eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
👆👆 🔷در چنين موقعيّت‌هايى، #دلسوزان آن #نهضت يا #وارثان آن #مكتب و #دين، براى #احياى_مجدّد #پيام‌ها و #محتواها و #دعوت‌ها و #هدف‌هاى_آغازين، دست به كار مى‌شوند، تا #جامعه_خفته را #بيدار كنند و به اصـول مكتـب و بايدهاى دين توجّه دهند. اين كار، گاهى با #فدا_شدن و #بذل #مال و #جان همراه است و #احياگران سنّت‌هاى دينى بايد خود را #فدا كند تا جامعه بيدار و دين احيا شود. ❌ #نهضت_كربلا هم يك حركت #احياگرانه نسبت به #اساس_دين و #احكام_الله بود. در مطالعه سخنان #امام_حـسـيـن (ع)، تـكـيـه فـراوانـى روى #احـياى_دين و #اجراى_حدود_الهى و #احياى_سنّت و مبارزه با #بدعت و #فساد و #دعوت_به_حكم_خدا و #قرآن ديده مى‌شود. 🔺پی نوشت: ۱. صحيفه سجاديه، دعاى ۴۷. ۲. وَ اَحـْىِ به سُنَنَ المُرسَلينَ و دارِسَ حُكْمِ النَّبَيّينَ وَ جَدِّدْ به ما اَمْتَحى مِنْ دينكِ و بُدِّلَ مـن حـُكـمـِكَ حـتـّى تُعيدَ دينَكَ به و على يَدَيْهِ جديداً غَضَّاً مَحْضاً صحيحاً لاعِوَجَ فيه ولا بِدْعَةَ مَعَه. (مفاتيح الجنان، ص ۵۴۱، دعا براى امام زمان). ۳. در زيارت آل ياسين خطاب به امام زمان (عليه السلام): (وَ اَظْهِرْ بهَ دين نَبيّكَ) (مفاتيح الجنان، ص ۵۲۵) و در زيارت ديگرى مى‌گوييم: اَللّهُمَّ و اَعِزَّ بِه الدّينَ بَعْدَ الخُمُولِ وَ اَطْلِعْ بِهِ الْحَقَّ بَعْدَ الاُفُولِ (همان، ص ۵۲۷). و در دعاى افتتاح هست: اَللّهُمَّ وَ اظْهِرْ به دينَكَ وَ سُنَّةَ نَبِيِّكَ... 📕پيام‌هاي عاشورا، جواد محدثي @tabyinchannel #کانال_تبیین
. 🔵❌ رهبر عزیزمان امام می فرمایند:👇👇 جمله رو دقت کنید:👇👇 1⃣اگر من امروز رهبر نبودم رئیس فضای مجازی می شدم. " ❌ببین چقدر تو این دشمن حمله کرده و اوضاع خرابه که دیگه یک مملکت که از مسائل سری مملکت خبردارند اینجوری دارند میدند و درخواست میکند. ❌اینجا با این جمله وظیفه من و شما رو داره روشن میکنند ❌وظیفه رو باید شناخت. ❌امروز بعضی از بچه مسلمونها تو فضای مجازی دارن حرفای اسرائیل پسند می زنند و نوشته های اونا رو میکنند. ❌ فضایی هست که درحال حاضر بعلت اهل اسلام در پاسخگویی، یک تهدید بسیار قدرتمند هست و اگر ما هرکدوم وظیفمون رو انجام بدیم به یک فرصت برای معرفی و معرفی و حقیقت تبدیل خواهد شد. 2⃣باید کار کرد وگرنه مثل ملت امیرالمومنین بخاطر جامعه برامون اتفاقی خواهد افتاد که تا ابد مورد لعن و سرزنش آیندگان خواهیم بود. ❌تا ابد درمقابل آیندگان مقصر و بدهکار و خواهیم بود. 3⃣پدران و برادران ما در جنگ تن به تن، و و خودشون رو فدا کردند و ما امروز در وظیفه داریم فقط خودمون رو کنیم. ❌اگر نیت دفاع از کنی، حق تو را خواهد داد و یاری خواهد کرد. ❌ما در عصر سرنوشت سازی هستیم... ❌سرنوشت در دست ما هست... ❌خودمان را مسئول بدانیم و به جای روحیه طلب کاری از مملکت، خود را بدهکار بدانیم... 4⃣نخبه واقعی برای کشور عزیزمان کسی است که خودش را طلب کار بداند ویا اینکه همیشه در راه سربلندی کشورش تلاش کند و اعتماد به نفس داشته باشد ؟؟؟... ❌امروز نبرد هاست، ❌اشخاص بوسیله اندیشه ها شناخته میشوند... 5⃣طبق آموزه های دینی ما،در قبال که هرچه کنیم برما چیره دست تر میشود و بیشتر می کند، اندیشه ای میتواند مشکلات را حل کند، که تسلیم استکبار باشد و یا ایستادگی کند ؟؟؟ ❌پیامبر اکرم در سال های کفار و مشرکان، کردند و هیچ گاه الگویی بهتر از رفتار پیامبر که نخواهیم داشت... ❌پس باید کرد،ان الله مع الصابرین... وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ اْلأَمْوالِ وَ اْلأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصّابِرينَ (بقره: 155) 6⃣قطعا، همه شما را با چيزي از ترس،گرسنگی و كاهش در مال ها و جان ها و محصولات آزمايش می كنيم و بشارت ده به استقامت كنندگان. ❌آیه دلالت بر امتحان های اجتماعی هم دارد که ان شالله ملت شریف ایران ادر امتحانات بزرگ سربلند خواهد بود... ❌ امام زمان (ع) وابسته به عمل ماست... ❌ کنیم، میشیم. ❌ کنیم، میشیم @tabyinchannel
✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨ ✨ ⭕️اسراف و تبذير در قرآن (بخش دوم) 💠مفهوم تبذير 🔷 بر خلاف اسراف تنها واژه‌‏ای اقتصادي است. تبذير از ريشه «بذر» يعني تفريق و پخش كردن چيزي است. اصلش از ريختن و پاشيدن بذر است كه به طور استعاره درباره كسي كه خود را بيهوده و پخش مي‏كند، به كار رفته است و نيز گفته شده است كه تبذير، انفاق مال در راه معصيت است. با اين توضيحات ملاحظه مي‏كنيم كه «اسراف‏» در برابر اقتصاد و ميانه روي قرار دارد و به هرگونه تجاوز از حد، در غير طاعة‏الله و به قصور از حق‌‏الله اطلاق مي‏شود. 🔷در قرآن كريم واژه قصد و مشتقات آن در معاني: راست، متوسط و معتدل به كار رفته است. مانند «وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ»[لقمان،۱۹] در راه رفتن اعتدال را رعايت كن. «فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ»[فاطر،۳۲] از ميان آنها عده‏‌اي بر خود ستم كردند و عده‌‏اي ميانه‌‏رو بودند و عده‏‌اي به اذن خدا در نيكي‏ها از همه «پيشي‏» گرفتند. امام‌علي(ع) در مورد قصد مي‏فرمايند: «عليك بالقصد في الامور»[۱] بر تو باد ميانه‏‌روي در كارها. در خطبه همام از نشانه‏‌هاي متقين و پرهيزگاران مي‏فرمايد: «و ملبسهم الاقتصاد»[۲] يعني پوشاكشان ميانه بود، بدين معني افراط و تفريط در كارها و زندگيشان وجود ندارد. 🔷از مجموع اين نظريه‌‏ها اين چنين برمي‏آيد كه بين واژه «اسراف» به معني اقتصادي آن با واژه فرق زيادي وجود ندارد و تنها ممكن است در جهت تمايز بين اين دو واژه گفته شود كه با توجه به خصوصيات تعابير لغت‏‌شناسان در معني ، مقصود از اين واژه و است و زياده‌‏روي در انفاقات شخصي و امور خيريه را شامل نمي‏شود، در حالي كه فراگيرتر از آن و در برگيرنده همه موارد از به هدردادن و زياده‌‏روي در مصارف شخصي و خانوادگي و انفاق هاي مستحب مي‏باشد. 🔷به عبارت ديگر: «هر اسراف است، ولي هر اسرافي تبذير نيست». از امام صادق(ع) جمله كوتاهي نقل شده است كه ممكن است همين نكته را از آن استفاده كرد. آن حضرت فرمود: «ان التبذير من الاسراف‏» يعني، از اسراف است. در اين حديث ‏شريف، براي اسراف انواع‏ و اقسامي فرض شده، كه تبذير شاخه‌‏اي از آن معرفي گرديده است. پی‌نوشت‌ها [۱] غررالحكم، فصل‏۴۹، ص‏۴۸۳ [۲] نهج‌‏البلاغه فيض‌‏الاسلام، خطبه ۱۸۴/۶۱۱ نویسنده: محمدرضا عطايی - مجلة مشكاه، ش ۵۵ منبع: وبسایت‌مرکزمطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات @tabyinchannel
🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸 ☄ ⭕️ويژگیهای (عج) (بخش چهاردهم) 🔶در اين مقاله نگاهی گذرا به ابعاد و زوايای گوناگون زندگی اجتماعی در جامعه نبوی (عج) داريم و از آنجا كه اين مساله نقلی، و مستند به خبرهای آسمانی و وحی است (وگرنه بر اساس محاسبات ديگر، آينده بشريت تاريك است) طبعاً با استفاده از آيات و روايات بايد مورد مطالعه قرار گيرد و نگارنده در اين مقاله از همين زاويه، وضع دنيا در عصر (عج) را ترسيم نموده است. 💠عدالت اقتصادی (۲) 🔷ثروت برای همه، زندگی برای همه، رفاه برای همه و در عصر  (عج) اين و حد اعلی پياده ميشود، اما منظور از كدام است؟ آيا (عج) اموال شخصی حلال مردم را از صاحبانش ميگيرد و در ميان آحاد انسانها تقسيم ميكند؟ و مالكيت فردی و شخصی را الغاء [۱] ميكند؟ هرگز، و قطعاً مراد اين نيست، زيرا مالكيت فردی را امضاء كرده، و برای اموال خصوصی مردم احترام قائل شده و او را مثل حرمت خون او دانسته، و همانطور كه ريختن خون مسلمان حرام است، بردن و گرفتن مال مسلمان هم، با بودن طيب نفس او حرام است، 🔷و معقول نيست كه  (عج) به مردم اعلان كند، هر چه از دارايی داريد بياوريد، و بايد ميان همه تقسيم شود، كه هزار و يك تالی فاسد دارد. مدت دهها سال كمونيستم در جهان، شعار الغاء مالكيت خصوصی و فردی داد، و مالكيت را دولتی عمومی و اشتراكی دانست و ديديم كه چگونه فرو پاشيد و نابود شد؛ پس منظور چيست؟ منظور است از منابع زيرزمينی و اخماس و زكوات و... كه بيت المال مسلمين است و در اختيار  (عج) است، ولی در آن زمان به قدری بيت المال، سرشار از اموال عمومی است و خزانه های دنيا در دست  (عج) است، كه هر چه بدهد، پايان ندارد، 🔷و اينها را در ميان مردم تقسيم ميكند و به طور مساوی به اشخاص ميدهد، و علی القاعده بايد غير از اجرت و مزد و حقوق افراد و اشخاص و كاركنان مراكز مختلف باشد، كه آن بر حسب استحقاق به افراد داده ميشود و يك فرد متخصص با يك فرد عادی و بی سواد يكسان نخواهد بود، و گرنه افراد رغبت به كار نميكنند، و اين طرز حقوق دادن كه عدالت نيست، بلكه ظلم است، زيرا با قابليت های مختلف، اگر مزايای مادی يكسان باشد، ظلم است و آن است كه مراعات شود، و هر صاحب حقی به حقش برسد، تا تلاشها و كوششها حرمت نهاده شود. بلكه منظور از اموال، اموال عمومی و است، 🔷و علاوه بر پرداخت حقوق و استحقاقها، به همه انسانها به طور مساوی تقسيم ميشود و مال همه است، البته اگر ثروت بيت المال محدود باشد، باز عدالت ايجاب ميكند كه به مناطق محرومتر، زودتر و بيشتر رسيدگی شود، ولی با فرض اينكه در آن زمان ثروت دنيا در اختيار  (عج) است و كم نمی آورد، لذا تقسيم بالسويه (بطور یکسان و برابر) در اين بخش قابل قبول است. و در حديثی وارد است: «و يفيض المال فيضا؛ [۱] و مال (امکانات اقتصادی و سرمایه) را به نحوی خاص زیاد میگرداند. (به گونه‌ای که همگان میتوانند از آن بهره ببرند و نیازهایشان را برآورند». پی‌نوشت‌ [۱] به معنای لغو کردن، بیهوده شمردن [۲] بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۸۰ نویسنده: علی‌محمدی‌خراسانی (مجموعه مقالات(۱) بررسی ابعاد وجودی حضرت مهدی عج) منبع: وبسایت‌مرکزمطالعات وپاسخگویی‌به‌شبهات @tabyinchannel
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️طبق بیان امام علی (ع)، پیامبر اکرم (ص) چه فتنه‌ای را برای امت اسلامی بعد از خودش پیش بینی کرده بود؟ 🔹 (ع) در بخشی از خطبه ۱۵۶ «نهج البلاغه» به سؤال خود از (ص) در خصوص و که بعد از آن حضرت رخ می دهد اشاره نموده و می فرماید: «آن حضرت [به من] فرمود: اى علی، مردم بعد از من با ثروتشان آزمايش مى شوند؛ دين‌دار بودن را منّتى بر خدا قرار مى دهند و [با اين كه مرتكب گناهان بزرگى مى شوند] انتظار رحمت از خدا دارند و خود را از خشمش در امان مى بينند، خدا را با شبهات دروغين و هوس هاى غفلت زا حلال مى شمرند، را به نام «نبيذ»، و را به نام «هديه» و را به اسم «تجارت»، حلال مى پندارند!». (ص) در اين بخش از فرمایشش بر جزئياتى از اين و انگشت مى نهد و به پنج وصف از اوصاف گروهى كه امتحان مى شوند اشاره مى كند. قبل از هر چيز تصريح مى كند كه آنها به اموال شان امتحان مى شوند؛ اشاره به اينكه ، عمده ترين وسيله امتحان آنهاست؛ همانگونه كه در هر عصر و زمانى چنين است، و ديگر اينكه آنها گرفتار غرور بى دليلى اند؛ چرا كه مسلمان بودنِ خود را به رخ مردم مى كشند و گويا منّتى بر خدا دارند؛ با تمام آلودگى هايى كه مرتكب ميشوند خود را مشمول رحمت خدا و در امان از عذاب او مى پندارند و چنين است حال تمام گنهكارانِ مغرور و از خود راضى. 🔹«قرآن مجيد» درباره گروهى از اعرابِ تازه مسلمان كه داراى همين صفات بودند، مى فرمايد: «آنها بر تو مى نهند كه اسلام آورده اند؛ بگو: اسلام آوردنِ خود را بر من منّت نگذاريد؛ بلكه خدا بر شما منّت مى نهد كه شما را به سوى ايمان هدايت كرده است، اگر [در ادعاى ايمان] راستگوييد». [ترجمه‌ی آيه ۱۷ سوره حجرات] و از ويژگى هاى ديگر آنها اين است كه را كه مورد علاقه آنهاست، زير قرار مى دهند، يا براى اينكه مردم را بفريبند و يا حتى وجدان خود را نيز فريب دهند، به سراغ مى روند. وقتى به آنها گفته شود: شراب از مُحرّمات مُسلّم است مى گويند: اين همان نبيذى است كه پيامبر اكرم (ص) و اصحابش از آن مى نوشيدند؛ در حالى كه آن نبيذ نه مُسكر بود و نه حرام؛ بلكه پيامبر اکرم (ص) هنگامى كه يارانش بعد از ورود به مدينه از سرد بودن طبيعتِ آب مدينه و ناراحتی‌ هاى گوارشى شكايت كردند، به آنها فرمود: چند دانه اى خرما درون خمره آب بريزيد تا مشكل شما برطرف گردد. اين آب نه مضاف مى شد و نه خرما در حدّى بود كه مُسكر شود. از آن مى نوشيدند و وضو مى گرفتند؛ ولى بعضى از گمراهان آن را بهانه كردند؛ مقدار زيادى خرما در آب مى ريختند و در جاى گرمى قرار مى دادند تا تخمير و به مُسكر تبديل شود و آن را به نام نبيذ مى نوشيدند. همچنين بسيارى از افرادِ گناهكار و ضعيف الايمان در گذشته و حال، نام را بر هديه مى گذاشتند و نيز در پوشش معاملاتِ صورى به مشغول شده و میشوند. 🔹بديهى است در محيط هاى مذهبى كه گناهِ آشكار، مشكلات زيادى دارد، ترجيح مى دهند كه اعمال خود را در پوشش عناوين فريبنده اى انجام دهند. اين همان است كه به نام و از آن خبر داده اند. به يقين، اين نوع مخالفت با قوانين الهى از مخالفتِ صريح و آشكار بدتر و خطرناكتر است؛ زيرا ممكن است به سرعت در جامعه فراگير شود، بى آنكه به مانعى برخورد كند؛ در حالى كه گناهانِ آشكار چنين نيست و در يك جامعه مذهبى با موانع زيادى برخورد مى كند. افزون بر اين، اينگونه فرار از قانون، گناه مضاعفى است؛ هم گناه رباخوارى است و هم رياكارى و بازى با احكام دين. به تعبير ديگر، در اين نوع فرار از قانون، تنها صورتى از قانون و حكم الهى باقى مى ماند، بى آن كه محتوا و فلسفه آن وجود داشته باشد؛ مثلا تحريم رباخوارى به دليل مفاسد زيادى است كه در نظام اقتصادى جامعه به وجود مى آيد و سبب فاصله طبقاتى و ثروتمندتر شدن ثروتمندان و فقيرتر شدن فقيران مى گردد؛ به همين جهت زشتى آن از زناى با محارم بيشتر شمرده شده و به جنگ با خدا رفتن معرفى شده است و در احاديث اسلامى، هفت نوع مفسده مختلف براى آن ذكر شده كه در بحث ربا شرح آن را داده ايم. آيا با يك صورت سازى و مثلا اضافه كردن يك سير نبات يا يك قوطى كبريت با يك معامله سنگين ربوى، همه اين مفاسد حل مى شود؟!! هرگز! آيا به گفته مرحوم وحيد بهبهانى تمام مشكل در كلمه سُحت و رباست؟ و تمام گناه ربا فقط به اين الفاظ بر مى گردد يا حكمتى در اين حكم بوده، كه بايد مورد توجه قرار گیرد؟! • مآخذ در منبع موجود است منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام علی عليه السلام: 🔸«قيلَ لِلعَبدِ الصّالِحِ لُقمانَ: أيُّ النّاسِ أفضَلُ؟ قالَ: المُؤمِنُ الغَنِيُّ، قيلَ: الغَنِيُّ مِنَ المالِ؟ فَقالَ: لا، وَ لكِنَّ الغَنِيَّ مِنَ العِلمِ الَّذي إنِ احتيجَ إلَيهِ انتَفَعَ بِعِلمِهِ، و إنِ استُغنِيَ عَنهُ اكتَفى».  🔹به عبد صالح، يعنى ، گفته شد: كدام يك از ترند؟ گفت: ؛ گفته شد: از ؟ گفت: «نه؛ ليكن برخوردار از كه اگر به او محتاج شدند، از سود برند و اگر از او بى نياز شدند، خودش به آن اكتفا كند». 📕بحار الأنوار، ج ۱۳، ص ۴۲۱، ح ۱۶ @tabyinchannel
⭕️کوخ‌ها منشاء برکت هستند، نه کاخ‌ها 🔹خود - صلی الله علیه و آله و سلم - که در راس همه واقع است داشته است. خیال نشود که یک اتاق، حتی یک اتاق نظیر اتاق متوسط این جامعه داشته‌اند. چند تا حجره داشته‌اند، . 🔹و این‌  از همین حجره محقر نورش به و افتاده است و در تمام جهان توسعه پیدا کرده است. در صورتی که آنچه او می‌خواست باز نشده است، و بشر به این زودی نمی‌تواند برسد به او، مگر ان شاء الله خلف صالح او (قائم آل محمد ارواحنا فداه) بیاید و با دست مبارک او تحقق پیدا بکند. 🔹از این معنویات که گذشتیم، در این امور فرهنگی، در این امور مادی، در این اموری که اختراعات و کشفیات هست، شما اگر گردش کنید در بین ، گمان ندارم که پیدا کنید یک کاخ‌نشین موفق شده است به یک اختراع. بودند که موفق شده‌اند به این . 🔹طبع قضیه ، توجه به و عشرت و توجه به و توجه به و منال است و نمی‌تواند و شکم، این طبقه را مهلت بدهد که در یک امر تفکری وارد بشوند و فکر بکنند. بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۲/۰۱/۰۱ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
⭕️کوخ‌ها منشاء برکت هستند، نه کاخ‌ها 🔹ما وقتی که در ملاحظه میکنیم که ما آنطور غنی‌است و فلسفه ما آنطور غنی‌است، آن اشخاصی که این فقه را به این غنا رساندند و آن اشخاصی که این فلسفه را به این غنا رساندند نبودند، بودند.  که مبدا این امور و ارزنده ترین اشخاص در جامعه تشیع بوده است یک کاخ‌نشین نبوده است؛ اگر کاخ‌نشین بود نمیتوانست این کُتبی که تحویل جامعه داده است و این شاگردهایی که تحویل جامعه داده است تحویل بدهد. 🔹در نمیشود یک همچو کاری انجام‌بگیرد. وقتی که در متاخرین از علما ملاحظه میکنیم می‌بینیم که  یک همچو کتابی نوشته است که اگر صدنفر انسان بخواهند بنویسند شاید از عهده برنیایند و این کاخ‌نشین نبوده. آنطور که نقل میکنند در آنوقتی که ایشان این کتاب را نوشته‌اند سرداب در نجف نبوده، سرداب را شیخ انصاری از ایران برای نجف سوغات برده، یک منزل محقر داشتند 🔹و در یک اتاقشان باز بوده به یک دالانی -از قراری که‌نقل میکنند- که در آن هوای گرم نجف یک نسیمی، نسیم داغی می‌آمده است و ایشان مشغول تحریر «جواهر» بودند. از یک آدمی که علاقه به و شهوات و و منال و جاه و امثال اینها دارد این کارها نمی‌آید؛ طبع قضیه این است که نتواند. زندگی شیخ انصاری را همه شنیده یعنی بسیاری شنیده‌اند چه وضعی داشته است در زهد. اگر نبود آن وضع، نمیتوانست آن شاگردهای بزرگی را تربیت کند و نمیتوانست آن کتابهای ارزنده را تحویل جامعه بدهد. بیانات‌حضرت‌امام۶۲/۱/۱ منبع سایت جامع امام خمینی @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دیدگاه آیات و روایات درباره «ثروت» 🔸در این مطلب به بررسی کسب و از نظر و می پردازیم. 🔹در به دو گونه از یاد شده، در برخی از آیات قرآن از مال و  به گونه های مختلف ستایش شده همچون: ؛ [روم، ۲۸؛ بقره، ۲۵۴؛ نساء، ۳۹] ؛ [توبه، ۵۹؛ بقره، ۱۹۸؛ نساء، ۷۳؛ توبه، ۷۵] و برپایی جامعه؛ [نساء، ۵] و ؛ [قصص، ۷۷] [بقره، ۱۸۰؛ بقره، ۲۱۵؛ بقره، ۲۷۳]؛ و آسایش؛ [سبا، ۳۷]. 🔹در دیدگاهی دیگر نسبت به و دارایی نکوهش بسیاری شده است. در این عرصه متفاوت یا متضاد می یابیم: وسیله هنگام ؛ [مومنون، ۱۰۰] بی توجهی به و به حقوق دیگران؛ [فجر، ۱۶ و ۱۷] و  و به ثروت؛ [کهف، ۳۴] حقوق مردم. [نساء، ۲۹] 🔹جمع بین این دو دسته از آیات، این است که با چه و شرایطی، شخص به دنبال جمع آوری و برود، و داشتن مال و کسب ثروت با انگیزه کسب و به مردم و تحصیل نه تنها مذموم نیست، که نیز هست. 🔹 (علیه السلام) می فرماید: «مَن طَلَب الدنیا استعفافا عَنِ الناس و سَعیا عَلی اهله و تَعَطُّفاً علی جارِه لَقی الله یوم القیامة و وَجهُهُ مِثل القمر فی لیلة البدر»؛ [۱] (هرکس را طلب کند به قصد این که خود را از مردم حفظ کند، و رفاه را تأمین نماید و به اش کمک کند وقتی خدا را ملاقات کند چهره اش همانند ماه شب چهارده می‌درخشد). 🔹شخصی به (علیه السلام) عرض کرد: «والله انّا لَنَطلُبُ الدُّنیا و نُحِبُّ ان نُوءتاها فَقالَ تُحِبُّ ان تَصنَعَ بِها ماذا؟ قالَ: اعُوذُ بِها عَلی نَفسی وَ عَیالی وَ اصِلُ بها و احُجُّ و أَعتَمِرُ فَقالَ ابوعبدِالله: لیس هذا طَلَبُ الدنیا هذا طلب الآخِرَة»؛ [۲] (به خدا قسم ما طلب می‌کنیم را و دوست داریم آن را بدست آوریم، حضرت فرمود: دوست داری با آن چه کنی؟ عرض کرد: می‌گیرم بر و  ام و می‌بخشم از آن، و و عمره انجام می‌دهم؛ حضرت فرمود: این طلب است). 🔹و اگر با انگیزه های همچون تکاثر و و فریب دیگران باشد، طبیعی است که سرانجام خوبی ندارد، و مورد قرآن قرار گرفته است. پی نوشت‌ها؛ [۱] وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۱۱ [۲] همان، ج ۱۲، ص ۹ منبع: راسخون به نقل از حوزه نت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️مهارت های ضروری در سبك زندگی اسلامی (بخش اول) 💠مهارت ها، معجون کار و دانش 🔹 بر آن است تا بسازد. از اين رو، کتاب هدايت است و هر چند که در آن، از علوم و معارف بسياری سخن به ميان آمده است، اما همه آن ها در راستای قرآن است. اگر آيات قرآنی گاه به توصيف چيزى چون نيکی می پردازد، با سبک و سياق خاصی به طرح موضوع می پردازد، تا نشان دهد که يک کتاب آموزشی صرف نيست، بلکه هدف آن و آدمی است. به عنوان نمونه خداوند در آيه ۱۷۷ سوره بقره بر آن است تا «بر» و را معنی و توصيف کند، ولی در نهايت به توصيف «بار» يعنى نيکوکار می انجامد. 🔹خداوند در این آیه می فرماید: [ترجمه آیه:] « این نیست که روی خود را به سوی مشرق و مغرب کنید، بلکه [واقعی و کامل، که شایسته است در همه امور شما ملاک و میزان قرار گیرد، منش و رفتار و حرکات] کسانی است که به و روز و فرشتگان و و پیامبران آورده اند، و و ثروتشان را با آنکه دوست دارند به و یتیمان و و در راه ماندگان و سائلان و [در راه آزادی] بردگان می دهند، و را [با همه شرایطش] برپای می دارند، و می پردازند، و چون بندند به پیمان خویشند، و در و تهیدستی و و بیماری و هنگام جنگ شکیبایند؛ اینانند که [در دین داری و پیروی از حق] راست گفتند، و اینانند که ». 🔹در اين آيه به جای توصيف و تعريف نيکی، معرفی می شود، زيرا هدف بيان يک مجموعه اصول اخلاقی صرف، مانند کتب علم اخلاق نيست، بلکه و انسان اخلاقی است. از اين رو محور مباحث را قرار مى دهد و می گويد آن است که شخص به خدا، روز جزا، فرشتگان، کتاب و پيامبران ايمان بياورد و مالی را که دوست و نياز دارد به خويشان و يتيمان و مانند آن ها انفاق کند و کارهای ديگرى انجام دهد که در آيه آمده است. 🔹خداوند به صراحت در و فلسفه آن را و دانسته است. (بقره، آيات ۱۲۹ و ۱۵۱؛ آل عمران، آيه ۱۶۴؛ جمعه، ۲) بنابراين، آنچه مهم است همان اتمام و است که خدا و پيامبر (صلی الله علیه و اله) بر آن تاکيد دارند؛ چرا که انسان بدون روشی که خداوند به عنوان ارائه داده و بدون تصرفات (صلی الله علیه و آله) و (علیم السلام) نمی تواند به دست يابد و خودش را پاک و پاکيزه از نواقص و عيوب کرده و به بايسته و شايسته بيارايد. (نور، آيه ۲۱) 🔹از همين آموزه های وحيانی قرآنی به سادگی دانسته می شود که با و ، شدنی است، زيرا انسان با و معرفت، حقايق را دريافت کرده و با کار و تلاش آن را در خود می کند و علم و دانش را جزو جوهر ذات خويش قرار مى دهد. بر آن است تا هايی را به انسان بياموزد که با آن خود را به برساند و نواقص و را از خود برطرف سازد. 🔹البته برخی از مهارت ها در زندگی انسانی بسيار مهم و اساسی است و بايد انسان بيشتر به آنها توجه يابد و در کسب و تحصيل آن ها بکوشد. اين موجب می شود تا ، آسان تر و نیکوتر باشد، و بهتر بتواند به و مقاصد خودش برسد. بر آن است که اين را آموخته و در سرشت آدمی نهادينه شود. در بخش های بعدی این نوشتار به بیان برخی از مهارت هايی که در زندگی، کسب آنها ضرورت دارد خواهیم پرداخت. ... برگرفته از روزنامه كيهان، شماره ۲۱۲۰۴، ص ۸ (معارف) منبع؛ وبسایت پژوهه @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️به چه عشق هایی، عشق‌ های نامقدّس و مجازی می گویند؟ 🔹در «عشق‌هاى و »، انسان ديوانه وار به چيزى علاقه پيدا مى كند و هر چه دارد در پاى آن مى ريزد. در واقع، منظور از در اينجا، است كه دو انسان را به و آلودگى و در لجنزارِ عصيان مى كشاند و هر چه در نكوهش آن گفته شود، كم است. اين جاذبه سركش، را ويران مى كند و از كار مى اندازد و انسان بر اثر آن دست به كارهاى جنون آميزى مى زند. نخستين خطر آن، پرده افكنى بر ، و است. 🔹اين گونه عاشقانِ بى قرار، حتّى بدترين عيوب را با تفسيرهاى شگفت آور حُسن معرّفى مى كنند! نه مى پذيرند و نه گوش به ناصحان مى دهند و حتّى گاه به ستيز در برابر اندرزگويان بر مى خيزند. اشخاصى كه گرفتار چنين هاى داغ و مى شوند، پيش خود فكر مى كنند در پرتو اين عشق، دركى پيدا كرده اند كه ساير مردم از آن محرومند و معتقدند: "اگر بر ديده مجنون نشينى * به غير از خوبى ليلى نبينی". اين عاشقانِ خسته دل، در عالمى از و غوطه ورند و همه ارزش ها در نظر آنها جابجا مى شود. 🔹آنها تنها با زبان عشق سر و كار دارند و از كسانى كه با زبان علم و منطق با آنها سخن مى گويند، بيگانه اند. اين عشق هاى آتشينِ مجازى، غالباً با يك آميزشِ جنسى خاموش مى شود! يكباره پرده ها كنار مى رود و ، باز مى شود، گويى عاشقِ بى‌قرار از يك بيدار شده و گاه آن عشق پرشور جاى خود را به و بيزارى مى دهد؛ چرا كه مى بيند همه چيز خود را در پاى نثار كرده و از دست داده است. اين گونه ، غالباً به رسوايى مى كشد. همان رسوايى كه بعد از بيدارى و هوشيارى قابل جبران نيست. 🔹بسيارى از ، و ، ناشى از عدم انطباق تخيّلات عاشقانه، با انسان ها است. نه تنها عشق هاى آتشينِ جنسى، بلكه عشق به و و جاه و جلال و و برق نيز، همين پيامدها را دارد. حديثى كه از (عليه السلام) درباره نقل شده است، ناظر به همين معنى است: «يكى از يارانِ آن حضرت مى گويد: درباره عشق [و عاشقان] از او سؤال كردم، فرمود: «قُلُوبٌ خَلَتْ عَنْ ذِكْرِ اللهِ، فَأَذَاقَهَا اللهُ حُبَّ غَيْرِهِ» (دل هايى است كه از خالى شده و خداوند محبّت غير خود را به آنها چشانيده است). 🔹 (علیه السلام) در خطبه ۱۰۹ «نهج البلاغه» می فرماید: «مَنْ عَشِقَ شَيْئاً أَعْشَى بَصَرَهُ، وَ أَمْرَضَ قَلْبَهُ، فَهُوَ يَنْظُرُ بِعَيْنٍ غَيْرِ صَحِيحَةٍ، وَ يَسْمَعُ بِأُذُنٍ غَيْرِ سَمِيعَةٍ» [۱] (هر كس به چيزى ورزد، نابينايش مى كند و را بيمار مى سازد، سپس با مى نگرد و با مى شنود». در حديث ديگرى كه از (علیه السلام) درباره از ديدن نقل شده، مى خوانيم: «عَيْنُ المُحِبِّ عَمِيَّةٌ عَنْ مَعَايِبِ الْمَحْبُوبِ، وَ أُذُنُهُ صَمَّاءُ عَنْ قُبْحِ مَسَاوِيهِ» [۲] (چشم مُحب و ، از ديدن ، نابينا، و گوشش از شنيدن كاستى هاى او ناشنواست)؛ 🔹و اينكه در بعضى از احاديث از (صلی الله علیه و آله) آمده است: «مَنْ عَشِقَ فَعَفَّ ثُمَّ مَاتَ، ماتَ شَهِيداً» [۳] (كسى كه شود و پيشه كند، سپس [با همين حالِ پارسايى] از دنيا برود، از دنيا رفته است»؛ اشاره به همين گونه عشق هاى آلوده مجازى است. همچنين حديث ديگرى كه از آن حضرت نقل شده است كه فرمود: «مَنْ عَشِقَ وَ كَتَمَ وَ عَفَّ وَ صَبَرَ، غَفَرَ اللهُ لَهُ، وَ أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ» [۴] (كسى كه شود و كتمان كند و و شكيبايى پيشه كند، خداوند گناهان او را مى بخشد و او را وارد بهشت مى كند). پی نوشت‌ها؛ [۱] علل الشرائع‏، ابن بابويه، ج ۱، ص ۱۴۰. [۲] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، ص ۴۶۵، (حکمت ۲۹). [۳] كنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، متقى هندی، صفوة السقا، ج ۳، ص ۶۶۴، ح ۶۹۹۹. [۴] همان، ص ۶۶۶، ح ۷۰۰۲ 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، ج ۴، ص ۵۶۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شيرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️در كتب روايی برای وجود نازنين امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) چه خصوصیات و ویژگی هایی ذکر شده است؟ (بخش اول) 🔸سیرت‌ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در چند بُعد قابل توجه و بررسی است؛ ۱) سیرت دینی. ۲) سیرت خلقی. ۳) سیرت عملی. ۴) سیرت انقلابی. ۵) سیرت سیاسی. ۶) سیرت تربیتی. ۷) سیرت اجتماعی. ۸) سیرت مالی. ۹) سیرت اصلاحی. ۱۰) سیرت قضایی. 1⃣«سیرت دینی‌» 🔹 (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در برابر و جلال خداوند، است، همچون عقاب، به هنگامی که بال خویش فرو گشاید و سر به زیر انداخته، از اوج آسمان فرود آید. (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در برابر جلال خداوند این‌سان خاشع و فروتن است. خدا و عظمت خدا، در وجود او متجلّی است و همه هستی او را در خود فرو برده است. [۱] از سویی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، است و و . او ذرّه‌ای از را فرو نگذارد. خداوند را به دست او عزیز گرداند... حضرت همواره بیم خداوند را به دل دارد و به مقام تقرّبی که نزد خدا دارد مغرور نشود. او به دنیا دل نبندد و سنگی روی سنگ نگذارد. در او، به احدی بدی نرسد، مگر آنجا که حدّ خدایی جاری گردد. [۲] 2⃣«سیرت خُلقی‌» 🔹 (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، صاحب و و است. جامه‌ هایی درشتناک پوشد و نان جو خورد. و حضرت از همه مردمان بیشتر است. (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، است (م‌ح‌مّ‌د) و خُلق او، است. [۳]  (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، در جهان، با مشعل فروزان هدایت سیر کند و چونان صالحان بزید.‌ [۴] 3⃣«سیرت عملی‌» 🔹به هنگام رستاخیز (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، آنچه هست، دوستی و یگانگی است، تا آنجا که هر کس هر چه نیاز دارد، از آنِ دیگری بردارد، بی‌ هیچ ممانعتی. [۵] در زمان حضرت، در معاملات از یکدیگر سود نگیرند.‌ [۶] از دل‌ ها بیرون رود و همه جا را و فرا گیرد. [۷] همچنین امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، است، و بی‌ دریغ و خواسته به این و آن دهد. 🔹نسبت به عُمّال و و مأمورانِ دولتِ خویش باشد، و با و مستمندان، و مهربان. [۸] «عَلَامَةُ الْمَهْدِیِّ، أَنْ یَکُونَ شَدِیداً عَلَی الْعُمّالِ، جَوَاداً بِالْمَالِ، رَحِیماً بِالْمَسَاکِینَ».‌ [۹] (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، در رفتار چنان است که گویی با دست خود، کره و عسل، به دهان مسکینان می‌ نهد. [۱۰] حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، چونان امیرالمؤمنین (عليه السلام) زندگی کند، نان خشک بخورد و با پارسایی بزید.‌ [۱۱] ... پی نوشت‌ها؛ [۱] المهدی الموعود المنتظر (عج) عند علماء اهل السنة و الامامیه، عسکری، نجم الدین، ج ۱، ص ۲۸۰ و ۳۰۰. [۲] همان. [۳] همان، ج ۱، ص ۲۸۱ - ۲۸۲ و ۲۶۶ و ۳۰۰. [۴] همان. [۵] اختصاص‏، مفيد، گنکره شیخ مفید، چ ۱، ص ۲۴. [۶] وسائل الشيعة، مؤسسة آل البيت (ع)‏، ج ۱۷، ص ۹. [۷] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ ۲، ج ۱۰. [۸] المهدی الموعود...، همان، ج ۱، ص ۲۷۶ - ۲۷۷. [۹] همان. [۱۰] همان، ج ۱، ص ۲۹۷. [۱۱] بحارالانوار، همان، ج ۵۲، ص ۳۵۹ 📕حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (علیهم السلام)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، چ ۶، ص ۵۹۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شيرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️فیض الهی منقطع نیست 🔹 شبیه به است. در روایت دارد که صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله‌ و سلم فرمود: «أَعْطانِی الْوَحْی وَ أَعْطی عَلِیاً الإلْهامَ» [۱] (خداوند به من را عطا فرموده، و به علیه‌ السلام را). مرتبه عالیه‌ای است مقارن با وحی. ما طالب نیستیم، وگرنه منقطع نیست و نمی‌شود. 🔹ببینید طالبان چگونه در طلب آن می‌کوشند، هرچند عده‌ای بدان می‌رسند و عده‌ای به‌ خاطر وجود موانع نمی‌ رسند. آیا مال غیر از مُفیض است؟! چه می‌دانیم؟ ولی خدا می‌ داند که بعضی از شرط و مقدمه برای بعضی از است. شخصی می‌ فرمود، به فلان مبتلا شدم، ولی خیلی بر افزوده شد. پی نوشت: [۱] بحارالانوار، ج۱۶، ص۳۲۲؛ ارشاد القلوب، ج۲، ص۲۵۴؛ امالی طوسی، ص۱۸۸؛ کشف الغمّة، ج۱، ص۳۹۰ 📕در محضر بهجت، ج۲، ص۱۰۸ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
⭕️جمع کثیری از مردم آمدند و همه چیزشان را آوردند وسط میدان... 🔹خوب، اولین عرصه‌ای که را به خود جذب کرد، عرصه‌ی از کشور و از کشور بود. بحث جان بود، بحث کنار گذاشتن همه‌ی لذت های زندگی بود؛ و هم نشناخت؛ همه آمدند: آمدند، آمدند، آمدند، پیرهای سالخورده آمدند وارد شدند و دادند. کدام امتحان از این بالاتر؟ 🔹آن زمان هم بودند کسانی که حاضر نبودند از جانشان یا از مالشان یا از استراحتشان، هیچ مایه‌ای برای کشور و برای انقلاب و برای استقلال کشور بگذارند؛ لیکن یک از آمدند وسط میدان، همه چیزشان را آوردند وسط میدان - از جان، از ، از ، از - و و را حفظ کردند.  🔹مطمئن باشید اگر حضور مستضعفین در هشت سال نبود، امروز سرنوشت کشور چیز دیگری بود؛ مسلط می‌شد و این حرکت عمومی، این هیجان عمومی، این جوانی که خودش میآمد، همه‌ی خانواده‌ی خودش را هم در پشت جبهه در حال و هوای دفاع از انقلاب و دفاع از کشور و دفاع از نظام قرار می داد، پدید نمی‌آمد؛ این خیلی حادثه‌ی عظیمی بود. بیانات مقام معظم رهبری ۸۸/۰۹/۰۴ منبع‌؛ وبسایت‌ دفتر حفظ‌ و نشر آثار معظم‌ له @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) وضعیت مؤمنان راستین را در «آخرالزّمان» چگونه بیان می کند؟ 🔹 (ع) در آخرین بخش از خطبه ۱۰۳ به وضع و به تعبير ديگر: زمان پر شور و شرّى كه قبل از (عج) فرا مى رسد اشاره كرده، گاه را در آن زمان شرح مى دهد، و گاه وضع و و قوانين اسلامى را، مى فرمايد: «وَ ذلِكَ زَمَانٌ لَا يَنْجُو فِيهِ إِلَّا كُلُّ مُؤْمِنٍ نُوَمَةٍ، إِنْ شَهِدَ لَمْ يُعْرَفْ، وَ إِنْ غَابَ لَمْ يُفْتَقَدْ؛ آن [زمان]، زمانى است كه هيچ كس از نجات نمى يابد، مگر كه بى نام و نشان است! اگر در حضور است، شناخته نمى شود و اگر غايب شود، كسى سراغ او را نمى گيرد!». 🔹بديهى است در زمان هايى كه ، را فرا مى گيرد و مديران و سردمداران اجتماع، افراد فاسد و آلوده هستند، و با شخصيّت، اگر چهره هاى شناخته شده اى باشند ، آنها را رها نمى كنند؛ يا بايد تسليم شان شوند و در رديف كارگزاران آنها قرار گيرند و يا در صورت مقاومت و امتناع، آنها را از ميان برمیدارند. بنابراين، صلاح كار و با شخصيّت در اين است كه و دور از شهرت زندگى كنند، تا كسى به سراغ آنها نيايد. 🔹در عين حال اين گمنامى ظاهرى، چيزى از مقام آنها نمى كاهد و خود را در جامعه خواهند داشت؛ از اين رو (ع) در ادامه سخن مى افزايد: «أُولَئِكَ مَصَابِيحُ الْهُدَى، وَ أَعْلَامُ السُّرَى؛ [۱] آنها و نشانه هايى براى حركت در شب هاى تاريك رهروان راه حقّ اند». گرچه خاموشند، ولى راه و براى افراد آگاه و بيدار، است و به چراغ ها و نشانه هايى مى مانند كه در مسير مسافران نصب مى شود، تا در شب تاريك راه را گم نكنند و بى راهه نروند. 🔹سپس در توصيف اين گروه از مى افزايد: «لَيْسُوا بِالْمَسَايِيحِ، وَ لَا الْمَذَايِيعِ الْبُذُرِ؛ آنها در ميان مردم اظهار وجود نمى كنند، و احمقانه و ناآگاهانه به افشاى اسرار نمى پردازند». در پايان اين توصيف چنين مى فرمايد: «أُولَئِكَ يَفْتَحُ اللهُ لَهُمْ أَبْوَابَ رَحْمَتِهِ، وَ يَكْشِفُ عَنْهُمْ ضَرَّاءَ نِقْمَتِهِ؛ آنها كسانى هستند كه خداوند درهاى رحمتش را به روی‌شان مى گشايد، و سختى ها و مشكلات را از آنان برطرف مى سازد!». اين تعبير نشان مى دهد كه در آن و طوفانى، خداوند عنايتش را از - كه هدايتگر ديگرانند - بر نمیگیرد و آنان را از شرّ ، دوران و زمان حفظ مى كند. 🔹سپس در ادامه اين بحث، (ع) به پيشگويى صريح‌تر و توضيح بيشترى درباره آن زمان پرداخته، مى افزايد: «أَيُّهَا النَّاسُ! سَيَأْتِي عَلَيْكُمْ زَمَانٌ يُكْفَأُ [۲] فِيهِ الْإِسْلَامُ، كَمَا يُكْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِيهِ؛ اى مردم! به زودى زمانى بر شما فرا مى رسد كه واژگون مى شود، همچون ظرفى كه واژگون شود و آنچه در آن است بريزد». تعبير به «يُكْفَأُ فِيهِ الْإِسْلَامُ» كنايه لطيفى است از دگرگون شدن همه و از دست رفتن حقيقت آن؛ 🔹زيرا تشبيه به ظرفى شده كه معارف و قوانين و احكام و اخلاق اسلامى در آن جاى گرفته است و همانگونه كه اگر ظرف آب را وارونه كنند، هر چه در آن است مى ريزد، هم در آن زمان مى شود و محتواى خود را از دست مى دهد و تنها نامى از آن باقى مى ماند. نشانه هاى چنين زمانى در عصر ما ظاهر شده؛ بسيارى از تنها به نام آن قناعت كرده اند؛ نه اثرى از در آنها ديده مى شود، نه ، نه بر پروردگار! نه آشنا به معارف قرآنند و نه آگاه از حقايق سنّت؛ در ميان غوطه ورند و جز و و و شهواتِ حيوانى چيزى را به رسميّت نمى شناسند. پی نوشت: [۱] «سُرى» (بر وزن شما) به معناى راه رفتن در شب است. [۲] «يُكفأ» از مادّه «كَفأ» (بر وزن نفع) به معناى واژگون كردن است. 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۴، ص ۴۲۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️فتنه‌انگیز بودن مال و ثروت در دعای صحیفه سجادیه 🔹از بترسید. (علیه‌ الصّلاة والسّلام) در دعای ، وقتی برای سربازان اسلام دعا می‌کنند، از جمله‌ی چیزهایی که روی آن تکیه می‌کنند، این است که خدایا! یاد و محبت و علاقه‌ی به «المال الفتون» [۱] - مال فتنه‌انگیز - را از دل اینها بگیر. و ، خیلی خطرناک و است و خیلی‌ها را می‌لغزاند. 🔹ما را در تاریخ دیدیم که وقتی پایشان به این‌جا رسید، لغزید؛ بنابراین خیلی باید باشید. در شرع مقدس، اسم این مراقبت چیست؟ . این‌که در از اول تا آخر این همه به توصیه شده، معنایش همین و از خود است. ، زیاده‌خواه است. پی نوشت؛ [۱] صحیفه سجادیه، دعای ۲۷ بیانات‌مقام‌معظم‌رهبری ۸۳/۰۳/۲۷ منبع‌؛ وبسایت‌ دفتر حفظ‌ و نشر آثار معظم‌ له @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️هدف زندگی انسان 🔹مبدأ و نقطه آغاز تمام و و های معنوی انسان، عدم درک صحیح در این دنیا است. و اگر نداند یا فراموش کند که او را برای چه و در این سرای به او بخشیده و این همه در اختیارش نهاده است، زمینه چالش های بعدی را فراهم می سازد. از دیدگاه و مقصد عالی زندگی و ، « و و آمادگی برای و لقای الهی و و وصول به مبدأ نور هستی» است؛ 🔹همان‌گونه که جنین در رحم مادر، خود را برای زندگی کردن در دنیا کامل و آماده می‌کند، نیز باید خود را برای زندگی در و ، کامل و آماده سازد. در چندین آیه اولاً را می‌داند: «أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً»؛ (آیا می‌پندارید که شما را آفریده‌ایم؟). و ثانیاً هدف‌ نهایی‌ را به سوی خدا دانسته و فرموده است: «وَ أَنَّ إِلى‌ رَبِّکَ الْمُنْتَهى‌»؛ «إِنَّ إِلى‌ رَبِّکَ الرُّجْعى‌»؛ یعنی انتهای سیر ، به سوی است. 🔹البته به دلیل اینکه پروردگار عالم را به واسطه پرورش می‌دهد، و او توسط صفات انجام می‌پذیرد؛ لذا می‌توان گفت: هدف نهایی ، «نزدیک شدن یا آراسته شدن به و دور شدن از » است، و در این راستا نیز تعبیراتی همچون به رسیدن، به خدا، به خدا رسیدن، مظهر خدا شدن و به رنگ خدا درآمدن که در جای‌جای ادبیات دینی و آموزه‌ های اخلاقی مطرح می‌شود، همه در نهایت به همین حقیقت - آراسته شدن به صفات و و دور شدن از - بازمی‌گردد و خلاصه می‌شود. 🔹همچنین از استفاده می‌شود که این ، محقق و میسر نمی‌شود، مگر با عبودیت و خدای متعال: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِ»؛ (و جن و انسان را نیافریدم، جز آنکه مرا ). «وَ ما أُمِرُوا إِلَّا لِیعْبُدُوا اللهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ»؛ (در حالی که نیافته بودند، جز آنکه را ، و و را برای او از هرگونه شرکی کنند، و باشند». 🔹پس اگر کسی به و حیات پس از مرگ معتقد شد، و فهمید که ، آراسته شدن به صفات و و آمادگی برای سفر و زندگی در عالم و سپس در قیامت و رسیدن به و ، و خود را در مسیر بندگی و حق‌تعالی قرار داد، چنین فردی به راستی از بیدار شده است، آنگاه تمام زندگی‌اش به‌ و در همین راستا می‌یابد، و از حیرت و و سرگشتگی نجات خواهد یافت، و به می‌رسد، ولی اگر چنین نشد، پایانی برای سرگشتگی و بی‌قراری انسان متصور نیست. 🔹بنابراین تنها کسانی که در مسیر عمل به و حفظ و تخلق به صفات الهی و حرکت و تلاش می‌کنند، از منظر و ، فرد بیدار و تلقی می‌شوند، و سایر مردمان که تلاش و کوشش آنان، تنها در محدوده پرورش تن و بهره‌مندی از و وصول به منافع و مطامع و و و و شهرت خلاصه می‌شود و نسبت به و کمال انسانی و انجام فردی و اجتماعی و عبادی و آماده شدن برای سفر آخرت بی‌توجه‌اند، در خواب و بی‌خبری زندگی خود را سپری می‌نمایند. منبع: پرسمان @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️انتخابات‌ و کارآمدی 🔹برخی از که خود را برای می‌بینند خود را داوطلب برای این امر خطیر می‌کنند که شایسته تقدیر است؛ اما از نگاه توانمندی و باید در چند چیز ظهور و بروز کند تا افراد و واگذاری و حساس نظام مقدس اسلامی را داشته باشند. از جمله مواردی که باید به آن توجه داشت توانمندی‌ در و کارآمدی‌ در است. 🔹خداوند متعال در یکی از شرایط زمامداری برای حضرت را و معرفی می‌کند: «قَالَ إِنَّ اللهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَ زَادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ»؛ [۱] یعنی این افراد باید از عموم مردم سطح و و ‌بالایی داشته باشند و نیز مسائل و موجود را داشته باشند، 🔹و همچنین از و هم برخوردار باشند. اما آنچه که نبود آن لطمه‌ای برای رسیدن به مدیریت کشوری و لشکری نمی‌زند، داشتن و ثروت است: «وَ لَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمَالِ»؛ [۲] حضرت ژن خوب یا ثروت و نسب نداشت، اما و آن را داشت که بتواند برای باشد. پی نوشت‌ها؛ [۱] قرآن کریم، سوره بقره، آيه ۲۴۷ [۲] همان نویسنده: فاطمی تبار منبع: وبسایت‌راهروان‌ولایت @tabyinchannel
تبیین
⭕️شرط اول‌قدم 💠آیت الله العظمی بهجت (ره): 🔹تا انسان خود را از غیر خالی نکند، در آن جای نگیرد؛ «ما جَعَلَ اللهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ في‏ جَوْفِه‏». [۱] و راستین نیاز است تا انسان را از هر آنچه سبب دوریش از خداست، گرداند، تا به سراپرده‌ی محبوب درآید. 🔹«كُلُّ تائِبٍ مُتَطَهِّرٌ لأنَّ التَّوْبَةَ تَخْلِيَةٌ وَ تَطْهيرٌ مِنَ الذُّنوُبِ؛ فَالتَّوْبَةُ تَخْلِيَةٌ وَ تَحْلِيَةٌ بِالطَّهارَةِ، وَالتَّطْهيرُ وَالتَّوْبَةُ تَحْلِيَةٌ. وَالتَّحْلِيَةُ لُبْسٌ لِلْمُتَطَهِّرِ، فَهُوَ لُبْسٌ بَعْدَ لُبْسٍ»؛ (هر پاكيزه است، زيرا تخليه و پاكيزگى از است؛ پس توبه، و و آراسته‌ شدن به است، و پاكيزگى و توبه است؛ و يك نوع براى شخص پاكيزه است؛ پس ، پوششِ بعد از پوشش است). 🔹 دارای مراتبی است و تنها جز خسارت دنیا و آخرت ثمری ندارد. شرط اول نیز ادای است و پس از آن، خروج از فردی. «البته هر چيز به حسب خود آن چيز است؛ اگر كسى را از بين برده باشيم، بايد اول آن را به برگردانيم، سپس از آن كنيم». 🔹 باید به از خویش بپردازد، و خود را هر لحظه به بکشد که «لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْم‏». [۲] تمام و حرکات و خود را به می‌داند؛ از این‌رو وقتی عمل در کارنامه خود می‌بیند، به خود نمی‌بالد و از خدا توفیق بیشتر می‌طلبد، و چون کار از او سر زد، به تضرع و سعی در جبران گذشته دارد. 🔹«ما بايد اهل باشيم، هر چند اهل توبه نباشيم و تدارك نكنيم، خود مطلوب است. اگر بدانيم فلان روز و فلان روز هستيم، بهتر از اين است كه اصلاً ندانيم يزيدى هستيم يا حسينى. سرانجام ممكن است روزى به خود بياييم و بخواهيم تدارك كنيم». پی نوشت‌ها؛ [۱] أمالی شیخ مفيد، ص۲۳۳؛ بحارالأنوار، ج‏۲۴، ص۳۱۸. [۲] کافی، ج‏۲، ص۴۵۳؛ وسائل الشيعة، ج‏۱۶، ص۹۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از منظر امام علی(علیه السلام) حمایت از مظلوم چه جایگاهی دارد؟ (بخش دوم و پایانی) 🔹این نکته را نباید فراموش کرد که فلسفه اصلى تشکیل حکومتها و تشریع قوانین، (اعم از قانون هاى الهى و قوانین ناقصى که به وسیله بشر تشریح شده است) حفظ حقوق و حمایت از آنها بوده است، چرا که قدرتمندان و با تکیه بر قدرت و زور خود نه تنها حق خویش را مى گیرند، بلکه افزون بر آن را نیز مى طلبند، بنابراین اگر و حامى و نباشد، فلسفه وجودى خود را به کلّى از دست مى دهد و گاه به بازیچه اى در دست ، براى توجیه و ستم هایشان تبدیل مى شود. 🔹به همین جهت (علیه السلام) در همان «خطبه شقشقیه»، دلیل قبول حکومت را مسأله حمایت از و مبارزه با بیان مى دارد. و نیز به همین دلیل در جوامعى که با مى توان مسیر قوانین را تغییر داد، قانون نتیجه معکوس مى دهد؛ چرا که دست دهنده رشوه را، دارند نه ضعیفان و مظلومان. در چنین جوامعى مبدّل به منبع براى گروهى از و وسیله توجیهى براى ظلم گروه دیگر مى شود. ولى باید تصدیق کرد که تحمّل و پیکار با به خاطر حمایت از مظلومان، براى بسیارى ناخوشایند است. 🔹کسانى که رعایت این اصل را مزاحم منافع نامشروع خویش مى بینند و یا از آن بدتر، کسانى که براى خود ـ به خاطر و قدرتشان ـ در اجتماع قائلند و کلمه در برابر قانون را توهین و تحقیرى نسبت به خویش مى پندارند، به سختى مى توانند پذیراى و داد باشند، و آنها هستند که همیشه در راه سنگ مى اندازند و ایجاد مانع مى کنند، و از هیچ عمل زشت و غیر اخلاقى رویگردان نیستند، و همانها بودند که آن همه مشکلات را در درون حکومت (علیه السلام) ایجاد کردند و فضاى جامعه اسلامى را تیره و تار ساختند. 🔹این سخن را با جمله اى که مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار از کتاب دعوات راوندى نقل کرده است پایان مى دهیم. او از على بن جعد نقل مى کند که مى گوید: «مهم‌ترین چیزى که سبب شد عرب از حمایت امیرمؤمنان (علیه السلام) خوددارى کند بود؛ چرا که آن حضرت هرگز شریفى را بر غیر شریف و عربى را بر عجم ترجیح نمى داد و براى و امراى قبایل ـ آنچنان که سیره سلاطین بود ـ نمى گشود و هیچ کس را به وسیله ، به سوى خودش متوجّه نمى ساخت، در حالى که کاملا به عکس این معنا عمل مى کرد. [۱] پی نوشت‌؛ [۱] بحارالانوار، جلد ۴۱، صفحه ۱۳۳ 📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۳۹۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آثار و بركات مجالس عزاداری و گريه بر سیدالشهداء (عليه السلام) حفظ رمز نهضت حسينی است. 🔹به راستی چرا در دوران منحوس سلاطين و پادشاهان جور از برپايی مجالس عزای (عليهم السلام) به خصوص جلوگيری می شد؟ آيا نه اين است كه و دیگر امامان شيعه، سبب می شود كه سخنوران و دانشمندان متعهد و انقلابی، مردم را از ظلم های حکومت‌ها آگاهی دهند و انگيزه قيام آن حضرت كه و است به اطلاع مردم برسد. آری، اينگونه مجالس، آموزشگاهها و دانشگاه هايى است كه به بهترين روش و زيباترين اسلوب مردم را به سوى دين خوانده و عواطف را آماده می كند، 🔹و جاهلان و بی‌خبران را از خواب سنگين غفلت بيدار می‌سازد و نيز در اين مجالس است كه مردم، را همراه با ، از مكتب (عليه السلام) می‌آموزند. گريه بر (عليه السلام) و تشكيل «مجالس عزای حسينی» نه تنها را حفظ می‌كند، بلكه باعث می گردد شيعيان با حضور در اين مجالس از والاترين برخوردار شده و در جهت رشد و پرورش يابند. 🔹كدام اجتماعی است كه در عالم چنين اثری را از خود بروز داده باشد؟ كدام حادثه‌ای است مانند «حادثه جانسوز كربلا» كه از دوره وقوع تاكنون و بعدها بدينسان اثر خود را در جامعه بشريت گذارده، و روز به روز دامنه آن وسيعتر و پيروی و تبعيت از آن بيشتر گردد؟ از اين رو بايد گفت كه در حقيقت مراسم ، حافظ و زنده نگهدارنده نهضت مقدس  (عليه السلام) و در نتيجه حافظ اسلام و ضامن بقای آن است. 🔹«موريس دوكبری» اندیشمند فرانسوی می‌نويسد: «اگر مورخين ما، حقيقت اين روز را می‌دانستند و درك می‌كردند كه چه روزی است، اين عزاداری را مجنونانه نمی پنداشتند، زيرا پيروان (عليه السلام) به واسطه (عليه السلام) می‌دانند كه و و استعمار را نبايد قبول كنند، زيرا شعار پيشرو و آقای آنان تن به زير بار و ستم ندادن است. قدری تعمق و بررسی در مجالس عزاداری (عليه السلام) نشان می‌دهد كه چه نكات دقيق و حيات بخشی مطرح می‌شود، 🔹در مجالس عزاداری (عليه السلام) گفته مى شود كه (عليه السلام) برای حفظ و مردم و بزرگی مقام و مرتبه ، از و و گذشت، و زير بار استعمار و ماجراجويی نرفت؛ پس بياييد، ما هم شيوه او را قرار داده از زيردستی استعمارگرايان خلاصی يابيم و مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجيح دهيم...»  منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel