eitaa logo
تبیین
@tabyinchannel
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«قرآن» چه کسانی را به عنوان «زیانکارترین مردم» معرّفى کرده است؟ 🔹خداوند متعال در «آیات ۱۰۳ و ۱۰۴ سوره کهف» مى فرماید: «قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالاْ َخْسَرِینَ أَعْمالاً - الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً»؛ (بگو: آیا به شما خبر دهیم که (مردم) در کارها، چه کسانى هستند؟ - آنها که تلاشهایشان در زندگى دنیا گم [و نابود] شده؛ با این حال، مى پندارند انجام مى دهند!). در زندگى خود و دیگران بسیار دیده ایم گاه، انسان انجام مى دهد در حالى که فکر مى کند و مهمى انجام داده است، این گونه ، ممکن است یک لحظه و یا یک سال و یا حتى یک عمر ادامه یابد، و راستى از این بزرگتر تصور نمى شود. 🔹«قرآن کریم» چنین کسانى را نام نهاده، دلیلش هم روشن است، زیرا کسانى که مرتکب گناهى مى شوند، اما مى دانند خلافکارند، غالباً حدّ و مرزى براى خلافکارى خود قرار مى دهند، و لااقل چهار اسبه نمى تازند، و بسیار مى شود که به خود مى آیند و براى آن به سراغ و اعمال صالح مى روند. اما آنها که گنهکارند و در عین حال گناهشان را عبادت، اعمال سوءشان را صالحات، و کژى‌ها را درستى ها مى پندارند، نه تنها در صدد نخواهند بود، که با شدت هر چه تمام تر به کار خود ادامه مى دهند؛ حتى تمام سرمایه هاى وجود خود را در این مسیر به کار مى گیرند، و چه تعبیر جالبى درباره آنها ذکر کرده: «أَخْسَرِینَ أَعْمالاً». 🔹در روایات اسلامى تفسیرهاى گوناگونى براى «أَخْسَرِینَ أَعْمالاً» آمده است که هر یک از آنها اشاره به مصداق روشنى از این مفهوم وسیع است، بى آن که آن را محدود کند. در حدیثى از «اصبغ بن نباته» مى خوانیم: شخصى از (علیه السلام) از تفسیر این آیه سؤال کرد، امام فرمود: «منظور و هستند، اینها در آغاز بر حق بودند، سپس در دین خود گذاردند، و این بدعت ها آنها را به راه انحراف کشانید اما گمان مى کردند کار نیکى انجام مى دهند». [۱] در حدیث دیگرى از (علیه السلام) مى خوانیم: پس از ذکر گفتار فوق، فرمود: « نیز چندان از آنها فاصله نداشتند!». [۲] 🔹در حدیث دیگر، مخصوصاً اشاره به (مردان و زنان تارک دنیا) و گروه هاى از مسلمین شده است. [۳] و در بعضى از روایات، به منکران ولایت امام على (علیه السلام) تفسیر گردیده. راهبانى که یک عمر، در گوشه دیرها تن به انواع محرومیتها مى دهند، از ازدواج چشم مى پوشند، از لباس و غذاى خوب صرف نظر مى کنند، دیرنشینى را بر همه چیز مقدم مى شمرند، و گمان مى کنند این محرومیت ها سبب آنها به خدا است آیا مصداق «أَخْسَرِینَ أَعْمالاً» نیستند؟ آیا هیچ مذهب و ممکن است بر خلاف قانون و ، انسان اجتماعى را به انزوا دعوت کند؟ و این کار را سرچشمه قرب به خدا بداند؟ 🔹همچنین آنها که در آئین خدا بدعت گذاردند، تثلیث را به جاى توحید، و مسیح (علیه السلام) بنده خدا را به عنوان فرزند خدا، و خرافاتى دیگر از این قبیل را وارد آئین‌ پاک‌ الهى نمودند، به گمان این که دارند خدمتى مى کنند، آیا این گونه افراد از نیستند؟! خوارج نهروان، آن جمعیت قشرى بى‌مغز و نادان که بزرگترین گناهان (همچون کشتن امام على علیه السلام و گروهى از مسلمانان راستین و گل هاى سرسبد اسلام) را موجب به خدا مى دانستند، و حتى بهشت را در انحصار خود فرض مى کردند آیا از «زیانکارترین مردم» نبودند؟! خلاصه آیه آن چنان مفهوم وسیعى دارد که اقوام زیادى را در گذشته، حال و آینده در برمى گیرد. پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر «نور الثقلین»، ج ۳، ص ۳۱۲ [۲] همان مدرک [۳] همان مدرک [۴] تفسیر «نور الثقلین»، ج ۳، ص ۳۱۱ 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمي مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چ ۲۶، ج ۱۲، ص ۶۰۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
2.4هزار مشاهده
تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️اصولا بررسی و بیان «فلسفه احکام» چه فوایدی دارد؟ 🔹بسيار مى شود كه طبيبانِ آگاه، بيماران خود را از آثار مهمّ‌ داروهاى شفابخش و غذاهاى تقويتى كه درمان بيمارى ها را تسريع مى كند باخبر مى سازند تا با شوق و علاقه بيشتر، داروهاى تلخ را تحمّل كنند و دستورات طبيب را دقيقاً بكار بگيرند. 🔹«طبيبان روحانى» نيز دقيقاً همين مسير را مى پيمايند و و آثار حيات‌بخش را براى مردم شرح مى دهند تا آتش اشتياق را در دل آنها شعله ور سازند و با عزمى راسخ به دنبال انجام برنامه ها بفرستند. بيان ، علاوه بر اينكه شوق و علاقه مردم را براى انجام افزون مى كند و تحمّل ناراحتى را براى انجام پاره اى از وظايفِ سخت و سنگين آسان مى سازد، چند فايده ديگر نيز دارد: 1⃣به همه مردم هشدار مى دهد كه بايد در چه مسيرى حركت كنند تا پياده شود؛ مثلا هنگامى كه مى فرمايد: «فَرَضَ اللهُ... الْحَجَّ تَشْيِيداً لِلدِّينِ». [۱] (خداوند را سبب قدرت و قوّت اسلام قرار داده است). مفهومش اين است كه را آنچنان با شكوه برگزار كنند كه به اين هدف والا برسند، نه اينكه تنها به آداب صورى حجّ و تشريفات ظاهرى آن قناعت كنند. 2⃣ديگر اينكه: مردم بدانند و اين به خودشان باز مى گردد. در واقع ما با انجام اين اعمال، خدمتى به خويش مى كنيم؛ منّتى بر خدا نداريم و بايد بسيار ممنون باشيم. همانگونه كه در مورد اصل ايمان و اسلام مى فرمايد: «يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا قُلْ لَا تَمُنُّوا عَلَىَّ إِسْلَامَكُمْ بَلِ اللهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِيمَانِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ». [۲] (گروهى بر تو منّت مى گذارند كه مسلمان شده اند! بگو بر شما منّت مى گذارد كه شما را به سوى هدايت كرده است، اگر در ادّعاى اسلام راست مى گويند). 3⃣سرانجام اينكه: مى توانيم با توجّه به ، اعمال خود را كنيم، كه تا چه اندازه مقبول درگاه خداوند است، و چه اندازه از آن دور مى باشد. مثلا وقتى مى فرمايد: «، تقوا و ، نهى از فحشا و منكر است» بايد ملاحظه كنيم كه آيا بعد از انجام روزه و نماز، روح تقوا و پرهيز از گناه در ما حاصل شده است يا نه؟ و به اين ترتيب، ارزش و خود را به دست آوريم. 🔹آرى! ما خداوند را حكيم مى دانيم و حكمت او ايجاب مى كند كه هيچ دستورى را بدون هدف و نتيجه بيان نفرمايد؛ و چه بى خبرند آن كه مى گويند معلّل به اغراض نيست؛ يعنى هيچ هدفى در كارها و برنامه‌ها و تشريعات او وجود ندارد! آنها با اين سخنِ زشت و ناپسند خود، «حكيم بودن خداوند» را زير سؤال مى برند و چنين مى پندارند كه به حقيقتِ توحيد نزديك شده اند؛ 🔹در حالى كه مصداق اين آيه شريفه اند كه: «قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالاً - أَلَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِی الْحَياةِ الدُّنْيَا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنونَ صُنْعاً». [۳] (بگو: آيا به شما خبر دهيم كه [مردم] در كارها چه كسانى هستند؟ - آنها كه تلاشهايشان در زندگى دنيا گم [و نابود] شده، با اين حال مى پندارند كار نيك انجام مى دهند). آرى! مُعلّل به اغراض نيست؛ يعنى كه به خود او بازگشت كند؛ زيرا، او از همه چيز و همه كس مى باشد؛ ولى افسوس كه اين ناآگاهان اين سخن را نمى گويند، بلكه مى گويند ضرورتى ندارد كه نتيجه افعال و دستورات خداوند به برگردد و اين نهايت بى خبرى است!!! پی نوشت‌ها؛ [۱] الإحتجاج على أهل اللجاج، طبرسى، نشر مرتضى‏، مشهد، ۱۴۰۳ق، چ اول‏، ج ‏۱، ص ۹۹ [۲] سوره حجرات، آيه ۱۷ [۳] سوره كهف، آيات ۱۰۳ و ۱۰۴ 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۴، ص ۶۳۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
178 مشاهده