⚡️🔹⚡️🔹⚡️🔹⚡️🔹⚡️ 🔹 ⭕️اساس #برهان_نظم چيست؟ 🔷اين #برهان بر دو پايه اصلی (صغری و كبری) و يك نتيجه قرار گرفته است: 1⃣ #جهان_هستی بر اساس يك #نظام_دقيق و حساب شده ای آفريده شده، و بر هر ذره ای از موجودات، يك سلسله قوانين تغيير ناپذيری حكومت ميكند. 2⃣هر جا #نظم و #تدبير حساب شده ای هست، ممكن نيست زاييده رويدادهای تصادفی باشد و حتما بايد از #علم و #قدرتی سرچشمه گرفته شده باشد. 💠نتيجه اینکه #نظم و #تدبير_جهان_آفرينش گواه اينست، كه #صانعی_توانا و سازنده ای دانا با #محاسباتی_دقيق نقشه آن را طرح، و سپس كاخ عظيم عالم هستی را بر پايه آن بنا نهاده است. 📕اصول عقايد حجة الاسلام قائمی، درس ششم #خدا #خداوند #عالم #عالم_هستی #نظم #نظام #تدبیر #برهان_نظم #صانع @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️بهترین شاخصِ #بصیرت (بخش دوم و پایانی) 🔶دیدن دور دست ها در هوای مِه گرفته و یا غبار آلود، توسط چشم های معمولی کار ساده‌ای نیست، اما دیدن جوانب امور و عاقبت آنها در فتنه های ریز و درشتِ جامعه، کاری به مراتب سخت تر است. در فتنه ها ـ که همان فضای مه آلود و غبار زدۀ اجتماعی و سیاسی است ـ تنها افرادی از افتادن در ورطه نابودی و هلاکت نجات می یابند که مسلح به #بصیرت باشند. شـنـاخـت روشـن و یـقـیـنـی از دیـن، تـکـلیـف، پـیـشـوا، حـجـّت خـدا، راه، دوسـت و دشـمـن، حـق و بـاطل، #بصیرت نام دارد.[۱]  💠اهمیت همراهی با «ولیّ» 🔷اهمیت شناخت و همراهی با امام و ولی جامعه، تا بدان حد است که در روایتی از نبی مکرم اسلام (ص) نقل شده است: اگر کسی بمیرد و #امام‌زمان‌خود را نشناسد، همانند کسی است که به #مرگ_جاهلیت مرده است.[۲] تعبیر دقیق «مرگ جاهلیت» می تواند نشانگر مطالب بسیاری باشد، اما در این نوشتار، بحث «#بصیرت در پرتو همراهی با امام و #ولی_جامعه» مد نظر است. 🔷نبی اکرم (ص) به صراحت میفرمایند پیمودن مسیر و گذران زندگی بدون #امام، سرنوشت محتوم مرگ جاهلی را به دنبال دارد. این معنا در کلام امیرالمومنین (ع) به صراحت آمده است. ایشان در فرازی از بیانات خود میفرمایند: «هیچ کس از شیعیان به #بصیرت نمیرسند، مگر اینکه با شناخت من به نورانیت برسند، پس هنگامی که مرا به این مقام شناختند بطور تمام و کمال #بصیرت یافته اند... »[۳]  🔷همانگونه که بیان شد در فقدان حضور مبارک حضرات معصومین این #علماء_دین و فقهای عظام ـ و در رأس آنها #ولی_فقیه ـ هستند که راهنمایی و هدایت جامعه را بر عهده دارند. در روایتی از امام محمد باقر (ع) در وصف علماء ربانی آمده است: «#عالم مانند کسی است که به همراه خود شمعی دارد که بوسیله آن ظلمت جهل و حیرت از بین می رود و هر کس که به نور آن روشنی یافت، از حیرت خارج شده و از جهل نجات می یابد.»[۴] 🔷همچنین #همراهی‌باامام مصداق بارز #تقوای_الهی است و خداوند در قرآن کریم فرموده است: «‏‏وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا»؛ [طلاق،۲] و «‏‏إَن تَتَّقُواْ اللّهَ یَجْعَل لَّکُمْ فُرْقَانًا»؛ [انفال، ۲۹] یعنی در پرتو رعایت #تقوا ـ که اشاره شد یکی از مظاهر اصلی و محوری آن، همراهی با امام و ولی جامعه است ـ خداوند راه را می نمایاند و مانع از افتادن به ورطه گمراهی و ضلالت میشود. 🔷اساسا در سایه همراهی با امام و #ولی_جامعه، غبارها زدوده شده و #حق و #باطل روشن می شود و این فضای روشن و بی غبار، زمینه را برای تصمیم و اقدامات متناسب توسط مردم فراهم می آورد و همین کنش و واکنش امام و امت، می تواند بهترین شاخص برای #بصیرت باشد. پی نوشت‌ها [۱] پیامهای عاشورا (جواد محدثی) ص۲۵۵ [۲] بحارالانوار، ج۲۳، ص۹۴ [۳] همان، ج‏۲۶، ص۷ [۴] الإحتجاج، ج‏۱، ص۱۷ نویسنده: حسین سعدآبادی منبع: وبسایت راسخون #بصیرت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️علمای شيعه حافظان دين (بخش اول) 🔷 #علمای_شيعه به آن دسته از دانشمندان گفته ميشود كه پس از #غيبت_كبری امام دوازدهم شيعه، به اشاره آن حضرت #وظايف_امامت را انجام داده و از اصول و ارزشها و احكام دين اسلام پاسداری می‌نمايند. اگر چه در دوران حضور امامت (تمام ائمه) عده‌ای به نام اصحاب و شاگردان ائمه، گروهی از علمای شيعه را تشكيل ميدهند، افرادی چون كميل بن زياد، و ابی حمزه ثمالی و زرارة بن اعين و ابن ابی‌عمير، بكير بن اعين، علی بن يقطين، جابر بن يزيد الجعفی، فضيل بن يسار...، [۱] و اصحاب ائمه ديگر كه در حفظ و تبليغ دين نقش داشته‌اند، طبقه‌ای از علمای شيعه دين محسوب ميشوند. چون در حفظ دين در عصر ائمه اطهار ـ عليهم السّلام ـ نقش داشته و از طرف ائمه ـ عليهم السّلام ـ نيابت و مأموريت تبليغ را داشته‌اند. [۲] امّا در اين نوشتار منظور از علمای شيعه، #حافظان_دين، #علمای #دوران_غيبت_كبری است، كه در #حفظ_تشيع نقش بسيار اساسی و برجسته‌ای را ايفاء نموده‌اند. #علمای_شيعه در اين دوره در رده‌های مختلف، به #حفظ_دين همت نموده‌اند كه به اختصار به برخی از اين موارد اشاره مي‌نماييم. بنابر نص #امام_زمان (عج) #علمای_شيعه بطور عموم، از طرف آن حضرت عهده‌دار مسئوليت #حفظ_شريعت و #ارزشهای_دينی بوده و هستند، «و امّا الحوادث الواقعه فارجعوا فيها الي رواة احاديثنا فانهم حجتي عليكم و انا حجة الله عليهم...»؛ [۳]  🔷با اين توقيع، #حفظ_دين و اصالت آن، كه در #مذهب_تشيع نهفته است به عهده  #علمای_طراز_اول قرار گرفت. طبقه‌ای از #علمای_اسلام كه در حفظ دين مسئوليت داشته و ايفای نقش نموده‌اند، طبقه‌ای بوده‌اند كه با #ابزارهای_عقلانی و #استدلالی، #فلسفی، #كلامی و #جدلی به #حفظ_دين_اسلام همت نموده‌اند؛ علمايی همچون ابن هشام، خواجه نصير طوسى، ميرداماد، ميرفندرسكي، ملاصدرا، علامه طباطبايى، شهيد مطهری و... [۴] #طبقه‌ای_از_علما نيز با ايفای نقش در #عرصه_تبليغ_دين تكاپو كرده و دين اسلام و احكام آن را، در نسل‌های مختلف زنده داشته‌اند، كه كار اينها از دو طبقه فوق سخت‌تر بوده است، چون تمام دستاوردهای طبقات پيشين، اعم از مراجع تقليد و محققان و مؤلفان، توسط اين طبقه به زبان عاميانه و عرفی و كارآمد به مردم منتقل شده است. اينها مروجين و حافظان شريعت اسلامی بوده‌اند. #دين_مبین_اسلام دين ارزش‌محوری و ارزش‌مداری است، يعنى همواره آنچه را كه در دين ملاك و معيار عملكرد است #ارزشها هستند، ارزشهای اخلاقی، و ارزشهای درونی و بيرونی، مانند #تقوا و #اخلاص، و #ايمان و دوری از معاصی كبيره و صغيره، به تصريح قرآن ملاك برتری انسانها در پيشگاه خداوند فقط تقواست [۵] و #علمای_اسلام با #تقوامحوری توانسته‌اند كاركرد مثبت داشته باشند. 🔷 #عمل_به_واجبات و #احكام_شرعی به عنوان تكليف فردی و حقوق اجتماعی كه اجزای پديدآورنده و اركان و ساختار تقوا هستند، توسط #علمای_اسلام و طبقات مختلف #روحانيت از #عصر_غيبت_كبری تا حال حاضر، به مردم و رگه‌های اجتماعی، مانند واكسن‌هایی تزريق شده و در فرآيند فرهنگ سازی، فرهنگ غالب و چهره و نمای ظاهری، #فرهنگ_شيعه را شكل داده است. برای نمونه عزاداری برای معصومين و سيدالشهداء به صورت يك فرهنگ عمومی در‌آمده است؛ اكنون بايد پرسيد كه اين فرهنگ عمومی چگونه به وجود آمده است؟ چنانكه به تاريخچه عزاداری و فرهنگ آن نگريسته شود، #نقش_علمای_شيعه در به وجود آمدن اين ارزش دينی و تبديل آن به عنوان يك فرهنگ عالی شيعه روشن خواهد شد. [۶] ساير امور مذهبی و ارزشی هم اينگونه بوده است، ‌جزئيات زندگی يك فرد كه در آن نمادهای فرهنگ شيعه به عنوان ارزش مطرح میباشد، توسط علمای شيعه در فرهنگ مردم جای گرفته است. سلام گفتن و آغاز كردن ديدار و ملاقات با واژه سلام، يك فرهنگ دينی ارزشمند است، چنانكه روايات وارده و آيات قرآنی مربوط به اين جزئيات فرهنگی را بررسی كنيم، به اين حقيقت ميرسيم كه نقش آنان كه اينگونه فرهنگ‌ها را در زندگي روزمره مردم جاری كرده‌اند چه مقدار برجسته است. #ادامه‌دارد... پی نوشت‌ها: [۱] شيخ مفيد، الاختصاص، چ ششم، جامعه مدرسين، ۱۴۱۸، ص ۸ [۲] دكتر ابوالقاسم گرجی، تاريخ فقه و فقهاء، چ اول، سمت، ۱۳۷۵، ص ۱۱۸، ۱۱۹، ۱۲۰ ـ ۱۲۷ [۳] شيخ صدوق، اكمال الدين، چ سوم، مدرسين ۱۴۱۶، ج ۲، ص ۴۸۴ [۴] ر.ك: شهيد مطهری، پيشين، ص ۴۱۸ [۵] ان اكرمكم عند الله اتقاكم...؛ حجرات، ۲۱ [۶] ر.ك: رضا مختاری، سيمای فرزانگان، چ چهارم، ناشر دفتر تبليغات، ۱۳۷۱، ص ۳۱، كه به تفصيل داستانهايی از پرهيزكاری و اخلاص علما در راه حفظ و ترويج دين بيان شده است. ✍امیرعلی حسنلو منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم #علما #عالم #علمای_شیعه @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️علمای شيعه حافظان دين (بخش دوم) 🔶 #علمای_شيعه به آن دسته از دانشمندان گفته ميشود كه پس از #غيبت_كبری امام دوازدهم شيعه، به اشاره آن حضرت #وظايف_امامت را انجام داده و از اصول و ارزشها و احكام دين اسلام پاسداری می‌نمايند. 💠معنويت 🔷 #معنويت در #دين_اسلام و در انديشه علمای شيعه كه از ائمه الهام گرفته‌اند با ارزشترين حالات انسانی است. #علمای_شيعه بر محور دينداری و دين محوری و دين‌مداری، #معنويت را از راه‌های مختلف به مردم آموخته و در فرصت‌های به دست آمده القاء نموده‌اند. #حالات_معنوی و سير سلوك #علمای_اسلام بسيار خواندنی است و حالات روحی و معنوی مردم تحت تأثير معنويت آنها، اگر بازگويی شود، شيرين‌ترين و جذاب‌ترين داستانهاست كه بازگو كردن آنها خود به لحاظ برخورداری از بار عظيم معنوی، تحولی عظيم در باطن و روح انسان به وجود می‌آورد. حالات عرفانی فقها و عرفای شيعه جذابيتی خاص دارد و نیز حالات عرفانی كه به عرفا دست ميدهد. #علما با #قدرت_معنوی حاصله از سلوك الهی كرامات زيادی داشته‌اند، چنانكه در حالات بزرگانی چون علامه مجلسى، مقدس اردبيلی، فيض كاشانی، سيدعلی قاضی، آخوند همدانی، نخودكی اصفهانی، علامه طباطبايى و امام خمينی (رضوان الله عليهم اجمعين) كراماتی بسيار معنوی وجود دارد كه بعضاً از رموز عرفان محسوب شده و قابل عرضه در بين خواص ميباشد. [۱] 🔷بنابراين #علمای_شيعه به تمام معنا و با تمام همت خويش از #دين حفاظت نموده‌اند و هويت شيعه را از هر گزندی پاسداری نموده‌اند. هر جا احساس ميشد، شبهه‌ای نسبت به #حريم_شيعه و اصول مسلم آن مانند: امامت وارد ميشود،  علما دست به قلم شده و يا زبان به سخن گشاده و گاهی اگر نياز بوده است دست به سلاح برده و از هويت و اساس دين دفاع نموده‌اند. نمونه‌های برجسته از اين حركتها كه در راستای دفاع و اهتمام برای حفظ دين و دينداری و دين محوری بوده است در تاريخ بيشمار است. [۲] اگر اين سلسله از علمای اسلام و شيعه را از صفحه تاريخ اسلام حذف كنيم، و تمام آثار به جای مانده از آنها را نيز حذف كنيم، با خلأ عظيم فكرى و فرهنگى روبرو خواهيم شد، و علاوه بر اين اگر اين تلاش‌های بی‌منت علمای اسلام از آغاز غيبت كبری تا عصر حاضر نبود، تمام دستاوردهای امامت از بين ميرفت؛ و اگر ما تلاش #دشمنان_شيعه را برای نابودی تشيع در نظر بگيريم، و تشيع را بدون سلاح و دفاع علماء در برابر اين تهاجمات گسترده ملاحظه كنيم، جايگاه كاركرد علمای اسلام برای ما روشن خواهد شد. 🔷مجاهدت‌های شيخ مفيد در مقابل دشمنان سرسخت اهل بيت، مبارزات شهيد اول و شهيد ثانی و آزار و اذيت‌هايى كه آنها تحمل كردند و زحمات خواجه نصيرالدين طوسى و زحمات طاقت فرسای علامه حلی و حضورش در دربار ايلخانان و دفاع از ماهيت شيعه و تأليفات گرانسنگ تمام علما كه هر يك از اين تأليفات در جاى خود يك خلأ اساسی و يك شبهه گسترده را از دامن شيعه زدوده و تشيع را كه ميرفت در عرصه تاريخ به نابودی كشيده شود، نجات داده است. كتابهايی چون النقض و اكمال الدين در دفاع از شيعه و امامت نوشته شده است. [۳] مجموعه‌ای با ارزش و دائرة المعارف عظيم شيعه توسط علمای عاليقدری چون علامه مجلسى تأليف شده است (بحارالانوار)؛ به فرمايش حضرت آيت الله شبيری، مجلسى از نوادر بسيار برجسته و اَعلم علمای شيعه ميباشد.[۴] اگر فقدان اين همه #خدمات_فرهنگی را در نظر بگيريم و امروز جامعه خويش را عاری از اين ثروت‌های غنی فرهنگی و خدمات خالصانه فرض كنيم، جايگاه و وجود #علما، در عرصه فرهنگ و تاريخ تشيع برای ما روشن خواهد شد. #ادامه‌دارد... پی نوشت ها [۱] ر.ك: علی مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشانها، چ پنجم، مشهد، آداب، ۱۳۷۳، ص ۱۴؛ و ر.ك: حسينعلی راشد، فضيلت‌های فراموش شده، چ پنجم، تهران، اطلاعات، ۱۳۷۲، ص ۳۱؛ نظر امام خمينی درباره تربتی و ر.ك: سيد محمدحسين تهرانی، روح مجرد، چ اول، تهران، انتشارات حكمت، ۱۴۱۴ ق، ص ۳۲؛ و سيد محمدحسين تهرانی، مهر تابان، (شرح حال علامه طباطبايى)؛ و محمد رضا اكبری، قصه‌های معنوی، چ اول، تهران، پيام آزادی، ۸۰، ص ۳۴ ـ ۴۴؛ و ر.ك: صادق حسن زاده، طبيب دلها، درباره ميرزا جواد آقا ملكی تبريزی، چ اول، قم، آل علی، ۷۹، ص ۹ ـ ۲۱۲ [۲] ر.ك: خوانساری، روضات الجنات، و ر.ك: شيخ عباس قمی، فوائد الرضويه و ر.ك: تنكابنی، قصص العلماء، و ر.ك: مدرسی تبريزی، ريحانة الادب و ر.ك: سيدمحسن امين، اعيان الشيعه. [۳] اقتباس از سخنرانی رهبر انقلاب كه در مدرسه فيضيه در جمع فضلا و اساتيد حوزه در سال ۷۴ ايراد فرمودند و در آن به نقش علمای شيعه در پيشبرد اهداف عاليه اسلام اشاره فرمودند [۴] اقتباس از فرمايشات حضرت آيت الله شبيری در مباحثات علمی‌شان ✍امیرعلی حسنلو منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم #علما #عالم #علمای_شیعه @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️علمای شيعه حافظان دين (بخش سوم و پایانی) 🔶 #علمای_شيعه به آن دسته از دانشمندان گفته ميشود كه پس از #غيبت_كبری امام دوازدهم شيعه، به اشاره آن حضرت #وظايف_امامت را انجام داده و از اصول و ارزشها و احكام دين اسلام پاسداری می‌نمايند. 💠رسالت دينی 🔷 #رسالت_دينی_علماء منحصر در يك بعد از ابعاد مختلف دين نيست، بلكه رسالت آنها همه جانبه است، اختيارات #علمای_اسلام و رسالت آنها دقيقاً در طول رسالت و مسئوليت ائمه اطهار علیهم السّلام است، امروز همه علمای اسلام نسبت به رسالت خويش در راه حفظ دين و در قبال مردم و تشيع مسئوليت دارند و هر كس در اندازه توان خود مسئول حفظ دين اسلام است، بر اساس همين احساس مسئوليت است كه #امام_خمينی (ره) قائد بی‌نظير دوران غيبت كبری، در برابر بدعتها مبارزه عظيم با تمام مظاهر كفر و طاغوت را در سرلوحه وظايف خويش قرار داد. مبارزه با بدعتها اساسی ترين جبهه‌ای است كه در مقابل بدعتگران ميتوان تشكيل داد، و يكی از وظايف مهم علمای اسلام است. چنان كه پيامبر اكرم (ص) ميفرمايد: «هر گاه #بدعتها در ميان امت من ظاهر شود، بر عهده #عالمان است كه علم خود را آشكار كنند و با بدعتها به مبارزه برخيزند، تا مردم از بدعتها آگاهی يافته و اغفال نشوند». [۱] در اين روايت بر #علمای_شيعه واجب شده است كه با بدعتها مبارزه كنند. در راه مبارزه با بدعتها و امر به معروف و نهی از منكر علمای شيعه از جان خويش گذشته و در راه زدودن بدعتها جهاد نموده و حكم جهاد داده‌اند. [۲] علما و فقهای بزرگ شيعه از آغاز غيبت كبری در راه مبارزه با بدعتها از جان خويش گذشته‌اند و در اين راه شهيد شده‌اند و شكنجه‌ها و آزارها را به جان خريده‌اند. [۳]  🔷علمای اسلام (تشيع) مبارزه با بدعتها و خرافات را در صدر برنامه و سرلوحه زندگی خود قرار داده بودند، چنانكه #پيامبر_اكرم (ص) آنها را وارث خويش ميداند و #امام_معصوم (ع) آنها را #جانشين خود در #عصر_غيبت مطرح ميكند، همانطوری كه رسول خدا (ص) با بدعتها و خرافات جاهلی در عصر خويش مبارزه كرد و در طول ۲۳ سال، دين الهی را مستقر نمود، و جانشينان خويش را برای حفظ دين از آلوده شدن به خرافات و بدعتها مسئول نمود، آخرين جانشين پيامبر اكرم (ص) در آغاز غيبت كبری اين وظيفه مهم را به عهده #عالمان نهاده و از آنها خواسته است كه مدافع دين ناب محمدی باشند و #علما نيز بر اساس پيمانی كه خداوند از آنها گرفته بر اين عهد وفادارند. [۴] بحمدالله در عصر كنونی هم، علما و #بزرگان_شيعه كه از افتخارات مذهب و حافظان شريعت هستند، همچون علمای گذشته، اين امانت گرانبهای دين و ارزشهای مقدس و غنی شريعت، كه با رنج و تحمل مشقت‌های گذشتگان به آنها رسيده است را با تمام وجود #حافظ و نگهبان هستند. اين نوشتار را با كلامی ارزشمند از بنيانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت #امام_خمينی (ره) به پايان می بريم: «اگر #فقهای_عزيز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومی را به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ به خورد توده‌ها داده بودند... صدها سال است كه #روحانيت_اسلام، ‌تكيه گاه محرومان بوده است، هميشه مستضعفان از كوثر زلال معرفت فقهای بزرگوار سيراب شده‌اند. [۵] پی نوشت‌ها: [۱] بحارالانوار، اسلاميه، ۱۳۶۲، ج ۲، ص ۷۲؛ و دكتر محمد باقر حجتی، آداب تعليم و تعلم در اسلام، ترجمه منية‌المريد شهيد ثانی، چ دوازدهم، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۴، ص ۲۴۷ [۲] شهيد مطهری، گفتار معنوی، پييشن، ص ۲۴۰؛ در عصر صفويه و پيش از آن علما در خط مقدم جهاد بودند و در كشور عراق برای رهايی اين مركز شيعه علمای اسلام جهاد نمودند. [۳] ر.ك: علامه امينی، شهداء راه فضيلت، انتشارات روزبه، تهران، از ص ۲۴-۴۰۵؛ و ر.ك: شهيد مطهری، گفتارهاى معنوی، چ دوم، تهران صدرا، ۶۳، ص ۲۴۰ [۴] ر.ك: نهج البلاغه، خطبه ۳ [۵] صحيفه نور، ج ۲۱، ص ۸۸ ✍امیرعلی حسنلو منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم #علما #عالم #علمای_شیعه @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️معلم در اسلام چه جایگاهی دارد؟ (بخش اول) 🔹از منظر اسلام فراگيرى علم و دانش واجب عينى است، و در پاره اى قسمت ها واجب كفايى محسوب مى شود؛ يعنى بخشى از علوم را همگان بايد فرا گيرند و آن بخش كه جنبه تخصّصى دارد و فراگيرى آن براى همه ميسّر نيست، واجب كفايى مى باشد. تعليم علوم نيز همين گونه است، بخشى از آن توسّط كسانى كه از آن آگاهند بايد به همگان تعليم داده شود، در حالى كه تعليمِ بخشى ديگر هم واجب كفايى است. بر این اساس #تعليم و #تعلّمِ تمام علومى كه قوام جامعه بشرى از نظر معنوى و مادّى بدان بستگى دارد، گاه به صورت واجب عينى، و گاه به صورت واجب كفايى لازم و ضرورى است، و به همين دليل هيچ مسلمانى نمى تواند خود را از پيشرفت هاى علمى روز جدا سازد، بلكه براى تقويت پايه‌هاى‌ حكومت‌ اسلامى، بايد بيشترين سعى و تلاش براى تعليم و تعلّم آن صورت گيرد، و به يقين اگر مسلمانان در اين زمينه كوتاهى كنند و مايه عقب افتادگى كشورهاى اسلامى گردند در پيشگاه خدا مسئولند! 🔹قرآن مجيد، نخستين معلّم را خداوند، و نخستين شاگرد را حضرت آدم (ع)، و نخستين علمى كه به او تعليم داده شد علم الاسماء مى شمرد‌. (به احتمال قوى منظور از آن، آگاهى بر اسرار افرينش و موجودات جهان است). تنها آدم (ع) نبود كه خداوند به او تعليم داد، بلكه به يوسف نبی (ع) تعليم تعبير خواب داد: «وَ عَلَّمْتَنِى مِنْ تَأوِيلِ الاَحَادِيثِ» [یوسف، ۱۰۱]، و به حضرت سليمان (ع)، زبان پرندگان آموخت: «وَ قَالَ يَا اَيُّهَا النّاسُ عُلِّمْنَا مَنْطِقَ الطَّيْرِ» [نمل، ۱۶]، و به داود نبی (ع) زره ساختن را: «وَ عَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ» [انبیاء، ۸۰]، و به خضر نبی (ع)، علم و آگاهى فراوانى داد: «وَ عَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنّا عِلْماً» [کهف، ۶۵]، و به فرشتگان، علوم فراونى بخشيد: «سُبْحانَكَ لا عِلْمَ لَنا اِلاّ ما عَلَّمْتَنا» [بقره، ۳۲]، و به انسانها، نطق و بيان آموخت: «عَلَّمَهُ الْبَيَانَ» و از همه بالاتر اينكه به پيامبر اسلام (ص)، علوم و دانش هايى كه هرگز تحصيل آن از طرق عادى براى او ممكن نبود آموزش داد: «وَ عَلَّمَكَ مَالَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ» [نساء، ۱۱۳]؛ 🔹فرشته بزرگ الهى يعنى پيك وحى (جبرئيل) نيز تعليمات فراوانى به پيامبر اکرم (ص) داد: «عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى». [۱] پيامبران نيز به نوبه خود در زمره بزرگترين معلّمان جهان اند كه علوم و دانش هاى فراوانى را در زمينه دين و دنيا به نسل بشر آموختند؛ قرآن درباره پيامبر اسلام (ص) - كه بزرگترين پيامبر الهی است - مى فرمايد: «وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ؛ و به مردم، كتاب [قرآن] و حكمت مى آموزد». [جمعه، ۲] همين برنامه را هر پيامبرى در مورد امت خويش اجرا كرد و علمِ دين و دنيا را به آنها آموخت. علما و دانشمندان - كه وارثان پيامبران اند - بعد از آنها به كرسى تعليم نشستند و علم و دانش را به انسانها آموختند، و مقامشان از نظر قرآن آنقدر والا و بالا است كه قرآن کریم درباره آنها مى گويد: «يَرْفَعِ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ اُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ؛ خداوند كسانى را كه ايمان آورده اند و كسانى را كه علم به آنها داده شده است، درجات عظيمى مى بخشد». [مجادله، ۱۱] #ادامه_دارد... پی نوشت: [۱] غالب مفسّران «شديد القوى» را به جبرئيل (ع) تفسير كرده اند؛ ولى بعضى آن را ذات پاك خداوند مى دانند، قرآن کریم، سوره نجم، آيه ۵ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ نهم، ج ۱۰، ص ۲۶۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #معلم #علم #تعليم #تعلم #عالم #دانشمندان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️معلم در اسلام چه جایگاهی دارد؟ (بخش دوم و پایانی) 🔹در روايات اسلامى #مقام_معلّم آنقدر والاست كه خدا و فرشتگان و همه موجودات ـ حتّى مورچه در لانه خود و ماهيان در درياها ـ بر كسى كه به مردم نیکی بیاموزد درود مى فرستند؛ چنانكه در حديثى از رسول خدا(ص) آمده است: «اِنَّ اللهَ و مَلَائِكَتَهُ حَتَّى النَّمْلَةِ فِى حُجْرِهَا وَ حَتّى الْحُوتِ فِى الْبَحْرِ يُصَلُّونَ عَلَى مُعَلِّمِ النّاسِ الْخَيْرَ». [۱] همين مضمون در احاديث متعدد ديگرى نيز وارد شده است. در حديث ديگرى از همان حضرت مى خوانيم: «اَلَا اُخْبِرُكُمْ بِاَجْوَدِ الاَجْوَادِ؟ اللهُ اَلاَجْوَدُ الاَجْوَادِ! وَ اَنَا اَجْوَدُ وُلْدِ آدَمَ! وَ اَجْوَدُكُمْ مِنْ بَعْدِى رَجُلٌ عَلِمَ عِلْماً فَنَشَرَ عِلْمَهُ يُبْعَثُ يَومَ الْقِيَامَةِ اُمَّةً وَاحِدَةً!؛ آيا به شما خبر دهم كه بخشنده ترين بخشنده ها كيست؟ بخشنده ترين بخشنده ها خداست، و من بخشنده ترين فرزندان آدم هستم؛ و بعد از من از همه شما بخشنده تر كسى است كه #علم و دانشى را فرا گيرد، و آن را نشر دهد و به ديگران بياموزد، چنين كسى روز قيامت به تنهايى به صورت امّتى برانگيخته خواهد شد!». [۲] 🔹تعبير به امّت به خوبى نشان مى دهد كه گسترش وجودى معلّمان به موازات گسترش تعليمات آنها در ميان جامعه بشرى صورت مى گيرد، و هر قدر شاگردان بيشترى را تعليم و تربيت كنند به همان نسبت شخصيّت معنوى و اجتماعى آنها گسترده تر مى شود و گاه به اندازه يك امّت مى گردد. اهميّت نشر علم و دانش و فرهنگ در اسلام تا آن حدّ است، كه در حديثى معروف، مجلس علم را، باغى از باغ هاى بهشت شمرده است. جالب اينكه در اسلام هر كارى كه مقدّمه فراگيرى علم، يا مناسبتى با آن داشته باشد، عبادت شمرده شده است. در حديثى از پيامبر اكرم (ص) مى خوانيم: «مُجَالَسَةُ الْعُلَمَاءِ عِبَادَةٌ؛ همنشينى با #دانشمندان عبادت است». [۳] در حديث ديگرى از امام موسى کاظم (ع) مى خوانيم: «اَلنَّظَرُ اِلَى وَجْهِ الْعَالِمِ حُبّاً لَهُ عِبادَةٌ؛ نگاه به صورت عالم از روى محبّت، عبادت است». [۴] 🔹در حديث ديگرى پيامبر اکرم (ص) به ابوذر فرمود: «اَلْجُلُوسُ سَاعَةً عِنْدَ مُذَاكَرَةِ الْعِلْمِ خَيْرٌ لَكَ مِنْ عِبَادَةِ سَنَةٍ، صِيَامٍ نَهَارُهَا، وَ قِيَامٍ لَيْلُهَا وَ النَّظَرُ اِلَى وَجْهِ الْعَالِمِ خَيْرٌ لَكَ مِنْ عِتْقِ اَلْفِ رَقَبَةٍ؛ يك ساعت در جلسه مذاكره علم شركت كردن، براى تو بهتر از عبادت يكسال است كه روزها روزه باشى و شب ها مشغول عبادت شوى، و نگاه به صورت عالم، براى تو بهتر است از آزاد كردن يك هزار برده!». [۵] احاديث در اين زمينه فراوان و پربار است كه ذكر همه آنها، به طول مى انجامد، سخن را كوتاه مى كنيم و اين بحث را با حديثى از لقمان حكيم - كه سخنانش در قرآن مجيد در كنار سخنان خدا قرار گرفته - به پايان مى بريم، او به فرزندش فرمود: «يا بُنَىَّ جَالِسِ الْعُلَمَاءَ ... فَاِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ يُحيِى الْقُلُوبَ بِنُورِ الْحِكْمَةِ كَمَا يُحْيِى الاَرْضَ بِوَابِلِ السَّمَاءِ؛ فرزندم! با #علما همنشين شو...، زيرا خداوند دلها را به نور دانش روشن مى كند، آنگونه كه زمين را با قطره هاى درشت باران زنده مى كند». [۶] پی نوشت‌ها؛ [۱] كنز العمال فى سنن الأقوال و الأفعال، متقی هندی، چ ۵، ج ۱۰، ص ۲۵۵، ح ۲۸۷۳۶ [۲] همان، ص ۲۶۷، ح ۲۸۷۷۱ [۳] كشف الغمة فی معرفة الأئمة، اربلى، چ ۱، ج ‏۲، ص ۲۶۸ [۴] الجعفريات، ابن اشعث، چ۱، ص ۱۹۴ [۵] جامع الأخبار، شعيری، مطبعة، چ۱، ص ۳۸ [۶] روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، فتال نيشابورى، چ۱، ج ‏۱، ص ۱۱ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ نهم، ج ۱۰، ص ۲۶۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #معلم #علم #تعليم #تعلم #عالم @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️اختلاف بشر به سبب جهل و علم 🔹محمد‌بن‌مسلم در محضر امام صادق (ع) خوابی را نقل می‌کند و ابوحنیفه آن را تعبیر می‌کند و حضرت به او می‌فرماید: «أَصَبْتَ؛ درست گفتی». بعد از اینکه ابوحنیفه می‌رود و یا در مجلس دیگر، حضرت صادق (ع) به محمد بن‌ مسلم می‌فرماید: تعبیر خوابت این بود. راوی می‌پرسد: پس چگونه سخن ابوحنیفه را تصدیق نمودید و به او فرمودید: درست گفتی؟! حضرت می‌فرماید: تقیه کردم، و منظورم این بود که: «أَصَبْتَ الْخَطَأَ!؛ درست اشتباه گفتی!». اگر افراد بشر علم و جهل خود را می‌دانستند و نقص و کمالشان را تمیز می‌دادند، در پیروی از انبیا علیهم‌السلام و تبعیت از دین یکسان بودند. 🔹اختلاف بشر در علم و جهل آنهاست و ارزش و قدر انسان‌ها هم به علم است نه به مال. علم است که همه چیز و همه اشخاص را به‌سوی خود می‌کشاند. آن شخص می‌گوید: «لَمْ أَجِدْ أَفْهَمَ مِنْ مُحَمدِ‌ بن‌ عَلِی (ع)؛ کسی را داناتر از #محمد‌_بن‌_علی (امام باقر علیه السلام) نیافتم». کسانی که با اهل‌بیت علیهم‌ السلام مخالفند، در حقیقت با علم و دانش و فهم مخالفند. ما اگر قدر علم را می‌دانستیم، باید از #عترت بِما أَنهُمْ عُلماءُ وَ أَعْلَمُ الناسِ بَعْدَ رَسُولِ الله‏ِ صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله‌ و سلم (از آن جهت که #عالم هستند و بعد از رسول خدا صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله‌ و سلم از همه داناترند) پیروی می‌کردیم. گذشته از اینکه آنان اوصیای رسول خدایند، و اطاعت و پیروی از آنان به نص شرعی، واجب است. 📕در محضر بهجت، ج۲، ص۳۰۴ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت #آیت_الله_بهجت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️علماى اهل سنت درباره مقام امام هادى (علیه السلام) چه گفتارى دارند؟ 🔸با مراجعه به کتب تاریخ و تراجم و رجال اهل سنت پى مى بریم که #امام_هادى (علیه السلام) از احترام ویژه اى نزد #علماى_اهل_سنت برخوردار بوده است. اینک به برخى از کلمات ایشان اشاره مى کنیم: 1⃣ابوعثمان عمرو بن بحر بن جاحظ؛ او بعد از ستایش از ده نفر از #امامان که از آن جمله #امام_هادى (علیه السلام) است مى گوید: «کل واحد منهم عالم زاهد ناسک شجاع جواد طاهر زاک... و هذا لم یتفق لبیت من بیوت العرب و لا من بیوت العجم»؛ [۱] (هر یک از آنان، #عالم، #زاهد، #ناسک، #شجاع، #جواد، #طاهر و #تزکیه_کننده اند... این سلسله جلیل القدر براى هیچ خانه اى از خانواده هاى عرب و نه از خانواده هاى عجم اتفاق نیفتاده است). 2⃣شهاب الدین ابوعبدالله یاقوت بن عبدالله حموى: او هنگام یادآورى از شهر عسکر در سامرا مى گوید: «و هذا العسکر منسوب إلى المعتصم، و قد نسب إلیه قوم من اجلاّء، منهم على بن محمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب ـ رضى الله عنهم ـ ...»؛ [۲] (این عسکر منسوب به معتصم است. به این شهر قومى از بزرگان نسبت داده شده اند که از آن جمله #على‌بن‌محمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب ـ رضى الله عنهم ـ است...). 3⃣شمس الدین محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى: «و فیها توفّى ابوالحسن على بن الجواد... و کان فقیهاً اماماً متعبداً»؛ [۳] (در سال ۲۵۴ ه.ق ابوالحسن #على_بن‌_جواد... وفات یافت... او شخصى #فقیه، #امام و متعبّد بود). او در جایى دیگر از حضرت به شخص #شریف و #جلیل تعبیر کرده است. [۴] 4⃣عبدالله بن اسعد یافعى: «توفى العسکرى ابوالحسن الهادى... عاش اربعین سنة و کان متعبداً فقیهاً اماماً»؛ [۵] (در سال ۲۵۴ ه.ق #ابوالحسن_هادى... وفات یافت. او که #متعبّد، #فقیه و #امام بود، چهل سال زندگى نمود). 5⃣ابن کثیر دمشقى: «و امّا ابوالحسن على الهادى... و قد کان عابداً زاهداً...»؛ [۶] (و امّا #ابوالحسن‌على‌الهادى...، او مردى #عابد و #زاهد... بود). 6⃣ابن صبّاغ مالکى: «... و لا تذکر کریمة الاّ و له فضیلتها و لا تورد محمدة الاّ و له تفضّلها و جملتها...»؛ [۷] (... هیچ #کریمه‌اى ذکر نمى شود، جز آن که #فضیلت آن براى او است، و هیچ #عمل_ستوده‌اى وارد نمى گردد جز آن که #تفضّل و #کمال و #تمام آن براى او است...). 7⃣ابن حجر هیتمى: «... و کان وارث ابیه علماً و سخاء»؛ [۸] (... او وارث علم و سخاوت پدرش بود). 8⃣احمد بن یوسف قرمانى: «و امّا مناقبه فنفیسة و اوصافه شریفة»؛ [۹] (و امّا #مناقب او نفیس و #اوصاف او شریف است). 9⃣ابن عماد حنبلى: «کان فقیهاً اماماً متعبداً...»؛ [۱۰] (... او شخصى #فقیه، #امام و #متعبّد... بود). 🔟عبدالله شبراوى: «العاشر من الأئمة علىّ الهادى. ولد بالمدینة فی رجب سنة اربع عشر و مائتین و کراماته کثیرة»؛ [۱۱] (#دهمین از #امامان، على #هادى است. او در مدینه، در ماه رجب، سال ۲۱۴ ه.ق متولد شد. و #کراماتش بسیار است). 1⃣1⃣محمّد امین سویدى بغدادى: «ولد بالمدینة و کنیته ابوالحسن و لقبه الهادى... و مناقبه کثیرة»؛ [۱۲] (او در مدینه متولد شد، و کنیه اش #ابوالحسن است، و لقبش #هادى، و #مناقبش_بسیار است). 2⃣1⃣شیخ مؤمن شبلنجى: «... و مناقبه کثیرة»؛ [۱۳] ( ... #مناقب او بسیار است). 3⃣1⃣شریف على فکرى حسینى قاهرى: «کان ابوالحسن العسکرى وارث ابیه علماً و منحاً، و کان فقیهاً فصیحاً جمیلا مهیباً. و کان اطیب الناس بهجة واصدقهم لهجة»؛ [۱۴] (#ابوالحسن_عسکرى وارث پدرش در علم و سخاوت بود. او #فقیهی_فصیح و #جمیل و با #هیبت بود. و او #خوشروترین مردم از حیث بهجت و #راستگوترین آنان از جهت لهجه بود). 4⃣1⃣خیرالدین زرکلى: «... وأحد الأتقیاء الصلحاء...»؛ [۱۵] (... او یکى از افراد #باتقوا و #صالح بود...). 5⃣1⃣سید محمّد عبدالغفار هاشمى حنفى: «هنگامى که #مناقب آن حضرت براى همه مشهور شد، متوکّل او را از مدینه منوّره طلب نمود؛ زیرا به جهت #علم_بسیار و #عمل_صالح و #استحکام_رأیى که #امام_هادى (علیه السلام) داشت، بر پادشاهى و زوال دولتش مى ترسید...». [۱۶] 6⃣1⃣شیخانى: «#على_عسکرى صاحب #وقار و #سکون و #هیبت و #طمأنینه و #عفت و #پاکیزگى بود. او داراى نفسى پاک و همّتى عالى و طریقى زیبا و مورد رضایت بود...». [۱۷] 7⃣1⃣عبدالسلام ترمانینى: « ... کان على جانب عظیم من التقوى والصلاح»؛ [۱۸] (...او در #تقوا و #صلاح جایگاه بلندى داشت). 8⃣1⃣عارف احمد عبدالغنى: « ... کان فی غایة الفضل ونهایة النبل...»؛ [۱۹] (...او در غایت فضل و نهایت فضیلت بود...). ● مآخذ در منبع موجود است 📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ش،ص۱۷۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام‌_هادی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️غایت بعثت 🔹 #غایت_بعثت همان است که خدای تبارک و تعالی در #سوره_جمعه فرموده است: «هُوَ الَّذی بَعَثَ فِی الامِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ و یُزَکِّیهِم وَ یُعلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکمَهَ وَ إِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ». #غایت_بعثت اینهایی است که در این آیه شریفه ذکر می‌فرماید؛ 🔹می‌فرماید که خدای تبارک و تعالی آن خدایی است که #مبعوث کرده است در بین شما از خود شما یک #رسولی، یک فرستاده‌ای و این #فرستاده این چند امر را از طرف خدا باید انجام بدهد: «یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ»؛ #آیات_خدا را بر #مردم قرائت کند. 🔹 #قرآن آیات الهی است و #انگیزه_بعثت آوردن این #کتاب_بزرگ است، و تلاوت کردن این کتاب بزرگ و آیه عظیم الهی است. گرچه همه #عالَم آیات حق تعالی هستند، لکن #قرآن_کریم فشرده از تمام #خلقت و تمام چیزهایی [است‌] که در #بعثت باید انجام بگیرد. بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۰/۰۳/۱۱ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) #بعثت #امام_خمینی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد