💥🌷💥🌷💥🌷💥🌷💥
🌷
⭕️آشنایی با شیوه های #تربیت_دینی (بخش هفتم و پایانی)
🔶در #آموزش_دینی شیوه ها و فنونی برای #تربیت مطرح است که اهم آنها عبارت اند از: بحث کردن در مورد جهان و طبیعت و آفاق و انفس، دادن تذکر در موارد ضروری، توجه دادن به خود و ابعاد وجودی خود ، واداشتن به تفکر و تدبر در امور، تعقل و استدلال.
💠روش تربیت عملی
🔷همانگونه که در روش الگویی گفته شد، یکی از مهمترین روشهای مطلوب تربیتی #روش_عملی است و متاسفانه ما کمتر به آن عمل می کنیم. خدای بزرگ در قرآن کریم میفرماید: «آیا مردم را به کار نیک فرمان میدهید و حال آن که خویشتن را فراموش میکنید»؛ همچنین امام صادق (ع) میفرمایند: «مردم را با اعمالتان، نه (فقط) با زبان های تان (به سوی خدا) فرا بخوانید.» [۱]
🔷طبق آماری که برخی از روانشناسان ارائه کرده اند، حدود ۸۰ درصد یادگیری، از راه چشم و ۱۳ درصد از راه گوش انجام میشود. در ضرب المثلی آورده اند: «یک تصویر، گویاتر از هزار کلمه است»، و مولانا نیز چه دُر سفته که گفته است: آن که یک دیدن کند ادراک آن/ سال ها نتوان نمودن از زبان
🔷پس، #عمل و رفتار #مربی که زیر ذره بین چشم و دستگاه تصویربرداری متربی است، میتواند تاثیر ژرف و شگرفی در تعلیم و تربیت او داشته باشد؛ زیرا متربی گفته های مربی را پیش از آن که بخواهد از وی بشنود، می خواهد در #اعمال و رفتار او ببیند و این درس بزرگی است که از مربی خود فرا می گیرد: بزرگی سراسر به گفتار نیست/ دو صد گفته چون نیم کردار نیست
🔷از سوی دیگر، اگر #متربیان بین گفتار و رفتار #مربیان تناقض و تعارض را مشاهده کنند، همین امر باعث می شود تا نسبت به همهی گفته ها و نظام فکری - عملی مربیان بی اعتماد گردند و در نتیجه، در نظام فکری - عملی خود نیز دچار اختلال و سردرگمی شوند و در دل یا بر زبان بگویند: سعدیا گر چه سخن دان و مصالح گویی/ به عمل کار برآید به سخندانی نیست
🔷اصولا باید توجه داشته باشیم که پیروزی با شکست یک دین و یا یک مکتب، غالبا در گرو اعمال و رفتار گروندگان به آن است، تا آموزش های نظری آنان. به همین دلیل، معمولا کسانی که با خودِ دین مخالفت دارند بسیار نیستند، بلکه برخی اعمال و کردار دینگرایان است که موجب بی رغبتی آنان به آن دین می شود: اسلام به ذات خود ندارد عیبی/ هر عیب که هست در مسلمانی ماست
🔴بنابراین: الف) همهی ما از خداوند بزرگ بخواهیم که به آنچه میگوییم عمل کنیم، تا مورد سرزنش او در آیات ۲ و ۳ سورهی صف قرار نگیریم. ب) اگر به آنچه خودمان میگوییم خودمان عمل نکنیم، چگونه میتوانیم عمل به گفته های مان را از دیگران بخواهیم؟ «رطب خورده، منع رطب چون کند؟» آری، به گفته ی خواجه شیراز: ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی/ تا راهرو نباشی کی راهبر شوی!
🔶ج) خطر بسیار بزرگی که اکنون ما و انقلاب ما و دین ما را به شدت تهدید میکند و متاسفانه کمتر به آن توجه می نماییم، این است که شماری از ما و بزرگتر از ما به آموزه های دینی و آرمان های انقلابی خویش عمل نمیکنیم و چه بسا همین امر در دراز مدت، آثار نامطلوبی در درون جامعه، و در بیرون از آن بر جای نهد، که امیدواریم به خواست خدا این چنین نشود.
پینوشت
[۱] بحار الانوار، ج۵، ص۱۹۸
منبع: وبسایتراسخونبه نقل ازمرکزمطالعاتشیعه
#تربیت_دینی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸
☄
⭕️تربیت دینی خانواده (بخش چهارم)
💠هدف تربیت دینی
🔹روشن است که کار اصلی یک #مربی_دینی، توجه ویژه به پرورش بنیادهای دینی و اخلاقی #متربی است. تحقق این موضوع پیش از همه، بسته به این است که #مربی از نظر دینی و اسلامی، #شرایط_لازم را برای تربیت دارا باشد، تا بتواند دیگران را درست تربیت نماید. بنیادی ترین اصول اسلامی اعتقاد به وجود خدای یکتا است، که حقیقتی است بی نهایت، جامع تمام ارزش ها و سرانجام همه چیز به او ختم می شود. اوست کمال مطلق و واجد تمام صفات کمالی که می تواند محور تمام فعالیت های انسان قرار گیرد.
🔹بر این اساس، #هدف_نهایی_زندگی از دیدگاه اسلام، «قرب به خدا» است. منظور از «قرب» قرب وجودی و کمالی است، به گونه ای که انسان در صفات کمالی، مظهر اوصاف الهی گردد. #تربیت_دینی راه وصول به هدف نهایی زندگی را نشان می دهد. [۱] در نتیجه، #هدف_تربیت_دینی در مکتب اسلام، هدایت متربی به سیر الی الله و قرب به خداست. راه رسیدن به این هدف همان چیزی است که در تبیین مفهوم تربیت دینی گفته شد: پرورش در محورهای شناخت، ایمان و عمل. #ادامه_دارد...
پی نوشت؛
[۱] دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، «اهداف تعلیم و تربیت در اسلام» (جزوه)
برگرفته از فصلنامه معرفت، شماره ۳۲، محمد احسانی
منبع: حوزه نت
#تربیت #تربیت_دینی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
💥☄💥☄💥☄💥☄💥
☄
⭕️تربیت دینی خانواده (بخش هفدهم)
🔸عوامل مؤثر در تربیت دینی خانواده
🔴والدین (۴)
💠 #نهاد_خانواده یک نظام کوچک اجتماعی است که اعضای آن ارتباط متقابل با یکدیگر دارند. اگرچه افراد خانواده روابط گوناگونی با هم دارند، ولی آنچه بیش از همه مؤثر به نظر می رسد #ارتباط_کلامی است؛ زیرا بایدها و نبایدهای دینی و دیگر معارف اسلامی معمولاً در قالب گفتوگو و دستورات توسط پدر و مادر به فرزندان القا می شود. #دستورات_والدین نقش اساسی در #تربیت_دینی_کودک دارد و آنها می توانند با ارائه رهنمودهای درست به فرزند خود، پایه های فکری او را به شکل کاملاً مطلوب بنیان نهند. در این زمینه، نکات چندی به نظر می رسد که ذیلاً بدان ها اشاره می شود:
🔹د - «مطابقت گفتار و رفتار والدین»: یکی دیگر از عوامل مؤثر در #تربیت_دینی_کودک، هماهنگ بودن علم و عمل مربی است؛ یعنی آنچه #مربی از کودک می خواهد و به انجام آن دستور می دهد، پیش از هر چیز، خود #عامل به آن باشد. انطباق علم و عمل در محیط خانه، که فضای شکل گیری منش ها و باورهای دینی و اخلاقی کودک است، اهمیت فراوان دارد. #والدین که نقش اساسی در تربیت و به خصوص تربیت دینی، کودک دارند، موظف اند هر گاه کاری را از کودک می خواهند، خود نیز به آن بها داده، عمل نمایند. #پدر و #مادر به عنوان #الگوی_تربیتی برای فرزند، خودشان باید پاک، متدین و عامل به دستورات الهی باشند، تا بتوانند فرزندان پاک و صالحی تحویل جامعه دهند، وگرنه چراغی که خاموش و فاقد نور است، نمی تواند به دیگران نور ببخشد. درباره مطابقت گفتار و رفتار و اهمیت دادن به عمل، روایات متعددی از معصومان رسیده است؛ از جمله، در این باره، امام صادق (ع) فرمودند: «کونوا دعاة الناس باعمالکم و لا تکونوا دعاة بالسنتکم؛ مردم را با #اعمال خود به خوبی ها دعوت نمایید و تنها به زبان اکتفا نکنید»؛ [۱] یعنی آنچه را با زبان، خوب یا بد می دانید، در #عمل هم مورد توجه قرار دهید.
🔹گذشته از گفتار، #سیره_معصومین علیهم السلام نیز نشان می دهد که آنچه را آنان از دیگران می خواستند، پیش از همه، خود بدان عمل می کردند. به عنوان نمونه، #حضرت_فاطمه_زهرا (س) ضمن هدایت فرزندان به انجام فرایض دینی، خود ارزش واقعی آن را عملاً به آنان نشان می دادند. در همین زمینه، از #امام_حسن_مجتبی (ع) نقل شده است: «در یکی از شب های جمعه، دیدم مادرم، فاطمه زهرا (س)، تا صبح نماز خواند و برای تک تک همسایه ها دعا نمود، ولی برای خود و اهل خانه دعایی نکرد؛ پرسیدم: چرا این همه برای دیگران دعا کردی و برای خودت دعا نکردی؟ فرمود: «یا بنی، الجار ثم الدار؛ فرزندم، اول همسایه، بعد اهل خانه». [۲] از این روایت، استفاده می شود که شیوه حضرت زهرا (س) در #تربیت_فرزند، تلفیق میان علم و عمل بوده و فرزندان ایشان نیز با الهام از رفتار مادر، چنان تربیت یافتند که هر کدام به عنوان یک مربی بزرگ، مسلمانان را هدایت کردند و اگر آن ها نبودند امروز چیزی به نام اسلام وجود نداشت. از آنچه گفته شد، لزوم مطابقت رفتار با گفتار پدر و مادر در محیط خانه روشن گردید. پس لازم است #والدین در برابر فرزندان، مراقب عملکرد خود باشند تا مبادا در اثر رفتار نادرست آنان، آسیبی به تربیت دینی کودک برسد. #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] بحارالانوار، ج ۵، ص ۱۹۸
[۲] همان، ج ۴۳، ص ۸۱ - ۸۲
برگرفته از فصلنامه معرفت، شماره ۳۲، محمد احسانی
منبع: حوزه نت
#تربیت #تربیت_دینی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️معنای اباعبدالله
🔹در #فرهنگ_عرب، اين گونه رسم بوده و هست كه معمولا هر شخص دارای يك #كنيه و يك يا چند #لقب می باشد؛ #ائمه_معصومين (عليهم السّلام) نيز اين گونه رسمی داشتند و هنگام نامگذاری #فرزندان خود، «لقب» و «کنیه» نیز برای آنان انتخاب میکردند. #امام_باقر (عليه السلام) درباره اينكه چرا هر يک از «فرزندان اهل بيت» (عليهم السلام) دارای #كنيهای خاص بوده اند می فرمايد: «انّا لَنُكَنّي اُولادَنا فی صِغَرِهِم مَخافَةَ النَبزَ اَن يُلحَقَ بهم» [۱] (ما برای #فرزندانمان در كودكی #كنيه قرار می دهيم، از ترس اينكه مبادا در بزرگی دچار لقب های ناخوشايند گردند.
🔹درباره اينكه چرا #اباعبدالله به عنوان #كنيه برای #امام_حسين (عليه السلام) انتخاب شده، در روايتی آمده است كه اين كنيه را روز هفتم ولادت حضرت، #پيامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله)، برای ایشان انتخاب کرد، به اين صورت كه پيامبر او را در دامان خود نهاد و فرمود: ای #اباعبدالله چه بسيار گران است بر من كشته شدن تو». [۲] در کتب تاریخ نيز آمده است كه #امام_حسين (عليه السلام) بعداً نام يكی از فرزندان خود را عبدالله گذاشتند كه ظاهراً همان #حضرت_علیاصغر (عليه السلام) می باشد كه در كربلا به شهادت رسيد. [۳] البته برای علت نام گذاری #امام_حسين (عليه السلام) به #اباعبدالله وجوهی ديگر ذكر كردهاند كه به دو نمونه از آن اشاره می شود:
💠الف: در #فرهنگ_عرب مرسوم است كه هر كس دارای #صفات_خاص باشد، در مقام مبالغه، وی را پدر آن صفت می نامند؛ مثلا كسی كه دارای صفت بخشش باشد او را «ابو جواد» میگويند. #امام_حسين (عليه السلام) نيز به دليل اينكه در مقام #بندگی_خداوند امتيازی خاص داشته و در #مرتبه_اعلی و مافوق انسان های ديگر قرار داشته است، او را #اباعبدالله خوانده اند، چنانكه خود آن بزرگوار هنگامی كه از اسب بر روی زمين افتاد، فرمود: «رضاً بقضائِك، تسليماً لِاَمرِك...» [۴]
💠ب. اگر #حضرت_سيدالشهداء (عليه السلام) در #كربلا آنگونه #جاننثاری نكرده بود و در ميدان سربازی حق تعالی ثابت قدم نمیبود، #آئين_محمدی از روی زمين رخت بربسته و مردم به #زندگیجاهليتكفار برمی گشتند، لذا هر كسی بعد از آن حضرت خداوند را پرستش نمايد و پيروی از #پيامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله) و #ائمه_معصومین (عليهم السّلام) را سيره خود قرار دهد، همه به بركت وجود مقدس #امام_حسين (عليه السلام) و ايثار اوست «لولاه ماعُبِدَالله و لولاهُ ما عُرِفَ الله». بنابراين ايشان در حقيقت «پدر همه بندگان خداست»، زيرا #پدر به معنای #مربی است و او براساس آنچه گفتيم بهترين و عالیترين مربی است. [۵]
🔹#امام_حسين (عليه السلام) علاوه بر كنيه دارای القاب متعددی نيز بوده است، از جمله: الرشيد ـ الطيب ـ الوفی ـ السيد ـ الزكی ـ المبارك ـ التابع لمرضاة الله ـ سيد الشهداء. [۶]
پی نوشتها؛
[۱] زندگانیامامحسنمجتبی (سيد هاشم رسولی محلاتی) ص۸؛ حياة امام الحسن، ج۱، ص۶۵؛ [۲] منتهی الامال، ج۱، ص۵۲۳؛ [۳] الارشاد (شيخ مفيد) ج۲ص۱۳۵؛ [۴] مقتل الحسين (مقرم) ص۳۵۷؛ [۵] شرح زيارت عاشورا (علیاصغر عزيزی تهرانی) ص۳۴؛ [۶] بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۳۷
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#امام_حسين
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️اصول تربیت اخلاقی
🔹ارتباط «شیوه» و «هدف»، ارتباطی دوسویه و طرفینی است. همان طور که #هدف، تعیین کننده #شیوه است، از طرف دیگر، «شیوه» نیز تعیین کننده «هدف» است. #قرآن_كريم محوری ترین هدف بعثت انبياء را #تزکیه_انسانها معرفی کرده است. وظیفه اصلی پیامبران، «تزکیه بشر» برای ترقی و تکامل معنوی و روحی، و رسیدن به هدف نهایی خلقت انسان، یعنی نزدیکی و #قرب به خدای متعال است.
🔹از این رو، اگر چه وظیفه انبیاء هدایت بشر بوده است، اما از آنجا که نمی توان بین #هدایت و #تربیت خط قرمزی کشید و برای هر کدام متولی خاصی معین کرد، می توان #پیامبران را نیز یکی از عوامل مؤثر در #تربیت معرفی کرد. از سویی دیگر، آیاتی از #قرآن_کریم نقش اصلی در تربیت را به خود #متربی نسبت می دهد؛ مثلا خداوند متعال می فرماید: «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا». [۱] (هرکس #نفس خود را پاک و #تزکیه کرد، رستگار شد).
🔹خداوند در این آیه، «تزکیه» را به خود #انسان نسبت داده است. بر اساس این آیه، #سعادت و #شقاوت انسان در سایه #عمل و تلاش خود او حاصل می شود. از جمع بندی این دسته از آیات، چند نکته به دست می آید؛ نخست آنکه «قرآن کریم» به نقش عوامل گوناگون مؤثر در فرایند تربیت و یکسان نبودن تأثیر این عوامل، توجه داشته است. دوم اینکه کسی که به امر #تزکیه_انسانها مبادرت می ورزد، باید زمینه ای فراهم آورد که #متربیان با اراده و اختیار خود، در جهت نیل به #کمالات_انسانی تلاش کنند.
🔹اگرچه اراده، فعل خود انسان است و کسی نمی تواند آن را در انسان ایجاد کند، #مربی می تواند مقدماتی را فراهم کند که به وسیله آن مقدمات، توجه #متربی را به خوبی ها و کمالات معطوف گرداند و انگیزه او را تقویت کند. مجموعهای از عوامل مختلف در امر «تربیت اخلاقی» تأثیرگذارند. #قرآن_کریم، عوامل دخیل در #تربیت_اخلاقی را در یک چینش طولی قرار می دهد و نقش واقعی و نهایی را برای خداوند متعال قائل است. سوماً، در آیاتی که عمل «تزکیه» را به پیامبر یا خود انسان نسبت می دهد، در واقع، فاعل مستقل خود خداوند است، و فاعلیت پیامبر و انسان، به اذن خداوند متعال و در طول فاعلیت اوست.
🔹چهارماً، این سلسله مراتب تربیتی که از خداوند تا انبیاء و اولیاء، و از اولیاء تا بندگان الهی وجود دارد، فقط در «فرهنگ تعلیم و تربیت اسلامی» معنا پیدا می کند. #امام_علی (علیه السلام) در توصیه خود به کمیل بن زیاد می فرماید: «ای کمیل، به درستی که پیامبر خدا را، خداوند، خود، تربیت فرمود و آن بزرگوار مرا ادب آموخت و من نیز مؤمنان را تربیت می کنم و برای آنان آداب ارزشمند را به میراث می گذارم».
📕برنامه درسی و تربیت اخلاقی، حمیدرضا کاظمی، چ اول، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)
منبع: وبسایت راسخون
#تربیت #تزکیه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«الگو» و «اسوه» چه جایگاهی در تعلیم و تربیت انسانها دارد و عالی ترین الگوهای تربیتی چه کسانی هستند؟
🔹درباره عناصر و راهکارهای #تربیت_صحیح که با در نظر گرفتن آنها #مربّی می تواند موفّق گردد، آنچه مورد اتفاق همه علمای تربیت و تعلیم است ارائه #الگوی_صحیح است؛ آری در صورتی که خود مربّی ویژگی ها و شایستگی های الگوی صحیح و نمونه را دارا باشد، عملاً می تواند برای تربیت پذیر، #الگو باشد.
🔹بنابراین کاملا واضح و مبرهن است که کسی که می خواهد اسوه و الگوی دیگران گردد، اگر در رفتارش #نقطه_ضعف هایی باشد و مرتکب خطا و اشتباه گردد، نمی تواند #نقش_تربیتی خود را به درستی ایفا کند.
🔹از این جهت است که خداوند بر بندگان خود منّت نهاد و بندگان برگزیده #معصوم خود را که از هر گونه خطا و اشتباهی مبرّا هستند را #الگوهای_ایدهآل و کاملی معرفی کرد. لذا بهترین راهکار و شیوه برای استفاده از این نعمت های الهی، یعنی بهره گیری از مقام تربیتی #پیامبر و #ائمه_معصومین (علیهم السلام)، عملی کردن و ارائه رفتار آنان است.
🔹اینجاست که باید ابتدا سعی کنیم رفتار آن حضرات را در ساحت های گوناگون به تفصیل شناسایی کنیم، و پس از آن بکوشیم تا در ابعاد گوناگون زندگی خود به آن رفتار که تفصیلاً برای ما شناسایی شده اند #اقتدا نماییم.
📕اسلام شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۶ش، چاپ سوم، ص ۴۲۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#الگو #اسوه #تربیت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد