✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«تفكّر» و «تدبّر» در قرآن، چه ميزان اهميت دارد؟
🔹#قرآن كتابى است كه شكوفايى پيام‌ها و معارف آن، در پناه #انديشيدن است. #تفكر عبارت است از: به كار بردن #فكر براى كشف مجهولات و پاسخ به سؤالات. #قرآن_کریم در اين زمينه مى‌فرمايد: «وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ» [نحل، ۴۴] (و #قرآن را [هم] به سوی تو نازل کردیم، به خاطر اینکه برای مردم آنچه را که برای [هدایتشان] به سویشان نازل شده بیان کنی، و برای اینکه [در پیامبری تو و آنچه را به حق نازل شده] #بیندیشند).
🔹پس انتظار آن است كه انسان، #آيات_قرآن را در كنار بيانات پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و سنت قرار داده، در آنها #بينديشد و #مجهولات خود را مرتفع سازد؛ زيرا تنها در سايه #تفكر در آيات است كه بسيارى از سؤالات اساسى انسان، پاسخ داده مى‌شود. قرآن به پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مى‌فرمايد: «قُلْ هذِهِ سَبِيلِى أَدْعُوا إِلَى اللهِ عَلى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِى...» [یوسف، ۱۰۸] (بگو: طریقه من و پیروانم همین است که خلق را به خدا با بینایی و #بصیرت دعوت کنیم...).
🔹اما #تدّبر در #قرآن عبارت است از تأمل در عواقب يك امر. #آيات_قرآن، از معارف و #دستورهايى سخن مى‌گويد، از #مسئوليت هاى انسان و نظام #پاداش و #جزا مى‌گويد، و #عواقب مثبت و منفى رفتارش را متذكر مى‌شود. #تدبر در آيات قرآن يعنى، توجه به عواقب و لوازم آيات و آثار مترتب بر عمل كردن، يا نكردن بر مقتضاى آن. با اين #تدبر است كه دل و قلب انسان راه مى‌افتد و از بشارتهاى قرآن بهره مى‌گيرد و تهديدهايش در او مؤثر مى‌افتد. قرآن در اين زمينه مى‌فرمايد: «أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها» [محمد، ۲۴] (آيا در آيات الهى #تدبر نمى‌كنند، يا آنكه بر دل‌شان، خود، قفل‌ها زده اند).
🔹پس #تفكر و #تدبر در #قرآن، به ايجاد روح بصيرت و روشن بينى و زنده شدن و فعال شدن قدرت درك قلب و جان آدمى است. در روايات نيز ثواب #تدبّر در آيات قرآن، از قرائت آن بيشتر معرفى شده است: «لا خير فى قرائة ليس فيها تدبر» [۱] ([آگاه باشيد كه] خيرى در تلاوت قرآن بدون #تفكّر و ارزيابى آن وجود ندارد). اصولًا از مقايسه آيه ۱۲۱ سوره بقره «الذين آتينا هم الكتاب يتلونه حق تلاوته اولئك يؤمنون به» و «آيه ۲۹ سوره جن» كه هدف از #نزول_قرآن را بهره‌مندى و تدبر در آن مى‌داند، در مى‌يابيم كه «تلاوت راستين» در جريان #تدبر در آيات است.
🔹در اين باره توجه به چند نكته، بايسته است: ۱) الهى بودن قرآن بدون #تدبر در آن معلوم نخواهد شد: «أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً». [نساء، ۸۲] ۲) بدون #تدبر در قرآن، نمى‌توان از ذخاير بى‌كران و پر خير و بركت كلام خدا بهره‌اى جست. ۳) بدون #تدبر نمى‌توان از ظلمت شك و ترديد و سرگردانى نفاق، خود را رهانيد و به ايمانى راسخ و استوار، دست يافت. ۴) بدون #تدبّر، عمق و مغز آيات را نمى‌توان دريافت و به حقايق شگفت و حيرت آورش پى برد. ۵) #تدبّر_كننده در قرآن، با تمام وجود، در جاى جاى قرآن، حضور خداوند را حس مى‌كند و دل و جانش را از نور خدا سرشار مى‌نمايد. [۲]
پی‌نوشت‌ها؛
[۱] بحارالانوار، ج ۹۲، ص ۲۱۱
[۲] تقى پور، ولى‌الله، پژوهشى پيرامون تدبر بر قرآن، انتشارات اسوه، چ اول، ص ۳۱
منبع: وبسایت راسخون
#قرآن #تفكر #تدبر
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️بایسته های رقابت سیاسی سالم (بخش چهارم و پایانی)
🔸از مؤلفه های اساسی #رقابت_سالم میان احزاب و گروه های سیاسی، و حاکم شدن #عقلانیت بر رقابت های سیاسی است. «رقابت سیاسی» برای اینکه #مفید و #سازنده باشد باید «شرایط» و «ضوابطی» داشته باشد که مهمترین بایسته ها و شاخصه های رقابت سیاسی سالم عبارتند از:
4⃣«حاکم شدن فضای عقلانی بر رقابت های سیاسی»
🔹از مؤلفه‌های اساسی رقابت سالم میان احزاب و گروه های سیاسی، حاکم شدن #عقلانیت بر رقابت های سیاسی است. حاکمیت #فضای_عقلانی بر رقابت های سیاسی موجب خواهد شد که تصمیم گیری‌ها، برنامه ریزی‌ها و همه فعالیت‌ها و از جمله رقابت های احزاب و جریان های سیاسی، براساس #عقل و #منطق و به دور از #احساسات و عواطف و #هیجان های مقطعی و زودگذر و احیاناً جناحی و حزبی صورت بگیرد و در سایه عقلانیت، #منافع و #مصالح عموم جامعه در نظر گرفته خواهد شد.
🔹رعایت این بایسته ها و شاخصه ها موجب خواهد شد که «رقابت های سیاسی»، سالم و سازنده شکل بگیرد و چنین رقابتی مصداق و نمونه «فاستبقوا الخیرات» [بقره، ۱۴۸] و «یسارعون فی الخیرات» [آل عمران، ۱۱۴] و پیشی گرفتن در نیکی ها و خوبی خواهد بود. در نگاه دینی و بر اساس آموزه های اسلامی، #مسئولیت و #حکومت در نظام اسلامی، #امانت و #فرصتی برای #خدمت به مردم محسوب میگردد، نه زمینه ای برای کسب #قدرت و ثروت؛
🔹و همانگونه که #امام_علی (علیه السلام) به یکی از کارگزاران خود فرمود: «و انّ عملک لیس لک بطعمه و لکنه فی عنقک امانه» [۱] (همانا #مسئولیت تو برای تو وسیله آب و نان نبوده، بلکه #امانتی در گردن تو است). بر این اساس، پذیرش #مسئولیت ها و #مناصب در نظام اسلامی باید با هدف «خدمت به مردم» صورت بگیرد، و در نتیجه #رقابتی که با این نگرش و در این راستا صورت می گیرد، رقابتی است که در آن ارزشها و #اصول_اسلامی و اخلاقی رعایت خواهد شد و #عقلانیت در آن حاکم خواهد بود و جایی برای بد اخلاقی و #رقابتهای_مخّرب و ناسالم نخواهد بود؛
🔹زیرا هدف در نهایت #خدمت به مردم است، نه کسب قدرت، و این همان نکته ای است که رقابت های سیاسی در #نظام_اسلامی را از نظام های سیاسی غیر دینی جدا می‌کند و رنگ #اخلاقی، #ارزشی و معنوی به تمامی فعالیت های در این زمینه میدهد. به یقین اگر احزاب، گروه ها و #جریانهای_سیاسی، مسئولیت هایی که برای به دست آوردن آنها با یکدیگر رقابت می کنند، زمینه و فرصتی برای #خدمت به جامعه بدانند، رقابت های سیاسی آنان از مرزهای اخلاقی و اسلامی فراتر نرفته و شکل زیبایی به خود خواهد گرفت و شاهد #بداخلاقی‌ها و رقابت های سیاسی ناسالم نخواهیم بود.
پی‌نوشت
[۱] نهج البلاغه، نامه ۵
نویسنده: علی مجتبی زاده
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#انتخابات
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد