✅ارتباط عمقي و معرفتي #عيد_قربان و #عيد_غدير
⭕️ #قربان از قرب به معناي نزديکي و #تقرّب گرفته شده، اوّلين #قرباني که در تاريخ بشر کنوني پذيرفته شد، مربوط به حضرت #هابيل[۱] عليه السلام است. در ميان اقوام پيشين هم رسم بر اين بود که براي تقرّب به معبود يا معبودان خود قرباني کنند. اين مسأله ادامه يافت تا هنگامه نبوّت #حضرت_ابراهيم_خليل عليه السلام در اين هنگام ايشان ۳ مرتبه در رؤياي صادقه ديدند که #خداوند ايشان را امر به ذبح فرزند مي فرمايند. آنگاه که يقين براي ايشان حاصل شد که رؤيا صادقه است، خود را براي اجراي #فرمان_الهي آمده کردند ولي تيغ، گلوي فرزند ايشان #حضرت_اسماعيل عليه السلام را نبريد، و به امر الهي قوچي را به عنوان قرباني به جاي فرزندشان، ذبح کردند. که اين قضيّه مبناي #عيد_قربان در #اسلام هم قرار گرفت.
💠بعد از ذکر تاريخچه اجمالي #عيد_قربان بايد مطالب ذيل را ذکر کنيم:
🔷اوّلا: در #روايات ما کلمه «قرباني» در مواردي ذکر شده مثل «الصلوة قربان کل تقيّ» نماز مايه تقرّب هر شخص #پرهيزکار به #خداوند است. پس با توجه به روايت شريفه «قربان»، «آنچه مايه تقرّب الي الله» است، صرفاً در ذبح حيوان خاصّ خلاصه نمي شود بلکه مفهومي بسيار گسترده تر از آن دارد.
و بالاترين و عالي ترين مصداق «قربان»، #جهاد_با_نفس و کشتن و از بين بردن #رذائل نفساني و اخلاقي است که در حديث شريف «موتوا قبل ان تموتوا» يعني بميريد پيش از آنکه شما را بميرانند، بدان اشاره شده دارد. معناي «موتوا» در حديث فوق اين است که نفسانيّت خود را ذبح کنيد و از منيّت ها و هواهاي نفساني کاملا جدا شويد تا به جوار #قرب_الهي دست يابيد.
🔷پيوند روز #عيد_قربان با #عيد_غدير که #عيد_ولايت مطلقه کليّه الهيّه است، اين است که در روز عيد قربان رذائل و هواهاي نفساني را در درون خود ذبح و قرباني کنيد تا با #طهارت و پاکي روح، وارد، عيد ولايت مطلقه کليّه الهيّه حضرت امير ـ عليه السلام ـ شويد زيرا مسأله #ولايت_اميرالمومنین عليه السلام آن قدر پاک و طاهر است که، هرگز نمي تواند با آلودگي هاي باطني، قدم در آن نهاد و خود را از مواليان واقعي حضرت امير ـ عليه السلام ـ دانست.
🔷امّا خود #عيد_غدير با قطع نظر از #عيد_قربان، به منزله آخرين جزء از علّت تامّه نسبت به مبعث #پيامبر_اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ است. بلکه #غدير به منزله باطن يک چيز ظاهر و به منزله روح، نسبت به #انسان است، زيرا تمامي خيرات و سعادات مشروط به #ولايت امير المومنين علي ـ عليه السلام ـ و فرزندانش ـ عليهم السلام ـ است. در روايات کثيره از طريق #شيعه و اهل سنت وارد شده که نورهاي پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ يکي بود تا اين که در صلب عبدالله و ابیطالب از هم جدا گشته و خداوند، ولايت آنان را بر همه مردم واجب نموده است و اين ولايت در روز غدير آشکار شد،[۲] به همين جهت در #قرآن_کريم آمده: «امروز «روز غدير» دينتان را برايتان کامل و نعمتم را بر شما تکميل و #دين_اسلام را براي شما انتخاب نمودم».[۳]
👇👇👇
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۹۱ «نهج البلاغه» برنامه الهى برای آفرینش و تدبیر موجودات را چگونه ترسیم نموده است؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۹۱ #نهج_البلاغه، به «جهان آفرينش» و «تدبير الهى در خلقت و نظم» اشاره می نماید و از اين #نظم و #تدبير به عنوان آينهاى براى نشان دادن جلال و جمال پروردگار بهره مى گيرد و مى فرمايد: «قَدَّرَ مَا خَلَقَ فَأَحْكَمَ تَقْدِيرَهُ، وَ دَبَّرَهُ فَأَلْطَفَ تَدْبِيرَهُ، وَ وَجَّهَهُ لِوِجْهَتِهِ» ([خداوند] آنچه #آفريده به درستى #اندازه_گيرى نموده است و به خوبى #تدبير كرده و در مسير خودش قرار داده است).
🔹به اين ترتيب، مراحل سه گانه #تقدير و #تدبير و #توجيه را بيان فرموده است. «تقدير»، مقام اندازه گيرى خلقت موجودات است، و «تدبير»، به راه انداختن آنها در مسير تعيين شده است و «توجيه»، فراهم ساختن اسباب حركت در اين مسير براى رسيدن به #مقصد_نهايى است، و تمام اين مراحل طبق #حساب_دقيق و #برنامه_منظّمى است، به گونه اى كه در همه جهان هستى هيچ موجودى نه در آغاز آفرينش و نه در مسير حركت خود به سوى هدف، بى برنامه نيست.
🔹به همين جهت بلافاصله مى افزايد: «فَلَمْ يَتَعَدَّ حُدُودَ مَنْزِلَتِهِ، وَ لَمْ يَقْصُرْ دُونَ الإِنْتِهاءِ إِلى غَايَتِهِ، وَ لَمْ يَسْتَصْعِبْ إِذْ أُمِرَ بِالمُضِيِّ عَلَى إِرَادَتِهِ، فَكَيْفَ وَ إِنَّمَا صَدَرَتِ الْأُمُورُ عَنْ مَشِيئَتِهِ؟» (#هيچ_موجودى از حدّ و منزلت خود تجاوز نكرده و قبل از رسيدن به #هدف كوتاهى ننموده است، و به هنگامى كه به آن #فرمان داده شد كه مطابق اراده پروردگار حركت كند، #سرپيچى ننمود؛ چگونه ممكن است سرپيچى كند، حال آن كه همه چيز از #اراده او سرچشمه گرفته است؟!).
🔹در حقيقت اين سخن، اشاره به آن است كه تصوّر نشود حركات موجودات زمينى و آسمانى و پيمودن مراحل وجود در جهان گياهان و حيوانات و انسان و كواكب آسمان بى حساب است. همه در #حركات خود سر بر #فرمان او دارند و #برنامهاى را كه از پيش براى آنها تعيين كرده، اجرا مى كنند و هيچ تخلّفى از برنامه هاى تعيين شده ندارند، و به اين ترتيب، #جهان_هستى مجموعه اى است از #نظم_دقيق و حركات و جريان هاى برنامه ريزى شده. در آيات #قرآن_مجيد نيز، به اين مراتب و مراحل سه گانه اشاره شده است.
🔹در «سوره يس» آيات ۳۸ تا ۴۰ مى فرمايد: «وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ - وَ الْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ - لَا الشَّمْسُ يَنْبَغِى لَهَا أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَ لَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَ كُلٌّ فِى فَلَكٍ يَسْبَحُونَ»؛ (و خورشيد كه پيوسته به سوى قرارگاهش در حركت است، [آيتى ديگر از آيات خدا است] اين #تقدير و اندازه گيرى خداوند قادر دانا است، و براى ماه منزلگاه هايى قرار داديم [هنگامى كه اين منازل را طى كرد] سرانجام به صورت شاخه كهنه قوسى شكل و زرد رنگ خرما در مى آيد. نه خورشيد را سزاست كه به ماه رسد و نه شب بر روز پيشى مى گيرد و هر كدام در مسير خود شناورند). آيات فراوان ديگرى نيز در «قرآن مجيد» است كه به اين حقيقت اشاره مى كند.
🔹در اينجا به دو نكته بايد توجّه داشت: نخست اين كه، آنچه در جمله هاى بالا درباره امر و فرمان و پيروى موجودات از #فرمان_الهى آمده، همه اشاره به اوامر تكوينيّه الهى، يا به تعبيرى ديگر: اشاره به قوانينى است كه خداوند براى جهان هستى تعيين كرده و همه موجودات را در سیطره اين قوانين قرار داده است، به گونه اى كه تخلّف از اين قوانين براى آنها غير ممكن است. ديگر اين كه، اين سخن هرگز به معناى مجبور بودن انسان در افعال خويش نيست! چرا كه خداوند صفت #اختيار و #آزادی_اراده را به عنوان يك قانون از قوانين عالم هستى براى انسان قرار داده است، و هرگز انسان نمى تواند اين صفت را از خود سلب كند و به تعبير ديگر: #آزادى او هم به فرمان خدا است.
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۴، ص ۶۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#آفرینش #خلقت #جهان #هستی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد