✅ارتباط عمقي و معرفتي #عيد_قربان و #عيد_غدير ⭕️ #قربان از قرب به معناي نزديکي و #تقرّب گرفته شده، اوّلين #قرباني که در تاريخ بشر کنوني پذيرفته شد، مربوط به حضرت #هابيل[۱] عليه السلام است. در ميان اقوام پيشين هم رسم بر اين بود که براي تقرّب به معبود يا معبودان خود قرباني کنند. اين مسأله ادامه يافت تا هنگامه نبوّت #حضرت_ابراهيم_خليل عليه السلام در اين هنگام ايشان ۳ مرتبه در رؤياي صادقه ديدند که #خداوند ايشان را امر به ذبح فرزند مي فرمايند. آنگاه که يقين براي ايشان حاصل شد که رؤيا صادقه است، خود را براي اجراي #فرمان_الهي آمده کردند ولي تيغ، گلوي فرزند ايشان #حضرت_اسماعيل عليه السلام را نبريد، و به امر الهي قوچي را به عنوان قرباني به جاي فرزندشان، ذبح کردند. که اين قضيّه مبناي #عيد_قربان در #اسلام هم قرار گرفت. 💠بعد از ذکر تاريخچه اجمالي #عيد_قربان بايد مطالب ذيل را ذکر کنيم: 🔷اوّلا: در #روايات ما کلمه «قرباني» در مواردي ذکر شده مثل «الصلوة قربان کل تقيّ» نماز مايه تقرّب هر شخص #پرهيزکار به #خداوند است. پس با توجه به روايت شريفه «قربان»، «آنچه مايه تقرّب الي الله» است، صرفاً در ذبح حيوان خاصّ خلاصه نمي شود بلکه مفهومي بسيار گسترده تر از آن دارد. و بالاترين و عالي ترين مصداق «قربان»، #جهاد_با_نفس و کشتن و از بين بردن #رذائل نفساني و اخلاقي است که در حديث شريف «موتوا قبل ان تموتوا» يعني بميريد پيش از آنکه شما را بميرانند، بدان اشاره شده دارد. معناي «موتوا» در حديث فوق اين است که نفسانيّت خود را ذبح کنيد و از منيّت ها و هواهاي نفساني کاملا جدا شويد تا به جوار #قرب_الهي دست يابيد. 🔷پيوند روز #عيد_قربان با #عيد_غدير که #عيد_ولايت مطلقه کليّه الهيّه است، اين است که در روز عيد قربان رذائل و هواهاي نفساني را در درون خود ذبح و قرباني کنيد تا با #طهارت و پاکي روح، وارد، عيد ولايت مطلقه کليّه الهيّه حضرت امير ـ عليه السلام ـ شويد زيرا مسأله #ولايت_اميرالمومنین عليه السلام آن قدر پاک و طاهر است که، هرگز نمي تواند با آلودگي هاي باطني، قدم در آن نهاد و خود را از مواليان واقعي حضرت امير ـ عليه السلام ـ دانست. 🔷امّا خود #عيد_غدير با قطع نظر از #عيد_قربان، به منزله آخرين جزء از علّت تامّه نسبت به مبعث #پيامبر_اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ است. بلکه #غدير به منزله باطن يک چيز ظاهر و به منزله روح، نسبت به #انسان است، زيرا تمامي خيرات و سعادات مشروط به #ولايت امير المومنين علي ـ عليه السلام ـ و فرزندانش ـ عليهم السلام ـ است. در روايات کثيره از طريق #شيعه و اهل سنت وارد شده که نورهاي پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ يکي بود تا اين که در صلب عبدالله و عبدالمطلب از هم جدا گشته و خداوند، ولايت آنان را بر همه مردم واجب نموده است و اين ولايت در روز غدير آشکار شد،[۲] به همين جهت در #قرآن_کريم آمده: «امروز «روز غدير» دينتان را برايتان کامل و نعمتم را بر شما تکميل و #دين_اسلام را براي شما انتخاب نمودم».[۳] 👇👇👇

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️در تعاليم اسلامی چه سفارش هایی درباره «بی تکلف بودن» و «آسان گرفتن بر مردم در امور زندگی و برخوردهای اجتماعی» بیان شده است؟ (بخش اول) 🔹 #امام_علی (ع) در بخشی از #خطبه_متقين در بيان اوصاف ايشان مى فرمايد: «[مى بينى پرهيزكار را كه] امورش آسان و به اصطلاح #خفيف_المؤوْنه است». از #صفات_متقيان سادگی امور و #كم_خرجى آنها است. آنها با مسائل، ساده و #آسان برخورد مى كنند، نه با سختى و شدت و تكلّف؛ و اين، ناشى از #روح_بلند و #ايمان_قوى آنهاست. انسان گاهى #افرادى را مى بيند كه وقتى مى خواهند از خانه خارج شوند يا به ميهمانى روند يا مسافرتى كنند، بسيار #ساده امور خود را ترتيب مى دهند و #سريع به كار خود مى رسند؛ ولى بعضيها براى يك ميهمانى رفتن آنقدر خود را در چهارچوب آداب و #رسوم_تجملاتى محصور مى كنند و چنان خود را به #تكلف و #زحمت مى اندازند كه مسافرت رفتن آنها نيز با #مشقت و زحمت همراه است، 🔹بايد حتماً چند چمدان از اين طرف لباس ببرند و چند چمدان سوغاتى از آن طرف بخرند و بياورند، به زيارت حج و طواف خانه كعبه مى روند، ولى #تجملات و تكلّفات آنها را ببين چه قدر است؛ برعكس #انسان‌خفيف‌المؤونة و ساده كه با يك كيف كوچك به سفرى چند ماهه مى رود و باز مى گردد و خود را مقيد به اين قيود و #آداب_زائد نمى كند. انسان #پرهيزكار در معامله با مردم #آسان مى گيرد، در قرض دادن و كارهاى خير ديگر سختگيرى نمى كند، در گرفتن #طلب و #قرض خود شدت به خرج نمى دهد، در مسئله #ازدواج بسيار راحت برخورد مى كند، و از #تنگ_نظرى به دور است، نه خود را به زحمت مى اندازد و نه #ديگران را به دردسر. 🔹و همين #نيك_نفسى و خوش حسابى با مردم موجب مى شود كه #رحمت_الهى بر او نازل شده و خداوند نيز با او همان گونه محاسبه كند. براى اينكه #سهل_الامر بودن و در مقابل آن #سختگيربودن روشن شود، حديثى را از تفسير برهان كه در ذيل «آيه ۲۱ سوره رعد» وارد شده نقل مى كنيم. خداوند در #سوره_رعد در مورد كسانى كه دعوت حق را اجابت نكردند مى فرمايد: «أُوْلَئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسَابِ وَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهَادُ؛ [رعد، ۱۸] براى آنها، #حساب_سخت و جايگاهشان #جهنم است كه بسيار بد جايگاهى است»؛ و در دنباله همين سوره درباره كسانى كه #دستورات_خداوند را عمل كرده و خاشع شدند میفرمايد:  «يَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ؛ [رعد، ۲۱] از سختى و بدى حساب مى ترسند». 🔹حمّاد بن عثمان گفت: «مردى بر امام صادق (عليه السلام) وارد شد و درباره يكى از اصحاب امام شكايت كرد؛ در همان موقع آن مردى كه از اصحاب بود، سر رسيد، حضرت به او فرمودند: چرا فلانى از تو شكايت می كند! گفت: چون مى خواهم تمام حقّم را از او بگيرم [تا دينار آخر را مى خواهم در سر وقت بگيرم] حضرت با حالت غضب نشستند و فرمودند: تو گمان مى كنى وقتى تا آخرين حقّت را گرفتى بدى نكرده اى و كار سوئى انجام نداده اى! آيا نديده اى قول خداوند را كه از قول افراد نيك حكايت مى كند: «يَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ» (از #حساب_سخت و دشوار بیم دارند)؛ آيا فكر مى كنى از خدا مى ترسند كه ظلم بر آنها روا دارد، نه به خدا قسم نمى ترسند؛ مگر از اين كه خداوند تا آخرين چيزِ آنها را محاسبه كند؛ اين گونه #حساب را خداوند عز و جل بدحسابى [سوء الحساب] ناميده است». [۱] #ادامه_دارد... پی نوشت: [۱] البرهان فى تفسير القرآن، بحرانى، سيد هاشم، تحقيق: قسم الدراسات الاسلامية موسسة البعثة، بنياد بعثت، چ اول، ج ‏۳، ص ۲۴۶، سوره رعد، آيات ۲۰ الى ۲۱؛ تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الإسلامية، چ اول، ج ‏۱۰، ص ۱۷۹، (تفسير: آنها كه دعوت حق را اجابت كردند). منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #متقين #پرهيزكاران #ساده_زیستی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد