eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
💥⭐️💥⭐️💥⭐️💥⭐️💥 ⭐️ ✅  مهم ترین رکن در ⭕️دیده شده است که بسیاری از که در هنگام سخنرانی‌ها و محافل دانشجویی از کوره در می‌روند و دیگر نامزدها را متهم می‌کنند و با خشونت و عصبانیت، سخنان روا و ناروایی را بر زبان می‌آورند که روای آن را نیز نمی‌بایست بر زبان بیاورند، زیرا هر حقیقتی را نمی‌بایست گفت. اگرچه دروغ، حرام است ولی گفتن هر حقی واجب نیست. 🔷به طور معمول در یک فضای رقابتی برای کسب قدرت، بسیاری از نامزدها و هوادارانشان در عمل غیر آن چیزی را نشان می‌دهند که در سخن بر زبان می‌آورند. دوستی می‌گفت که هر کسی در جست وجوی آن چیزی است که ندارد؛ از این رو دغدغه وی می‌شود و در هر جایی که می‌نشیند از آن چیز به عنوان مسئله مهم سخن می‌گوید. به این معنا که چون خود انسان، مستبد است و علاقه درونی و یا فشار گفتمان بیرونی وی را به سوی آن سوق داده است، می‌کوشد تا با تکرار و یادآوری آن، گرایش به آزادی را در خود تقویت کند و انسانی آزادیخواه گردد و از استبداد رای و اقتدارگرایی شخصی رهایی یابد. با چنین رویکردی به نظر می‌رسد که ملاک‌های اخلاقی در هنگام انتخابات‌ها به اشکال مختلف نادیده گرفته می‌شود و از سوی کسانی که می‌خواهند رهبری جامعه را به عهده گیرند فرو می‌پاشد و تهدید می‌شود. 🔷کسانی که خود دچار هنجارشکنی هستند و کم‌ترین مسائل اخلاقی را مراعات نمی‌کنند و اصول و مبانی آن را نادیده می‌گیرند، دیگران را متهم به بی اخلاقی انتخاباتی می‌کنند. بر این اساس مردم را دچار حیرت و سرگردانی می‌کنند و اندک اندک فضای ضداخلاقی را با اعمال و رفتارهای خویش تشدید می‌کنند و جالب آن که پس از مدتی مردم را به رفتارهای ضدهنجاری و اخلاقی متهم می‌کنند. این در حالی است که خود در فضای انتخاباتی زمینه اینگونه برخورد و واکنش را فراهم آورده و با هنجارشکنی و رفتارهای ضداخلاقی، جامعه را به سوی رفتار و عملکرد نادرست هدایت کرده‌اند؛ زیرا مردم اخلاق خویش را از رهبران خود می‌یابند و مردم بر دین و اخلاق رهبران خود می‌باشند. (الناس علی دین ملوکهم) 🔶رفتار، ملاک شخصیت 🔷شاید بتوان گفت بیش‌ترین و مهم‌ترین کاربرد و کارآیی را می‌بایست در افراد و یا گروه‌ها و طبقات اجتماعی یافت، زیرا انسان با آموزش و پرورش خود، می‌کوشد تا فضایلی را به دست آورده و رذایلی را از خود دور سازد که در رفتارهای اجتماعی بروز و ظهور می‌کند و تعاملات وی را با دیگران سامانی درست و خوب می‌بخشد. 🔷از این رو اگر بخواهیم درباره انسان کامل و شخصیت سالم داوری کنیم به رفتارها و کردارهایش توجه داریم و ایمان اشخاص و بینش افراد را براساس رفتارها و کردارهای آنان می‌سنجیم. اینگونه است که انسان‌ها و و های ایشان به عنوان نسبت به علم و ایمان و شخصیت آن‌ها قرار می‌گیرد. 🔷در روایات و آموزه های اسلامی به ما آموخته‌اند که برای اشخاص می‌بایست به های آن‌ها توجه شود؛ زیرا از کوزه برون تراود هر آن چه در اوست. بنابراین نمی‌توان کسی را عالم و دانشمند دانست، مگر آن که بازتاب آن را در رفتارهایش مشاهده کرد از این رو گفته‌اند تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد؛ به این معنا که هرکسی به عنوان یکی از خروجی‌های علم و جهل هر کسی می‌تواند باشد تا معلوم گردد که شخص دارای علم و هنر است و یا از زندگی خویش جز جهل و نادانی نیاندوخته و عیوب و نقص وجودش را اشباع کرده است. ◀️ ادامه‌ی مطلب در لینک زیر👇 https://article.tebyan.net/200718 @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️توجه به ثبت و ضبط اعمال و گفتار چه تاثیری در درمان بیماری های زبان دارد؟ 🔹توجه به اينكه فضايى كه در آن زندگى مى كنيم، مثل ضبط صوتى براى و بالخصوص ما است، موجب میشود انسان سخن بگوید، اگرچه نوار ضبط شده را هم كسى گوش ندهد، صرف توجه به اين كه صدا ضبط میشود و احتمال اين هست كه كسى بشنود انگيزه اى در انسان ايجاد ميشود كه منطبق با معيارهاى صحيح صحبت كند و اين مسئله بالوجدان براى خود ما يا دوستان ما در موقع مصاحبه هاى راديويى قابل لمس است، چه رسد به مصاحبه هاى تلويزيونى كه علاوه بر صدا، سيما هم مورد نظاره است. 🔹پس بايد بدانيم كه فضاى اطراف ما است كه حتى كوچكترين حرف را هم ضبط كرده و اگر خداوند اراده كند در «يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ» [طارق، ۹]؛ (روزى كه سريره ها و آشكار میشود) اين نوار ضبط شده به سمع ما میرسد. همچنین توجه به اينكه افرادى موكّل هستند ما را عموماً و صحبت هاى ما را خصوصاً بنويسند و در رأس آنها خداوند عظيمى كه «لَا تَاخُذُهُ سِنَةٌ وَ لَا نَوْمٌ» [بقره، ۲۵۵]؛ (چرت و خواب او را نمى گيرد) است. 🔹اگر انسان به اين معنى توجه پيدا كند كه هيچوقت قولى و يا عملى برخلاف رضاى آن بزرگ كه ولى نعمت اوست انجام نمیدهد. اگر ما متوجه باشيم كه كودكى به تماشاى ما ايستاده هرگز در برابرش گناه و كاری خلاف ادب نمى كنيم؛ چه شده است ما را كه در برابر چنين بزرگى بيشرمانه دست به هر عمل ناروايى مى زنيم؟ امان از وقتى كه ، سايه ظلمانى خود را بر اين انسان عصيانگر بيفكند، كه چشم بسته دست به هر عمل خلافى مى زند. 🔹خداوندا! تو ما را از شرّ كه شيطان درونى است، و كه شيطان بیرونى است حفظ كن. من معترفم و هميشه زبان حالم چنين بوده - اگرچه غافل بوده ام - كه «اِلَهِى لَم يَكُن لِى حَولٌ فَاَنتَقِلُ بِهِ عَنْ مَعْصِيَتِكَ اِلَّا فِى وَقتٍ اَيْقَظْتَنِى لِمَحَبَّتِكَ» [۱] (خدايا حول و قوه اى براى من نيست تا بتوانم به وسيله آن از تو روى برگردانم، مگر در وقتى كه تو مرا به خاطر محبتت كنى) و هميشه طالب بوده و هستم، همچنان كه از پيامبر اكرم (ص) رسيده كه: «اَللّهُمَّ لَا تَكِلْنَا اِلَى اَنْفُسِنَا طَرْفَةَ عَينٍ اَبَداً»؛ (خدايا آنى و چشم برهم زدنى ما را به خودمان وامگذار). 🔹همچنین توجه به اين نكته كه ما جزو ماست نیز تاثیر زیادی در درمان بیماریهای زبان دارد. بعضى باور ندارند كه جزء عمل است و مى گويند حرف باد هوا است؛ عمل آن است كه مثلاً سيلى به صورت كسى بزنى، در حالى كه اينها از اينكه حرفى كه پشت سر فلان شخص میزند، از هزاران سيلى براى او ضررش بيشتر است. بايد باور كنيم كه هر حرفی در زمره مورد بررسى و مكافات قرار ميگيرد، حرف خوب در زمره اعمال خوب و حرف بد در زمره اعمال بد. وقتى (ص) به (ع) ميفرمايد: «اگر خدا كسى را به دست تو هدايت كند برای تو بهتر است از هر چه خورشيد بر آن طلوع و غروب میكند» مسلماً گناه منحرف كردن يك نفر هم ولو با حرف، عظيم است. 🔹شيعه و سنى نقل كرده اند كه «معاذ بن جبل» گفت: «با (ص) در سفر بودم، روزى صبح كردم در حالى كه نزديك آن حضرت بودم و با هم راه میرفتيم، از ايشان خواستم كه عملى را به من بياموزند كه مرا داخل بهشت كرده و از آتش جهنم دور گرداند. آن حضرت شروع به صحبت كرده كلماتى فرمودند تا رسيدند به اين جمله كه آيا مى خواهى تو را به ملاك و ريشه نصايحى كه كردم رهنمون سازم؟ گفتم: بله يا رسول الله؛ فرمودند: نگاه دار اين را، و اشاره به كردند؛ 🔹معاذ بن جبل - که در ذهنش شايد مثل امثال ما اين طور بود كه حرف باد هوا است ـ عرض كرد: «آيا ما به واسطه آنچه مى گویيم مورد محاسبه و مكافات قرار مى گيريم؟»، (ص) فرمودند: «ثَكَلَتْكَ اُمُّكَ يَا مَعَاذُ»؛ (مادرت به عزايت بنشيند اى معاذ) [پيامبر در مقام يك معلّم بايد گاهى با تندى برخورد كند كه طرف مقابل بداند حرف نادرستى زده است، صريح و تند حرف زدن معلم و مورد عتاب قرار دادن شاگرد از نمونه شلاق هاى تربيت است] سپس فرمودند: «وَ هَل يُكِبُّ النّاسَ‏ فِي‏ النّارِ عَلَى‏ وُجُوهِهِم (اَو عَلَى مَنَاخِرِهِم) إِلَّا حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِم‏» [۲] (آيا غير از اين است كه محصول ، مردم را به صورت به آتش مى اندازند؟)». پی نوشت‌ها؛ [۱] از مناجات شعبانيه. [۲] وسائل الشيعة، مؤسسة آل البيت(ع)، چ اول، ج ‏۱۲، ص ۲۸۱، باب ۱۵۲ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۵ش، چ۱، ج۱، ص۱۰۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️آیت الله شهید مرتضی مطهری (ره): 🔹وجود مقدس (عليه السلام) به یکی از شیعیان می فرماید: «اَحیوا امرَنا» امر ما را زنده کنید. او عرض می کند: چگونه ما می توانیم احیاء کنیم؟ دستور می دهد که حقایق ما را، ما را، ما را، حقایق ما را برای مردم بگویید و تشریح بکنید. این زنده کردن کار ماست. 📕ده گفتار، (نسخه سایت) ص ۱۴۴ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چگونه «ریا» را از وجودمان ریشه کن کنیم؟ 🔹راه مبارزه با ، مانند همه اخلاق و و ناپسند، دو چيز است: نخست توجّه به و هاى آن براى و نابود كردن آنها، و سپس مطالعه در پيامدهاى آن براى آگاه شدن از كه در انتظار آلودگان به اين اخلاق مذموم است. ريشه همان و عدم توجّه به است. 🔹اگر پايه هاى «توحيد افعالى» در درون جان ما محكم شود و بدانيم و و و به دست ، و نيز در و اختيار اوست، هرگز به خاطر جلب رضاى اين و آن اعمال خود را آلوده به نمى كنيم! اگر به يقين بدانيم كسى كه با همه چيز دارد، و كسى كه از او جداست فاقد همه چيز است؛ 🔹و به مصداق آيه شريفه  «إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ ۖ وَ إِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِی يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ ۗ وَ عَلَى اللهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»؛ [۱] (اگر شما را یاری کند، هیچ کس بر شما و غالب نخواهد شد، و اگر شما را ، بعد از او شما را یاری خواهد داد؟ و باید فقط بر خدا کنند)؛ 🔹و اگر به اين توجّه كنيم كه تمام نزد و به دست خداست: «الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَ يَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ العِزَّةَ للهِ جَمِيعًا»؛ [۲] (آيا كسانى كه با طرح دوستى مى ريزند مى خواهند و آبرو نزد آنها كسب كنند، با اين كه همه از آن ». آرى! اگر به اين امور در اعماق جان مستقر شود دليلى ندارد كه براى و كسب وجاهت و آبرو يا جلب اعتماد آنها خود را آلوده به كند! 🔹بعضى از گفته اند ريشه اصلى حبّ جاه و است، كه اگر آن را تشريح كنيم به سه اصل باز مى گردد: علاقه به ، فرار از مذّمت و ، و ورزيدن به آنچه در دست است. سپس مثالى براى آن در مورد فى سبيل الله مى زنند كه گاه به جهاد مى رود براى اينكه از و قهرمانى او سخن بگويند، و گاه به جهاد مى رود تا او را به و جُبن متّهم نسازند، و گاه به خاطر به چنگ آوردن قدم در ميدان مى گذارد! 🔹تنها كسى مى تواند از بهره بگيرد كه براى عظمت آئين حق و از خدا پيكار كند. اين از يكسو، و از سوى ديگر، هنگامى كه انسان به «آثار مرگبار » بينديشد كه: همچون آتش سوزانى است كه در خرمن مى افتد و همه را خاكستر مى كند؛ نه تنها و طاعات انسان را بر باد مى دهد، بلكه است كه مايه صاحب آن در و است. 🔹 همچون موريانه اى است كه ستون هاى كاخ را از درون تهى مى كند و بر سر صاحبش ويران مى سازد. نوعى و و است. شخصيّت انسان را در هم مى كوبد و آزادگى و حريّت و را از او مى گيرد و «بدبخت‌ترين مردم در »! توجّه به اين حقايق، اثر باز دارنده مهمّى بر دارد. 🔹اين نكته نيز قابل توجّه است كه پنهان كردن نيّت هاى آلوده به ، براى مدّت طولانى ممكن نيست، و غالباً در همين دنيا شناخته و مى شوند، و از لابه‌لاى و آنها آنها فاش مى شود، و ارزش خود را نزد خاصّ و عام از دست مى دهند؛ توجّه به اين معنى نيز اثر باز دارنده مهمّى دارد. لذّتى كه از و نيّت پاك به انسان دست مى دهد، با هيچ چيز قابل مقايسه نيست، و همين امر براى كافى است. 🔹بعضى از علماى اخلاق گفته اند: يكى از طرق عمل اين است كه انسان تلاش براى پنهان نگاه داشتن و خود كند، و به هنگام در را بر روى خود ببندد، و هنگام و كارهاى خير ديگر سعى بر آن نمايد تا تدريجاً به اين كار عادت كند. ولى اين به آن معنا نيست كه از شركت در جمعه و جماعت و مراسم حج و اعمال دسته جمعى ديگر خوددارى نمايد كه آن نيز ضايعه اى است بزرگ! پی نوشت‌ها؛ [۱] قرآن کریم، سوره آل عمران، آيه ۱۶۰ [۲] همان، سوره نساء، آیه ۱۳۹ 📕اخلاق در قرآن‏، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، مدرسه الامام على بن أبیطالب(ع)، قم، چ اول، ۱۳۷۷ه.ش، ج ۱، ص ۲۹۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«رئیس جمهور» باید مردمی و با اخلاق باشد 🔸رعایت و اخلاقی جزو بارزترین رفتارهای یک است. کسانی که را زیر پا گذاشته و برخلاف (عليهم السلام) رفتار می‌کنند، مسلما دیگر اصول اسلامی را زیر پای خود له کرده و به آنها اهمیت نمی دهند. از این روست که باید در انتخاب مزین به آداب اسلامی و اخلاقی باشد تا مسائل دیگر را هم رعایت کند و خود را جدای از ملت نداند. 🔹یکی از خصوصیاتی که همه مردم، خصوصاً باید مزین به آن باشند، است. این نکته آنقدر اهمیت دارد که (علیه السلام) در مورد مردمی بودن و (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «وقتی (صلی الله علیه و آله) به منزل می‌رفت، اوقات خویش را به سه قسمت، تقسیم می‌کرد: قسمتی را برای عبادت خدا، بخشی را برای اهل‌بیت خود (علیهم السلام) و قسمتی را به خود اختصاص می‌داد؛ سپس زمانی را که به خود، اختصاص داده بود، میان خود و تقسیم می‌کرد و بخشی از آن را به اختصاص می‌داد و و را می‌پذیرفت و چیزی از آنان، مضایقه نمی‌کرد». [۱] 🔹از این روی رابطه حضرات (علیهم السلام)، خصوصاً (صلی الله علیه و آله) با زبانزد خاص و عام بوده و هست. ضمن آنکه اگر کسی بخواهد باشد، باید واقعاً را از مردم بداند تا بتواند را درک کند، نه اینکه را دربیاورد و فقط در حرف به فکر مردم باشد. از دیگر خصوصیات و خشوع در مقابل دیگران و خود را برتر از ندیدن است. (علیه السلام) در این‌باره می‌ فرمایند: «لا تَنْظُرُوا فی عُیُوبِ النّاسِ کَالْأرْبابِ وَانْظُرُوا فی عُیُوبِکُمْ کَهَیْئَةِ الْعَبْدِ». [۲] (ارباب گونه به عیوب دیگران ننگرید، بلکه چون بنده‌ای متواضع، عیب‌های خود را وارسی کنید). 🔹 (ره) درباره پایبندی کاندیدای به و «موازین اخلاقی» می‌فرمایند: «من امیدوارم که اشخاصی که شدند برای شما توجه کنند و کسی که از همه به اسلام، سوابقْ، سوابقِ خوب، پیوسته به هیچ طرفی نه باشد، نه باشد، نه غربزده باشد، نه شرق‌زده باشد، باشد، پیرو باشد، ملی باشد، به ملت باشد، به ملت باشد، خوب باشد، در رژیم سابق هیچ‌گاه وارد نشده باشد و با پیوند نداشته باشد، از باشد و برای خودتان. اختیار دست شماست». [۳] 🔹امروزه که تنور داغ است و «کاندیدای » خود را در معرض قرار می‌دهند، فرصت خوبی است تا به و و «نامزدها» بنگریم تا بدانیم کدام یک از نامزدها مزین به هستند و خود را پایبند به می‌دانند و کدام یک این‌طور نیستند. مسلم است کسی که فضایل اخلاقی را رعایت نکند، خیلی از موارد دیگر را نیز رعایت نمی‌کند. پی‌نوشت: [۱] میرعمادی احمد، اسوه حسنه، ص ۴۲۵؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۶، ص ۱۵۰ [۲] ابن شعبه حرانی، تحف العقول عن آل الرسول، جامعه مدرسین، چ۲، ص۳۰۱ [۳] صحیفه امام، ۲۱ جلدی، ج ۱۱، صص ۴۸۵ و ۴۸۶ منبع؛ وبسایت اندیشه برتر حوزه @tabyinchannel