💥🌹💥🌹💥🌹💥🌹💥
🌹
⭕️فوايد حجت غايب از نظر (قسمت دوم)
🔸هدايت معنوى امام در تمامى حالات
🔹علامۀ طباطبائى (ره) در ذيل آيۀ «وَ إِذِ اِبْتَلىٰ إِبْرٰاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمٰاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قٰالَ إِنِّي جٰاعِلُكَ لِلنّٰاسِ إِمٰاماً» بحثى دارد تحت اين عنوان كه ابراهيم (ع) بعد از نبوت و رسالت (كه شأن آن هدايت ظاهرى مردم است تا انسان‌ها را ارائه طريق بنمايد) به #مقام_امامت، منصوب مى‌گردد كه شأن امامت چيزى است ما فوق ارائۀ طريق و هدايت ظاهرى. و سپس اضافه مى‌كند كه در قرآن هر جا متعرض معنى و حقيت #امامت شده آن را به‌عنوان #هادى و هدايت‌گر تفسير نموده مانند آيۀ: «وَ وَهَبْنٰا لَهُ إِسْحٰاقَ وَ يَعْقُوبَ نٰافِلَةً وَ كُلاًّ جَعَلْنٰا صٰالِحِينَ - وَ جَعَلْنٰاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنٰا» [انبياء، ۷۲ و قسمتی از ٧٣]. و نيز آيۀ: «وَ جَعَلْنٰا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنٰا لَمّٰا صَبَرُوا وَ كٰانُوا بِآيٰاتِنٰا يُوقِنُونَ» [الم سجده، ٢۴]. و در اين آيات هدايت را مقيّد نموده به «أمر» و أمر الهى در آيۀ: «إِنَّمٰا أَمْرُهُ إِذٰا أَرٰادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ» [يس، ٨٣]. و نيز آيۀ: «وَ مٰا أَمْرُنٰا إِلاّٰ وٰاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ» [قمر، ۵٠]. بيان شده كه عالم امر عالم تجرّد است و وقايع و حوادث در آن عالم دفعى است و تدريج و تدرّج كه از لوازم عالم خلق است در آنجا نيست. با اين مقدمات معلوم مى‌گردد كه #مقام_امامت گذشته از ارشاد و هدايت ظاهرى، يك نوع هدايت و #جذبۀ_معنوى است كه با #نورانيت و بصيرتى كه خداوند متعال به او عطا نموده در #دلهاى_آماده و شايسته، تأثير و تصرّف مى‌نمايد و اين صاحبدلان را به‌سوى كمال، و اصل مى‌نمايد و به اصطلاح، آنها را هدايت به‌معناى ايصال الى المطلوب مى‌كند.
🔹علامۀ طباطبائى قدس سره در كتاب شيعه در اسلام خود ص ١۵٢ در رابطه فوايد وجود امام در حال غيبت مى‌فرمايد: كسانى‌كه اعتراض مى‌كنند كه شيعه وجود امام را براى بيان احكام دين و حقايق آيين و راهنمائى مردم لازم مى‌دانند و غيبت امام ناقض اين غرض است زيرا امامى كه به‌واسطۀ غيبتش مردم هيچگونه دسترسى به وى ندارند فايده‌اى بر وجودش مترتّب نيست..... به #حقيقت_معناى_امامت پى نبرده‌اند، زيرا در بحث امامت روشن شد كه وظيفۀ امام تنها بيان صورى معارف و راهنمایى ظاهرى مردم نيست و امام چنانكه وظيفۀ راهنمائى صورى مردم را به عهده دارد، همچنان ولايت و #رهبرى_باطنى_اعمال را به عهده دارد و اوست كه #حيات_معنوى_مردم را تنظيم مى‌كند و حقايق اعمال را به‌سوى خدا سوق مى‌دهد، بديهى است كه غيبت و حضور جسمانى امام در اين باب تاثيرى ندارد و امام از راه باطن به نفوس و ارواح مردم اشراف و اتصال دارد، اگر چه از چشم جسمانى ايشان مستور است و وجودش پيوسته لازم است اگر چه موقع حضور و اصلاح جهانيش تا كنون نرسيده است.
🔹توضيح كلام علامۀ طباطبائى در نفوذ معنوى امام عليه السلام: مى‌دانيم خورشيد يك سلسله اشعۀ مرئى دارد كه از تركيب آنها با هم هفت رنگ معروف پيدا مى‌شود و يك سلسله اشعۀ نامرئى كه به‌نام اشعۀ فوق بنفش و اشعۀ مادون قرمز ناميده مى‌شود. همچنين #يك‌رهبربزرگ‌آسمانى خواه پيامبر باشد يا امام، علاوه بر تربيت تشريعى كه از طريق گفتار و رفتار تعليم و تربيت عادى صورت مى‌گيرد، يك نوع #تربيت_روحانى و از #راه_نفوذ_معنوى در دل‌ها و فكرها دارد كه مى‌توان آن را #تربيت_تكوينى نام گذارد. در آنجا الفاظ و كلمات و گفتار و كردار نقشى ندارد، بلكه تنها جاذبه و كشش درونى كار مى‌كند. در حالات بسيارى از پيشوايان بزرگ الهى مى‌خوانيم كه گاهى بعضى افراد منحرف و گناهكار با برخورد و ارتباطى اندك با آن ذوات مقدسه، به‌كلّى تغيير مسير مى‌دادند و از گمراهى و ضلالت به سوى نور و صراط مستقيم هدايت مى‌شدند. اين دگرگونى‌هاى تند و سريع و همه جانبه، اين انقلاب‌هاى جهش آسا و فراگير آن‌هم با يك نگاه يا ارتباطى اندك (البته براى آنها كه در عين آلودگى، يك نوع آمادگى نيز دارند) نتيجۀ جذبۀ ناخود آگاه است كه گاهى از آن به نفوذ شخصيّت تعبير مى‌شود. اشخاصى با يك برخورد و ملاقات با افرادى كه داراى روح بزرگ و عالى بودند، چنان بى‌اختيار و ناخود آگاه تحت تأثير آن قرار مى‌گيرند كه كاملاً متحول مى‌شوند. اين تأثير گذارى قابل توجيه نيست، مگر اينكه بپذيريم كه اين تأثيرگذارى نتيجۀ شعاع اسرار آميزى است كه از درون ذات انسان‌هاى بزرگ برمى‌خيزد. #ادامه_دارد...
📕دوازده گفتار درباره دوازدهمین حجت خدا حضرت مهدی (عج) حسین اوسطی، ص ۱۳۷
منبع؛ وبسایت اهل البیت
#امام_مهدی #امام_زمان #قائم #غیبت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
⭕️کوخها منشاء برکت هستند، نه کاخها
🔹شاید بسیاری گمان کنند که #رفاه_مادی و دارا بودن در بانکها، #اموال، یا دارا بودن زمین‌ها یا پارکها و امثال اینها برای انسان #سعادت می‌آورد. این یک اشتباهی است که انسان می‌کند. #کوخها منشا برکاتند نه #کاخها.
🔹انسان گمان می‌کند #سعادتش به این است که چند تا باغ داشته باشد، چند تا ده داشته باشد، در بانکها #سرمایه داشته باشد، در تجارت چه باشد، شاید انسان این گمان را می‌کند، لکن ما وقتی که ملاحظه می‌کنیم و سعادتها را سنجش می‌کنیم، می‌بینیم که #سعادتمندها آنهایی بودند که در #کوخها بودند. آنهایی که در کاخها هستند سعادتمند نیستند.
🔹آن مقداری که #برکات از #کوخها در دنیا منتشر شده است هیچ در #کاخها پیدا نمی‌شود. ما یک «کوخ چهار پنج نفری» در #صدر_اسلام داشتیم، و آن کوخ #فاطمه_زهرا - سلام الله علیها - است. از این کوخها هم محقرتر بوده، لکن #برکات این چی است؟ برکات این کوخ چند نفری آن قدر است که #عالَم را پر کرده است از #نورانیت، و بسیار راه دارد تا انسان به آن برکات برسد.
🔹این #کوخ‌نشینان در کوخ محقر، در ناحیه #معنویات آن قدر در #مرتبه_بالا بودند که دست ملکوتی ها هم به آن نمی‌رسد؛ و در #جنبه‌های_تربیتی آن قدر بوده است که هر چه انسان می‌بیند برکات در #بلاد_مسلمین هست و خصوصاً در مثل بلاد ماها، اینها از #برکت_آنهاست.
بیانات حضرت امام ۶۲/۰۱/۰۱
منبع: سایت جامع امام خمینی (ره)
#امام_خمینی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
⭕️آراستگی به فضائل اخلاقی
🔹عمل، هم می‌تواند #ظلمانی باشد هم می تواند #نورانی باشد؛ ذهن و فکر و عقاید انسان می تواند نورانی باشد، می‌تواند ظلمانی باشد؛ خلقیات و صفات انسان می تواند ظلمانی باشد، می تواند نورانی باشد؛ حرکت اجتماعی یک ملت می تواند به سمت ظلمات و تاریکی باشد، می تواند به سمت نور باشد.
🔹اگر بر ملتی، بر کشوری، بر هیأت حاکمه‌ای، بر فردی، شهوات غالب شد، خشونت ناشی از حیوانیت غالب شد، حرص غالب شد، دنیاداری و دنیاطلبی غالب شد، این ظلمات است؛ حرکت ظلمانی است، جهت ظلمانی است، هدف هم ظلمات است.
🔹اگر نه، #معنویت غالب شد، دین غالب شد، انسانیت غالب شد، فضائل اخلاقی غالب شد، خیرخواهی غالب شد، صدق و راستی غالب شد، این می‌شود #نورانیت. #اسلام و #قرآن ما را به این دعوت می‌کنند. خدای متعال و ملائکه او ما را برای این تجهیز می‌کنند که از آن ظلمات خلاص کنند و ما را وارد این وادی نور کنند.
بیانات مقام معظم رهبری ۸۶/۰۶/۳۱
منبع: وبسایت‌دفترحفظ‌ونشرآثارمعظم‌له
#امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️به چه عشق هایی، عشق های مقدّس و حقیقی می گویند؟
🔹در #عشق‌های_حقيقى و مقدّس، روحِ انسان صفا و #نورانيّت فوق العاده اى پيدا مى كند و همه چيز را جز #معشوق_حقيقى - كه مظهر كمال مطلق است - به فراموشى مى سپارد، و تحمّل تمام #شدائد را براى رسيدن به #وصال او و برخوردار شدن از جذبه هاى عنايت و لطفش آسان مى شمرد، و هنگامى كه در بيابان به شوق كعبه قدم مى گذارد، از سرزنش هاى خار مغيلان غمى به دل راه نمى دهد.
🔹همانگونه كه در حديث قدسى آمده است: «إِذَا كَانَ الْغَالِبُ عَلَى الْعَبْدِ الْإِشْتِغَالَ بِي جَعَلْتُ بُغْيَتَهُ وَ لَذَّتَهُ فِي ذِكِري، فَإِذَا جَعَلْتُ بُغْيَتَهُ وَ لَذَّتَهُ فِي ذِكْرِی، عَشِقَنِی وَ عَشِقْتُهُ، فَإِذَا عَشِقَنِی رَفَعْتُ الْحِجَابَ فِيمَا بَيْنِی وَ بَيْنَهُ» [۱] (هنگامى كه #بنده من توجّه به من پيدا كند، #آرزو و #لذّتش را در #ذكر_خودم قرار مى دهم، و هنگامى كه آرزو و لذّتش در ذكر من باشد، به من #عشق مى ورزد و من هم به او عشق مى ورزم، و هنگامى كه به من #عشق ورزد حجاب ميان خودم و او را بر مى دارم، تا به #مقام_شهود نائل گردد).
🔹#عشق به #خدا و #اولياء_الله و همچنين عشق به #ارزشهای_والا، يا به تعبير ديگر محبّت و علاقه شديد و سوزان به اين امور، همواره چراغ راه #اولياء_الله و #شهيدان پاكباخته و #عارفان دلسوخته و #عالمانى كه آثار علمى بزرگى از خود نشان داده اند، بوده است؛ و در يك كلمه، راه هاى پرپيچ و خمِ تكامل را، بدون مركب #عشق نمى توان پيمود. زمزمه هاى اميرمؤمنان #امام_علی (عليه السلام) در دل شب و «دعاى [پرمعناى] صباح» در صبحگاهان و بند بند «دعاى كميل» و راز و نياز #امام_حسين (عليه السلام) در «روز عرفه» در بيابان عرفات و مناجات هاى پانزده گانه #امام_سجّاد (عليه السلام) و تمام «صحيفه سجاديّه» و زمزمه عاشقانه #منتظران #حضرت_مهدى (عجل الله تعالی فرجه) به هنگام خواندن «دعاى ندبه» همه و همه آثار گرانبهايى است از اين #عشق_مقدّس.
🔹بنابراین اگر بعضى از دانشمندان روى كلمه #عشق حسّاسيت منفى شديدى دارند، به خاطر مشاهده #عشقهاى_نامقدّس و هوس آلود و گناه خيز است، وگرنه #عشق_مقدّس، نيرومندترين عامل حركت به سوى #خداوند و ارزش هاى والاى انسانى است؛ و اينكه بعضى تصوّر مى كنند واژه «عشق» در #كلمات_معصومين (عليهم السلام) نيامده است، اشتباه بزرگى است؛
🔹زيرا، هم در روايات نبوى و هم در روايات معصومين (عليهم السلام) ديده مى شود. از جمله مرحوم كلينى در حديثى از #پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) نقل مى كند كه فرمود: «أَفْضَلُ النَّاسِ مَن عَشِقَ الْعِبَادَةَ فَعَانَقَهَا، وَ أَحَبَّهَا بِقَلْبِهِ، وَ بَاشَرَهَا بِجَسَدِهِ وَ تَفَرَّغَ لَهَا» [۲] (برترين مردم كسى است كه #عاشق_عبادت باشد؛ آن را در آغوش بگيرد و با قلبش آن را دوست داشته باشد و با جسدش آن را لمس كند و خود را فارغ البال براى آن قرار بدهد).
🔹در حديث نبوى ديگرى درباره سلمان مى خوانيم: «إِنّ الْجَنَّةَ لَاَعْشَقُ لِسَلْمَانَ مِنْ سَلْمَانَ لِلْجَنَّةِ» [۳] (بيش از آنچه سلمان به بهشت #عشق مى ورزد، بهشت عاشق سلمان است). مرحوم علّامه مجلسى در ذيل حديث اوّل بيانى دارد كه مى فرمايد: «#عشق به معناى افراط در محبّت است، و گاه تصوّر كرده اند كه مخصوص به امور باطله مى باشد و در محبّت به خدا و آنچه مربوط به اوست بكار نمى رود، ولى اين روايت نشان مى دهد كه چنين نيست، هر چند احتياط آن است واژه هاى مشتقّ آن (عاشق و معشوق) را در مورد خداوند بكار نبريم، بنا بر #توقیفی‌بودن‌اسماءالله». [۵]
پی نوشت‌ها؛
[۱] كنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، مؤسسة الرسالة، چ۵، ج۱، ص۶۵۳، ح۱۸۷۲
[۲] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ۴، ج۲، ص۸۳
[۳] روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، انتشارات رضى، چ۱، ج۲، ص۲۸۲
[۴] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ۲، ج۶۷، ص۲۵۳
[۵] #توقیفی‌‌بودن‌‌اسماء‌الهی اصطلاحی کلامی در بحث اسماء و صفات الهی، و به این معنا است که بشر مجاز نیست غیر از اسما و صفاتی که در قرآن و روایات برای خدای متعال ذکر شده، نام یا صفتی را از پیش خود به او نسبت دهد. این بحث از آنجا ناشی شده که برخی معتقدند بشر با شناخت محدود خود نسبت به خداوند چگونه می‌تواند از پیش خود نامی بر او نهاده یا او را به وصفی متصف کند، به گونه‌ای که شان و منزلت خدا را رعایت کرده و او را در حد مخلوقات تنزل ندهد، و گرفتار تشبیه و تجسیم نگردد. [ویکی شیعه]
📕پيام امام امير المؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۴، ص ۵۶۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#عشق
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
⭕️نور به هر قلبی عنایت نمی‌شود
🔹آن علمی که #نورانیت می‌آورد و نور است و خدای تبارک و تعالی آن را عنایت می فرماید، آن به هر قلبی عنایت نمی شود؛ هر قلبی لایق آن نیست؛ تا #مهذب نباشد، تا خودش را خالی نکند از #اخلاق_زشت، خالی نکند از #اعمال_زشت، تا متوجه به #خدا نباشد و تمام قلب را به او تسلیم نکند، خدای تبارک و تعالی قرار نمی دهد.
بیانات حضرت امام سخنرانی در جمع علمای نجف ۴۴/۰۸/۲۳
منبع: سایت جامع امام خمینی (ره)
#امام_خمینی
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد