👆👆👆 🔷البته نکته اساسي در پيوند عيد غدير و قربان آن است که در قرآن مي خوانيم: زماني که خداوند #حضرت_ابراهيم ـ عليه السلام ـ را به امتحانات گوناگون آزمود و ايشان همه آنها را به اتمام رساند، خداوند به ايشان فرمود: تو را #امام براي مردم قرار دادم و او گفت آيا از ذريه من هم کسي به #امامت مي رسد، خداوند فرمود، عهد من «امامت و ولايت» به #ستمگران نمي رسد.[۴] از آيه شريفه فوق استفاده مي شود که حضرت ابراهيم ـ عليه السلام ـ پس از تحمّل #آزمايش هاي سخت که از جمله مهم ترين آنها قرباني فرزند بود به #مقام_امامت رسيد، و اين امر نشانگر آن است که نقطه مشترک روز عيد قربان و روز عيد غدير از لحاظ معرفتي و با نگاهي عميق، امر ولايت و امامت است. اگر حضرت ابراهيم ـ عليه السلام ـ ، فرزند خود را به قربانگاه آورد تا مايه تقرّبش به ذات اقدس الهي شود، حضرت امير ـ عليه السلام ـ هم تمام هستي اش را قرباني راه خدا نمود. 🔷از ديگر اشتراکات عيد غدير و عيد قربان، مسأله فضيلت اين دو عيد اکبر الهي است: از #امام_رضا ـ عليه السلام ـ روايت شده است که فرمودند: در روز #قيامت، چهار روز با شتاب به خدا مي رسد همان گونه که عروس به حجله خود مي رسد پرسيدند اين چهار روز کدام است؟ حضرت فرمودند: روز قربان، روز فطر، روز جمعه و روز غدير که روزي است که ابراهيم خليل ـ عليه السلام ـ در آن از آتش رهايي ياف و به جهت سپاسگزاري، آن روز را روزه گرفت و نيز روزي است که در آن روز #پيامبر_اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ حضرت #اميرالمومنین عليه السلام ـ را به عنوان #جانشين خود معرّفي و فضيلت هاي او را بيان نمود و خداوند بدين وسيله #دين را کامل کرد و حضرت امير ـ عليه السلام ـ به خاطر شکرگزاري اين روز را روزه گرفته است.[۵] اين روز، #روز_کمال، روز ناراحتي شيطان و روزي است که اعمال #شيعه و دوستداران #آل_پيامبر پذيرفته شده و خداوند عمل #مخالفين آنها را #باطل و نابود مي گرداند و اين همان است که خداوند در آيه ۲۳ سوره فرقان مي فرمايد: «آن اعمال اعمال مخالفين اهل بيت ـ عليهم السلام ـ را باطل و نابود نموديم. 🔷وجه اشتراک ديگر غدير و قربان را بايد در خود نام #غدير جستجو کنيم، غدير نام برکه اي است که اين واقعه اعلام #ولايت_اميرالمومنين ـ عليه السلام ـ در نزديکي آن واقع شده است؛ از سوي ديگر حاجيان هم که به مني قرباني مي فرستند شهر مکّه کنار #چاه_زمزم قرار دارند که آب پر برکتش به دعاي حضرت ابراهيم ـ عليه السلام ـ نياز آبي همه زائران و ساکنان #مکّه را تأمين مي کند. برکه و چاه هر دو محل تجمع آب هستند و آب، مظهر پاکي است و تفسير عرفاني آب، همان #ولايت و #امامت است همان طور که آب ظاهر را تطهير مي کند، #طهارت باطني هم بدون ولايت ممکن نيست. لذا باز از هر دو عيد قربان و عيد غدير، به پاکي ظاهري که مظهرش آب است و پاکي و طهارت باطني که مظهرش ولايت است و معناي باطني آب هم همان ولايت است دست مي يابيم. 👇👇👇

✅ريشه #قرباني_کردن در اسلام 🔷 #قرباني يک عبادت و از #شعائر_اسلام است و در مقابل ديگر عبادت ها از جايگاه و اهميت خاصي برخوردار است. از نظر معني لغوي هر آن چيزي است که وسيله #تقرب و نزديکي به #خداوند متعال باشد، خواه آن چيز ذبح حيوان باشد يا ديگر صدقات. در عرف عام به آن حيوان خاص #قرباني گفته مي شود که به خاطر رضاي خداوند در روزهاي #عيد_قربان #مسلمانان آن را ذبح مي کنند. 🔷ذبح قرباني جهت تقرب پروردگار از زمان ابوالبشر #حضرت_آدم (ع) شروع شد، وقتي که دو فرزندش هابيل، قوچي و قابيل مقداري گندم را به عنوان قرباني به بارگاه خداوندي تقديم نمودند، به دستور و روال آن زمان صاعقه اي از آسمان قرباني #هابيل را سوزاند که اين علامت قبوليت بود و قرباني #قابيل به حال خود باقي ماند. 🔷در #قرآن_مجيد اين واقعه تاريخي چنين آمده است: «إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِن أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ؛[۱] وقتي که (هابيل و قابيل پسران آدم) #قرباني تقديم کردند از يکي (هابيل) پذيرفته شد و از ديگري (قابيل) پذيرفته نشد». قرباني به عنوان شعار #دين و آيين و مشروعيت آن به زمان حضرت آدم بر ميگردد، اما وقتي که واقعه بي نظير و شگفت انگيز #حضرت_ابراهيم (ع) پيش آمد که در آن واقعه ايشان براي ذبح و قرباني کردن يکتا فرزندش #اسماعيل (ع) اقدام فرمود و از اين #امتحان_الهي سربلند بيرون آمد قرباني جايگاه و اهميت ويژه اي را در اديان سماوي کسب کرد. داستان مذکور در سوره صافات قرآن مجيد آمده است. 👇👇👇

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از قربانی کردن حیوان درون تا پرواز به ملکوت اعلی (بخش اول) 🔹در آیین و فرهنگ وحیانی همواره خدای متعال، برای هدایت و سعادت جامعه بشری، افرادی را به عنوان #اسوه و الگو در پیش روی آحاد مردم قرار داده است، تا اینکه با اقتدا به این افراد، انسان بتواند پله های کمال و سعادت را طی نمایند. در میان #انبیاء و اولیای الهی، پیامبری والا مقام به نام #ابراهیم (ع) وجود دارد که سبک‌ زندگی‌ او چراغ راهی برای فتح قله های خوشبختی است. جایگاه و اهمیت سبک زندگی #حضرت_ابراهیم (ع) تا به جایی است که خدای متعال در فرهنگ قرآن قریب به ۶۹ بار به نیکی از او یاد کرده است. 🔹تنها در گوشه ای از این آیات رحمانی، خدای متعال اینچنین او را به عنوان #الگو و اسوه مردم معرفی می فرماید: «قَدْ کانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فی‏ إِبْراهیمَ وَ الَّذینَ مَعَهُ؛ [ممتحنه، ۴] قطعاً براى شما در [پیروى از] #ابراهیم و کسانى که با اویند سرمشقى نیکوست‏». با اندکی دقت و تأمل در آیات رحمانی، متوجه عنایت‌ خاص‌ قرآن‌ کریم به سبک زندگی #حضرت_ابراهیم (ع) می‌ شویم؛ سبک زندگی که دارای شاخص و فاکتورهای اخلاقی ویژه ای است و درس ها و آموزه‌ های زیبایی برای غلبه بر شیطان درون و هوای نفس را در پیش افراد قرار می دهد.   💠«عید قربان» جشن رهایی انسان از وسوسه شیطان 🔹 #عید_قربان یکی از مهم‌ترین و بارزترین اسناد و مدارکی است که گواه بر عظمت و بزرگی #حضرت_ابراهیم (ع) است. در واقع #عید_قربان، رزمگاه و میدان نبرد ابراهیم نبی (ع) با #شیطان و هوای نفس است که پیام ها و درس های فراوانی را برای جامعه بشریت به دنبال دارد. در اهمیت و ارزش این عید بزرگ و قربانی کردن، در منابع روایی نکات طلایی و زیبایی به یادگار مانده است، ولی آنچه در این مهم از همه بیشتر اهمیت دارد، قربانی کردن هوای نفس است، که فاکتورهای خاص خود را می طلبد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره خواهیم داشت. 1⃣انقیاد، اطاعت پذیری و تواضع در برابر خدا 🔹در سبک زندگی #حضرت_ابراهیم (ع) مدال های زرین تربیتی، اخلاقی، عرفانی و اعتقادی فراوانی وجود دارد، که هر یک از آنها به نوبه خود از جایگاه و اهمیت ویژه ای برخوردار است، ولی با این وجود، یکی از برجسته ترین و پراهمیت‌ ترین درسهای سبک زندگی حضرت ابراهیم (ع) انقیاد و #اطاعت در برابر امر الهی است. اگر اندکی در حال و روز زندگی خودمان دقت و تأمل نماییم، متوجه می شویم در بسیاری از موارد در تقابل میان انتخاب خود و امر الهی به دنبال راهکاری می گردیم که فرمان الهی را با توجیه و بهانه تراشی دور بزنیم و از انجام آن سر باز بزنیم. این رویه نامیمون و دردسر ساز نوعاً در تمام عمر ما جریان دارد. علت و منشأ این گرفتاری نیز چیزی جز هوای نفس و تمایلات شیطانی نیست. این در حالی است که اگر زندگی حضرت ابراهیم (ع) را مورد مطالعه قرار دهیم متوجه خواهیم شد که او معلم و استاد اعظم مبارزه با هوای نفس و خواهش های شیطانی است. 🔹بزرگترین مصداق این سخن را می توان در قربانگاه اسماعیل (ع) مشاهده کرد. امتحان سخت و پیچیده ای که موجب سربلندی و سرافرازی حضرت ابراهیم (ع) شد. سختی و پیچیدگی این امتحان از دو جنبه قابل ملاحظه است. جنبه اول: مهر عمیق پدری که می تواند دست هر پدری را در اجرای حکم الهی بلغزاند؛ و نکته دوم اینکه: ابراهیم (ع) مأمور شده بود، فرزندی را ذبح کند که سالیان متمادی از وجود او محروم بود و همواره برای داشتن فرزندی نیک به درگاه الهی دست به دعا بر می داشت. «رَبِّ هَبْ لی‏ مِنَ الصَّالِحینَ، فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَلیمٍ؛ [صافات، ۱۰۰ و ۱۰۱] اى پروردگار من! مرا [فرزندى‏] از شایستگان بخش»؛ پس او را به پسرى بردبار مژده دادیم.‏» انقیاد و اطاعت پذیری #حضرت_ابراهیم (ع) در برابر خدا و پیروی نکردن از وسوسه شیطان موجب شده است که خدای متعال این چنین شاخص اخلاقی او را به همه انسانها معرفی نماید: «وَ لکِنْ کانَ حَنیفاً مُسْلِماً؛ [آل عمران، ۶۷] بلکه حق‏ گرایى فرمانبردار بود». #ادامه_دارد... منبع: وبسایت‌ راسخون #عید_قربان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از قربانی کردن حیوان درون تا پرواز به ملکوت اعلی (بخش دوم) 🔸 #عید_قربان یکی از مهم‌ترین و بارزترین اسناد و مدارکی است که گواه بر عظمت و بزرگی #حضرت_ابراهیم (ع) است. در واقع #عید_قربان، رزمگاه و میدان نبرد ابراهیم نبی (ع) با #شیطان و هوای نفس است که پیام ها و درس های فراوانی را برای جامعه بشریت به دنبال دارد. در اهمیت و ارزش این عید بزرگ و قربانی کردن، در منابع روایی نکات طلایی و زیبایی به یادگار مانده است، ولی آنچه در این مهم از همه بیشتر اهمیت دارد، قربانی کردن هوای نفس است، که فاکتورهای خاص خود را می طلبد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره خواهیم داشت. 2⃣عقلانیت، بصیرت و هوشمندی 🔹یکی از ویژگی های مهمی که موجب می شود انسان در مواجهه با #هوای‌_نفس به راحتی پیروز شود و هوای نفس خود را قربانی کند، مجهز شدن به شاخص تعقل، بصیرت و هوشمندی است. انسان هایی که به خوبی از قوه تعقل و اندیشه ورزی استفاده می کنند، به راحتی مغلوب هوای نفس خود نمی شوند؛ چرا که این دسته افراد به خوبی به جوانب و تبعات کارخود واقف هستند، از این رو برای لذات زود گذر مادی، آخرت خود را به دنیای ناپایدار نمی فروشند. 🔹در #قرآن_کریم به خوبی به این نکته اشاره شده است که اگر انسان ها در حیات مادی و دنیوی خود از قوه تعقل و اندیشه ورزی استفاده می کردند، گرفتار عذاب اخروی نمی شدند: «وَ قَالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ؛ [ملک، ۱۰] و می گویند: اگر ما گوش شنوا داشتیم یا #تعقّل میکردیم، در میان دوزخیان نبودیم!». خدا در قرآن کریم این چنین #حضرت_ابراهیم (ع) را با شاخص و ویژگی بصیرت و تعقل ورزی معرفی می فرماید: «وَ اذْکُرْ عِبادَنا إِبْراهیمَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ أُولِی الْأَیْدی وَ الْأَبْصارِ؛ [ص، ۴] و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دستها (ى نیرومند) و چشمها (ى بینا)!». 3⃣معاد باوری و خداترسی 🔹بطور قطع و یقین هستند افرادی که اعتقادی به معاد و خدای متعال ندارند، و هیچگاه در برابر هوای نفس نمی توانند قد علم کنند. #ایمان به حیات ابدی و اعتقاد به حساب و کتاب روز جزا است که موجب می شود انسان در عواقب و تبعات کارهای خود بیاندیشد و خود را تسلیم و تابع هوای نفس خود نکند، در واقع اگر کسی به دنبال قربانی کردن نفس خود می گردد، و تلاش دارد که سعادت و خوشبختی ماندگار را برای خود به ارمغان آورد، باید شناخت و معرفت خود را نسبت به حیات ابدی تقویت نماید، و این علم و شناخت را به ایمان و باور تبدیل نماید. اگر اندکی در آیات وحیانی قرآن کریم دقت و تأمل نمایید، متوجه خواهیم شد یکی از علل و عواملی که موجب جهنمی شدن افراد شده ضعف در معاد باوری ایشان بوده است؛ 🔹«مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ، ... وَ کُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ؛ [مدثر، ۴۲ و ۴۶] چه چیز شما را در آتش [سقر] درآورد؛ ... و روز جزا را دروغ مى‏ شمردیم». خدا در قرآن کریم #حضرت_ابراهیم (ع) را به عنوان، شخصی که توانست به خوبی بر هوای نفس خود غلبه نماید را با ویژگی معاد باوری معرفی کرده و می فرماید: «إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِکْرَى الدَّارِ؛ [ص، ۴۶] ما آنها را با خلوص ویژه‏اى خالص کردیم، و آن یادآورى سراى آخرت بود!». مفسران قرآن کریم در ذیل این آیه شریف این چنین بیان داشته اند: «آرى آنها پیوسته به یاد جهان دیگر بودند، افق دید آنها در زندگى چند روزه این دنیا و لذات آن محدود نمی شد، آنها در ماوراى این زندگى زودگذر، سراى جاویدان با نعمت هاى بى‏ پایانش را می‌ دیدند، و همواره براى آن تلاش و کوشش داشتند». [۱] #ادامه_دارد... پی نوشت؛ [۱] تفسیر نمونه، ج ۱۹، ص ۳۰۸ منبع: وبسایت‌ راسخون #عید_قربان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از قربانی کردن حیوان درون تا پرواز به ملکوت اعلی (بخش سوم و پایانی) 🔸 #عید_قربان یکی از مهم‌ترین و بارزترین اسناد و مدارکی است که گواه بر عظمت و بزرگی #حضرت_ابراهیم (ع) است. در واقع #عید_قربان، رزمگاه و میدان نبرد ابراهیم نبی (ع) با #شیطان و هوای نفس است که پیام ها و درس های فراوانی را برای جامعه بشریت به دنبال دارد. در اهمیت و ارزش این عید بزرگ و قربانی کردن، در منابع روایی نکات طلایی و زیبایی به یادگار مانده است، ولی آنچه در این مهم از همه بیشتر اهمیت دارد، قربانی کردن هوای نفس است، که فاکتورهای خاص خود را می طلبد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره خواهیم داشت. 4⃣صبر، تعهد و وفاداری 🔹برای پیروزی بر #دشمن_درونی و خواهش های شیطانی، هیچ انسانی بی‌نیاز از عنصر #صبر نیست. در واقع این صبر و بردباری است که مانع‌ نفوذ شیطان در سرزمین وجودی انسان می شود. انسان های مقاوم و صبور هیچگاه در برابر وسوسه‌ های شیطان سستی و ضعف از خود نشان نمی دهند، و همچون کوهی استوار در برابر لذات زودگذر نفسانی خویشتنداری می کنند. این دسته افراد زمانی که با خدای متعال عهدی را می‌ ببندند، بر پیمان خود ایستادگی می کنند و صداقت و درستی خود را به منصه ظهور می رسانند. خدای متعال این چنین وفاداری #حضرت_ابراهیم (ع) را به رخ جهانیان می کشد: «وَ إِبْراهیمَ الَّذی وَفَّى؛ [نجم، ۳۷] و [نیز در نوشته‏ هاى‏] همان ابراهیمى که #وفا کرد».   5⃣توکل و پیوسته در مسیر خدا بودن 🔹برخی افراد برای مبارزه با هوای نفس تنها به نیرو و توان خود تکیه و اعتماد می کنند، این در حالی است که انبیاء و اولیای الهی در مواجهه با شیطان و هوای نفس بهترین پناهگاه را نه نیرو و توان خود، بلکه مدد و یاری خداوند معرفی کرده اند؛ این موضوع به خوبی در داستان پیامبران و اولیای الهی مشهود است. بطور مثال داستان حضرت یوسف (ع) و زلیخا در قرآن کریم این چنین بیان شده است: «وَ مَا أُبَرِّئُ نَفْسِی إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّی إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ [یوسف، ۵۳] من هرگز خودم را تبرئه نمی‌کنم، که #نفس (سرکش) بسیار به بدیها امر می‌ کند؛ مگر آنچه را پروردگارم رحم کند! پروردگارم آمرزنده و مهربان است». در سبک زندگی حضرت ابراهیم (ع) نیز به خوبی با عنصر و ویژگی #توکل و اعتماد بر خدا و در مسیر او بودن مواجه می شویم: «وَ قالَ إِنِّی ذاهِبٌ إِلى‏ رَبِّی سَیَهْدینِ؛ [صافات، ۹۹] و [ابراهیم‏] گفت: من به سوى پروردگارم رهسپارم، زودا که مرا راه نماید».   منبع: وبسایت‌راسخون #عید_قربان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه قرآن (بخش دهم) 🔸در #قرآن_مجید، آیاتی نقل شده اند که بر تمنّی و دعای برخی از #انبیای_الهی برای #فرزند_داشتن دلالت می کنند. این دعا و طلب ها از محضر الهی و متعاقب آن اجابت آنها و تعابیری که خداوند متعال از این اجابت می فرماید، همگی دالّ بر #اهمیت و برکت این موضوع در قاموس فرهنگ قرآنی است. 💠آیات مربوط به حضرت ابراهیم (ع) 🔹 #حضرت_ابراهیم (ع) یکی از انبیای الهی بود که به رغم کهولت سن شان، #فرزندی نداشتند و به همین خاطر در آیات متعددی از قرآن مجید این موضوع و #دعای_ایشان برای #فرزند_داشتن و در ادامه، اجابت این دعا مورد اشاره قرار گرفته است. برای مثال در آیه ۱۰۰ و ۱۰۱ سوره صافات و در بیان بخشی از سیر زندگی شان می خوانیم که ایشان در مقطعی از زندگی شان این دعا را به خداوند عرضه داشتند که: «رَبِّ هَبْ لي‏ مِنَ الصَّالِحينَ - فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَليمٍ؛ پروردگارا! به من از صالحان [فرزندان صالح‏] ببخش! - ما او [ابراهيم‏] را به نوجوانى بردبار و صبور بشارت داديم!». 🔹در این آیه #تقاضای_حضرت_ابراهیم (ع) از خداوند بیان شده است که در ۸۰ سالگی وقتی دید فرزندی ندارد، از خداوند متعال درخواست کرد که #فرزند_صالحی را به ایشان عنایت کند. فرزندى كه بتواند خط رسالت او را تداوم بخشد و برنامه هاى نيمه تمامش را به پايان برساند. بلافاصله بعداز این دعاست که خداوند با تعبیر «بشارت یک نوجوانی بردبار» از مستجاب شدن این دعا خبر می دهد. علاوه بر آن ادامه همین سوره و در آیه ۱۱۲ همین سوره، سخن از بشارت دادن حضرت ابراهیم (ع) به تولد حضرت اسحاق هم به میان می آید: «بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ؛ ما او را به اسحاق- پيامبرى از شايستگان- بشارت داديم!». [۱] #ادامه_دارد... پی نوشت؛ [۱] تفسیر نمونه، ج ۱۹، ص ۱۰۴ نویسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری -  علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #فرزند #فرزندآوری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه قرآن (بخش دوازدهم) 🔸در #قرآن_مجید، آیاتی نقل شده اند که بر تمنّی و دعای برخی از #انبیای_الهی برای #فرزند_داشتن دلالت می کنند. این دعا و طلب ها از محضر الهی و متعاقب آن اجابت آنها و تعابیری که خداوند متعال از این اجابت می فرماید، همگی دالّ بر #اهمیت و برکت این موضوع در قاموس فرهنگ قرآنی است. 💠آیات مربوط به حضرت ابراهیم (ع) 🔹سوره دیگری که به موضوع #حضرت_ابراهیم (ع) و #فرزندآوری اشاره می کند، سوره حجر است. در آیات ۵۳ تا ۵۶ این سوره می خوانیم:  «قالُوا لا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَليمٍ - قالَ أَ بَشَّرْتُمُوني‏ عَلى‏ أَنْ مَسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ - قالُوا بَشَّرْناكَ بِالْحَقِّ فَلا تَكُنْ مِنَ الْقانِطينَ - قالَ وَ مَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّالُّونَ؛ گفتند: نترس، ما تو را به #پسرى_دانا بشارت مى دهيم! - گفت: آيا به من [چنين] بشارت مى دهيد با اينكه پير شده ام؟! به چه چيز بشارت مى دهيد؟! - گفتند: تو را به حق بشارت داديم؛ از مأيوسان مباش!» - گفت: جز گمراهان، چه كسى از رحمت پروردگارش مأيوس مى شود؟!». 🔹در این آیات مواجهه حضرت ابراهیم (ع) با فرشتگان الهی که به میهمانی به منزلش آمده بودند روایت می شود و مژده آنها را مبنی بر #فرزنددار_شدن آن حضرت در سنین پیری را شاهد هستیم: «قالُوا لا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِيمٍ». در اينكه منظور از غلام عليم (پسر دانا) كيست؟ با توجه به آيات ديگر قرآن شك نيست كه منظور، حضرت اسحاق است، چرا كه هنگامى كه فرشتگان اين بشارت را به ابراهيم دادند، همسر ابراهيم ساره كه ظاهرا زن عقيمى بود حاضر بود و اين بشارت به او نيز داده شد. [۱] 🔹گفتنی است که حرف اضافه «بـ» در کلمه «بالحق» در آیه ۵۵ این سوره باء مصاحبت است كه آيه را چنين معنا مى دهد: «بشارت ملازم با حق و غير منفك از آن». بنابراین حضرت ابراهیم (ع) نباید به صرف اینکه تولد فرزند برای او بعید به نظر می رسد، آن را انکار نماید تا در جمله نومیدان به رحمت الهی نباشد. حضرت ابراهيم (ع) هم در قبال گفته آنان به طور كنايه سخن آن میهمانان و پیغام آوران الهی را تاييد و اعتراف نموده و به عنوان استفهام انكارى گفت: «كيست كه از رحمت پروردگار خود نوميد شود جز گمراهان» و چنين فهمانيد كه نوميدى از رحمت پروردگار از خصائص گمراهان است و من از گمراهان نيستم، پس پرسشم پرسش يك نفر نوميد كه به خاطر نوميدى، فرزنددار شدن در اين سنين را بعيد بشمارد نيست. [۲] 🔹به هر حال دلالت این آیات بر #رحمت شمرده شدن #فرزندان در #آموزه‌های_وحیانی بسیار روشن است. آنچه از تمامی این آیات به دست می آید این است که #فرزندآوری در آموزه های قرآنی، #امری_بسیار_ستوده و #پسندیده و #توصیه شده است. #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] چنان كه در آيه ۷۱ سوره هود به این موضوع اشاره شده است: «وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ». [۲] الميزان فی تفسیر القرآن، همان، ج ‏۱۲، ص ۲۶۸ نویسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری -  علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #فرزند #فرزندآوری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️ 🌸 ⭕️به مناسبت عيد سعيد قربان 🔸 #عيد از عُود و برگشتن است، چون در اين روز #رحمت_خدا شامل مردم ميشود و با آمدن عيد شادی به مردم بر می گردد. [۱] و يا به معنای برگشتن به فطرت است. 🔹در اسلام چهار عيد داريم؛ عيد فطر، #عيد_قربان، جمعه و عيد غدير. چنانكه در روايتى از امام صادق (ع) نقل شده است كه فرمود: غير از عيد فطر و قربان و جمعه عيد ديگري است به نام عيد غدير كه از همه حرمتش بيشتر است. [۲] #عيد_قربان روز دهم ذی‌الحجّه است، در دعای قنوت نماز اين روز ميخوانيم كه خدايا تو اين روز را برای مسلمانان عيد قرار دادی. اين روز در روايات به نام #عيد_اضحی از ريشه اضحيّه به معنای #قربانی_نمودن گرفته شده است؛[۳] چون در اين روز بر #حاجيان واجب است که در سرزمين مِنی #قربانی كنند، و برای آنهايی كه در حج شركت ندارند، مستحب است اين قربانی را انجام دهند. 🔹امّا نكته مهم، فلسفه اين قربانی است، چون خداوند نيازى به گوشت قربانی ندارد، چون او نه جسم است و نه نيازمند. او وجودی است كامل و بی انتها از هر جهت؛ هدف اين است كه مردم با پيمودن #مدارج_تقوا روز به روز به خدا نزديكتر شوند، #قربانی درس ايثار و فداكاری و گذشت و آمادگی برای شهادت در دل، و كمك به #نيازمندان و مستمندان را می آموزد. [۴] در روايات هم اشاراتی به اين جهات داريم. از جمله امام صادق (ع) از علّت قربانی نمودن سؤال شد، حضرت فرمود: خداوند #قربانی را قرار داد تا #فقراء از آن استفاده و بهره ببرند. [۵] امام صادق (ع) فرمود: خداوند در اوّلين قطره كه از خون آن به زمين ميريزد صاحب آن را بيامرزد و تا خداوند بداند كه چه كسی در پنهانيها #تقوا را مراعات ميكند. (با نيّت خالص قربانی را انجام ميدهد و...) بعد فرمود: نگاه كن چگونه خداوند قرباني هابيل را قبول کرد و قربانی قابيل را رد نمود. [۶] 🔹ناگفته نماند که نامگذاری اين روز به تناسب سرافرازی #حضرت_ابراهيم (ع) در امتحان الهی صورت گرفته است، چرا که خداوند به ايشان دستور داده بود که فرزندش #حضرت_اسماعيل (ع) را قربانی کند، و وقتی حضرت اقدام به قربانی کردن نمود، به امر الهی کارد گلوی اسماعيل (ع) را نبريد، و از سوی خداوند قوچی برای قربانی فرستاده شد. پس حاجيان خانه خدا نيز مأمور شدند به تأسی از قهرمان توحيد، در چنين روزی حيوانی را قربانی کنند. پي نوشت‌ها؛ [۱] لمعه دمشقيه، ج ۱، ص ۳۰۶ [۲] مفاتيح الجنان، اعمال روز هجدهم ذيحجّه، ص ۴۵۶ [۳] شرح لمعه، كتاب الحج اعمال مِنی [۴] تفسير نمونه، ج ۱۴، ص ۱۰۹ [۵] علل الشرائع، دارالبلاغه، ص ۴۳۷ [۶] همان، ص ۴۳۸ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات #عید_قربان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸 ☄ ⭕️تربیت دینی خانواده (بخش یازدهم) 🔸شیوه های تربیت دینی خانواده (۲) 💠 #تربیت_دینی در محیط خانواده دارای دو شیوه اساسی #کلامی و #نمادین است که هر یک در #تربیت_کودک نقش اساسی دارد. به طور خلاصه، به آن ها اشاره می شود: 🔹ب. «شیوه نمادین (عملی)»: به آنچه #کودک از اعمال و رفتار #والدین و دیگر افراد خانواده یاد می گیرد بدون این که دعوتی از او شده باشد، #شیوه_نمادین (عملی) #تربیت گفته میشود. این گونه یادگیری و تربیت به صورت پنهان صورت می گیرد و در شکل گیری شخصیت کودک بسیار مؤثر بوده و در عین حال، دارای دامنه گسترده ای است. 🔹اساساً یکی از #شیوه‌های_تربیتی_انبیاء تربیت از راه #عمل بوده و برای تربیت دینی مردم از آن استفاده می کرده‌اند؛ یعنی پیش از آنکه به مردم دستوری بدهند، خود به آن عمل می نمودند و برای مردم #الگو قرار می گرفتند. بیشتر مردم و به ویژه #کودکان، از رفتار ظاهری دیگران تقلید می کنند و یا پس از مشاهده رفتار آن ها دست کم، زمینه تربیت کلامی برایشان فراهم می شود. بر این اساس، #حضرت_ابراهیم (ع) برای هدایت بت پرستان از شیوه غیر کلامی و عملی استفاده می نمود و به جای موعظه و نصیحت، با شکستن بت ها به آن ها نشان داد که چنان معبودهایی بی‌روح، نفع و ضرری به حالشان ندارد و وقتی بت پرستان او را مورد بازپرسی و تهدید قرار دادند، برای او زمینه تربیت کلامی فراهم شد و با بیان قوی و استدلال منطقی به سؤالات بت پرستان پاسخ داد و وجدان خفته آنها را بیدار ساخت. در اثر گفتار منطقی و بیان شیوای حضرت ابراهیم (ع)، فطرت توحیدی بسیاری از بت پرستان از پشت پرده های جهل و تعصب ظاهر گشت و گروهی از آن ها به دین توحیدی گرویدند. [۱] 🔹 #پیامبر_اکرم (ص) نیز در موارد متعددی، مانند تعلیم نماز و حج، از این شیوه استفاده کردند و فرمودند: «صلوا کما رایتمونی اصلی؛ نماز بگزارید، آن گونه که می بینید من نماز می گزارم». [۲] استفاده از شیوه غیر کلامی و عملی در تربیت دینی کودک نیز بسیار مؤثر است و باید در این زمینه، از آن بهره گرفت. #دوره_کودکی دوره وابستگی و اعتماد کامل کودک به والدین است و میزان تأثیرپذیری او از پدر و مادر بسیار عمیق و پابرجاست. از این رو برای #تربیت_دینی_کودک فرصت مناسبی است. بیشترین ارتباط کودک در این دوره با #والدین است و ارتباط در تمامی ابعاد پنهان و آشکار و کلامی و غیر کلامی آن زمینه ساز رشد و تحول کودک در جنبه های روحی و بدنی است. تنها الگوی مورد اعتماد کودک در این دوره، پدر و مادر است و تا آنجا که بتواند، خود را بر اساس رفتارهای آنان منطبق می سازد. [۳] 🔹چشمان ظریف و تیزبین #کودک مانند دوربین حساس از تمام صحنه های زندگی #خانواده و به خصوص حرکات و رفتار #والدین و دیگر اعضای آن، فیلم برداری می کند. از لبخندها، زمزمه ها و نوازش های والدین درس خوشبینی، امیدواری، اعتماد و محبت می آموزد، و به عکس، از تندی ها، بد رفتاری ها و عصبانیت های آنها درس تندی و بداخلاقی می گیرد. معمولاً #کودک، سخن گفتن، آداب معاشرت، رعایت نظم یا بی نظمی، امانتداری یا خیانت، راستگویی یا دروغگویی، خیرخواهی یا بدخواهی را در محیط خانه فرا می گیرد. اگر #والدین به #دستورات_دینی اهمیت دهند، اهل عبادت، نماز، دعا، تلاوت قرآن و توجه به معنویات باشند، بدون شک، بر ابعاد روحی و دینی کودک تأثیر می گذارند. [۴] 🔹به همین دلیل، کودک سه یا چهار ساله هنگام مشاهده نماز والدین به نماز ترغیب میشود و مانند آنان به رکوع و سجده می رود. فرزندان کوچکی که همراه پدر و مادر به مساجد و حسینیه ها رفته در مجالس عزاداری حضرت سیدالشهداء (ع) شرکت می نمایند و مانند پدر و مادر خود را به حالت گریه در می آورند، همه حاکی از #تأثیر_عملکرد_والدین بر رفتار دینی فرزندان است. اظهار اینگونه رفتارها از کودک ناشی از تأثیر عمیق رفتار والدین بر جسم و روح اوست، که غالباً تبدیل به ملکه میشود و تا پایان عمر در او باقی می ماند. از میان اعضای خانواده، #مادر نقش بیشتری در #تربیت_کودک دارد؛ چرا که او نخستین کسی است که رابطه ای مستقیم با کودک دارد، نیازهای او را تأمین می کند و به خواسته هایش پاسخ میگوید. از این رو، کودک از عواطف، احساسات، نگرشها و اندیشه های مادر بیشتر متأثر میشود و بر این اساس، #وظیفه_مادر در قبال تربیت دینی کودک سنگین تر است. #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر نمونه، ج ۱۳، ص ۴۳۵ - ۴۴۲؛ المیزان، ج ۱۴، ص ۴۲۲-۴۲۶ [۲] بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۲۷۹ [۳] مصطفی عباسی، نقش اسوه ها در تعلیم و تربیت، سازمان تبلیغات اسلامی، ص ۴۱ به بعد [۴] ابراهیم امینی، آیین تربیت، ص ۱۰۱ برگرفته از فصلنامه معرفت، شماره ۳۲، محمد احسانی منبع: حوزه نت #تربیت #تربیت_دینی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️در چه مواقعی گوشه گيری و عزلت مطلوب است؟ 🔹با دقت در متون آيات و رواياتی که از #انزوا_طلبی و رهبانیت نهی کرده و آیات و روایاتی که به #عزلت و کناره گیری از مردم توصیه کرده است، به خوبى ثابت مى شود كه #زندگی_اجتماعی یک اصل کلی است و مسأله عزلت و #گوشه_گيرى در يك سلسله شرايط خاص و به صورت استثنايى توصيه شده است. مثلا در مورد #اصحاب_كهف مى دانيم كه آنها در يك جامعه كافر و بى بند و بار گرفتار شده بودند و به جرم ايمانشان به خدا، تحت تعقيب بودند، و چاره اى جز فرار از شهر و ديار و پناه بردن به كوه و غار نداشتند. در مورد #حضرت_ابراهيم (ع) نيز چنين بود، او نهايت تلاش و كوشش خود را در طريق مبارزه با بت پرستى تا پاى جان انجام داد، ولى هنگامى كه مؤثر واقع نشد و جانش در خطر بود، مأمور به مهاجرت و عزلت شد. 🔹گاه بعضى از افراد شرايط خاصى دارند، و بسيار آسيب پذير و ضعيف در برابر مظاهر فسادند، ممكن است به اين گونه افراد توصيه شود، كمتر در اجتماعات ظاهر شوند. آنها شبيه افراد ضعيف المزاجى هستند كه اگر در اجتماعات حاضر شوند به زودى مزاج آنها انواع بيمارى ها را به خود جذب مى كند، ممكن است طبيب به چنين شخصى دستور دهد كمتر در اجتماع ظاهر شود. امروز معمول است هنگامى كه هوا بيش از حد آلوده مى شود، به افراد ضعيف مانند كودكان و پيرمردان و بيماران قلبى و تنفّسى توصيه مى شود در خانه بمانند. بديهى است هيچ يك از اينها يك اصل كلى نيست، بلكه مربوط به شرايط خاص اجتماعى است، يا شرايط خاص فرد است، بنابراين نبايد آن را به همگان و در هر زمان و مكان توصيه كرد. 🔹اين نكته را نيز نمى توان ناديده گرفت كه انسان هاى اجتماعى نيز براى انس به پروردگار ساعت يا ساعاتى را از روز بايد به خويشتن پردازند، مخصوصاً در ساعات آخر شب، تنها باشند و با خدا اُنس گيرند و راز و نياز كنند، و از اين فراتر اين كه سالكان راه خدا و عاشقان پروردگار و عارفان پاكباخته در همان ساعاتى كه در ميان جمعند، با خدا هستند، و جز او نمى بينند، و به غير او انس نمى گيرند، و همه را براى او مى خواهند. گاه نيز مى شود كه جدايى و #قهر_كردن از مردمى كه راه #فساد را لجوجانه مى پيمايند، يكى از طرق مبارزه منفى با مفاسد است، چرا كه اين امر سبب مى شود كه آنها تكان بخورند و به خويش آيند. در حالات جمعى از علما ديده مى شود كه وقتى مردم در #فساد اصرار مى ورزيدند آنها را ترك مى گفتند و به صورت #قهر از ميان آنها بيرون مى رفتند، و چيزى نمى گذشت كه مردم احساس #سرشكستگى و كمبود مى نمودند، و به سراغ آن عالم رفته او را به ميان خود باز گردانده و اعمال خويش را #اصلاح مى نمودند. همه اينها استثنائاتى است كه در برابر اصل كلى اجتماعى بودن انسان قابل قبول است. 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابى طالب(ع)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چاپ اول‏، ج ۳، ص ۴۵۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #عزلت #گوشه_گیری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد