار دستپاچگى و عجله شد و پيش از آنكه از طرف مقابل توضيحى بخواهد داورى كرد، هرچند #داوری_عادلانه بود. گرچه او به زودى متوجه لغزش خود شد و پيش از گذشتن وقت جبران نمود، ولى هرچه بود كارى از او سر زد كه شايسته مقام والاى نبوت نبود، لذا از اين #ترک_اولى استغفار كرد و خداوند هم او را مشمول عفو و بخشش قرار داد. 🔹یکی از شواهد صحت چنین تفسیری «آیه ۲۶ همین سوره ص» است که در آن می خوانیم: «يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَليفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَق». (اى #داوود! ما تو را #خليفه و (نماينده خود) در زمين قرار داديم پس در ميان مردم بحق داورى كن). اين تعبير نشان میدهد كه لغزش #حضرت_داوود (ع) در طرز قضاوت و داورى بوده است. به اين ترتيب در آيات فوق چيزى كه مخالف شأن و مقام اين پيامبر بزرگ باشد وجود ندارد. [۲] #ادامه_دارد... پی‌نوشت‌ها؛ [۱]سوره نصر،آیه۳: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ». [۲]تفسیرنمونه،مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الإسلامی، ۱۳۷۴ش، چ۱، ج ۱۹، ص۲۵۰ منبع:وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #پیامبران @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️در برخی از آیات قرآن، از استغفار و طلب آمرزش انبیاء خبر داده شده است؛ مثل استغفار حضرت نوح (ع)، حضرت داود (ع) و حضرت سلیمان (ع). همچنین خداوند به پیامبر اسلام (ص) در سوره نصر دستور استغفار می دهد: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا». آیا این موارد با عصمت انبیاء سازگار است؟! (بخش دوم) 💠چرایی استغفار سلیمان (عليه السلام) 🔹در موردی دیگر و در سوره «ص» و راجع به #حضرت_سلیمان (علیه السلام) می خوانیم: «وَ لَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمانَ وَ أَلْقَيْنا عَلى‏ كُرْسِيِّهِ جَسَداً ثُمَّ أَنابَ - قالَ رَبِّ اغْفِرْ لي‏ وَ هَبْ لي‏ مُلْكاً لا يَنْبَغي‏ لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ»؛ [۱] (ما #سليمان را آزموديم و بر تخت او جسدى افكنديم، سپس او به درگاه خداوند توبه كرد - گفت: پروردگارا! مرا ببخش و حكومتى به من عطا كن كه بعد از من سزاوار هيچ كس نباشد كه تو بسيار بخشنده ‏اى). 🔹باید توجه داشت که اين آيات درباره يكى از #آزمايش هايى است كه خدا درباره #حضرت_سليمان (عليه السلام) كرد آزمايشى كه با #ترک_اولى همراه بود و به دنبال آن سليمان نبی (علیه السلام) به درگاه خدا روى آورد و از اين «ترک اولى» توبه كرد. فشرده بودن محتواى اين آيات به گروهى از خيال پردازان افسانه باف مجالى داده است كه داستان هاى بى اساس و موهومى را در اينجا بسازند و امورى را به اين پيامبر بزرگ نسبت دهند كه يا مخالف اساس نبوت است، يا منافى مقام عصمت، و يا اصولا منافات با منطق عقل و خرد دارد. 🔹به هر حال #مفسران و محدثان در اين زمينه اخبار و تفسيرهايى نقل كرده اند كه از همه موجه تر و روشن تر اين است كه بگوییم: #حضرت‌سليمان‌نبی (علیه السلام) آرزو داشت فرزندان برومند شجاعى نصيبش شود كه در اداره كشور و مخصوصا جهاد با دشمن به او كمک كنند. او داراى همسران متعدد بود. با خود گفت: از آن زنان فرزندان متعددی نصیبم می گردند و به هدف هاى من كم می كنند. 🔹اما چون در اينجا غفلت كرد و «ان شاء الله» - جمله اى را كه بيانگر اتكاى انسان به خدا در همه حال است - را نگفت در آن زمان هيچ فرزندى از همسرانش تولد نيافت، جز فرزندى ناقص الخلقه همچون جسدى بى روح كه آن را آوردند و بر كرسى او افكندند! #حضرت_سليمان سخت در فكر فرو رفت و ناراحت شد كه چرا يک لحظه از خدا [۲] غفلت كرده و بر نيروى خودش تكيه كرده است، پس توبه كرد و به درگاه خدا بازگشت. البته تفاسیر دیگری نیز راجع به این آیه از سوی برخی از مفسرین بیان شده است که هیچ کدام خالی از مناقشه و اشکال نیست و موجه تر از همه شان همین تفسیر شرح داده شده در بالاست. [۳] #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره ص، آیات ۳۴ و ۳۵ [۲]تفسیرنمونه،مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الإسلامی، ۱۳۷۴ش، چ۱، ج ۱۹، ص ۲۸۱ [۳] همان منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #پیامبران @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️هدف از فرستادن «حضرت آدم» (علیه السلام) به زمین چه بود؟ 🔹#امام_علی(ع) در خطبه ۹۱ «نهج البلاغه» می فرماید: «فَأَهْبَطَهُ بَعْدَ التَّوْبَةِ لِيَعْمُرَ أَرْضَهُ بِنَسْلِهِ، وَ لِيُقِيمَ الْحُجَّةَ بِهِ عَلَى عِبَادِهِ». (خداوند #آدم(ع) را بعد از توبه از بهشت فرو فرستاد تا با كمك #نسل خود، زمين را آباد سازد، و #حجّت را بر بندگانش، اقامه كند). با توجه به عبارت قبل از این فراز که حضرت می فرماید: خداوند #آدم (ع) را در زمين جاى داد، استفاده مى شود كه منظور از #هبوط و #نزول #آدم(ع)، هبوط و نزول مكانى نيست، بلكه مقامى است؛ يعنى خداوند #آدم(ع) را از آن مقام والايى كه داشت به خاطر اين ترك اُولى تنزّل داد. 🔹تعبير به #عمران و آبادسازى به وسيله #آدم(ع) و نسل او نشان مى دهد كه بايد هدف همه #انسانها عمران و #آبادى_زمين باشد، نه تخريب آن به وسيله جنگ ها و اختلافات ويرانگر و يا تنبلى و سستى و بيكارى و يا حتّى تخريب محيط زيست! و جالب اينكه اين #عمران و آبادى بعد از توبه صورت گرفته، و تا انسان از #خطاهاى خود #توبه نكند توفيق اين عمران و آبادى دست نمى دهد. در #قرآن_مجيد نيز ميخوانيم: «هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ...» [۱]؛ (اوست كه شما را از #زمين آفريد و #آبادى آن را به شما واگذاشت؛ پس از او آمرزش بطلبيد سپس به سوى او باز گرديد...). 🔹در ضمن از جمله «فَأَهْبَطَهُ بَعْدَ التَّوْبَةِ» به خوبى استفاده مى شود كه #هبوط_آدم بعد از توبه صورت گرفته است. از بعضى از آيات «قرآن مجيد» استفاده مى شود كه توبه قبلاً بوده و از بعضى استفاده مى شود كه توبه بعداً صورت گرفته است و جمع ميان آنها كاملاً ممكن است، كه #حضرت_آدم(ع) توبه از خطاى خود را مكرّر انجام داد: هم قبل از هبوط و هم بعد از هبوط؛ و بسيار مى شود كه انسان خطايى مرتكب شود و ساليان دراز هر زمان به يادش مى آيد، از آن استغفار مى كند. 🔹نكته ديگرى كه در عبارت فوق به چشم مى خورد و بارها در آيات «قرآن مجيد» به آن اشاره شده، مسئله #اتمام_حجّت بر #بندگان است. گر چه خداوند به انسانها #عقل داده است، ولى به آن اكتفا نفرموده؛ بلكه با فرستادن #پيامبران و نزول #كتابهای_آسمانى و ابلاغ #مبلّغان_الهى - كه در هر عصر و زمان صورت مى گرفته - #حجّت را بر بندگانش تمام كرد، همانگونه كه در ادامه اين سخن مى فرمايد: «و لَمْ يُخْلِهِمْ بَعْدَ أَنْ قَبَضَهُ، مِمَّا يُؤَكِّدُ عَلَيْهِمْ حُجَّةَ رُبُوبِيَّتِهِ، وَ يَصِلُ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ مَعْرِفَتِهِ، بَلْ تَعَاهَدَهُمْ بِالْحُجَجِ عَلَى أَلْسُنِ الْخِيَرَةِ مِنْ أَنْبِيَائِهِ، وَ مُتَحَمِّلِي وَدَائِعِ رِسَالَاتِهِ، قَرْناً فَقَرْناً؛ حَتَّى تَمَّتْ بِنَبِيِّنَا مُحَمَّد(ص) حُجَّتُهُ، وَ بَلَغَ الْمَقْطَعَ [۲] عُذْرُهُ وَ نُذُرُهُ». 🔹(بعد از مرگ #آدم(ع)، بندگان را از #حجّت بر ربوبيّتش خالى نگذاشت و ميان فرزندان آدم(ع) و معرفت خويش پيوندى برقرار ساخت و قرن به قرن، #حجّت‌ها و دليل ها را بر زبان #پيامبران برگزيده و حاملان ودايع رسالت خويش براى آنها اقامه نمود، تا اينكه به وسيله پيامبر ما #محمّد(ص) حجّتش تمام شد [و سلسله پيامبران ختم گرديد] و بيان #احكام و #انذار [و بشارت] به آخر رسيد). جمله «لَمْ يُخْلِهِمْ بَعْدَ أَنْ قَبَضَهُ» نشان مى دهد كه #آدم(ع) يكى از #پيامبران_الهى و از #حجّت هاى او بوده است، و بعد از رحلت او، خدا پيامبران ديگرى در هر زمان فرستاد و همچنان ادامه يافت تا به #خاتم_انبياء (ص) رسيد. [۳] 🔹در اينجا اين سؤال پيش مى آيد كه اگر اتمام حجّت در هر عصر و زمان لازم است چرا با ظهور #پيامبر_اسلام(ص)، سلسله پيامبران پايان گرفت و آن حضرت خاتم انبياء بود؟ پاسخ اين سؤال با توجّه به يك نكته روشن مى شود و آن اينكه خداوند آخرين دستورات و #كاملترين_قوانين را بر #پيامبر_اسلام(ص) نازل كرد و اصول جامع و ضوابط متينى را مقرّر داشت كه دانشمندان هر قوم و هر ملّت در سايه آن مى توانند راه خود را به سوى خدا و طريق خويش را به سعادت بازيابند، بخصوص اينكه #اوصياى‌آن‌پيامبر(ص) تا دامنه قيامت خواهند بود. پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره هود، آيه ۶۱ [۲] «مَقْطع» به معناى پايان است [۳] جمله «لِيُقِيمَ الْحُجَّةَ بِهِ عَلَى عِبَادِهِ» (بنابراين كه ضمير «به» به آدم بر گردد)، نيز دليل ديگرى بر نبوّت آدم(ع) است و تعبير به «عِبَادِهِ» اشاره به حوّا و فرزندان آدم است. به علاوه سرنوشت آدم و خروج از بهشت بعد از ارتكاب خطا، حجّتى براى همه بندگان تا روز قيامت مى تواند باشد. 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۴، ص ۱۶۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #آدم @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) برکات بعثت پیامبر (ص) را چگونه بیان میفرماید؟ 🔹 #امام_علی (ع) در بخشی از خطبه اول «نهج البلاغه»، اشاره به چهار نکته ميفرمايد: نخست، مسأله #بعثت_پیامبر_اسلام و بخشى از #ویژگیها و #فضایل آن حضرت و نشانه هاى نبوّت او. دوّم، وضع دنیا در زمان #قیام آنحضرت از نظر انحرافات دینى و اعتقادى و نجات آنها از این #ظلمات_متراکم، به وسیله نور محمّدى (ص). سوّم، رحلت پیامبر از دار دنیا. چهارم، #میراثى که از آنحضرت باقى مانده، یعنى #قرآن_مجید. 🔹در قسمت اوّل ميفرمايد: «اِلى اَنْ بَعَثَ اللهُ سُبْحانَهُ مُحَمَّداً رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ لاِنْجازِ عِدَتِهِ وَ اِتْمامِ نُبُوَّتِهِ»؛ (قرنها گذشت و روزگاران سپری شد] تا اینکه خداوند سبحان، #محمّد رسول الله صلی الله علیه و آله را براى وفاى به عهد خود و کامل کردن نبوّتش برانگیخت و #مبعوث کرد». سپس اشاره به بخشى از #فضایل آنحضرت کرده، ميفرمايد: «مَاْخُوذاً عَلَى الْنَبییّنَ میثاقُهُ»؛ (این درحالى بود، که از همه #پیامبران پیمان درباره او گرفته شده بود [که به او ایمان بیاورند و بشارت ظهورش را به پیروان خویش بدهند]). 🔹«مَشْهُورَةً سِماتُهُ، کَریماً میلادُهُ»؛ (در حالیکه نشانه هایش مشهور و #میلادش پسندیده بود). این تعبیر ممکن است اشاره به کرامت و عظمت پدر و مادر و اجداد او باشد و یا برکاتى که #هنگام_تولّد او براى جهانیان فراهم گشت، چه اینکه مطابق نقل تواریخ، همزمان با تولّد آنحضرت #بتها در خانه کعبه فرو ریختند، #آتشکده_فارس خاموش شد، #دریاچه_ساوه که مورد پرستش گروهى بود خشکید، و قسمتى از #قصرشاهان‌جبّار درهم شکست و فروریخت و همه اینها بیانگر آغاز عصرجدیدى در مسیر #توحید و مبارزه با #شرک بود. 🔹سپس مى افزاید: «وَ اَهْلُ الاَرْضِ یَومَئِذ مِلَل مُتَفَرِّقَة وَ اَهْواء مَنْتَشِرَة وَ طَرائِقُ مُتَشَتِّت»؛ (در آنروز #مردم زمین، داراى مذاهب پراکنده و افکار و خواسته هاى ضدّ و نقیض و راهها و عقاید پراکنده بودند). «بَیْنَ مُشَبِّه للهِ بِخَلْقِهِ اَوْ مُلْحِد فِى اسْمِهِ اَوْ مُشیر اِلى غَیْرِهِ»؛ (گروهى خدا را به مخلوقاتش تشبیه میکردند و گروهى نام او را بر بتها مینهادند یا به غیر او اشاره و دعوت میکردند). #ملحد از مادّه «لحد» بر وزن مَهْد به معناى حفره اى است که در یک طرف قرار گرفته است، و به همین جهت به حفره اى که در یک جانب قرار گرفته است لحد میگویند، 🔹سپس به هرکارى که از حدّ وسط منحرف بسوى افراط و تفریط شده، #الحاد گفته میشود، و #شرک و #بت‌پرستى را نیز به همین جهت #الحاد میگویند، و منظور از جمله بالا «مُلْحِد فِى اسْمِهِ» همان است که دربالا اشاره شد که نام خدا را بر بتها مى نهادند؛ مثلا به یکى از بتها اللات و به دیگرى العزّى و به سوّمى منات میگفتند که به ترتیب از الله و العزیز و المنّان منشتق شده است، و یا اینکه منظور آنست که صفاتى براى خدا همچون صفات مخلوقات قائل میشدند و اسم او را دقیقاً بر مسمّى تطبیق نمیکردند. جمع میان هر دو تفسیر نیز ممکن است. سپس مى افزاید: «پس خداوند آنها را بوسیله آنحضرت از #گمراهى رهایى بخشید و با #وجودپربرکت‌او، آنان را از #جهالت نجات داد». 🔹بعد به فراز دیگرى از این بحث پرداخته، ميفرمايد: «سپس خداوند سبحان لقاى خویش را براى #پیامبر(ص) انتخاب کرد، و آنچه را نزد خود داشت براى او پسندید، و او را با رحلت و انتقال از دار دنیا به سراى آخرت، گرامى داشت و از گرفتارى در چنگال مشکلات نجات بخشید»؛ «آرى در نهایت احترام او را قبض روح کرد، درود خدا بر او و آلش باد»؛ «او هم آنچه را انبیاى پیشین براى امّت خود به یادگار گذارده بودند در میان شما به جاى نهاد»، «زیرا آنها هرگز امّت خود را بى سرپرست و بى آنکه راه روشنى در پیش پایشان بنهند و پرچمى برافراشته، نزد آنها بگذارند رها نمیکردند!». 🔹بدیهى است منظور امام(ع) از تعبیر بالا همان چیزیست که در #حدیث_ثقلین آمده است که طبق این روایت متواتر، #پیامبر(ص) فرمود: «من از میان شما میروم و دو چیز پرارزش در میان شما به یادگار میگذارم: #کتاب_خدا و #عترتم که اگر به این دو #تمسّک جویید، هرگز گمراه نخواهید شد و این دو ازیکدیگر جدا نمیشوند تا در کنار #حوض_کوثر نزد من آیند». به هرحال دلسوزى #پیامبران نسبت به #امّتها منحصر به حال حیاتشان نبوده است و بدون شک، نگران آینده آنها نیز بوده اند، بیش از آنچه پدر به هنگام وفات، نگران فرزندان خردسال خویش است؛ به همین دلیل نمیتوان باور کرد که آنها را بدون #برنامه_روشن و سرپرست و #وصیّى، رها سازند و زحمات یک عمر خویش را براى هدایت آنان بر باد دهد.  📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، ناصر مكارم شيرازى، دارالكتب الاسلاميه‏، ۱۳۸۷ش‏ ج۱ ص۲۲۸ منبع:وبسایت آیت الله مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #پيامبر_اكرم #بعثت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️با توجّه به موارد استعمال كلمه «وحی»، این پدیده الهی به چند صورت انجام می گيرد؟ 🔹از مجموع موارد استعمال كلمه #وحی، مى توان گفت: #وحی_پروردگار به دو صورت انجام مى گيرد. اين دو صورت عبارتند از: 💠الف) وحى تكوينى 🔹 #وحى_تكوينى در حقيقت همان #صفات، #غرايز و #استعدادهاى_درونى است كه #خداوند در #نهادِ_موجودات قرار داده. وحى فرستادن به زنبور عسل، همان تكوينِ غرايز درونى او است. البته به كار بردن كلمه وحى در اين موارد، يك نوع تشبيه و مجاز است؛ زيرا خلقتِ مرموز و #اسرارِدرونى‌موجودات به صداى آرام تشبيه شده است. 💠ب) وحى تشريعى 🔹 #وحى_تشريعى همان است كه بر #پيغمبران فرستاده مى شده، و رابطه خاصّ پيغمبران با #مبدأ_آفرينش بوده و به وسيله آن #حقايق را دريافت مى داشتند. امكان حصول اين نوع #وحى براى كسى كه #خداوند او را مورد عنايت قرار داده چيزى نيست كه ادراك آن براى #عقل مشكل باشد. بعضى از دانشمندانِ علوم جديد كه خيال مى كنند تمام حقايق جهان را مى توان با معلوماتِ تجربى تفسير كرد، وحى را يك نوع تجلّى شعورِ باطن و يا وجدانِ ناآگاه پنداشته اند! ولى حقيقت اين است كه #اسرارِ_جهان منحصر به كشفيّاتِ امروز نيست. 🔹بسيارى از مسائل وجود دارد كه هنوز علم نتوانسته است به آنها پاسخ صريح و روشن بدهد و مسئله #وحى نيز يكى از آنها است. توجيه وحى از راه شعور ناآگاه با اظهارات #پيامبران و #كتابهاى_آسمانى سازگار نيست؛ زيرا نتيجه آن توجيه اين مى شود كه: دركِ پيغمبران نسبت به مسائلى كه به آنان وحى مى شده با درك ما نسبت به مسائلى كه از طريقِ تجلّى شعورِ باطن سرچشمه مى گيرد، مغايرتى ندارد، به غير از آنكه آنان در اين جهت نيرومندتر بوده اند! حال آنكه #پيغمبران، #وحى را به صورت يك #رابطه_مخصوص با مبدأ هستى و مغاير با روابط فكرى و علمى ديگر، معرفى كرده اند. 📕رهبران بزرگ، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۳، چ اول‏، ص ۱۸۸ و ۱۸۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #وحی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا «شفاعت» مخصوص روز قیامت است؟ 🔹بى شك از جمله زمان هايى كه #شفاعت در آنها صورت مى گيرد روز #قيامت است؛ چرا كه بسيارى از #آيات_شفاعت ناظر به آن روز مى باشد؛ ولى آيا در #جهان_برزخ و يا حتى در عالم #دنيا نيز شفاعت صورت مى گيرد و در آخرت قبل از پايان حساب شفاعتى هست يا نه؟ جاى بحث و گفتگو است. مرحوم علّامه طباطبايى (ره) در اينجا بحث مشروحى دارد و در پايان چنين نتيجه مى گيرد كه مسئله #شفاعت در #آخرين_موقف از مواقف روز #قيامت انجام مى گيرد، در اينجاست كه #شفاعت_كننده تقاضاى مغفرتِ شفاعت شونده را مى كند تا بدين وسيله وارد #دوزخ نشود و يا به كمك شفاعتِ او بعضى از كسانى را كه در دوزخ‌اند خارج شوند. 🔹وى در بعضى ديگر از كلماتش اشاره به #عالم_برزخ كرده و رواياتى را كه بر حضور #پيامبر (صلى الله عليه وآله) و #ائمه (عليهم السلام) به هنگام #مرگ و #سؤال_قبر و كمك به #مؤمنان دلالت دارد مورد توجه قرار داده، مى افزايد: اينها از قبيل شفاعت نيست، بلكه از قبيل تصرّف و #حكومت_الهيّه‌اى است كه خدا به آنها بخشيده است. [۱] عجب اينكه ايشان هنگامى كه از حقيقت #شفاعت سخن مى گويد، آن را چنان توسعه داده كه هرگونه تأثير اسباب را در عالم تكوين و تشريع مشمول شفاعت مى شمرد؛ ولى در اينجا كمك و اعانت اولياء الله به گروهى از مؤمنان را براى نجات آنها از مشكلات برزخ و قبر، مصداق شفاعت نمى داند. 🔹به هر حال آنچه از مجموعه #آيات و #روايات به دست مى آيد اين است كه #شفاعت به معناى وسيع كلمه در هر سه عالم #دنيا، #برزخ و #آخرت صورت مى پذيرد، هرچند محل اصلى شفاعت و آثار مهم آن در روز #قيامت و براى نجات از عذاب #دوزخ است. در «آيه ۶۴ سوره نساء» مى خوانيم: «وَ لَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَ اَسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ، لَوَجَدُوا اللهَ تَوَّاباً رَحِيماً»؛ (اگر آنها هنگامى كه به خود #ستم مى كردند [و مرتكب گناه مى شدند] به نزد تو مى آمدند و از خدا طلب آمرزش مى كردند و #پيامبر (صلى الله عليه وآله) نيز براى آنها استغفار مى كرد خدا را توبه پذير و مهربان مى يافتند). 🔹آيا #تقاضاى_مغفرت از سوى #پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) براى مؤمنانِ خطاكار چيزى جز شفاعت مى تواند باشد؟! همين معنا در داستان حضرت يعقوب (عليه السلام) و فرزندانش نيز در «قرآن کریم » آمده است؛ آنها از #پدر خواستند در پيشگاه خدا براى آنان #استغفار كند او هم پذيرفت. [۲] و نيز بسيار شده است كه در همين جهان، افراد يا اقوامى به خاطر #شفاعت #پيامبران و #اولياء_الله از عذاب دنيا نجات يافته اند و اين، چيزى جز شفاعت نيست. 🔹در #جهان_برزخ نيز روايات بسيارى داريم كه #اعمال_نيك آدمى همچون نماز، روزه، ولايت و امثال آن يا حضور اولياء الله سبب #تخفيف_آلام و مجازات‌ها مى گردد و يا دفن انسان صالح و پاكدامنى كه داراى حسنات مهمى بوده است در يك مقبره سبب تخفيف مجازات گنهكاران آن گورستان مى شود. اينها همه نيز اشاراتى است به #شفاعت در عالم برزخ؛ حتى نماز ميِت و تقاضاى مغفرتى كه در ضمن آن براى مردگان مى شود مسلماً بى تأثير نيست، اين نيز خود، نوعى شفاعت است. بنابراين #شفاعت محدود به عالم خاصى نيست، بلكه همه #عوالم_سه‌گانه را در بر مى گيرد، منتها جايگاه اصلی و مهم شفاعت همان #قيامت و در آستانه قرار گرفتن در برابر كانون عذاب الهى است. پی نوشت‌ها؛ [۱] الميزان فى تفسير القرآن، طباطبايى، سيد محمد حسين، انتشارات اسلامى، قم، ۱۴۱۷ق، چ ۵، ج ۱، ص ۱۵۶ [۲] سوره يوسف، آيه ۹۷ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ‏۱۳۸۶ش، چ۹، ج۶، ص۵۲۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #شفاعت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد