eitaa logo
تبیین
2.6هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
442 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️ ☄ ⭕️پنچ گام راهبردی در منظومه انقلاب اسلامی (بخش سوم) 🔷یکی از اقشار مجاهد و انقلابی که از همان ابتدای شکل گیری دوشادوش و هم پای مردم در تمام عرصه های پر خطر انقلاب حاضر بودند و از هیچ تلاش و کوششی دریغ نورزیدند، و بود. در این نوشتار تلاش داریم و حضور روحانیت را در شکل گیری و تثبیت آرمانهای انقلابی و دینی مورد ارزیابی و بررسی قرار دهیم. 💠مهندسی قیام و  سازماندهی و بسیج عموم مردم 🔷یکی از مسئولیت ها و نقش هایی که و به رهبری (ره) به آن همت گماردند، موضوع مهندسی و بود. از سوی متفکران و از پیش طراحی شده بود، از این رو در حین قیام شاهد هستیم که با و درایت (ره) اعتراضات و راهپیمایی هایی که از سوی  روحانیت تدارک دیده می شد، کاملا مسالمت آمیز و بدور از هر گونه خشونت و استفاده از اسلحه بود. 🔷در واقع این (ره) خود و ارزشمندی در نشان دادن و مهرورزی در میان داشت، انقلابیون با روی باز از ارتشیان و نظامیان استقبال کردند؛ از این رو به جای هدف گرفتن آنها به نظامیان گل اهدا می کردند، تا اینکه خود را به همگان نشان دهند. در واقع انقلابیون با این رویکرد انسان دوستانه خود به نوعی تلاش داشتند به این مطلب اشاره کنند که آنها حتی با نظامیان رژیم نیز سر ستیز ندارند و ایشان را دشمن خود قلمداد نکرده اند، بلکه فراتر از این مباحث سیستم و را عامل و ریشه‌ی همه فساده ها در جامعه می دانستند. 🔷این رویکرد انسان دوستانه انقلابیون نیز به نوعی برگرفته از های_قرآنی بود که توسط و روحانیون آموخته بودند: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ؛ ای کسانی که ایمان آورده‌‌اید! همواره کنید، و از روی عدالت، گواهی دهید! دشمنی با جمعیّتی، شما را به گناه و ترک عدالت نکشاند! عدالت کنید، که به پرهیزگاری نزدیکتر است! و از (معصیت) خدا بپرهیزید، که از آنچه انجام می‌‌دهید، با خبر است!». [مائده، ۸] 🔷 (ره) در خصوص جایگاه و در سازماندهی و این چنین بیان داشته است: «در تمام مراحل، نقش اول را داشت... همه‌ی این ها بودند، لکن آنکه را بسیج کرد، آن بودند، یعنی هر محله ای یک مسجد یا چهار مسجدی که دارد، چهار روحانی دارد مردم به آن اعتقاد دارند... اگر این را از این از اول بر می داشتیم اصلا نهضتی نمی شد مردم به کس دیگری گوش نمی دادند...». [۱] ... پی نوشت [۱] صحیفه نور، ج۱۱، ص۱۳۰ منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️ ☄ ⭕️پنچ گام راهبردی در منظومه انقلاب اسلامی (بخش پنجم و پایانی) 🔷یکی از اقشار مجاهد و انقلابی که از همان ابتدای شکل گیری دوشادوش و هم پای مردم در تمام عرصه های پر خطر انقلاب حاضر بودند و از هیچ تلاش و کوششی دریغ نورزیدند، و بود. در این نوشتار تلاش داریم و حضور روحانیت را در شکل گیری و تثبیت آرمانهای انقلابی و دینی مورد ارزیابی و بررسی قرار دهیم. 💠علما و روحانیون شاخص اصلی هم بستگی اجتماعی 🔷یکی دیگر از کارهای شاخصی که و در جریان به خوبی مسئولیت آن را بر عهده داشته و ساز و کارهای آن را میان مردم طراحی کرده بودند، مساله ایجاد ائتلاف و میان جریان های مختلف فکری و فرهنگی و انقلابی بود. با توجه به اینکه در جریان جریان های فکری و سیاسی مختلفی تلاش داشتند که نام خود را در میان انقلابیون ثبت و ضبط نمایند، بیم آن می رفت که سلایق و افکار و ایده های مختلف، را تحت تأثیر قرار داده و موجب تضعیف آن شود که علما و روحانیون با تکیه بر بن مایه های دینی و قرآنی [۱] تلاش داشتند مانع و اختلاف و چنددستگی شوند، کما اینکه در برخی از پیام هایی که (ره) را مورد خطاب قرار می داد این مطلب به خوبی قابل مشاهده است: «مخالفت را کنار بگذارید و با هم دوست باشید، همه با هم هم قدم باشید... ما همه باید دست به هم بدهیم...» [۲]   پی نوشت ها: [۱] سوره مبارکه الأنفال آیه ۴۶. «وَأَطیعُوا اللَّهَ وَ رَسولَهُ وَ لا تَنازَعوا فَتَفشَلوا وَ تَذهَبَ ریحُکُم؛ و (فرمان) خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید! و نزاع (و کشمکش) نکنید، تا سست نشوید، و قدرت (و شوکت) شما از میان نرود!». [۲] صحیفه نور، ج ۱، ص ۵۹۹ منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️علمای شيعه حافظان دين (بخش اول) 🔷 به آن دسته از دانشمندان گفته ميشود كه پس از امام دوازدهم شيعه، به اشاره آن حضرت را انجام داده و از اصول و ارزشها و احكام دين اسلام پاسداری می‌نمايند. اگر چه در دوران حضور امامت (تمام ائمه) عده‌ای به نام اصحاب و شاگردان ائمه، گروهی از علمای شيعه را تشكيل ميدهند، افرادی چون كميل بن زياد، و ابی حمزه ثمالی و زرارة بن اعين و ابن ابی‌عمير، بكير بن اعين، علی بن يقطين، جابر بن يزيد الجعفی، فضيل بن يسار...، [۱] و اصحاب ائمه ديگر كه در حفظ و تبليغ دين نقش داشته‌اند، طبقه‌ای از علمای شيعه دين محسوب ميشوند. چون در حفظ دين در عصر ائمه اطهار ـ عليهم السّلام ـ نقش داشته و از طرف ائمه ـ عليهم السّلام ـ نيابت و مأموريت تبليغ را داشته‌اند. [۲] امّا در اين نوشتار منظور از علمای شيعه، ،  است، كه در نقش بسيار اساسی و برجسته‌ای را ايفاء نموده‌اند.  در اين دوره در رده‌های مختلف، به همت نموده‌اند كه به اختصار به برخی از اين موارد اشاره مي‌نماييم. بنابر نص (عج)  بطور عموم، از طرف آن حضرت عهده‌دار مسئوليت و بوده و هستند، «و امّا الحوادث الواقعه فارجعوا فيها الي رواة احاديثنا فانهم حجتي عليكم و انا حجة الله عليهم...»؛ [۳]  🔷با اين توقيع، و اصالت آن، كه در نهفته است به عهده  قرار گرفت. طبقه‌ای از  كه در حفظ دين مسئوليت داشته و ايفای نقش نموده‌اند، طبقه‌ای بوده‌اند كه با و ، ، و به همت نموده‌اند؛ علمايی همچون ابن هشام، خواجه نصير طوسى، ميرداماد، ميرفندرسكي، ملاصدرا، علامه طباطبايى، شهيد مطهری و... [۴]  نيز با ايفای نقش در تكاپو كرده و دين اسلام و احكام آن را، در نسل‌های مختلف زنده داشته‌اند، كه كار اينها از دو طبقه فوق سخت‌تر بوده است، چون تمام دستاوردهای طبقات پيشين، اعم از مراجع تقليد و محققان و مؤلفان، توسط اين طبقه به زبان عاميانه و عرفی و كارآمد به مردم منتقل شده است. اينها مروجين و حافظان شريعت اسلامی بوده‌اند. دين ارزش‌محوری و ارزش‌مداری است، يعنى همواره آنچه را كه در دين ملاك و معيار عملكرد است هستند، ارزشهای اخلاقی، و ارزشهای درونی و بيرونی، مانند و ، و و دوری از معاصی كبيره و صغيره، به تصريح قرآن ملاك برتری انسانها در پيشگاه خداوند فقط تقواست [۵] و  با توانسته‌اند كاركرد مثبت داشته باشند. 🔷 و به عنوان تكليف فردی و حقوق اجتماعی كه اجزای پديدآورنده و اركان و ساختار تقوا هستند، توسط  و طبقات مختلف از تا حال حاضر، به مردم و رگه‌های اجتماعی، مانند واكسن‌هایی تزريق شده و در فرآيند فرهنگ سازی، فرهنگ غالب و چهره و نمای ظاهری، را شكل داده است. برای نمونه عزاداری برای معصومين و سيدالشهداء به صورت يك فرهنگ عمومی در‌آمده است؛ اكنون بايد پرسيد كه اين فرهنگ عمومی چگونه به وجود آمده است؟ چنانكه به تاريخچه عزاداری و فرهنگ آن نگريسته شود، در به وجود آمدن اين ارزش دينی و تبديل آن به عنوان يك فرهنگ عالی شيعه روشن خواهد شد. [۶] ساير امور مذهبی و ارزشی هم اينگونه بوده است، ‌جزئيات زندگی يك فرد كه در آن نمادهای فرهنگ شيعه به عنوان ارزش مطرح میباشد، توسط علمای شيعه در فرهنگ مردم جای گرفته است. سلام گفتن و آغاز كردن ديدار و ملاقات با واژه سلام، يك فرهنگ دينی ارزشمند است، چنانكه روايات وارده و آيات قرآنی مربوط به اين جزئيات فرهنگی را بررسی كنيم، به اين حقيقت ميرسيم كه نقش آنان كه اينگونه فرهنگ‌ها را در زندگي روزمره مردم جاری كرده‌اند چه مقدار برجسته است. ... پی نوشت‌ها: [۱] شيخ مفيد، الاختصاص، چ ششم، جامعه مدرسين، ۱۴۱۸، ص ۸ [۲] دكتر ابوالقاسم گرجی، تاريخ فقه و فقهاء، چ اول، سمت، ۱۳۷۵، ص ۱۱۸، ۱۱۹، ۱۲۰ ـ ۱۲۷ [۳] شيخ صدوق، اكمال الدين، چ سوم، مدرسين ۱۴۱۶، ج ۲، ص ۴۸۴ [۴] ر.ك: شهيد مطهری، پيشين، ص ۴۱۸ [۵] ان اكرمكم عند الله اتقاكم...؛ حجرات، ۲۱ [۶] ر.ك: رضا مختاری، سيمای فرزانگان، چ چهارم، ناشر دفتر تبليغات، ۱۳۷۱، ص ۳۱، كه به تفصيل داستانهايی از پرهيزكاری و اخلاص علما در راه حفظ و ترويج دين بيان شده است. ✍امیرعلی حسنلو منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️علمای شيعه حافظان دين (بخش دوم) 🔶 به آن دسته از دانشمندان گفته ميشود كه پس از امام دوازدهم شيعه، به اشاره آن حضرت را انجام داده و از اصول و ارزشها و احكام دين اسلام پاسداری می‌نمايند. 💠معنويت 🔷 در و در انديشه علمای شيعه كه از ائمه الهام گرفته‌اند با ارزشترين حالات انسانی است. بر محور دينداری و دين محوری و دين‌مداری، را از راه‌های مختلف به مردم آموخته و در فرصت‌های به دست آمده القاء نموده‌اند. و سير سلوك  بسيار خواندنی است و حالات روحی و معنوی مردم تحت تأثير معنويت آنها، اگر بازگويی شود، شيرين‌ترين و جذاب‌ترين داستانهاست كه بازگو كردن آنها خود به لحاظ برخورداری از بار عظيم معنوی، تحولی عظيم در باطن و روح انسان به وجود می‌آورد. حالات عرفانی فقها و عرفای شيعه جذابيتی خاص دارد و نیز حالات عرفانی كه به عرفا دست ميدهد.  با حاصله از سلوك الهی كرامات زيادی داشته‌اند، چنانكه در حالات بزرگانی چون علامه مجلسى، مقدس اردبيلی، فيض كاشانی، سيدعلی قاضی، آخوند همدانی، نخودكی اصفهانی، علامه طباطبايى و امام خمينی (رضوان الله عليهم اجمعين) كراماتی بسيار معنوی وجود دارد كه بعضاً از رموز عرفان محسوب شده و قابل عرضه در بين خواص ميباشد. [۱] 🔷بنابراين  به تمام معنا و با تمام همت خويش از حفاظت نموده‌اند و هويت شيعه را از هر گزندی پاسداری نموده‌اند. هر جا احساس ميشد، شبهه‌ای نسبت به و اصول مسلم آن مانند: امامت وارد ميشود،  علما دست به قلم شده و يا زبان به سخن گشاده و گاهی اگر نياز بوده است دست به سلاح برده و از هويت و اساس دين دفاع نموده‌اند. نمونه‌های برجسته از اين حركتها كه در راستای دفاع و اهتمام برای حفظ دين و دينداری و دين محوری بوده است در تاريخ بيشمار است. [۲] اگر اين سلسله از علمای اسلام و شيعه را از صفحه تاريخ اسلام حذف كنيم، و تمام آثار به جای مانده از آنها را نيز حذف كنيم، با خلأ عظيم فكرى و فرهنگى روبرو خواهيم شد، و علاوه بر اين اگر اين تلاش‌های بی‌منت علمای اسلام از آغاز غيبت كبری تا عصر حاضر نبود، تمام دستاوردهای امامت از بين ميرفت؛ و اگر ما تلاش را برای نابودی تشيع در نظر بگيريم، و تشيع را بدون سلاح و دفاع علماء در برابر اين تهاجمات گسترده ملاحظه كنيم، جايگاه كاركرد علمای اسلام برای ما روشن خواهد شد. 🔷مجاهدت‌های شيخ مفيد در مقابل دشمنان سرسخت اهل بيت، مبارزات شهيد اول و شهيد ثانی و آزار و اذيت‌هايى كه آنها تحمل كردند و زحمات خواجه نصيرالدين طوسى و زحمات طاقت فرسای علامه حلی و حضورش در دربار ايلخانان و دفاع از ماهيت شيعه و تأليفات گرانسنگ تمام علما كه هر يك از اين تأليفات در جاى خود يك خلأ اساسی و يك شبهه گسترده را از دامن شيعه زدوده و تشيع را كه ميرفت در عرصه تاريخ به نابودی كشيده شود، نجات داده است. كتابهايی چون النقض و اكمال الدين در دفاع از شيعه و امامت نوشته شده است. [۳] مجموعه‌ای با ارزش و دائرة المعارف عظيم شيعه توسط علمای عاليقدری چون علامه مجلسى تأليف شده است (بحارالانوار)؛ به فرمايش حضرت آيت الله شبيری، مجلسى از نوادر بسيار برجسته و اَعلم علمای شيعه ميباشد.[۴] اگر فقدان اين همه را در نظر بگيريم و امروز جامعه خويش را عاری از اين ثروت‌های غنی فرهنگی و خدمات خالصانه فرض كنيم، جايگاه و وجود ، در عرصه فرهنگ و تاريخ تشيع برای ما روشن خواهد شد. ... پی نوشت ها [۱] ر.ك: علی مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشانها، چ پنجم، مشهد، آداب، ۱۳۷۳، ص ۱۴؛ و ر.ك: حسينعلی راشد، فضيلت‌های فراموش شده، چ پنجم، تهران، اطلاعات، ۱۳۷۲، ص ۳۱؛ نظر امام خمينی درباره تربتی و ر.ك: سيد محمدحسين تهرانی، روح مجرد، چ اول، تهران، انتشارات حكمت، ۱۴۱۴ ق، ص ۳۲؛ و سيد محمدحسين تهرانی، مهر تابان، (شرح حال علامه طباطبايى)؛ و محمد رضا اكبری، قصه‌های معنوی، چ اول، تهران، پيام آزادی، ۸۰، ص ۳۴ ـ ۴۴؛ و ر.ك: صادق حسن زاده، طبيب دلها، درباره ميرزا جواد آقا ملكی تبريزی، چ اول، قم، آل علی، ۷۹، ص ۹ ـ ۲۱۲ [۲] ر.ك: خوانساری، روضات الجنات، و ر.ك: شيخ عباس قمی، فوائد الرضويه و ر.ك: تنكابنی، قصص العلماء، و ر.ك: مدرسی تبريزی، ريحانة الادب و ر.ك: سيدمحسن امين، اعيان الشيعه. [۳] اقتباس از سخنرانی رهبر انقلاب كه در مدرسه فيضيه در جمع فضلا و اساتيد حوزه در سال ۷۴ ايراد فرمودند و در آن به نقش علمای شيعه در پيشبرد اهداف عاليه اسلام اشاره فرمودند [۴] اقتباس از فرمايشات حضرت آيت الله شبيری در مباحثات علمی‌شان ✍امیرعلی حسنلو منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️علمای شيعه حافظان دين (بخش سوم و پایانی) 🔶 به آن دسته از دانشمندان گفته ميشود كه پس از امام دوازدهم شيعه، به اشاره آن حضرت را انجام داده و از اصول و ارزشها و احكام دين اسلام پاسداری می‌نمايند. 💠رسالت دينی 🔷 منحصر در يك بعد از ابعاد مختلف دين نيست، بلكه رسالت آنها همه جانبه است، اختيارات  و رسالت آنها دقيقاً در طول رسالت و مسئوليت ائمه اطهار علیهم السّلام است، امروز همه علمای اسلام نسبت به رسالت خويش در راه حفظ دين و در قبال مردم و تشيع مسئوليت دارند و هر كس در اندازه توان خود مسئول حفظ دين اسلام است، بر اساس همين احساس مسئوليت است كه (ره) قائد بی‌نظير دوران غيبت كبری، در برابر بدعتها مبارزه عظيم با تمام مظاهر كفر و طاغوت را در سرلوحه وظايف خويش قرار داد. مبارزه با بدعتها اساسی ترين جبهه‌ای است كه در مقابل بدعتگران ميتوان تشكيل داد، و يكی از وظايف مهم علمای اسلام است. چنان كه پيامبر اكرم (ص) ميفرمايد: «هر گاه در ميان امت من ظاهر شود، بر عهده است كه علم خود را آشكار كنند و با بدعتها به مبارزه برخيزند، تا مردم از بدعتها آگاهی يافته و اغفال نشوند». [۱] در اين روايت بر  واجب شده است كه با بدعتها مبارزه كنند. در راه مبارزه با بدعتها و امر به معروف و نهی از منكر علمای شيعه از جان خويش گذشته و در راه زدودن بدعتها جهاد نموده و حكم جهاد داده‌اند. [۲] علما و فقهای بزرگ شيعه از آغاز غيبت كبری در راه مبارزه با بدعتها از جان خويش گذشته‌اند و در اين راه شهيد شده‌اند و شكنجه‌ها و آزارها را به جان خريده‌اند. [۳]  🔷علمای اسلام (تشيع) مبارزه با بدعتها و خرافات را در صدر برنامه و سرلوحه زندگی خود قرار داده بودند، چنانكه (ص) آنها را وارث خويش ميداند و (ع) آنها را خود در مطرح ميكند، همانطوری كه رسول خدا (ص) با بدعتها و خرافات جاهلی در عصر خويش مبارزه كرد و در طول ۲۳ سال، دين الهی را مستقر نمود، و جانشينان خويش را برای حفظ دين از آلوده شدن به خرافات و بدعتها مسئول نمود، آخرين جانشين پيامبر اكرم (ص) در آغاز غيبت كبری اين وظيفه مهم را به عهده نهاده و از آنها خواسته است كه مدافع دين ناب محمدی باشند و  نيز بر اساس پيمانی كه خداوند از آنها گرفته بر اين عهد وفادارند. [۴] بحمدالله در عصر كنونی هم، علما و كه از افتخارات مذهب و حافظان شريعت هستند، همچون علمای گذشته، اين امانت گرانبهای دين و ارزشهای مقدس و غنی شريعت، كه با رنج و تحمل مشقت‌های گذشتگان به آنها رسيده است را با تمام وجود و نگهبان هستند. اين نوشتار را با كلامی ارزشمند از بنيانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت (ره) به پايان می بريم: «اگر نبودند، معلوم نبود امروز چه علومی را به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ به خورد توده‌ها داده بودند... صدها سال است كه ، ‌تكيه گاه محرومان بوده است، هميشه مستضعفان از كوثر زلال معرفت فقهای بزرگوار سيراب شده‌اند. [۵] پی نوشت‌ها: [۱] بحارالانوار، اسلاميه، ۱۳۶۲، ج ۲، ص ۷۲؛ و دكتر محمد باقر حجتی، آداب تعليم و تعلم در اسلام، ترجمه منية‌المريد شهيد ثانی، چ دوازدهم، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۴، ص ۲۴۷ [۲] شهيد مطهری، گفتار معنوی، پييشن، ص ۲۴۰؛ در عصر صفويه و پيش از آن علما در خط مقدم جهاد بودند و در كشور عراق برای رهايی اين مركز شيعه علمای اسلام جهاد نمودند. [۳] ر.ك: علامه امينی، شهداء راه فضيلت، انتشارات روزبه، تهران، از ص ۲۴-۴۰۵؛ و ر.ك: شهيد مطهری، گفتارهاى معنوی، چ دوم، تهران صدرا، ۶۳، ص ۲۴۰ [۴] ر.ك: نهج البلاغه، خطبه ۳ [۵] صحيفه نور، ج ۲۱، ص ۸۸ ✍امیرعلی حسنلو منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
⭕️مواظبت بر حلال و حرام و کیفیت در عبادات 🔹چیزهای عجیب و غریب از نقل شده که چه اندازه و بوده‌اند، بلکه مواظبت آنها بر نیز بیش از ما بوده و بوده‌اند. آقایی که خود او و نیز پدرش از اهل کرامت بودند، نقل کرد که پدرش با آن کرامات و مقامات، در حال رکوع و سجود تنها سه مرتبه «سُبْحانَ الله» می‌گفت. 🔹آنها را در ملاحظه می‌کردند، نه کمیّت را. همین جریاناتی را که در آن قرار داریم و می‌بینیم، همان که و اشتغال داشتند از پیش می‌دیدند و خبر می‌دادند، بدون اینکه اظهار کنند که ما اهل کرامت و علم غیب هستیم. 🔹آقایی می‌گفت: جماعتی بودیم، آقا عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه‌ الشریف تشریف آوردند و کردند، ولی حمد و سوره را حسابی ساده قرائت فرمودند. خدا می‌داند همین و مختصر اگر از صادر شود چه اثرها دارد، ولی مفصّل آن از غیر اهلش بی‌اثر است. مطلب اجلّ از آن است که با گفت‌و‌شنود، تفهیم و تفهّم شود. از خدا می‌خواهیم که لیاقت دهد تا به ما الهام شود! 📕در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۰۸ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
⭕️مادر من از مادر حضرت موسی علیه‌ السلام افضل است 🔹یک وقت مرحوم آقا «سید مرتضی کشمیری» دید عده‌ای می‌خواهند داخل یکی از حجره‌های مسجد کوفه شوند، ولی درب آن قفل است و کلید در دستشان نیست، و با هم صحبت می‌کنند که اگر کسی نام مادر حضرت موسی علیه‌ السلام را بگوید: قفل باز می‌شود. 🔹ایشان نزدیک آمد و فرمود: «مادر من» از مادر موسی علیه‌السلام افضل است و گفت: یا (سلام الله علیها) و دست برد و قفل را بدون کلید باز کرد! البته ما چنین کاری را نمی‌کنیم ـ هر چند به عظمت و برتری علیها السلام بر تمام زنان یقین داریم ـ چرا که شرمنده می‌ شویم. 🔹اگر خدا ندهد انسان از قبیل «أُوْلَئک کالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ» [۱] (آنان همانند چارپایان هستند، بلکه از آنها نیز گمراه‌ترند) می‌شود. با اینکه این همه و و از ظاهر شده، به‌ گونه‌ای‌ که گویا ما خودِ آنها (ائمه) را دیده‌ایم، ولی هیچ در ما اثر نمی‌کند. پی نوشت؛ [۱] قرآن کریم، سوره اعراف، آیه ۱۷۹ 📕در محضر بهجت، ج۱، ص ۲۴۰ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
⭕️انبیاء و ائمه علیهم‌ السلام و علما استاد کار و خبیر و دانا هستند 🔹گویا ما را از و علیهم‌ السلام و ترسانده‌اند که مبادا آنها دنیای ما را از بین ببرند، غافل از اینکه آنها و و هستند و این که مانع دنیا و آخرت ما شده‌اند. 📕در محضر بهجت، ج ۱، ص ۳۰۳ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️جریان مناظره امام رضا (علیه السلام) با بزرگ دانشمندان آئین زرتشت چه بود؟ 🔹بر طبق شواهد تاریخی تصمیم گرفت و بزرگان ، ، ، و علمای ديگر مکاتب در را دعوت كند تا با مباحثه علمی بر (عليه السلام) فائق آمده و از شأن و منزلت ایشان در نزد مردم بکاهد. در این جلسه بعد از اینکه (عليه السلام) در بحث علمی «جاثلیق مسیحی» و «راس الجالوت» یهودی را شکست داد، آن گاه به بزرگ «هيربَدان» و رو كرد و فرمود: به من بگو اين كه را پيامبر می دانی، بر طبق كدام دليل است؟ 🔹 گفت او كارهاى خارق عادتی انجام داده كه هيچ كس قبل از او انجام نداده است. گرچه ما آن را نديده ايم، ولی اخبار پيشينيان ما گواه بر اين معناست. (عليه السلام) فرمود: آيا جز اين است كه از پيشينيان به شما رسيده و پيروى كرده ايد؟ بزرگ هيربدان گفت: نه. (عليه السلام) فرمود همين گونه ساير امت ها اخباری به آن ها از معجزات موسی، عيسی و مخصوصاً (صلی الله عليه و آله) و پيامبران ديگر رسيده است؛ پس چرا اين پيامبران را قبول نداريد و تنها روی زردشت تكيه می كنيد؟ بزرگ هيربدان خاموش شد و پاسخی نداشت بدهد. 🔹در اينجا حضرت (عليه السلام) با روش پاسخ نقضی جواب داد و در واقع، با تكيه بر قاعده عقلی «حُكْمُ الامثال فِيمَا يَجُوزُ وَ فِيمَا لَا يَجُوزُ وَاحِدٌ» به او الزام فرمود كه اگر دليل بر حقانيت زردشت معجزات نقل شده باشد، اين معنا درباره ساير پيامبران بزرگ الهی، مخصوصاً در مورد (صلی الله علیه و آله) كه مدارك اعجاز او بسيار بيشتر و گسترده تر است، نيز صادق است. اضافه بر اين، (صلی الله عليه و آله) ، كه امام (عليه السلام) قبلاً به آن اشاره فرمودند، «جنبه عينی و حسی» دارد و نياز به تكيه بر تاريخ ندارد. آری موجود است و آثار اعجاز آن نمايان. 📕مناظرات تاريخى امام رضا (علیه السلام)، مكارم شيرازى، ناصر، بنياد پژوهشهاى اسلامى‏ آستان قدس رضوى، ‏چ دوم‏، ص ۵۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چاره نگرانی‌ های‌ مردم در «نهج البلاغه» 🔹همه پريشانند و در فكر علاج، لكن چاره را نمى دانند، تنها رهاننده‌ی بشر از پريشانی، به دقّت خواندن و عمل به‌ فرمايش های اميرالمؤمنين‌ (عليه السلام) در است كه همه نگرانی‌ ها را برطرف نموده و مردم را به راه سيادت و سعادت سوق می‌دهد. دنيای امروز را تبهكاری، ستمگری، دورویی، خودخواهی و بدبختی به جایی رسانده، كه زندگی افراد آن تيره و تار شده است؛ آسايش، دادگری، يگانگی، آشتی، نيك‌بختی در جهان برقرار نمی‌ گردد، مگر به پيروی جهانيان از گفتار و كردار (عليه السلام)، 🔹كه نمونه‌ای از آن ‌را سيّد شريف‌ رضی در كتاب مقدّس گرد آورده و چون در همين مختصر، از جميع شئون زندگی چيزی فروگزار نشده، سيادت و سعادت و عمل كننده را ضامن است؛ زيرا اين كتاب نتيجه گفتار همه پيغمبران و راهنمای درك معانی و حقایق قرآن‌ كريم و نجات‌ دهنده‌ گمراهان و گرفتاران است. هر كه طالب خير و نيكویی و آسايش و خوشی است، بايستی را [كه پس از قرآن‌ كريم و سخنان پيغمبر اكرم در جهان مانند ندارد] مورد مطالعه و و دستور زندگانی خويش قرار دهد. 🔹بنابراين بايد: «پادشاهان‌» و و بخوانند تا استقلال و تماميّت كشور را حفظ نموده و به ‌وظایف خود و طرز سلوك با رعيّت پی ‌برند. بخوانند تا از بدعت (احداث چيزی در دين كه از دين نبوده) دوری گزيده به‌ دستور دين رفتار نمايند؛ و هر شهر بخوانند تا رفاه و آسايش خود و كسانی را كه به آنان سپرده شده فراهم سازند؛ و افسران‌ و بخوانند تا آماده حفظ حدود و ثُغُور كشور بوده و در كارزار هميشه فتح و فيروزی را دريابند؛ 🔹 و بخوانند تا كيفر ستم و پاداش شكيبایی را دانسته عبرت گيرند؛ و بخوانند تا كبر و سرفرازی و رشك و پستی را از خود دور سازند؛ و بخوانند تا از همه دانش‌ها بهره‌مند گردند؛ بخوانند تا راه استنباط احكام الهی را بياموزند؛ و «تربيت‌ كنندگان‌ مردم‌ عوام» بخوانند تا دين را به ‌دنيا نفروخته، رضا حق را بدست آورده، سعادتمند شوند؛ و «گويندگان» بخوانند تا طريقه وعظ و خطابه را آموخته، وقت خود و شنونده را با سخنان بيهوده و ژاژ تلف نكنند؛ 🔹 و بخوانند تا مهمل نبافند و عفّت قلم را حفظ نموده مطالبی بنويسند كه خود و اعقابشان به‌ آن فخر نمايند؛ و و و بخوانند تا از خرمن فصاحت و بلاغت و شيرينی كلام آن خوشه‌ها بردارند؛ و و بخوانند تا در داد و ستد و طبابت، خدا را در نظر داشته سود حلال بدست آرند كه نزد خدا و خلق شرمنده نباشد؛ و و «صاحبان محاضر رسمی» بخوانند تا در دادرسی‌ها و معاملات، برای چند مقداری پول، حكم به ‌ناحقّ ندهند و خلافی ننويسند و از عاقبت آن بپرهيزند؛ 🔹 و بخوانند تا از شاخه‌ های درخت دانش ميوه چيده، غولان و نادانان و گمراهان و گمراه ‌كنندگان را در هر لباس بشناسند؛ بخوانند تا طراوت جوانيشان را در راه‌ های بيهوده از دست ندهند؛ و «رنجبران» و «بيابان‌ گردان» و «رانندگان» (كه كمتر وسيله و وقت كسب اطلّاع دارند) بخوانند تا از خواندن آن همه چيز بدست آورند؛ و و بخوانند تا از تاريكی هايی كه به‌ آن گرفتارند، رهايی يافته، به‌ مبدا و معاد آشنا گردند؛ و و بخوانند تا راه سعادت را در آن ديده با كتاب‌ های خود مطابقه كرده، حقّ و حقيقت را دريابند؛ 🔹 بخوانند تا از بدعاقبتی و رسوایی ترسيده، بيش از اين در اغفال ساده ‌لوحان سعی ننمايند؛ بخوانند تا از راه كجی كه آنان را به‌ آن سوق داده‌اند بازگشته گردند و هواپرست نگردند؛ و بخوانند تا زهد و تقوای‌ حقیقی را در روش پيشوای متّقيان ديده و به‌ راه‌ های كج پا ننهند و از رنج خود نتيجه بگيرند؛ برای‌ بيسوادان بخوانند تا آن‌ را به‌ تحصيل دانش و بردن لذّت سواد و اطّلاع به‌ وظایف دين و دنيا آگاه سازند؛ خلاصه بايد بخوانند تا سعادت‌ هميشگی و ترقّی دنيا و آخرت را از آن بيابند. نویسنده: مرحوم‌ فيض‌ الاسلام (شارح نهج‌ البلاغه) ص۱۳۰۸ منبع: وبسایت‌ اندیشه‌ قم @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«معلم» در اسلام چه جایگاهی دارد؟ (بخش اول) 🔹از منظر «فراگيرى علم و دانش» است، و در پاره اى قسمت ها محسوب مى شود؛ يعنى بخشى از علوم را همگان بايد فرا گيرند، و آن بخش كه جنبه تخصّصى دارد و فراگيرى آن براى همه ميسّر نيست، واجب كفايى مى باشد. تعليم علوم نيز همين گونه است، بخشى از آن توسّط كسانى كه از آن آگاهند بايد به همگان تعليم داده شود، در حالى كه تعليمِ بخشى ديگر هم واجب كفايى است. 🔹بر این اساس و تمام علومى كه قوام جامعه بشرى از نظر معنوى و مادّى بدان بستگى دارد، گاه به صورت واجب عينى، و گاه به صورت واجب كفايى لازم و ضرورى است، و به همين دليل هيچ نمى تواند خود را از «پيشرفت هاى علمى روز» جدا سازد، بلكه براى تقويت پايه‌هاى‌ ، بايد بيشترين سعى و تلاش براى و آن صورت گيرد، و به يقين اگر در اين زمينه كوتاهى كنند و مايه عقب افتادگى كشورهاى اسلامى گردند در پيشگاه خدا مسئولند! 🔹، «نخستين معلّم» را ، و «نخستين شاگرد» را (علیه‌ السلام)، و نخستين علمى كه به او تعليم داده شد علم الاسماء مى شمرد‌. (به احتمال قوى منظور از آن، آگاهى بر اسرار آفرينش و موجودات جهان است). تنها آدم (علیه‌ السلام) نبود كه خداوند به او تعليم داد، بلكه به (علیه السلام) تعليم تعبير خواب داد: «وَ عَلَّمْتَنِى مِنْ تَأوِيلِ الاَحَادِيثِ». [۱]، و به (عليه السلام)، زبان پرندگان آموخت: «وَ قَالَ يَا اَيُّهَا النّاسُ عُلِّمْنَا مَنْطِقَ الطَّيْرِ». [۲] 🔹و به (علیه السلام) زره ساختن را: «وَ عَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ». [۳]، و به (علیه السلام)، علم و آگاهى فراوانى داد: «وَ عَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنّا عِلْماً». [۴]، و به ، علوم فراونى بخشيد:  «سُبْحانَكَ لا عِلْمَ لَنا اِلاّ ما عَلَّمْتَنا». [۵]، و به ، نطق و بيان آموخت: «عَلَّمَهُ الْبَيَانَ» و از همه بالاتر اينكه به (صلی الله علیه و آله)، علوم و دانش هايى كه هرگز تحصيل آن از طرق عادى براى او ممكن نبود آموزش داد: «وَ عَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ». [۶]. 🔹فرشته بزرگ الهى يعنى پيك وحى (جبرئيل علیهالسلام) نيز تعليمات فراوانى به پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) داد:  «عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى». [۷]  نيز به نوبه خود در زمره بزرگترين معلّمان جهان اند كه علوم و دانش هاى فراوانى را در زمينه دين و دنيا به نسل بشر آموختند؛ درباره پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) - كه بزرگترين پيامبر الهی است - مى فرمايد: «وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ». (و به مردم، كتاب [قرآن] و حكمت مى آموزد). [۸]  🔹همين برنامه را هر در مورد امت خويش اجرا كرد و علمِ دين و دنيا را به آنها آموخت. و - كه وارثان پيامبران اند - بعد از آنها به كرسى تعليم نشستند و علم و دانش را به انسانها آموختند، و مقامشان از نظر قرآن آنقدر والا و بالا است كه قرآن کریم درباره آنها مى گويد: «يَرْفَعِ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ اُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ». [۹] (خداوند كسانى را كه ايمان آورده اند و كسانى را كه علم به آنها داده شده است، درجات عظيمى مى بخشد». ... پی نوشت‌ها: [۱] قرآن کریم، سوره یوسف، آیه ۱۰۱. [۲] همان، سوره نمل، آیه ۱۶. [۳] همان، سوره انبیاء، آیه ۸۰. [۴] همان، سوره کهف، آیه ۶۵. [۵] همان، سوره بقره، آیه ۳۲. [۶] همان، سوره نساء، آیه ۱۱۳. [۷] غالب مفسّران «شديد القوى» را به جبرئيل (ع) تفسير كرده اند؛ ولى بعضى آن را ذات پاك خداوند مى دانند، قرآن کریم، سوره نجم، آيه ۵. [۸] همان، سوره جمعه، آیه ۲. [۹] همان، سوره مجادله، آیه ۱۱. 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ ۹، ج ۱۰، ص ۲۶۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«معلم» در اسلام چه جایگاهی دارد؟ (بخش دوم و پایانی) 🔹در روايات‌اسلامى آنقدر والاست كه خدا و فرشتگان و همه موجودات ـ حتّى مورچه در لانه خود و ماهيان در درياها ـ بر كسى كه به مردم نیکی بیاموزد درود مى فرستند؛ چنانكه در حديثى از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمده است: «اِنَّ اللهَ و مَلَائِكَتَهُ حَتَّى النَّمْلَةِ فِى حُجْرِهَا وَ حَتّى الْحُوتِ فِى الْبَحْرِ يُصَلُّونَ عَلَى مُعَلِّمِ النّاسِ الْخَيْرَ». [۱] همين مضمون در احاديث متعدد ديگرى نيز وارد شده است. 🔹در حديث ديگرى از همان حضرت مى خوانيم: «اَ لَا اُخْبِرُكُمْ بِاَجْوَدِ الاَجْوَادِ؟ اللهُ اَلاَجْوَدُ الاَجْوَادِ! وَ اَنَا اَجْوَدُ وُلْدِ آدَمَ! وَ اَجْوَدُكُمْ مِنْ بَعْدِى رَجُلٌ عَلِمَ عِلْماً فَنَشَرَ عِلْمَهُ يُبْعَثُ يَومَ الْقِيَامَةِ اُمَّةً وَاحِدَةً!». [۲] (آيا به شما خبر دهم كه بخشنده ترين بخشنده ها كيست؟ بخشنده ترين بخشنده ها خداست، و من بخشنده ترين فرزندان آدم هستم؛ و بعد از من از همه شما بخشنده تر كسى است كه و را فرا گيرد، و آن را دهد و به ديگران بياموزد، چنين كسى روز قيامت به تنهايى به صورت امّتى برانگيخته خواهد شد!). 🔹تعبير به امّت به خوبى نشان مى دهد كه گسترش وجودى به موازات گسترش تعليمات آنها در ميان صورت مى گيرد، و هر قدر شاگردان بيشترى را و كنند به همان نسبت شخصيّت معنوى و اجتماعى آنها گسترده تر مى شود و گاه به اندازه يك امّت مى گردد. اهميّت نشر و و فرهنگ در تا آن حدّ است، كه در حديثى معروف، مجلس علم را، باغى از باغ هاى بهشت شمرده است. 🔹جالب اينكه در اسلام هر كارى كه مقدّمه فراگيرى ، يا مناسبتى با آن داشته باشد، شمرده شده است. در حديثى از پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) مى خوانيم: «مُجَالَسَةُ الْعُلَمَاءِ عِبَادَةٌ». [۳] (همنشينى با عبادت است». در حديث ديگرى از امام موسى کاظم (علیه السلام) مى خوانيم: «اَلنَّظَرُ اِلَى وَجْهِ الْعَالِمِ حُبّاً لَهُ عِبادَةٌ». [۴] (نگاه به صورت از روى محبّت، عبادت است). 🔹در حديث ديگرى پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به ابوذر فرمود: «اَلْجُلُوسُ سَاعَةً عِنْدَ مُذَاكَرَةِ الْعِلْمِ خَيْرٌ لَكَ مِنْ عِبَادَةِ سَنَةٍ، صِيَامٍ نَهَارُهَا، وَ قِيَامٍ لَيْلُهَا وَ النَّظَرُ اِلَى وَجْهِ الْعَالِمِ خَيْرٌ لَكَ مِنْ عِتْقِ اَلْفِ رَقَبَةٍ». [۵] (يك ساعت در جلسه مذاكره شركت كردن، براى تو بهتر از عبادت يكسال است كه روزها روزه باشى و شب ها مشغول عبادت شوى، و نگاه به صورت عالِم، براى تو بهتر است از آزاد كردن يك هزار برده!). 🔹احاديث در اين زمينه فراوان و پربار است كه ذكر همه آنها، به طول مى انجامد، سخن را كوتاه مى كنيم و اين بحث را با حديثى از لقمان حكيم - كه سخنانش در قرآن مجيد در كنار سخنان خدا قرار گرفته - به پايان مى بريم، او به فرزندش فرمود: «يا بُنَىَّ جَالِسِ الْعُلَمَاءَ ... فَاِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُحيِى الْقُلُوبَ بِنُورِ الْحِكْمَةِ كَمَا يُحْيِى الاَرْضَ بِوَابِلِ السَّمَاءِ». [۶] (فرزندم! با همنشين شو...، زيرا خداوند دلها را به نور روشن مى كند، آنگونه كه زمين را با قطره هاى درشت باران زنده مى كند). پی نوشت‌ها؛ [۱] كنز العمال فى سنن الأقوال و الأفعال، چ ۵، ج ۱۰، ص ۲۵۵، ح ۲۸۷۳۶. [۲] همان، ص ۲۶۷، ح ۲۸۷۷۱. [۳] كشف الغمة فی معرفة الأئمة، چ ۱، ج ‏۲، ص ۲۶۸. [۴] الجعفريات، چ۱، ص ۱۹۴. [۵] جامع الأخبار، شعيری، مطبعة، چ۱، ص ۳۸. [۶] روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، چ۱، ج ‏۱، ص ۱۱ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ ۹، ج ۱۰، ص ۲۶۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel