eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
427 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
👆👆 ❌از اين بحث نتيجه مي گيريم: 🔺۱. سندهاي چهار يا پنچگانه هر يك ديگري را تأييد كرده و مايه ی اطمينان ميگردند، زيرا چه بسا سندي به تنهايي اطمينان آفرين نباشد امّا آنگاه كه در كنار سندهاي ديگر قرار گرفت از قوت بيشتري برخوردار ميشود. 🔺۲. مواظبت بر خواندن در طول اين قرون خود مي تواند مايه ی قوت حديث گردد، زيرا چنين اتفاقي از علما و دانشمندان بدون يك مدرك قطعي امكان پذير نيست و شايد در اين ميان اسانيد ديگري نيز بوده كه به دست ما نرسيده است. 🔺۳. مضمون به طور اجمال در ديگر زيارات نيز وارد شده همگي از يك اسلوب و يك نگرش به عليهم السّلام حكايت ميكند. ⭕️در پايان ياد آوري اين نكته لازم است كه برخي را در حدّي دانسته اند كه آن را از بر شمرده اند. يكي از علماي معاصر در اين باره نوشته است: در اينكه از بوده و سلسلة اسناد آن به و منتهي ميگردد، شكي در آن نيست، و امعان نظر در اين مطلب اهميت را بيش از پيش روشن ميسازد كه و سخن عادي نيست.[۹] 🔶پي نوشت ها: [۱] . ر.ك: سيماي فرزانگان، مؤسسة امام صادق عليه السّلام، چ اول، قم، ۱۳۸۰، ج ۳، ص ۴۵۹ به بعد. [۲] . مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، چ اول، مؤسسة فقه الشيعه، بيروت، ۱۴۱۱ ه‍، ص ۷۷۲ [۳] . شيخ طوسي، الفهرست، مكتبه المرتضويه، نجف، ص ۷۸ و ۸۵ و ۱۳۹، نجاشي، رجال نجاشي، دار الاضواء، چ اول، بيروت ۱۴۰۸ ه‍، ج 1، ص ۴۲۵ و ۴۴۴ و ج ۲، ص ۲۱۴ [۴] . سيماي فرزانگان، مؤسسة امام صادق عليه السّلام، چ اول، قم، ۱۳۸۰، ج ۲، ص ۵۰۱ [۵] . ابوالقاسم خوئي، معجم رجال الحديث، چ سوم، بيروت، ۱۴۰۳، ه‍، ج ۱۶، ص ۶۹ [۶] . نجاشي، همان، ص ۴۲۵ و ۴۴۰ [۷] . كامل الزيارات، تحقيق جواد قيومي، مؤسسة نشر الفقاهه، چ اول، قم، ۱۴۱۷ ه‍، ص ۳۲۵، باب ۷۱ [۸] . الارشاد، تحقيق مؤسسة آل البيت عليهم السّلام، چ اول، المؤتمر العالمي لألفيه الشيخ المفيد، قم، ۱۴۱۳ ه‍، ج ۲، ص ۱۵۷ [۹] . تهراني، ميرزا ابوالفضل، شفاء الصدور في شرح زيارة العاشورا، تحقيق علي موحد ابطحي، چ سوم، قم، ۱۴۰۷ ه‍، ص ۸ و ۱۲۴ـ۱۲۵ ∆منبع: مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه های علمیه @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«ترتيل»، بهترين روش قرائت قرآنی 🔸 بهترين روش برای است؛ زيرا اين روش هايى دارد كه خواننده قرآن با آن، به سوی هدف عالی (كه هدايت انسان هاست) هدايت می‌شود. در اين سطور به چند ويژگی از ويژگی های پرداخته می شود. 1⃣تدبر در قرآن 🔹خداوند در انسانها را به و در قرآن دعوت ميكند، زيرا قرآن و درس آموزی است، انسان های پرهيزكار است. اگر مسلمانان را به تلاوت آياتش دعوت كرده است، برای اين است كه از های قرآن درس بگيرند و از معارف بلند آن ره‌توشه‌ای برای و خويش برگيرند. اين موضوع تنها با خواندن قرآن حاصل نميشود، بلكه بايد خواندن، همراه با توجه به ، ‌ آن و و كردن باشد. 🔹به همين خاطر است كه امام علی (علیه السلام) می‌فرماید: «لا خَيْرَ فی قِراءةٍ لَيْسَ فِيها تَدَبُّرٌ»؛ [۱] (در قرائتی كه در آن نباشد، خيری نيست). زمانی حالت و ايجاد ميشود كه ، آن را با آرامش و شمرده بخواند، و در هر فرازی خود را مخاطب قرآن ببيند و در آن كند. در كلامی از ابن عباس نقل شده است كه: «سوره بقره و آل عمران را با و بخوانم برايم محبوبتر است از اين كه تمام قرآن را با سرعت بخوانم». [۲] 2⃣احترام باری تعالی 🔹 هر گاه بخواهد قرآن را تلاوت كند، بايد ابتدا آن را در دل خود حاضر كند و بداند كه قرآن ، و تلاوت كلام الهی بس عظيم و خطير است، آن گاه متوجه ميشود كه بايد آن را با احترام بخواند. حفظ ايجاب ميكند كه تلاوت آن همراه با ، آرامش و پرهيز از عجله باشد. 🔹غزالی در اين زمينه ميگويد: «بدان كه استحباب دارد نه تنها برای تدبّر، زيرا برای افراد غير عرب كه معنی قرآن را نمی‌ فهمند نيز ترتيل و شمرده خواندن مستحب است، زيرا تلاوت با ترتيل نشانه احترام و تكريم و با وقار نگهداشتن قرآن است و تأثيرش در قلب از با سرعت و شتاب خواندن بيشتر بهتر می‌باشد ». [۳] 3⃣تأثير در قلب‌ها 🔹 به صورت آهسته و سبب تأثير در ميشود. از اين تأثير، قاری و استماع كننده بهره‌مند می‌شوند. هنگام تلاوت ، قاری فرصت دارد تا را به قلب خويش القا كند، و بر اثر تكرار القاها قلب و او تأثير می‌پذیرد. همين موضوع برای تلاوت ترتيل نيز وجود دارد، زيرا فرصت و انديشيدن آيات را پيدا ميكند، در نتيجه مفاهيم و پيام های آيات در سراسر وجودش پرتوافكن شده، موجب تنبه و تأثير پذيری روح و روانش ميگردد. پي نوشت ها: [۱] تحف العقول، ابن شعبه حرّانی، ص ۲۰۴، مؤسسه النّشر الاسلام [۲] هفده گفتار در علوم قرآنی، محمد حسينى، ص ۳۱۴، انتشارات بدر [۳] النشر فی القراآت العشر، ج ۱، ص ۲۰۹ نویسنده: ابوالفضل علامی، علم تجويد منبع: وبسایت اندیشه قم @tabyinchannel