👆👆
❌پس با توجه به مطالب فوق اين‌طور #نتيجه مي‌گيريم كه #فلسفه_ي همراه بردن #اهل_بيت را بايد در عوامل مختلف جستجو کرد:
۱. #پيام_رساني: #افشاگري_هاي #زنان_و_دختران #كاروان_كربلا چه در سفر #اسارت و چه پس از #بازگشت به مدينه، #پاسداري از #خون_شهدا بود. سخنان #بانوان هم به صورت خطبه و هم گفتگوهاي پراكنده به تناسب زمان و و مكان جلوه گر شد.
۲. نمايان شدن #نقش_زنان و #مادران: در بسياري از جنگ‌ها حضور تشويق‌آميز #زنان در جبهه به رزمندگان روحيه مي‌بخشد. در #كربلا نيز #مادران و #همسران بعضي از شهدا اين نقش را داشتند و به تمام مادران تاريخ اين درس را داده اند که در هنگام خطر براي #دين چگونه مي توان از آن #دفاع کرد.
۳. #پرستاري: رسيدگي به بيماران و مداواي مجروحان از اهداف ديگر بود، مانند نقش #حضرت_زينب(س) در پرستاري از #امام_سجاد ـ عليه‌السّلام ـ كه در آن زمان حساس، حمايت او از #امام_سجاد(ع) #استمرار_سلسله_امامت را در پي داشت.
۴. #عمق_بخشيدن به #بعد_عاطفي: گريه‌ها و شيون‌ها، عزاداري بر شهداء تحريك عواطف مردم نسبت به ماجراي #كربلا را عمق بخشيده و بر احساسات نيز تأثير گذاشت و از اين رهگذر #ماندگارتر شد.
۵. از همه مهمتر #ماموريت_ويژه_ي #اهل_بيت_امام و #مادران در اين #نهضت که امام از اين ماموريت آگاه بود و به همين روي آنان را به همراه برد.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
۱. حماسه حسيني،نويسنده: شهيد مطهري.
۲. فرهنگ عاشورا، نويسنده: جواد محدثي.
🔺پي نوشت ها:
[۱] . مطهري، مرتضي، حماسه حسيني، چاپ صدرا، ج ۳، ص ۳۴۰
[۲] . بررسي تاريخ عاشورا، ص ۳۱، (مقدمه).
∆منبع: وبسایت اندیشه قم
@tabyinchannel
#کانال_تبیین
⭕️عنایت ویژه به ثابت‌قدمان در زمان نزدیک ظهور
🔹در این زمانه اینگونه قضایا نادر اتفاق می‌افتد، اگر اتفاق بیفتد! ولی انصاف این است که در زمان خیلی نزدیک به #ظهور که #ظلم فراگیر میشود؛ «مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْراً» [۱] مظنون است ـ بلکه بالاتر از ظن ـ به افرادی که #پیش‌ازظهور در دین و #ایمان باقی می‌مانند و #ثابت_قدم هستند، #عنایات و الطاف خاصی میشود، تا از #دین خارج نشوند؛
🔹زیرا #حضرت_ولیعصر عجل الله تعالی فرجه الشریف #تکیه‌گاه مردم است، و کسانی که تکیه‌گاهشان او باشد، #کوه_ایمانند! گویا #مردم تا زمان نزدیک به #ظهور تصفیه می‌شوند؛ «یقوُمُ... بَعْدَ إِرْتِدادِ أَکثَرِ الْقائِلینَ بإِمامَتِهِ»؛ [۲] (بعد از #بازگشت بیشتر کسانی که به #امامت او اعتقاد دارند، #قیام می‌کند). قهراً کسانی که از ابتلائات و #آزمایشهای_الهی درآمده‌اند، #الطافی_ویژه از ناحیه آن حضرت شامل شان می‌گردد.
پی نوشت‌ها؛
[۱] بحارالانوار، ج۳، ص۲۶۸
[۲] همان، ج۵۱، ص۳۰ و ۱۵۷
📕در محضر بهجت، ج۱، ص۱۰۲
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیه «نَفْر» چگونه بر لزوم تعلیم و تعلم دلالت می کند؟
🔹در «آیه ۱۲۲ سوره توبه» آمده است: «فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِی الدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ؛ چرا از هر گروهى طايفه اى از آنان #كوچ نمى كنند تا در #دين آگاهى يابند و به هنگام #بازگشت به سوى قوم خود، آنها را #انذار نمايند؛ شايد از مخالفتِ فرمان الهى حذر نمايند». اين آيه نه تنها #فراگيری‌آيين‌الهى را واجب مى شمرد، بلكه #تعليم_دادن آن را بعد از فراگيرى نيز لازم مى داند.
🔹تعبير به #نَفْر نشان مى دهد كه منظور كوچ كردن به سوى #ميدان_جهاد است. زيرا اين تعبير در آيات مختلف قرآن به همين معنا به كار رفته، بنابراين مسلمانان موظّف بودند كه در غير موارد ضرورت همگى به ميدان جهاد با دشمن نروند، بلكه گروهى به جهاد روند و گروهى براى #جهاد_با_جهل در مدينه بمانند و #احكام_الهى را فرا گيرند و به ديگران بعد از بازگشت #تعليم دهند. تفسير ديگر آيه اين است كه مسلمانان به دو گروه تقسيم شوند: گروهى براى #حفظ_مدينه در آنجا بمانند و گروهى كه به #ميدان_جهاد رفته اند، #آثارعظمت‌الهى و امدادهاى غيبى و پيروزى هاى اعجازآميز مسلمين را با چشم خود در ميدان جهاد مشاهده كنند، و به هنگام بازگشت به ديگران #بياموزند.
🔹احتمال سوّمى در تفسير آيه نيز داده شده است كه بر مردم اطراف مدينه لازم بود گروهى در شهر و آبادى خود براى #حفظ_نظم زندگى عمومى بمانند، و گروهى به مدينه نزد پيامبر (صلى الله عليه وآله) آيند و #احكام_الهى را فرا گيرند و به ديگران برسانند. [۱] هر يك از اين تفسيرهاى سه گانه مزيّتى دارد كه در ديگرى نيست، [۲] ولى هر كدام را بپذيريم براى آنچه ما به دنبال آن هستيم تفاوتى ندارد، كه هم #فراگيری_علم واجب است و هم #تعليم_دادن به ديگران؛ و تأكيد بر اين دو واجب، دليل روشنى بر امكان و لزوم مسأله #معرفت و #شناخت است.
پی نوشت‌ها؛
[۱] مجمع البيان فى تفسير القرآن، طبرسى فضل بن حسن، انتشارات ناصر خسرو، چ سوم، ج ۵، ص ۱۲۸
[۲] در تفسير اوّل مرجع ضمير «ها» در جمله «ليتفقهوا» و «لينذروا» اسم محذوفى است و در تقدير چنين است و «تبقى طائفة»، و اين مخالف ظاهر محسوب مى شود، در حالى كه «نفر» به معناى جهاد آمده، و اين نقطه قوّت آن است. در تفسير دوّم مرجع ضماير همان مذكور است (طائفة) ولى مشكل اين تفسير آن است كه ميدان جهاد مركز فراگيرى احكام دين نيست، مگر با توجيهى كه در بالا ذكر شد، و در تفسير سوّم باز محذوفى در تقدير است، ولى با روايات زيادى كه «نفر» را به معناى (كوچ براى تفقه در دين) تفسير مى كند هماهنگ است (در تفسير نور الثقلين، عروسى حويزى، تحقيق: سيد هاشم رسولى محلات، انتشارات اسماعيليان، چ ۴، ج ۲، ص ۲۸۲، سورة توبة، آيات ۱۱۹ الى ۱۲۳، ۹ روايت در اين زمينه نقل شده است).
[۳] امام صادق(ع) مى فرمايد: «لَوَدِدْتُ اَنَ اَصْحابى ضُرِبَتْ رُؤُسُهم باسياط حَتى يَتَفَقَهُوا»؛ (من دوست مى دارم يارانم را با تازيانه به دنبال علم و دانش بفرستم) الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۱، ص ۳۱
📕پیام قرآن، ناصر، مکارم شیرازی، دارالکتب الاسلامیه، چ نهم، ج ۱، ص ۵۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#علم #تعليم #تعلم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (ع) در نامه ۳۱ نهج البلاغه، درباره نزدیک بودن «مرگ» چه فرموده است؟
🔹#امام_علی (ع) در بخشی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه - که به امام حسن (ع) نوشته شده - اهل اين جهان را به #مسافرانى تشبيه كرده كه به سوى #سرمنزل_مقصود در حركت‌اند ميفرمايد: «كَأَنْ قَدْ وَرَدَتِ الْأَظْعَانُ؛ گويا اين #مسافران به منزل رسيده اند [و پايان عمر را با چشم خود مى بينند]». «يُوشِكُ مَنْ أَسْرَعَ أَنْ يَلْحَقَ؛ سپس مى افزايد: نزديك است كسى كه سريع حركت ميكند به #منزلگاه [مرگ] برسد». منظور از «مَنْ أَسْرَعَ» همه #انسانها هستند نه گروه خاصى؛ زيرا همه باسرعت به سوى #سرمنزل‌نهايى كه همان #پايان_زندگى است میرسند.
🔹حضرت تشبيه جالبى درباره مردم جهان میكند و میفرمايد: «وَ اعْلَمْ يَا بُنَيَّ أَنَّ مَنْ كَانَتْ مَطِيَّتُهُ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ، فَإِنَّهُ يُسَارُ بِهِ وَ إِنْ كَانَ وَاقِفاً، وَ يَقْطَعُ الْمَسَافَةَ وَ إِنْ كَانَ مُقِيماً وَادِعاً؛ پسرم بدان آنكس كه مركبش شب و روز است، او را #مى‌برند و در #حركت است، هرچند خود را ساكن پندارد و پيوسته قطع مسافت میكند، گرچه ظاهراً ايستاده است و استراحت ميكند». اشاره به اينكه حركت به سوى #پايان_عمر حركتى اجبارى است نه اختيارى؛ دست #تقدير_پروردگار همه را بر مركب راهوارِ زمان سوار كرده و چه بخواهند يا نخواهند با سرعت آنها را به سوى نقطه پايان مى برد، هرچند #غافلان از آن بى خبرند.
🔹تعبيرهاى ديگرى در ساير كلمات #امام_علی (ع) در اين زمينه ديده میشود از جمله ميفرمايد: «أَهْلُ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ يُسَارُ بِهِمْ وَ هُمْ نِيَامٌ؛ [۱] #اهل_دنيا همانند سوارانى هستند كه مركبشان را به پيش مى برند و آنها در خوابند». در جاى ديگر ميفرمايد: «نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ؛ [۲] #نفسهای_انسان هربار گامى به سوى سرآمد زندگى است». حضرت در حديث دیگری میفرمايد: «إنّ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ يَعْمَلَانِ فِيكَ فَاعْمَلْ فِيهِما وَ يَأْخُذانِ مِنْكَ فَخُذْ مِنْهُما؛ [۳] شب و روز در تو اثر میگذارند [و از عمر تو میكاهند] تو هم در آنها از خود اثرى بگذار و كارى كن؛ آنها از تو چيزى ميگيرند تو هم چيزى از آنها بگير».
🔹ابن ابى الحديد در اينجا داستان جالبى از يكى از اساتيد خود نقل ميكند میگويد: «ابوالفرج محمد بن عباد (ره) از من خواست كه اين وصيّتنامه را براى او بخوانم، و در آن روز من جوانِ كم سن و سالى بودم آن را از حفظ براى او خواندم؛ هنگامى كه به اين بخش از وصيّتنامه رسيدم استادم فريادى كشيد و به زمين افتاد، در حالى كه كسى بود كه به اين زودى تحت تأثير واقع نميشد». [۴] در تعبيراتِ حضرت در اين فقرات، #انسانها به #مسافرانى تشبيه شده اند كه بر #مركبی_تندرو سوارند و اين مركب آنها را به سوى #منزلگاه_نهايى پيش مى برد.
🔹شكی نيست كه گروهى از اين #مسافران در ايستگاه هاى وسط راه پياده مى شوند و گروه ديگرى به راه خود همچنان تا پايان عمر طبيعى ادامه ميدهند و عجب اينكه هيچ كس نميداند در #كدام_ايستگاه او را پياده مى كنند. دو چيزِ اين سفر مسلّم است: #بدون_اختيار بودن آن و اينكه #پايان_مقررى دارد. گروهى اين #سفر را در حال #خواب مى پيمايند و #عدّه‌ای_بيدارند و بعضى گاه خواب و گاه بيدار؛ آنها كه #بيدارند پس از پياده شدن #نعمتها و بركات فراوانى كه در هر ايستگاه موجود است و به آن نياز دارند تهيه ميكنند و آنها كه در #خوابند و يا موقعيت خود را نمى دانند به مفهوم «اَلنّاسُ نِيامٌ إذا ماتُوا اِنْتَبِهُوا» [۵] #دست_خالى به مقصد میرسند.
🔹#انبياء و #رسولان_الهى مأمورانى هستند كه پيوسته در مسير راه به #مسافران هشدار مى دهند و بر #خواب_آلودگان فرياد میزنند كه برخيزيد و از توقفگاه هاى وسط راه آنچه نياز داريد #برگيريد؛ چراكه وقتى به #مقصد رسيديد در آنجا تهيه وسائل مورد نياز ابداً امكان ندارد و از آن مهم تر اينكه #بازگشت در اين مسير نيز ممكن نيست. گروهى اين سخنان را #باور میكنند و از جان و دل مى پذيرند و گروهى #انكار میكنند يا ناباورانه به آن گوش میدهند و هنگامى كه به #مقصد رسيدند به واقعيّت تمام آن سخنان پى مى برند و فرياد وا حسرتاه سر میدهند و نعره «يا لَيْتَنا نُرَدُّ وَ لا نُكَذِّبَ بِآياتِ رَبِّنا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ» [۶] از آنها شنيده میشود؛ ولى چه سود؟
پی نوشت‌ها؛
[۱]نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، چ۱ ص۴۷۹ (حکمت ۶۴)؛ [۲]همان ص۴۸۰ (حکمت ۷۴)؛ [۳]غررالحكم و دررالكلم، تميمى آمدى ص ۲۵۴؛ [۴]شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، ج۱۶ ص۹۱؛ [۵]بحارالانوار ج۴ ص۴۳ باب۵؛ [۶]سوره انعام، آيه۲۷
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، چ۱، ج۹، ص۶۱۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مرگ #غفلت #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در حکمت ۱۳۵ نهج البلاغه چه آثاری را برای «استغفار» بیان می نماید؟
🔹 #امام_علی (عليه السلام) در بخشی از حکمت ۱۳۵ #نهج_البلاغه مى فرمايد: «وَ مَنْ أُعْطِيَ الاِسْتِغْفَارَ لَمْ يُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ»؛ (كسى كه توفيق #استغفار يابد از #آمرزش محروم نمى شود). #توبه به معناى #ندامت از گذشته و #بازگشت به سوى #خداست و #استغفار يكى از شرايط آن است؛
🔹البته گاه استغفار و #توبه به يك معنا نيز استعمال مى شوند، به هر حال #خداوندِ_غفور و ودود، وعده داده كه #مستغفرين را مورد محبت قرار دهد و آنها را مشمول #آمرزش و #مغفرت خويش سازد. بر این اساس خداوند در «آیه ۱۱۰ سوره نساء» مى فرمايد:
🔹«وَ مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللهَ يَجِدِ اللّهَ غَفُوراً رَحِيماً»؛ (هر كس #كار_بدى انجام دهد يا به خود ستم كند، سپس از خداوند #طلب_آمرزش نمايد، #خدا را #آمرزنده و #مهربان خواهد يافت». همچنین #پيامبر_اكرم (ص) در حديثى می فرماید: «خَيْرُ الْعِبادَةِ اَلاِسْتِغْفَارُ»؛ [۱] (بهترين عبادت، #استغفار است).
🔹آن حضرت در حديث ديگرى می فرماید: «أَكْثِرُوا مِنَ الاِسْتِغْفارِ فَإنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لَمْ يُعَلِّمْكُمُ الاِسْتِغْفارَ إلَّا وَ هُوَ يُريدُ أنْ يَغْفِرَ لَكُمْ»؛ (زياد #استغفار كنيد، زيرا #خداوند متعال #استغفار را به شما نياموخته، مگر به اين جهت كه مى خواهد شما را #بيامرزد). [۲] تأثير #استغفار در برطرف شدن #مشكلات، هِمَم (جمع همّ) و #غم‌ها و فزونى #رزق، بر اساس روايات قابل انكار نيست.
پی نوشت‌ها؛
[۱] الكافی، كلينى، دارالكتب الإسلامية، ج ۲، ص ۵۱۷
[۲] ميزان الحكمه، محمدی ری شهری، مترجم: شیخی، حمید رضا، ج ۸، ص ۴۶۳، ح ۱۵۲۰۹
📕 پيام امام امير المؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه، چ اول، ج ۱۳، ص ۱۱۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#استغفار #توبه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آيا «رجعت» مسئله ای عمومی و همگانی است یا افراد خاصی در آخر الزمان رجعت می کنند؟
🔹در پاسخ به اين پرسش كه آيا #رجعت عمومی و همگانی است؟ بايد گفت: آنچه از #روايات‌اهل‌بيت (عليهم السلام) استفاده می شود اين است که: #رجعت همانند معاد عمومی و همگانی نيست، بلکه مخصوص کسانی است که #ايمان_محض و خالص يا #کفر_محض و خالص دارند.
🔹 #امام_صادق (عليه السلام) فرمود: «إِنَّ الرَّجْعَةَ لَيْسَتْ بِعَامَّةٍ وَ هِيَ خَاصَّةٌ لَا يَرْجِعُ إِلَّا مَنْ مَحَضَ الْإِيمَانَ مَحْضاً أَوْ مَحَضَ الشِّرْکَ مَحْضاً»؛ [۱] (#رجعت، عمومی نيست، بلکه #جنبه_خصوصی دارد؛ تنها گروهی #بازگشت می کنند که #ايمان_خالص يا #شرک_خالص دارند).
🔹ضمن اینکه رواياتی وجود دارد که اشاره به بازگشت #افراد #بطور_خصوص دارد. از #امام_صادق (عليه السلام) نقل شده که فرمود: «نخستين کسی که زمين برای او شکافته می شود و به زمين باز می گردد، #حسين‌بن‌علی (عليه السلام) است». [۲]
🔹و نيز از حضرت نقل شده که فرمود: «نخستين کسی که به دنيا #رجعت می کند #حسين‌بن‌علی (عليه السلام) است، او به قدرى حکومت می کند که از کثرت سنّ، ابروهايش روی ديدگانش می ريزد». [۳]
پی نوشت‌ها؛
[۱] مختصر البصائر، حلى، حسن بن سليمان بن محمد، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۲۱ق، چ اول، ص ۱۰۷
[۲] همان
[۳] همان، ص ۱۲۰
📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۹۰ش، چ هفتم، ص ۶۷۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#رجعت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️هدف زندگی انسان
🔹مبدأ و نقطه آغاز تمام #انحرافات و #گمراهی‌ها و #محرومیت های معنوی انسان، عدم درک صحیح #فلسفه‌حیات‌انسان در این دنیا است. و اگر نداند یا فراموش کند که #خدای_متعال او را برای چه #آفریده و در این سرای به او #زندگی بخشیده و این همه #امکانات در اختیارش نهاده است، زمینه چالش های بعدی را فراهم می سازد. از دیدگاه #قرآن #هدف_نهایی و مقصد عالی زندگی و #خلقت_انسان، «#کمال و #قرب_الهی و آمادگی برای #حیات_اخروی و لقای الهی و #سعادت_جاودانی و وصول به مبدأ نور هستی» است؛
🔹همان‌گونه که جنین در رحم مادر، خود را برای زندگی کردن در دنیا کامل و آماده می‌کند، #انسان نیز باید خود را برای زندگی در #برزخ و #حیات_اخروی، کامل و آماده سازد. #قرآن_کریم در چندین آیه اولاً #زندگی_انسان را #هدف‌دار می‌داند: «أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً»؛ (آیا می‌پندارید که شما را #بیهوده آفریده‌ایم؟). و ثانیاً هدف نهایی #خلقت_انسان را #بازگشت به سوی خدا دانسته و فرموده است: «وَ أَنَّ إِلى رَبِّکَ الْمُنْتَهى»؛ «إِنَّ إِلى رَبِّکَ الرُّجْعى»؛ یعنی انتهای سیر #انسان، به سوی #پروردگار است.
🔹البته به دلیل اینکه پروردگار عالم #انسان را به واسطه #صفات_خود پرورش می‌دهد، و #ربوبیت او توسط صفات انجام می‌پذیرد؛ لذا می‌توان گفت: هدف نهایی #زندگی_انسان، «نزدیک شدن یا آراسته شدن به #صفات_خداوند و دور شدن از #صفات_شیطان» است، و در این راستا نیز تعبیراتی همچون به #کمال رسیدن، #قرب به خدا، به خدا رسیدن، مظهر خدا شدن و به رنگ خدا درآمدن که در جای‌جای ادبیات دینی و آموزه های اخلاقی مطرح میشود، همه در نهایت به همین حقیقت - آراسته شدن به صفات و #کمالات_الهی و دور شدن از #صفات_شیطانی - بازمی‌گردد و خلاصه میشود.
🔹همچنین از #قرآن_کریم استفاده میشود که این #هدف، محقق و میسر نمی‌شود، مگر با عبودیت و #بندگی_خالصانه خدای متعال: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِ»؛ (و جن و انسان را نیافریدم، جز آنکه مرا #بپرستند). «وَ ما أُمِرُوا إِلَّا لِیعْبُدُوا اللهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ»؛ (در حالی که #فرمان نیافته بودند، جز آنکه #خدا را #بپرستند، و #ایمان و #عبادت را برای او از هرگونه شرکی #خالص کنند، و #حق‌گرا باشند».
🔹پس اگر کسی به #آخرت و حیات پس از مرگ معتقد شد، و فهمید که #هدف‌نهایی‌زندگی، آراسته شدن به صفات و #کمالات_الهی و آمادگی برای سفر #آخرت و زندگی در عالم #برزخ و سپس #محشور_شدن در قیامت و رسیدن به #پاداش و #جزاست، و خود را در مسیر بندگی و #عبودیت حق‌تعالی قرار داد، چنین فردی به راستی از #خواب_غفلت بیدار شده است، آنگاه تمام زندگی‌اش به #درستی و در همین راستا #سامان می‌یابد، و از حیرت و #گمراهی و سرگشتگی نجات خواهد یافت، و به #آرامش_واقعی می‌رسد، ولی اگر چنین نشد، پایانی برای سرگشتگی و بی‌قراری انسان متصور نیست.
🔹بنابراین تنها کسانی که در مسیر عمل به #احکام_دین و حفظ #ارزشهای_اعتقادی و تخلق به صفات الهی و #فضایل_اخلاقی حرکت و تلاش می‌کنند، از منظر #دین و #اخلاق، فرد بیدار و #هشیار تلقی می‌شوند، و سایر مردمان که تلاش و کوشش آنان، تنها در محدوده پرورش تن و بهره‌مندی از #امور_مادی و وصول به منافع و مطامع و #لذت‌های_دنیوی و #مال و #مقام و شهرت خلاصه میشود و نسبت به #خودسازی_دینی و کمال انسانی و انجام #وظایف فردی و اجتماعی و عبادی و آماده شدن برای سفر آخرت بی‌توجه‌اند، در خواب #غفلت و بی‌خبری زندگی خود را سپری می‌نمایند.
منبع: پرسمان
#انسان #دین #بندگی #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد