#وظایف_منتظران ‼"چقدر به هم نزديک و مربوطند: «قربان»، «غدير»، «عاشورا»...!" ✅«قربان» : تعريف عهـد الهى ✅«غدير» : اعلام عهـد الهى ✅«عاشورا» : امتحان عهـد الهى ⚠چقدر آمار قبولى پايين است!⚠ ✘"نه فهميدند عهد چيست ؟!" ✘"نه فهميدند عهد با كيست ؟!" ✘و "نه فهميدند عهد را چگونه بايد پاس داشت ؟!" ... ✅خدایا، ما را بر عهدمان با #امام_زمان مان استوار ساز تا مرگمان جاهلی نباشد. 🔹امام رضا علیه السلام فرمودند: هنگامي كه روز قيامت برپا شود، چهار روز را زينت ميدهند، همان گونه كه عروس را آرايش ميكنند 🔸پرسيده شد: اين چهار روز كدام ايام هستند؟ 🔹حضرت امام رضا (عليه‌السلام) فرمودند: روز #عيد_قربان، روز #فطر، روز #جمعه و روز #غدير. اما روز غدير در اين بين تابنده‌تر و فطر و جمعه مانند ماه در بين ستارگان هستند. 💥امام خامنه‌ای: از روز #عید_قربان تا روز #عید_غدیر در واقع یک مقطعی است متصل و مرتبط با مسئله‌ی #امامت. @tabyinchannel #کانال_تبیین #کانالی_متفاوت_برای_ارائه_ی_اندیشه_ها #رصد_بهترین_تحلیل_های_روز 👇 @tabyinchannel

✅ارتباط عمقي و معرفتي #عيد_قربان و #عيد_غدير ⭕️ #قربان از قرب به معناي نزديکي و #تقرّب گرفته شده، اوّلين #قرباني که در تاريخ بشر کنوني پذيرفته شد، مربوط به حضرت #هابيل[۱] عليه السلام است. در ميان اقوام پيشين هم رسم بر اين بود که براي تقرّب به معبود يا معبودان خود قرباني کنند. اين مسأله ادامه يافت تا هنگامه نبوّت #حضرت_ابراهيم_خليل عليه السلام در اين هنگام ايشان ۳ مرتبه در رؤياي صادقه ديدند که #خداوند ايشان را امر به ذبح فرزند مي فرمايند. آنگاه که يقين براي ايشان حاصل شد که رؤيا صادقه است، خود را براي اجراي #فرمان_الهي آمده کردند ولي تيغ، گلوي فرزند ايشان #حضرت_اسماعيل عليه السلام را نبريد، و به امر الهي قوچي را به عنوان قرباني به جاي فرزندشان، ذبح کردند. که اين قضيّه مبناي #عيد_قربان در #اسلام هم قرار گرفت. 💠بعد از ذکر تاريخچه اجمالي #عيد_قربان بايد مطالب ذيل را ذکر کنيم: 🔷اوّلا: در #روايات ما کلمه «قرباني» در مواردي ذکر شده مثل «الصلوة قربان کل تقيّ» نماز مايه تقرّب هر شخص #پرهيزکار به #خداوند است. پس با توجه به روايت شريفه «قربان»، «آنچه مايه تقرّب الي الله» است، صرفاً در ذبح حيوان خاصّ خلاصه نمي شود بلکه مفهومي بسيار گسترده تر از آن دارد. و بالاترين و عالي ترين مصداق «قربان»، #جهاد_با_نفس و کشتن و از بين بردن #رذائل نفساني و اخلاقي است که در حديث شريف «موتوا قبل ان تموتوا» يعني بميريد پيش از آنکه شما را بميرانند، بدان اشاره شده دارد. معناي «موتوا» در حديث فوق اين است که نفسانيّت خود را ذبح کنيد و از منيّت ها و هواهاي نفساني کاملا جدا شويد تا به جوار #قرب_الهي دست يابيد. 🔷پيوند روز #عيد_قربان با #عيد_غدير که #عيد_ولايت مطلقه کليّه الهيّه است، اين است که در روز عيد قربان رذائل و هواهاي نفساني را در درون خود ذبح و قرباني کنيد تا با #طهارت و پاکي روح، وارد، عيد ولايت مطلقه کليّه الهيّه حضرت امير ـ عليه السلام ـ شويد زيرا مسأله #ولايت_اميرالمومنین عليه السلام آن قدر پاک و طاهر است که، هرگز نمي تواند با آلودگي هاي باطني، قدم در آن نهاد و خود را از مواليان واقعي حضرت امير ـ عليه السلام ـ دانست. 🔷امّا خود #عيد_غدير با قطع نظر از #عيد_قربان، به منزله آخرين جزء از علّت تامّه نسبت به مبعث #پيامبر_اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ است. بلکه #غدير به منزله باطن يک چيز ظاهر و به منزله روح، نسبت به #انسان است، زيرا تمامي خيرات و سعادات مشروط به #ولايت امير المومنين علي ـ عليه السلام ـ و فرزندانش ـ عليهم السلام ـ است. در روايات کثيره از طريق #شيعه و اهل سنت وارد شده که نورهاي پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ يکي بود تا اين که در صلب عبدالله و ابیطالب از هم جدا گشته و خداوند، ولايت آنان را بر همه مردم واجب نموده است و اين ولايت در روز غدير آشکار شد،[۲] به همين جهت در #قرآن_کريم آمده: «امروز «روز غدير» دينتان را برايتان کامل و نعمتم را بر شما تکميل و #دين_اسلام را براي شما انتخاب نمودم».[۳] 👇👇👇

👆👆👆 🔷از سوي ديگر #عيد_قربان در هشتم ذي الحجّه است و #عيد_غدير در هيجدهم ذي الحجّه لذا هر دو عيد قربان و غدير با حج گره خورده اند و اين وجه اشتراک ديگري از #قربان و #غدير است و شايد سرّ اين که بين اين دو روز، هشت روز فاصله است اين باشد که بعد از آن که انسان موفق شد به توفيق الهي باطن خود را از اغيار پاک نمايد و هواهاي نفس خود را #قرباني کند، هشت روز تا #ولايت فاصله دارد. ❌امّا استفاده از اين ارتباط عميق بين قربان و غدير در افزايش، سطح #معارف انسان چنين است: 👈ما از مطالب گذشته به اين مطلب رسيديم که قربان و غدير، نقطه تلاقي شان #امامت و #ولايت است آن هم #ولايت_مطلقه_کليّه، يعني ولايتي که بر همه مخلوقات از قبيل جمادات، گياهان، حيوانات، انسان و فرشتگان عرضه شد و در #رسول_اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ #اميرالمؤمنين علي ـ عليه السلام ـ و يازده جانشين آنهاست ـ عليهم السلام ـ تمام درجات و #مناجات پيامبراکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ اولياء و اوصياء به همين ولايت برگشته و اين ولايت از فناي بنده در حق و بقاي بنده به وسيله #حق سرچشمه مي گيرد. پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ در روايتي مي فرمايند: اوّلين چيزي که خدا آفريد #نور من بود در حالي که « #آدم » هنوز در مرحله، آب و گل بود که به همان ولايت اشاره دارد يا روايت #اميرالمؤمنين علي ـ عليه السلام ـ که من ولي بودم در حالي که «آدم» هنوز در مرحله آب و گل به سر مي برد همان معناي ولايت را دارد. و از صاحب ولايت مطلقه با نام هايي مانند خليفه اعظم، قطب اقطاب، #انسان_کامل، #عقل_اوّل و #روح_اعظم در عرفان ياد شده است.[۶] و همين مسأله #امامت و ولايت رکن رکين اعتقادات شيعه است که به واسطه آن، شيعه از غير شيعه در ميان #مسلمين متمايز مي شود. و در روايات کثيره، قبولي ساير اعمال يک فرد وابسته به پذيرش ولايت از سوي آن فرد شده و اين مسأله عمق مسأله #ولايت را مي رساند. 🔶پي نوشت ها: [1]. ر.ک: مائده / ۲۷. [2]. المراقبات، ميرزا جواد آقا ملکي تبريزي، ص ۴۶۲ و ۴۶۳ [3]. مائده / ۳ [4]. بقره / ۱۲۴ [5]. المراقبات، ميرزار جواد آقا ملکي تبريزي، ترجمه ابراهيم محدث بندر ريگي، انتشارات اخلاق، ص ۴۸۸، ۱۳۷۷ ش. [6]. المراقبات، ميرزا جواد آقا ملکي تبريزي، ترجمه ابراهيم محدث بندرگي، انتشارات اخلاق، ۱۳۷۷ ش. ص ۴۹۲. منبع: مرکز مطالعات و پاسخ‌گويي به شبهات ـ حوزه علميه قم

✅ريشه #قرباني_کردن در اسلام 🔷 #قرباني يک عبادت و از #شعائر_اسلام است و در مقابل ديگر عبادت ها از جايگاه و اهميت خاصي برخوردار است. از نظر معني لغوي هر آن چيزي است که وسيله #تقرب و نزديکي به #خداوند متعال باشد، خواه آن چيز ذبح حيوان باشد يا ديگر صدقات. در عرف عام به آن حيوان خاص #قرباني گفته مي شود که به خاطر رضاي خداوند در روزهاي #عيد_قربان #مسلمانان آن را ذبح مي کنند. 🔷ذبح قرباني جهت تقرب پروردگار از زمان ابوالبشر #حضرت_آدم (ع) شروع شد، وقتي که دو فرزندش هابيل، قوچي و قابيل مقداري گندم را به عنوان قرباني به بارگاه خداوندي تقديم نمودند، به دستور و روال آن زمان صاعقه اي از آسمان قرباني #هابيل را سوزاند که اين علامت قبوليت بود و قرباني #قابيل به حال خود باقي ماند. 🔷در #قرآن_مجيد اين واقعه تاريخي چنين آمده است: «إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِن أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ؛[۱] وقتي که (هابيل و قابيل پسران آدم) #قرباني تقديم کردند از يکي (هابيل) پذيرفته شد و از ديگري (قابيل) پذيرفته نشد». قرباني به عنوان شعار #دين و آيين و مشروعيت آن به زمان حضرت آدم بر ميگردد، اما وقتي که واقعه بي نظير و شگفت انگيز #حضرت_ابراهيم (ع) پيش آمد که در آن واقعه ايشان براي ذبح و قرباني کردن يکتا فرزندش #اسماعيل (ع) اقدام فرمود و از اين #امتحان_الهي سربلند بيرون آمد قرباني جايگاه و اهميت ويژه اي را در اديان سماوي کسب کرد. داستان مذکور در سوره صافات قرآن مجيد آمده است. 👇👇👇

💎توضيح اين که در #روز_عيد_قربان هر سال چه براي حاجي و چه غير حاجي چه در مني و چه در شهر ها، مستحب است گوسفند #قرباني کند که آن را در کلام عرب #اضحيه گويند و بر استحباب آن در #شرع_مقدس تاکيد شده، به طوري که بعضي از فقها آن را #واجب دانسته و خداوند آن قرض را يقيناً ادا مي کند. و شرايط آن هم همان شرايط قرباني واجب است. 🔷روزهاي اضحيه براي کسي که در #منا باشد چهار روز که اوّل آن #عيد_قربان است و براي کسي که در شهرها باشد ۳ روز است.[۱۰] نوعي از قرباني مستحب نيز براي کودکي که تازه به دنيا آمده انجام مي شود که #عقيقه نام دارد و بر آن تاکيد فراوان شده است. در آيه ۱۰۷ سوره صافات آمده است « وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ» که منظور از #فديناه اين است که چيزي به عنوان بلاگردان و #دفع_ضرر از شخص يا از چيز ديگر قرار داده شود و لذا #کفاره اي را که بعضي از بيماران، به جاي روزه مي دهند #فديه ناميده مي شود.[۱۱] 💠بنابر اين ميتوان اين گونه براي انواع قرباني ها توجيه کرد که: 🔺اولاً براي شخصي که #قرباني ميکند رفع بلا و دفع ضرر از مال و جانش ميباشد. 🔺ثانياً اين قرباني ها همان طور که از نامش پيداست انسان را به #خداوند نزديک ميکند، چنانچه در آيه ۳۷ سوره حج آمده که گوشت و خون قرباني به خدا نمي رسد، اما تقواي شما به خدا مي رسد و اين همان تقرّبي است که از قرباني نزد خداوند متعال نصيب شخص مي شود. 👇👇👇

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از قربانی کردن حیوان درون تا پرواز به ملکوت اعلی (بخش اول) 🔹در آیین و فرهنگ وحیانی همواره خدای متعال، برای هدایت و سعادت جامعه بشری، افرادی را به عنوان #اسوه و الگو در پیش روی آحاد مردم قرار داده است، تا اینکه با اقتدا به این افراد، انسان بتواند پله های کمال و سعادت را طی نمایند. در میان #انبیاء و اولیای الهی، پیامبری والا مقام به نام #ابراهیم (ع) وجود دارد که سبک‌ زندگی‌ او چراغ راهی برای فتح قله های خوشبختی است. جایگاه و اهمیت سبک زندگی #حضرت_ابراهیم (ع) تا به جایی است که خدای متعال در فرهنگ قرآن قریب به ۶۹ بار به نیکی از او یاد کرده است. 🔹تنها در گوشه ای از این آیات رحمانی، خدای متعال اینچنین او را به عنوان #الگو و اسوه مردم معرفی می فرماید: «قَدْ کانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فی‏ إِبْراهیمَ وَ الَّذینَ مَعَهُ؛ [ممتحنه، ۴] قطعاً براى شما در [پیروى از] #ابراهیم و کسانى که با اویند سرمشقى نیکوست‏». با اندکی دقت و تأمل در آیات رحمانی، متوجه عنایت‌ خاص‌ قرآن‌ کریم به سبک زندگی #حضرت_ابراهیم (ع) می‌ شویم؛ سبک زندگی که دارای شاخص و فاکتورهای اخلاقی ویژه ای است و درس ها و آموزه‌ های زیبایی برای غلبه بر شیطان درون و هوای نفس را در پیش افراد قرار می دهد.   💠«عید قربان» جشن رهایی انسان از وسوسه شیطان 🔹 #عید_قربان یکی از مهم‌ترین و بارزترین اسناد و مدارکی است که گواه بر عظمت و بزرگی #حضرت_ابراهیم (ع) است. در واقع #عید_قربان، رزمگاه و میدان نبرد ابراهیم نبی (ع) با #شیطان و هوای نفس است که پیام ها و درس های فراوانی را برای جامعه بشریت به دنبال دارد. در اهمیت و ارزش این عید بزرگ و قربانی کردن، در منابع روایی نکات طلایی و زیبایی به یادگار مانده است، ولی آنچه در این مهم از همه بیشتر اهمیت دارد، قربانی کردن هوای نفس است، که فاکتورهای خاص خود را می طلبد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره خواهیم داشت. 1⃣انقیاد، اطاعت پذیری و تواضع در برابر خدا 🔹در سبک زندگی #حضرت_ابراهیم (ع) مدال های زرین تربیتی، اخلاقی، عرفانی و اعتقادی فراوانی وجود دارد، که هر یک از آنها به نوبه خود از جایگاه و اهمیت ویژه ای برخوردار است، ولی با این وجود، یکی از برجسته ترین و پراهمیت‌ ترین درسهای سبک زندگی حضرت ابراهیم (ع) انقیاد و #اطاعت در برابر امر الهی است. اگر اندکی در حال و روز زندگی خودمان دقت و تأمل نماییم، متوجه می شویم در بسیاری از موارد در تقابل میان انتخاب خود و امر الهی به دنبال راهکاری می گردیم که فرمان الهی را با توجیه و بهانه تراشی دور بزنیم و از انجام آن سر باز بزنیم. این رویه نامیمون و دردسر ساز نوعاً در تمام عمر ما جریان دارد. علت و منشأ این گرفتاری نیز چیزی جز هوای نفس و تمایلات شیطانی نیست. این در حالی است که اگر زندگی حضرت ابراهیم (ع) را مورد مطالعه قرار دهیم متوجه خواهیم شد که او معلم و استاد اعظم مبارزه با هوای نفس و خواهش های شیطانی است. 🔹بزرگترین مصداق این سخن را می توان در قربانگاه اسماعیل (ع) مشاهده کرد. امتحان سخت و پیچیده ای که موجب سربلندی و سرافرازی حضرت ابراهیم (ع) شد. سختی و پیچیدگی این امتحان از دو جنبه قابل ملاحظه است. جنبه اول: مهر عمیق پدری که می تواند دست هر پدری را در اجرای حکم الهی بلغزاند؛ و نکته دوم اینکه: ابراهیم (ع) مأمور شده بود، فرزندی را ذبح کند که سالیان متمادی از وجود او محروم بود و همواره برای داشتن فرزندی نیک به درگاه الهی دست به دعا بر می داشت. «رَبِّ هَبْ لی‏ مِنَ الصَّالِحینَ، فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَلیمٍ؛ [صافات، ۱۰۰ و ۱۰۱] اى پروردگار من! مرا [فرزندى‏] از شایستگان بخش»؛ پس او را به پسرى بردبار مژده دادیم.‏» انقیاد و اطاعت پذیری #حضرت_ابراهیم (ع) در برابر خدا و پیروی نکردن از وسوسه شیطان موجب شده است که خدای متعال این چنین شاخص اخلاقی او را به همه انسانها معرفی نماید: «وَ لکِنْ کانَ حَنیفاً مُسْلِماً؛ [آل عمران، ۶۷] بلکه حق‏ گرایى فرمانبردار بود». #ادامه_دارد... منبع: وبسایت‌ راسخون #عید_قربان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از قربانی کردن حیوان درون تا پرواز به ملکوت اعلی (بخش دوم) 🔸 #عید_قربان یکی از مهم‌ترین و بارزترین اسناد و مدارکی است که گواه بر عظمت و بزرگی #حضرت_ابراهیم (ع) است. در واقع #عید_قربان، رزمگاه و میدان نبرد ابراهیم نبی (ع) با #شیطان و هوای نفس است که پیام ها و درس های فراوانی را برای جامعه بشریت به دنبال دارد. در اهمیت و ارزش این عید بزرگ و قربانی کردن، در منابع روایی نکات طلایی و زیبایی به یادگار مانده است، ولی آنچه در این مهم از همه بیشتر اهمیت دارد، قربانی کردن هوای نفس است، که فاکتورهای خاص خود را می طلبد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره خواهیم داشت. 2⃣عقلانیت، بصیرت و هوشمندی 🔹یکی از ویژگی های مهمی که موجب می شود انسان در مواجهه با #هوای‌_نفس به راحتی پیروز شود و هوای نفس خود را قربانی کند، مجهز شدن به شاخص تعقل، بصیرت و هوشمندی است. انسان هایی که به خوبی از قوه تعقل و اندیشه ورزی استفاده می کنند، به راحتی مغلوب هوای نفس خود نمی شوند؛ چرا که این دسته افراد به خوبی به جوانب و تبعات کارخود واقف هستند، از این رو برای لذات زود گذر مادی، آخرت خود را به دنیای ناپایدار نمی فروشند. 🔹در #قرآن_کریم به خوبی به این نکته اشاره شده است که اگر انسان ها در حیات مادی و دنیوی خود از قوه تعقل و اندیشه ورزی استفاده می کردند، گرفتار عذاب اخروی نمی شدند: «وَ قَالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ؛ [ملک، ۱۰] و می گویند: اگر ما گوش شنوا داشتیم یا #تعقّل میکردیم، در میان دوزخیان نبودیم!». خدا در قرآن کریم این چنین #حضرت_ابراهیم (ع) را با شاخص و ویژگی بصیرت و تعقل ورزی معرفی می فرماید: «وَ اذْکُرْ عِبادَنا إِبْراهیمَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ أُولِی الْأَیْدی وَ الْأَبْصارِ؛ [ص، ۴] و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دستها (ى نیرومند) و چشمها (ى بینا)!». 3⃣معاد باوری و خداترسی 🔹بطور قطع و یقین هستند افرادی که اعتقادی به معاد و خدای متعال ندارند، و هیچگاه در برابر هوای نفس نمی توانند قد علم کنند. #ایمان به حیات ابدی و اعتقاد به حساب و کتاب روز جزا است که موجب می شود انسان در عواقب و تبعات کارهای خود بیاندیشد و خود را تسلیم و تابع هوای نفس خود نکند، در واقع اگر کسی به دنبال قربانی کردن نفس خود می گردد، و تلاش دارد که سعادت و خوشبختی ماندگار را برای خود به ارمغان آورد، باید شناخت و معرفت خود را نسبت به حیات ابدی تقویت نماید، و این علم و شناخت را به ایمان و باور تبدیل نماید. اگر اندکی در آیات وحیانی قرآن کریم دقت و تأمل نمایید، متوجه خواهیم شد یکی از علل و عواملی که موجب جهنمی شدن افراد شده ضعف در معاد باوری ایشان بوده است؛ 🔹«مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ، ... وَ کُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ؛ [مدثر، ۴۲ و ۴۶] چه چیز شما را در آتش [سقر] درآورد؛ ... و روز جزا را دروغ مى‏ شمردیم». خدا در قرآن کریم #حضرت_ابراهیم (ع) را به عنوان، شخصی که توانست به خوبی بر هوای نفس خود غلبه نماید را با ویژگی معاد باوری معرفی کرده و می فرماید: «إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِکْرَى الدَّارِ؛ [ص، ۴۶] ما آنها را با خلوص ویژه‏اى خالص کردیم، و آن یادآورى سراى آخرت بود!». مفسران قرآن کریم در ذیل این آیه شریف این چنین بیان داشته اند: «آرى آنها پیوسته به یاد جهان دیگر بودند، افق دید آنها در زندگى چند روزه این دنیا و لذات آن محدود نمی شد، آنها در ماوراى این زندگى زودگذر، سراى جاویدان با نعمت هاى بى‏ پایانش را می‌ دیدند، و همواره براى آن تلاش و کوشش داشتند». [۱] #ادامه_دارد... پی نوشت؛ [۱] تفسیر نمونه، ج ۱۹، ص ۳۰۸ منبع: وبسایت‌ راسخون #عید_قربان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از قربانی کردن حیوان درون تا پرواز به ملکوت اعلی (بخش سوم و پایانی) 🔸 #عید_قربان یکی از مهم‌ترین و بارزترین اسناد و مدارکی است که گواه بر عظمت و بزرگی #حضرت_ابراهیم (ع) است. در واقع #عید_قربان، رزمگاه و میدان نبرد ابراهیم نبی (ع) با #شیطان و هوای نفس است که پیام ها و درس های فراوانی را برای جامعه بشریت به دنبال دارد. در اهمیت و ارزش این عید بزرگ و قربانی کردن، در منابع روایی نکات طلایی و زیبایی به یادگار مانده است، ولی آنچه در این مهم از همه بیشتر اهمیت دارد، قربانی کردن هوای نفس است، که فاکتورهای خاص خود را می طلبد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره خواهیم داشت. 4⃣صبر، تعهد و وفاداری 🔹برای پیروزی بر #دشمن_درونی و خواهش های شیطانی، هیچ انسانی بی‌نیاز از عنصر #صبر نیست. در واقع این صبر و بردباری است که مانع‌ نفوذ شیطان در سرزمین وجودی انسان می شود. انسان های مقاوم و صبور هیچگاه در برابر وسوسه‌ های شیطان سستی و ضعف از خود نشان نمی دهند، و همچون کوهی استوار در برابر لذات زودگذر نفسانی خویشتنداری می کنند. این دسته افراد زمانی که با خدای متعال عهدی را می‌ ببندند، بر پیمان خود ایستادگی می کنند و صداقت و درستی خود را به منصه ظهور می رسانند. خدای متعال این چنین وفاداری #حضرت_ابراهیم (ع) را به رخ جهانیان می کشد: «وَ إِبْراهیمَ الَّذی وَفَّى؛ [نجم، ۳۷] و [نیز در نوشته‏ هاى‏] همان ابراهیمى که #وفا کرد».   5⃣توکل و پیوسته در مسیر خدا بودن 🔹برخی افراد برای مبارزه با هوای نفس تنها به نیرو و توان خود تکیه و اعتماد می کنند، این در حالی است که انبیاء و اولیای الهی در مواجهه با شیطان و هوای نفس بهترین پناهگاه را نه نیرو و توان خود، بلکه مدد و یاری خداوند معرفی کرده اند؛ این موضوع به خوبی در داستان پیامبران و اولیای الهی مشهود است. بطور مثال داستان حضرت یوسف (ع) و زلیخا در قرآن کریم این چنین بیان شده است: «وَ مَا أُبَرِّئُ نَفْسِی إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّی إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ [یوسف، ۵۳] من هرگز خودم را تبرئه نمی‌کنم، که #نفس (سرکش) بسیار به بدیها امر می‌ کند؛ مگر آنچه را پروردگارم رحم کند! پروردگارم آمرزنده و مهربان است». در سبک زندگی حضرت ابراهیم (ع) نیز به خوبی با عنصر و ویژگی #توکل و اعتماد بر خدا و در مسیر او بودن مواجه می شویم: «وَ قالَ إِنِّی ذاهِبٌ إِلى‏ رَبِّی سَیَهْدینِ؛ [صافات، ۹۹] و [ابراهیم‏] گفت: من به سوى پروردگارم رهسپارم، زودا که مرا راه نماید».   منبع: وبسایت‌راسخون #عید_قربان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️عید سعید قربان؛ امروز، روز «ثجّ» و «عجّ» است 🔹عَنْ عَلِيٍّ علیه‌ السلام قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله يَخْطُبُ يَوْمَ النَّحْرِ وَ هُوَ يَقُولُ هَذَا يَوْمُ الثَّجِّ وَ الْعَجِّ فَالثَّجُّ مَا تُهَرِيقُونَ فِيهِ مِنَ الدِّمَاءِ فَمَنْ صَدَقَتْ نِيَّتُهُ كَانَ أَوَّلُ قَطْرَةٍ لَهُ كَفَّارَةً لِكُلِّ ذَنْبٍ وَ الْعَجُّ الدُّعَاءُ فَعِجُّوا إِلَى اللَّهِ فَوَ الَّذِی نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَا يَنْصَرِفُ مِنْ هَذَا الْمَوْضِعِ أَحَدٌ إِلَّا مَغْفُوراً لَهُ إِلَّا صَاحِبُ كَبِيرَةٍ مُصِرٌّ عَلَيْهَا لَا يُحَدِّثُ نَفْسَهُ بِالْإِقْلَاعِ عَنْهَا.  🔹امام علی عليه‌ السلام فرمود شنيدم رسول خدا صلی‌ الله‌ عليه‌ و آله روز عيد قربان، خطبه می‌خواند و می‌فرمود: امروز، روز «ثجّ» و «عجّ» است. ثجّ خون قربانی‌ هاست كه می‌ريزيد؛ پس نيت هركس صادق باشد، اولين قطره خونِ قربانی او كفاره همه گناهان اوست. و «عجّ»، دعاست؛ پس به درگاه خداوند دعا كنيد، قسم به آن‌كه جان محمد در دست اوست، از اينجا هيچ كس برنمی‌گردد، مگر آمرزيده شود، جز صاحب گناه كبيره‌ای که بر آن اصرار ورزد و در دل خود، تصميم بر ترک آن ندارد. 📕بحارالانوار، ج٩۶، ص٣٠١؛ دعائم‌الاسلام، ج١، ص١٨۴ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) #عيد_قربان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️به مناسبت عيد سعيد قربان 🔸#عيد از عُود و برگشتن است، چون در اين روز #رحمت_خدا شامل مردم ميشود و با آمدن عيد شادی به مردم بر می گردد، [۱] و يا به معنای برگشتن به فطرت است. 🔹در اسلام چهار عيد داريم؛ عيد فطر، #عيد_قربان، جمعه و عيد غدير. چنانكه در روايتى از امام صادق (علیه‌ السّلام) نقل شده است كه فرمود: «غير از عيد فطر و قربان و جمعه عيد ديگری است به نام عيد غدير كه از همه حرمتش بيشتر است». [۲] #عيد_قربان روز دهم ذی‌الحجّه است، در دعای قنوت نماز اين روز مى‌خوانيم كه خدايا تو اين روز را برای مسلمانان عيد قرار دادی. 🔹اين روز در روايات به نام #عيد_اضحی از ريشه اضحيّه به معنای #قربانی_نمودن گرفته شده است؛ [۳] چون در اين روز بر حاجيان واجب است که در سرزمين مِنی قربانی كنند، و برای آنهايی كه در حج شركت ندارند، مستحب است اين قربانی را انجام دهند. امّا نكته مهم، فلسفه اين قربانی است، چون خداوند نيازى به گوشت قربانی ندارد، چون او نه جسم است و نه نيازمند. 🔹او وجودی است كامل و بی انتها از هر جهت؛ هدف اين است كه مردم با پيمودن مدارج تقوا روز به روز به خدا نزديكتر شوند، #قربانی درس ايثار و فداكاری و گذشت و آمادگی برای شهادت در دل، و كمك به نيازمندان و مستمندان را می آموزد. [۴] 🔹در روايات هم اشاراتی به اين جهات داريم. از جمله امام صادق (علیه‌ السّلام) از علّت قربانی نمودن سؤال شد، حضرت فرمود: «خداوند #قربانی را قرار داد تا #فقراء از آن استفاده و بهره ببرند». [۵] امام صادق (عليه السلام) فرمود: «خداوند در اوّلين قطره كه از خون آن به زمين می‌ريزد صاحب آن را بيامرزد، و تا خداوند بداند كه چه كسی در پنهانی ها تقوا را مراعات می‌كند. (با نيّت خالص قربانی را انجام می‌دهد و...) بعد فرمود: نگاه كن چگونه خداوند قرباني هابيل را قبول کرد و قربانی قابيل را رد نمود». [۶] 🔹ناگفته نماند که نام‌گذاری اين روز به تناسب سرافرازی #حضرت_ابراهيم (عليه السلام) در امتحان الهی صورت گرفته است، چرا که خداوند به ايشان دستور داده بود که فرزندش حضرت اسماعيل (عليه السلام) را قربانی کند، و وقتی حضرت قصد قربانی کردن نمود، به امر الهی کارد گلوی اسماعيل (عليه السلام) را نبريد، و از سوی خداوند قوچی برای قربانی فرستاده شد. پس حاجيان خانه خدا نيز مأمور شدند به تأسی از قهرمان توحيد، در چنين روزی حيوانی را قربانی کنند. پي نوشت‌ها؛ [۱] لمعه دمشقيه، ج ۱، ص ۳۰۶ [۲] مفاتيح الجنان، اعمال روز هجدهم ذيحجّه، ص ۴۵۶ [۳] شرح لمعه، كتاب الحج اعمال مِنی [۴] تفسير نمونه، ج ۱۴، ص ۱۰۹ [۵] علل الشرائع، دارالبلاغه، ص ۴۳۷ [۶] همان، ص ۴۳۸ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم #عید_قربان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد