⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️☄⭐️ ☄ ⭕️همه چيز درباره پديده «مد و مدگرايی» (بخش سیزدهم) 🔶يکی از پديده‌های رايج اجتماعی معاصر، مسأله #مد و #مُد‌گرايی است، شايد کمتر خانواده‌ای باشد که با اين پديده درگير نباشد؛ در اين نوشتار به بررسی چند وجهی اين پديده پرداخته می‌شود و مشخصاً برای پرسش‌های پیرامون این موضوع پاسخ مبسوط ارائه میگردد. 💠درمان مدگرايی افراطی 🔷مد و #مدگرايی معتدل، در صورتی که در چهارچوب شرع و ارزش های ملی و فرهنگی باشد، مذموم نخواهد بود، اما #مدگرايی_افراطی يا خارج از چهارچوب شرع، مذموم است، و در صورت ابتلا بايستی از آن رهايی يافت. چون مدگرايی افراطی ميتواند منجر به رشک و حسد ورزی، فشار و گرفتگی و ملال روحی، و چندين نوع ناخوشی و ناملايمات روحی ديگر شود. توان مالی افراد محدود است، افراد و خانواده قادر نيستند هر روز با صرف هزينه‌های زياد، لباس يا لوازم زندگی که تازه #مد شده‌اند را بخرند؛ مگر با به زحمت و تکلّف انداختن خود و خانواده. به راستی ميتوان ادعا کرد که #مدگرايی_افراطی نوعی مرض و #بيماری_روحی است، که قبل از مزمن و علاج ناپذير شدن آن، بايستی به #درمان و مداوا پرداخت. اما برخی از راه‌های درمان اين بيماری عبارتند از: 1⃣معمولاً انسان‌هايی که به لحاظ درونی و فکری پر نيستند، دچار مدگرايی افراطی ميشوند. چون ميخواهند خلاء روحی خود را با ظواهر و زينت های ظاهری پر کنند. به نظر ميرسد #ارتقاء_فکری از طريق مطالعه و تفکر ميتواند باعث ارتقای شخصيت شود، و ديگر فرد سراغ مدگرايی افراطی نرود. در اين ميان مطالعه کتاب‌های مورد تأييد اهل فن که در قلمرو فلسفه و عرفان راستین تالیف گردیده، نقش به‌سزایی دارد. 2⃣ #تفکّر در #آيات و #احاديثی که به مذمّت و نکوهش #ظواهر_فريبنده #زندگی_دنيوی ميپردازند؛ مانند: «وَ فَرِحُواْ بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ مَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فِي الآخِرَةِ إِلاَّ مَتَاعٌ؛ [رعد، ۲۶] ولى آنان به #زندگى_دنيا شاد شده‏اند، و زندگى دنيا در [برابر] #آخرت جز بهره‏اى [ناچيز] نيست». «وَ لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْکَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَرِزْقُ رَبِّکَ خَيْرٌ وَأَبْقَى؛ [طه، ۱۳۱] و هرگز چشمان خود را به نعمت هايی که به گروههايی از آنها داده ايم، مدوز؛ اينها شکوفه‌ های زندگی دنياست، تا آنان را در آن بيازماييم و #روزی_پروردگارت بهتر و پايدارتر است». «لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْکَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِلْمُؤْمِنِينَ؛ [حجر، ۸۸] و به آنچه ما دسته‏هايى از آنان [=کافران] را بدان برخوردار ساخته‏ايم چشم مدوز و بر ايشان اندوه مخور، و بال خويش براى مؤمنان فرو گستر. #ادامه‌دارد... ✍حجت‌الاسلام‌والمسلمين حسين هاشم‌نژاد، عضو هيئت علمی دانشگاه منبع: مشرق‌نیوز #مدگرایی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️فلسفه زندگی محدود در اين دنيا چيست؟ چرا خداوند عمر طولانی‌تری به انسان نمی‌دهد؟ 🔹همانطور كه در تعبيرات دينی آمده است، #زندگی_دنیا صرفا مقدمه و پلی برای حياتی ديگر و آن حيات، اصل است. اين زندگی اگر فقط به ظواهرش بسنده شود، لهو، لعب، زينت، تفاخر و تكاثر است، اما باطن آن زندگی جاودانه است؛ سعادتمندانه يا شقاوتمندانه: «اعلموا أنما الحيوة الدنيا لعب و لهو و زينة و تفاخر بينكم و تكاثر فی الأموال و الأولاد كمثل غيث أعجب الكفار نباته ثم يهيج فتراه مصفرا ثم يكون حطاما و فی الآخرة عذاب شديد و مغفرة من الله رضوان و ما الحيوة الدنيا إلا متاع الغرور»؛ 🔹آنچه اين دنيايی است، از بين می‌رود، و فقط آن چيزی باقی می‌ماند كه رنگ و بوی الهی پيدا كرده باشد: «ما عندكم ينفد و ما عندالله ‌باق - و كل شیء هالك إلا وجهه». اگر به اين نگرش در زندگی برسيم، و درك كنيم كه زندگی واقعی، همان #زندگی_اخروی است، نه زندگی دنيوی، خواهيم پذيرفت كه اين زندگی بايد محدود باشد، نه بی نهايت؛ زيرا كه صرفا مقدمه است و غايت و هدف نيست. اگر اصل محدوديت را بپذيريم، ديگر مناقشه در مقدار آن روا نيست؛ زيرا هر مقداری كه باشد، باز جای اين سؤال باقی می‌ماند كه: «چرا اين قدر؟!». 🔹 #قرآن_كريم نقل می‌كند كه عده‌ای چنان #دنيا_زده شده‌ اند كه آرزو ميكنند هزار سال زندگی كنند، و اگر حتی اين قدر زندگی كنند، اما باز راضی نمی‌شوند و بيشتر می‌خواهند. در هر صورت، اين زندگی موجب نجات آن‌ها از آتش نخواهد شد؛ يعنی اگر انسان #دنيا را غايت خود قرار دهد، به هيچ حدی راضی نميشود، اما اگر اصل محدوديت را پذيرفتيم، ديگر مقدار آن مهم نيست و مصلحتش را به خداوند واگذار می‌كنيم. 🔹حقيقت اين است كه #آخرت_باوران، تمام شدن زودتر زندگی دنيا و رسيدن سريعتر به زندگی‌ جاودانه‌ آخرت را طلب می‌كنند: «و لو لا أجل الله التی كتب الله عليهم لم تستقر أرواحهم فی أجسادهم طرفة عين خوفا من العقاب و شوقا إلی الثواب»؛ زيرا كه آنان كيفيت زندگی خود را بهبود بخشيده ‌اند، و ديگر دلبستگی كميت آن نيستند و چون با #ايمان و #عمل_صالح، #آخرت خود را آباد ساخته‌ اند، شوقشان به #مرگ و ورود به #زندگی_حقيقی، بيش از شوق طفل به پستان مادر است: «و الله لابن ابيطالب آنس بالموت من الطفل بثدی أمه». 📕زندگی پس از مرگ،‌ ج ۴، حسين سوزنچی، ص ۵۰ منبع: وبسایت راسخون #دنیا #آخرت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️خاصیت دنیا 🔹با توجه‌ به‌ آیات‌ قرآن، خاصیت #دنیا بازیگری است، یعنی دنیا اهلش را به بازی می‌گيرد و سرانجام اهل دنیا می‌فهمند که بدون توشه باید سفر کنند. در روایتی امام کاظم (ع) راجع به #دنیا به هشام فرمودند: «مَثَل دنيا مَثَل آب درياست كه شخص تشنه هر چه از آن بنوشد، تشنگى اش بیشتر می‌شود تا سرانجام او را بكُشد». [۱] خاصیت آب گوارا این است که جذب بدن می‌شود؛ ولی آب شور دستگاه گوارش انسان را در اختيار می‏گيرد و بر عطش او می ‏افزايد، و لذا برای رفع تشنگی، انسان ناچار است كه بار ديگر از آب بنوشد، كه آن نيز اگر شور باشد، عطش او را بيشتر می‏كند. 🔹#دنيا بسان آب شور است و خاصیت آن هم سیری ناپذیری است و لذا هر چقدر بیشتر دنبالش باشیم بیشتر نسبت به آن میل پیدا می‌کنیم. امام علی (ع) می‏فرمايد: «دنيا زده سير نمی‏شود، بلكه هر اندازه كه انسان از #دنيا بهره ‏مند باشد، معادل يا بيش از آن، درهای #حرص و ولع بر روی او باز می‏شود». [۲] #قرآن، دنيای منهای آخرت را بازيچه معرفی می‏كند و می‌ فرماید: «إِنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ...؛ [محمد، ۳۶] #زندگی_دنيا تنها بازی و سرگرمی است...». نشانه بازيچه و سرگرمی بودن دنيا، آن است كه اگر كسی به آن مبتلا شود، به آن عادت می‏كند و اختیارش به دست آن وسيله سرگرمی می ‏افتد و در نتيجه، اين سرگرمی تا او را فرسوده و خسته نكند و از پا در نياورد، رهايش نمی‌كند. پی نوشت‌ها؛ [۱] تحف العقول‏، ص۳۹۶ [۲] نهج البلاغة، نامه۴۹ نویسنده: تسنیم منبع: وبسایت رهروان ولایت #دنیا @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️اصولا بررسی و بیان «فلسفه احکام» چه فوایدی دارد؟ 🔹بسيار مى شود كه #طبيبانِ_آگاه، #بيماران خود را از آثار مهمّ‌ #داروهاى_شفابخش و غذاهاى تقويتى كه درمان بيمارى ها را تسريع مى كند باخبر مى سازند تا با #شوق و علاقه بيشتر، داروهاى تلخ را تحمّل كنند و #دستورات_طبيب را دقيقاً بكار بگيرند. 🔹 #طبيبان_روحانى نيز دقيقاً همين مسير را مى پيمايند و #فلسفه‌تشريع‌احكام و آثار حيات‌بخش #برنامه‌هاى‌دينى را براى مردم شرح مى دهند تا آتش #اشتياق را در دل آنها شعله ور سازند و با عزمى راسخ به دنبال انجام برنامه ها بفرستند. بيان #فلسفه_احكام، علاوه بر اينكه شوق و #علاقه مردم را براى انجام #وظایف_دينى افزون مى كند و تحمّل ناراحتى را براى انجام پاره اى از وظايفِ سخت و سنگين آسان مى سازد، چند فايده ديگر نيز دارد: 1⃣به همه #مردم هشدار مى دهد كه بايد در چه مسيرى حركت كنند تا #فلسفه_حكم پياده شود؛ مثلا هنگامى كه مى فرمايد: «فَرَضَ اللهُ... الْحَجَّ تَشْيِيداً لِلدِّينِ»؛ [۱] (خداوند #حجّ را سبب #قدرت و #قوّت #اسلام قرار داده است). مفهومش اين است كه #مراسم_حج را آنچنان با شكوه برگزار كنند كه به اين هدف والا برسند، نه اينكه تنها به آداب صورى حجّ و تشريفات ظاهرى آن قناعت كنند. 2⃣ديگر اينكه: #مردم بدانند آثار و #بركات اين #اعمال به #خودشان باز مى گردد. در واقع ما با انجام اين اعمال، خدمتى به #خويش مى كنيم؛ منّتى بر خدا نداريم و بايد بسيار #ممنون باشيم. همانگونه كه #قرآن_مجيد در مورد اصل #ايمان و #اسلام مى فرمايد: «يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا قُلْ لَا تَمُنُّوا عَلَىَّ إِسْلَامَكُمْ بَلِ اللهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِيمَانِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ»؛ [۲] (گروهى بر تو #منّت مى گذارند كه #مسلمان شده اند! بگو #خداوند بر شما #منّت مى گذارد كه شما را به سوى #اسلام #هدايت كرده است، اگر در ادّعاى اسلام راست مى گويند). 3⃣سرانجام اينكه: مى توانيم با توجّه به #فلسفه_احكام، #اعمال خود را #ارزيابى كنيم، كه تا چه اندازه #مقبول درگاه خداوند است، و چه اندازه از آن دور مى باشد. مثلا وقتى مى فرمايد: «#فلسفه_روزه، #تقوا و #فلسفه_نماز، #نهى از فحشا و #منكر است» بايد ملاحظه كنيم كه آيا بعد از انجام روزه و نماز، روح #تقوا و پرهيز از گناه در ما حاصل شده است يا نه؟ و به اين ترتيب، ارزش #عبادات و #اعمال خود را به دست آوريم. 🔹آرى! ما #خداوند را #حكيم مى دانيم و حكمت او ايجاب مى كند كه هيچ #دستورى را بدون #هدف و نتيجه بيان نفرمايد؛ و چه بى خبرند آن #جاهلانِ_ناآگاه كه مى گويند #افعال_خداوند معلّل به اغراض نيست؛ يعنى هيچ #هدفى در كارها و #برنامه‌ها و #تشريعات او وجود ندارد! آنها با اين #سخنِ_زشت و ناپسند خود، حكيم بودن #خداوند را زير سؤال مى برند و چنين مى پندارند كه به حقيقتِ توحيد نزديك شده اند؛ 🔹در حالى كه مصداق اين آيه شريفه اند كه: «قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالاً - أَلَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِی الْحَياةِ الدُّنْيَا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنونَ صُنْعاً»؛ [۳] (بگو: آيا به شما خبر دهيم كه #زيانكارترين [مردم] در كارها چه كسانى هستند؟ - آنها كه #تلاشهايشان در #زندگى_دنيا گم [و نابود] شده، با اين حال مى پندارند #كار_نيك انجام مى دهند). آرى! #افعال_خداوند مُعلّل به اغراض نيست؛ يعنى #هدف‌هايى كه به خود او بازگشت كند؛ زيرا، او #بى‌نياز از همه چيز و همه كس مى باشد؛ ولى افسوس كه اين #ناآگاهان اين سخن را نمى گويند، بلكه مى گويند ضرورتى ندارد كه نتيجه افعال و دستورات خداوند به #بندگان برگردد و اين نهايت بى خبرى است!!! پی نوشت‌ها؛ [۱] الإحتجاج على أهل اللجاج، طبرسى، نشر مرتضى‏، مشهد، ۱۴۰۳ق، چ اول‏، ج ‏۱، ص ۹۹ [۲] سوره حجرات، آيه ۱۷ [۳] سوره كهف، آيات ۱۰۳ و ۱۰۴ 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۴، ص ۶۳۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #احکام #اعمال #اعتقادات @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد