eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
427 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹#قسمت_ششم 🔸#گام_دوم_انقلاب 🔴انقلاب اسلامی؛ مایه ی سربلندی ایران و ایرانی 🔹انقلاب اسلامی ملت ایران #قدرتمند اما #مهربان و #باگذشت و حتی #مظلوم بوده است.مرتکب #افراطها و #چپ_روی_هایی که مایه ننگ بسیاری از قیامها و جنبشها است، نشده است.در هیچ معرکه ای حتی با آمریکا و صدام ، گلوله ای را #اول_شلیک_نکرده..و در همه ی موارد پس از #حمله_دشمن از خود #دفاع کرده و البته #ضربت_متقابل را محکم فرود آورده است..این انقلاب....
🌀این حلقه اقدامات خود را پس از پایان حضور در دولت متوقف نکرد، بلکه پس از فترتی کوتاه دیگربار اقدامات خود را شدیدتر از گذشته آغاز نمود. 🌀حلقه فوق تاکنون برای ترویج دیدگاه‌های خاصش 👈به خصوص در میان و حداکثر استفاده را از و داشته و با بهره‌گیری از انواع و ، خود را در جایگاه نشانده و هرگونه و پرسش از خود را ، سیاسی و جناحی جلوه داده است. 🌀متأسفانه در و مسئلهٔ انحراف، متوسل به و قرائنی شدند که هضم و پذیرش آن و نیز امکان و آن برای عموم مردم مشکل بود. 🌀 حال آنکه صرف‌نظر از درستی و اعتبار این مستندات، این حلقه، در مواضع و اظهارات و کنش‌گری رئوس مشهود بوده و هست. 🌀با این وصف طی سال‌های اخیر، بخشی از مردم و کشور در موضوع و حلقه انحرافی فوق، پرسش‌هایی داشته که متأسفانه تاکنون پاسخ در خوری به آنها داده نشده است. پرسش‌هایی مانند: 💯چرا به جریان موسوم به بهار، گفته می‌شود؟، 💯 حلقه انحرافی چیست؟ 💯این چگونه می‌اندیشد؟ 💯کدام از اندیشه این حلقه، انحرافی است؟ 🔺 که تاکنون به صورتی دقیق و مفصل به آنها پرداخته نشده است. 📕کتاب پژوهشی مستند و دقیق است که با هدف پاسخ و به برخی از این پرسش‌ها تهیه شده است. ✔️ برخلاف و ، کنش‌های حلقه انحراف در دولت‌های نهم و دهم صرفاً یک کنش معطوف به کسب قدرت نبوده و ریشه در و خاص این حلقه دارد... 📍با توجه به انتخابات پیش رو و از آنجا که مدتی است و حلقه وابسته به او تحرکات ویژه ای را برای جلب توجه و ...در جامعه پیش گرفته اند ♻️ لیکن توصیه ما به همه عزیزان اعم از کسانی که این فرقه آشنایی دارند ولی در و در بین دوستان و گروههای مختلف در فضای مجازی قادر به دفاع و اثبات ادله خود نیستند ♻️ در ثانی توصیه ویژه به عزیزانی که هنوز با و «انحرافی او و حلقه انحرافی او آشنا نیستند این است که این کتاب ارزشمند را از دست ندهید @tabyinchannel @daneshgahevelyat
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️قانون و شعار کلی اسلام در روابط اجتماعی و اختلافات حقوقی یک مسلمان با دیگران چیست؟ 🔹تعبير «لا تَظْلِمُونِ وَ لا تُظْلَمونَ» که در آیه ۲۷۹ سوره بقره آمده است، يك شعار مهم و قانون كلّى اسلامى است؛ هر چند این قانون در اينجا در مورد رباخواران پياده شده، ولى طبق اين اصل قرآنى در تمام شئون زندگی، هيچ كس نبايد كند و نه قرار گيرد. 🔹به تعبير ديگر نه ظلم كن، نه تن به ظلم ده، كه هر دو گناه و خلاف است. اگر مسلمين جهان همين شعار مهم را در سرتاسر كشورهاى اسلامى احيا كنند، اكنون نه در چنگال صهيونيسم بى رحم و مغرور و بى منطق، كه هيچ چيز نزد آنها مقدّس و محترم نيست و چيزى جز زور را به رسميّت نمى شناسند، گرفتار بودند و نه دولت هاى خودكامه و زورگو منابع آنها را به غارت مى بردند. 📕ربا و بانكدارى اسلامى‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: عليان نژادى، ‏ابوالقاسم، مدرسه امام على بن ابیطالب(ع)، چ اول‏، ص ۱۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️پيامبر اکرم (صلی الله عليه و آله): 🔸«مَنْ أَخَذَ لِلْمَظْلومِ مِنَ الظّالِمِ كانَ مَعىَ فِى الْجَنَّةِ تَصاحُبا». 🔹هر كس داد را از بگيرد، در بهشت با من يار و همنشين باشد. 📕بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۵۹، ح ۷۴ @tabyinchannel
⭕️اميرالمؤمنين امام على عليه السلام: 🔸«كونا لِلظّالِمِ خَصْما وَ لِلْمَظْلومِ عَوْنا». 🔹پيوسته دشمن و ياور باشيد. 📕نهج البلاغه، از نامه ۴۷ @tabyinchannel
⭕️ما طرفدار مظلوم هستیم 🔹ما طرفدار هستیم؛ هر کس در هر کجا که مظلوم باشد ما طرفدار او هستیم، و مظلوم هستند. به آنها ظلم کرده است، به این جهت ما طرفدار آنها هستیم. بیانات‌ حضرت‌ امام در مصاحبه با تلویزیون «پی. بی. اس» ۵۷/۰۹/۱۰ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) واکنش صحیح در مقابل ظلم و ستم ديگران را چه می داند؟ 🔹 (علیه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ «نهج البلاغه» می فرماید: «وَ لَا يَكْبُرَنَّ عَلَيْكَ ظُلْمُ مَنْ ظَلَمَك، فَإِنَّهُ إِنَّمَا يَسْعَى فِي مَضَرَّتِهِ وَ نَفْعِك‏َ». (و هرگز نبايد و كسى كه بر تو ستم روا مى دارد بر تو گران آيد؛ زيرا او در واقع سعى در زيان خود و سود تو دارد [بار گناه خود را سنگين مى كند و ثواب و پاداش تو را افزون مى سازد]). اشاره به اينكه انسان نبايد در برابر هايى كه به او مى شود زياد ناراحت و مأيوس گردد و اميد به زندگى را از دست دهد، و بايد اين سخن مايه تسلى خاطر او باشد كه تيشه به ريشه خود مى زند، و بار گناهان مظلوم را نيز بر دوش مى كشد. در واقع نخست دامن او را مى گيرد و با دست خود بار مظلوم را سبك مى كند. 🔹اين سخن شبيه داستانى است كه در باب غيبت وارد شده است كه يكى از بزرگان شنيد كسى درباره او غيبت كرده است، هديه اى براى او فرستاد؛ او تعجب كرد؛ آن مرد بزرگ فرمود: شنيدم حسناتت را به نامه اعمالم منتقل كردى و سيئاتم را پذيرفتى، من هم در برابر اين خدمت خواستم تشكرى كرده باشم. اين سخن بدان معنا نيست كه انسان در مقابل سكوت كند؛ زيرا مى دانيم شعار اسلام اين است: «لَا تَظْلِمُونَ وَ لَا تُظْلَمُونَ» [۱]؛ (نه مى كنيد و نه بر شما ستم مى شود)، و مى دانيم امام على (عليه السلام) در وصيّتنامه خود كه در بستر شهادت بود به فرزندان خود تأكيد كرد:  «كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً» [۲]؛ (دشمن و كمك كار باشيد). 🔹بلكه منظور اين است، هنگامى كه بر انسان وارد مى شود و او توانى براى برطرف كردن ندارد، گرفتار يأس و نااميدى و بدبينى نشود و زبان به نفرين و آه و ناله نگشايد. شاهد اين سخن حديث معروفى است كه: «از پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) نقل شده زمانى كه شنيد گردنبند عايشه را سارقى برده است و عايشه پيوسته به سارق نفرين مى كند. پيامبر (صلى الله عليه و آله) فرمود:  «لا تَمْسَحِى عَنْهُ بِدُعائِكِ عَلَيْهِ» [۳]؛ (عذاب او را با نفرين هاى خود از ميان نبر)؛ يعنى خويشتندار باش و بدان او به خود ستم كرده و خداوند در برابر صبر و تحمل به تو پاداش خواهد داد. 🔹در اينجا نكته باريكى است كه بايد به آن توجّه داشت و آن اينكه (مثلا سارق) هم خسارت مالى بر مظلوم وارد مى كند، و هم او را گرفتار آزار روحى مى سازد، و خدا به هر دو علت او را مجازات خواهد كرد؛ ولى اگر مظلوم با نفرين هاى مكرر تشفىِ قلب و آسودگى خاطر پيدا كند طبعا عذاب ظالم كمتر مى شود. از آنچه گفتيم روشن مى شود آنچه بعضى از شارحان مانند ابن ابى الحديد تمايل بدان پيدا كرده اند كه خاموش نشستن در برابر ظلمِ ظالم قاعده اى كلى است، اشتباه بزرگى است، بلكه بايد گفت: اين يك استثنا و مربوط به موارد خاص است و اصل كلى در اسلام «نه ظلم كردن» و «نه تن به ظلم دادن» است. پی نوشت: [۱] سوره بقره، آيه ۲۷۹ [۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، قم‏، ‏۱۴۱۴ق، چ اول، ص ۴۲۱، (نامه ۴۷) [۳] شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحديد، مكتبة آية الله المرعشی النجفی، قم،‏ ۱۴۰۴ق، چ اول، ج ۱۶، ص ۱۱۱ 📕پیام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۹، ص ۶۶۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️آزادی معنوی، بزرگترین برنامه انبیاء 🔹 آزادی معنوی است. اصلاً  یعنی ؛ «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا - وَ قَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا». [۱] (بی تردید کسی که را [از آلودگی پاک کرد و] داد، شد - و کسی که آن را [به ها و امور بازدارنده از رشد] بیالود [از رحمت حق] شد). و بزرگترین خسران عصر ما این است که همواره می‌گویند ؛ 🔹اما جز از سخن نمی‌ گویند؛ از ، دیگر حرفی نمی‌‏ زنند، و به همین دلیل به آزادی اجتماعی هم نمی‌رسند. در عصر ما یک جنایت بزرگ که به صورت فلسفه و سیستم‌ های فلسفی مطرح شده است این است که اساساً درباره ، و شرافت معنوی انسان هیچ بحث نمی‌کنند؛ «نَفَخْتُ فیهِ مِنْ روحی‏» [۲] (از روح خود در آن دمیدم) فراموش شده است؛ 🔹می‌گویند: اصلاً چنین چیزی وجود ندارد، انسان یک موجود دوطبقه‏‌ای نیست که و داشته باشد، اصلاً  با یک هیچ فرق نمی‌کند!، یک حیوان است، ‏تنازع بقاست! (زندگی را از دست یکدیگر گرفتن)، و جز چیز دیگری نیست! یعنی زندگی جز تلاش کردن هر فرد برای خود و برای چیز دیگری نیست! می‌دانید این جمله چقدر به ضربه وارد کرده است؟! 🔹می‌گویند جز جنگ و چیز دیگری نیست؛ بلکه جمله‌ای می‌گویند که بعضی هم خیال می‌کنند که خیلی حرف درستی است؛ می‌گویند: « گرفتنی است نه دادنی». ، هم گرفتنی است و هم دادنی. اصلًا این جمله که حق را فقط باید گرفت و کسی به تو نمی‌دهد، ضمناً تشویق به این است که تو حق را باید بگیری، نه اینکه حق را باید بدهی؛ صاحب حق باید بیاید، اگر توانست به زور از تو بگیرد، اگر نتوانست که نتوانست. 🔹اما نیامدند این حرف را بزنند. گفتند ، هم گرفتنی است و هم ؛ یعنی و پایمال شده را توصیه کردند به اینکه برو را بگیر، و از آن طرف را وادار کردند علیه خودش قیام کند که را بدهد، و در این کار خودشان هم کامیاب و موفق شدند. پی نوشت‌ها؛ [۱] قرآن کریم، سوره شمس، آيات ۹ و ۱۰ [۲] همان، سوره ص، آيه ۷۲ 📕آزادی معنوی (نسخه سایت)، مرتضی مطهری، ص ۳۷ و ۳۸ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️منظور از «تولّی» و «تبرّی» که به عنوان دو دستور اسلامی به ما آموخته اند چیست؟ و آیا این دو دستور را در دنیای امروز نیز می توان انجام داد؟ 🔹معمولا را تشبیه به درخت برومندى مى کنند که ، و ریشه هاى آن را و هاى وسیع ، و شاخه هایش را تشکیل مى دهد. و نیز معمولا ده موضوع را به عنوان و برنامه های عملی ذکر می کند در حالی که گسترده تر از آن است که در ده موضوع خلاصه شود. ولى اهمّیّت این سبب شده است که آنها را در ردیف اوّل بشمارند، وگرنه مسلّماً منحصر به اینها نیست. 🔹از این دستورات ده گانه، مربوط به و نیایش و پیوند با خداست - نماز، روزه، حج - و مربوط به مسائل و پیوند با خدا - زکات، خمس و مربوط به مسائل و و است - جهاد، امر به معروف و نهى از منکر، تولّى و تبرّى - فعلا سخن از دو دستور اخیر است که به معناى و است. چه کسى را دوست بداریم و از که متنفّر باشیم؟ 🔹دوستان خدا، مردم حق طلب، انسانهاى ارزنده و حامیان حقّ و عدالت را بداریم، و از آلودگان، ستمگران، بى بند و باران و دشمنان خدا و مردم، باشیم. چرا همه را دوست نداریم؟ چرا با همه خلق خدا خوب نباشیم؟ مگر در دنیاى امروز مى توان اصل زندگى مسالمت آمیز را با همه کس و در همه جا فراموش کرد؟ 🔹باید از کسانى که طرفدار «تز» دوستى با همه و در تحت هر شرایطى هستند پرسید: آیا در جهانى که و و و ، و ، و و و وجود دارد همه را دوست بداریم؟! با همه خوش باشیم؟! و به همه کمک کنیم؟! آیا چنین اجازه اى را به ما مى دهد؟ آیا عاطفه زنده هیچ مردمى با این ، هماهنگى دارد؟ 🔹اگر این در اصول اساسى برنامه هاى عملى گنجانیده شده، به خاطر آن است که طرفداران حقّ و عدالت و آزادگى و پاکى و درستى، صفوف خود را هر چه فشرده تر سازند و و و آلودگان هرچه تنهاتر بمانند و در یک محاصره اجتماعى و اخلاقى از طرف انسانهاى مثبت و ارزنده قرار گیرند. 🔹آیا بدن آدمى هر غذایى را مى پذیرد؟ آیا ذائقه انسان یک وسیله و ، براى جدا کردن غذاهاى مفید از زیانبخش نیست؟ آیا به هنگام خوردن غذاهاى مسموم و گرفتار شدن بدن به غذایى، «معده» راه سازشکارى را پیش مى گیرد و انسان را تسلیم مى کند یا این که تمام قدرت خود را به کار مى اندازد تا از طریق «استفراغ» خود را از غذاى مسموم ابراز کرده، آن را به بیرون پرتاب کند؟ 🔹آیا تعادل نیروى و ، رمز بقاى جهان هستى نیست؟ چگونه مى تواند از تعادل این دو نیرو که در شکل تولّى و تبرّى ظاهر مى شود مستثنا بماند؟ اگر به جاى این دو دستور، با همه کس و هر مکتب و بى تفاوت بودن در برابر هر چیز و هر صحنه پیدا شود، و و سازنده را جذب نکند، و و منفى را از خود نراند، نابودى چنان اجتماعى سریع خواهد بود؛ به همین دلیل، در حدیثى از (صلى الله علیه و آله) مى خوانیم: «اَوْثَقُ عُرَى الإیَمانِ الحُبُّ فِى اللهِ وَ البُغْضُ فِى اللهِ»؛ (محکم ترین دستگیره هاى ، دوست داشتن براى خدا، و ابراز تنفّر کردن براى خداست). پی نوشت: [۱] سفینة البحار، ج ۲، ص ۱۳ 📕پاسخ به پرسش های مذهبی، آیات عظام مکارم شیرازی و جعفر سبحانی، مدرسة الإمام علی بن أبی طالب(ع)، چ دوم، ص ۴۳۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️تا بسیج هست، نظام اسلامی و جمهوری اسلامی از سوی دشمنان تهدید نخواهد شد 🔹 میدانند که حضور ، واقعیت بسیج در کشور و در میان ملت ایران چقدر اهمیت دارد؛ لذا همت می‌گمارند بر اینکه این و کارآمد و نافذ را مورد قرار بدهند. البته این است. مظلومیت، مطلقاً به معنای ضعف نیست. قوی‌ترین انسانهای دنیا هم مظلوم واقع شدند. 🔹 نیرومندترین انسان دوران های گوناگون است و مظلوم‌ترین انسانها هم هست. انقلاب ما و نظام جزو و نافذترین پدیده‌های دوران معاصر است، اما هم هست. شخص - یک انسان مقتدر و قوی که می توانست دنیا را تکان بدهد و تکان داد - جزو مظلوم‌ترین انسانهای زمان خودش بود. بنابراین منافات ندارد با . 🔹 مظلوم است، ولی مقتدر است، نافذ است، اثرگذار است؛ این اثرگذاری باقی خواهد ماند و باید این را روزبه‌روز خود و مجموعه‌های بسیجی تقویت و عمیق‌تر کنند. تا بسیج هست، و جمهوری اسلامی از سوی تهدید نخواهد شد؛ این یک رکن اساسی است. در قضایای مختلف هم کارآمدی خود را کاملاً نشان داده است. بیانات مقام معظم رهبری ۸۸/۰۹/۰۴ منبع‌؛ وبسایت‌ دفتر حفظ‌ و نشر آثار معظم‌ له @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از منظر امام علی (علیه السلام) حمایت از مظلوم چه جایگاهی دارد؟ (بخش اول) 🔹این مسأله که باید مدافع و یار و یاور آنها باشد و در برابر هجوم از آنان حمایت و دفاع کند، در عبارات متعددى از منعکس است که یک نمونه روشن آن «خطبه شقشقیه» است که در پایان آن، (علیه السلام) با صراحت مى فرماید: «لَو لا حُضورُ الحاضِرِ، و قِيامُ الحُجَّةِ بِوُجودِ النّاصِرِ، و ما أخَذَ اللهُ عَلى العُلَماءِ ألاّ يُقارُّوا عَلى كَظَّةِ ظالِمٍ و لا سَغَبِ مَظلومٍ، لأَلقَيتُ حَبلَها عَلى غارِبِها» (اگر نبود گرد آمدن آن جمعيت انبوه و اين كه با وجود يار و ياور، حجّت تمام است و اگر نبود كه خداوند از دانشمندان پيمان گرفته است كه در برابر سيرىِ و گرسنگىِ آرام ننشينند و بدان رضايت ندهند، هر آينه مهار شتر را بر پشت آن مى انداختم). 🔹در آخرین وصایا در بستر شهادت نیز به فرزندانش تأکید مى کند که همواره دشمن ظالمان و یاور مظلومان باشند، «کُونا لِلظّالِمِ خَصماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوناً». [۱] (عليه السلام) در نامه ۵۳ خود به مالک اشتر صریحاً توصیه مى کند که بخشى از وقت خود را در اختیار بگذار و، درهاى دارالاماره را بگشاى و پاسبانان را کنار بزن، تا آزادانه با تو تماس بگیرند و نیازها و خود را بى واسطه با تو در میان بگذارند. 🔹سپس مى افزاید: این به خاطر آن است که از (صلى الله علیه و آله) بارها این سخن را شنیدم که مى فرمود: «لَنْ تُقَدَّسَ أُمَّةٌ لا یُؤخَذُ لِلضَّعیفِ فیهِا حَقُّهُ مِنَ الْقَوىِّ غَیْرَ مُتَتَعْتِع» [۲] (امّتى که حقّ را از با صراحت نگیرد، هرگز پاک نمى شود و روى را نمى بیند). سراسر زندگى (علیه السلام) و حوادث جالبى که در حیات آن حضرت واقع شد، نشان مى دهد که در نیز همیشه به این اصل اساسى وفادار بود و لحظه اى در انجام دادن آن کوتاهى نفرمود. 🔹در خطبه دیگرى از همین معنا با تعبیر داغ و پرجوش دیگرى آمده است مى فرماید: «وَ أیَمُ اللهِ! لاَُنْصِفَنَّ الْمَظْلُومَ مِنْ ظالِمِه وَ لاََقُودَنَّ الظّالِمَ بِخِزامَتِه حَتّى أُورِدَهُ مَنْهَلَ الْحَقِّ وَ إِنْ کانَ کارِهاً» [۳] (به خدا سوگند! داد را از مى گیرم و افسار را مى کشم تا وى را به آبشخور حق وارد سازم، هر چند کراهت داشته باشد). اساساً این یک است که در بر آن تأکید شده است و با صراحت، به دستور مى دهد که براى نجات به پا خیزند و حتى اگر لازم باشد، دست به اسلحه ببرند و با پیکار کنند. 🔹و مى فرماید: «وَ ما لَکُمْ لا تُقِاتِلُونَ فى سَبیلِ اللهِ وَالْمُسْتَضْعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِالْدانِ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَریَةِ الظّالِمِ أَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ وَلیّاً وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ نَصیراً» [۴] (چرا در راه خدا و [در راه] مردان و زنان و کودکانى که [به دست ستمگران] شده اند نمى کنید؟! همان افراد [ستمدیده اى] که مى گویند: پروردگارا! ما را از این شهر [مکّه] ـ که اهلش ـ بیرون ببر! و از طرف خود براى ما سرپرستى قرار ده و از جانب خود یار و یاورى براى ما تعیین فرما). ... پی نوشت‌ها؛ [۱] نهج البلاغه، نامه ۴۷ [۲] نهج البلاغه، نامه ۵۳، فرمان به مالک اشتر. [۳] نهج البلاغه، خطبه ۱۳۶ [۴] سوره نساء، آیه ۷۵ 📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۳۹۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از منظر امام علی(علیه السلام) حمایت از مظلوم چه جایگاهی دارد؟ (بخش دوم و پایانی) 🔹این نکته را نباید فراموش کرد که فلسفه اصلى تشکیل حکومتها و تشریع قوانین، (اعم از قانون هاى الهى و قوانین ناقصى که به وسیله بشر تشریح شده است) حفظ حقوق و حمایت از آنها بوده است، چرا که قدرتمندان و با تکیه بر قدرت و زور خود نه تنها حق خویش را مى گیرند، بلکه افزون بر آن را نیز مى طلبند، بنابراین اگر و حامى و نباشد، فلسفه وجودى خود را به کلّى از دست مى دهد و گاه به بازیچه اى در دست ، براى توجیه و ستم هایشان تبدیل مى شود. 🔹به همین جهت (علیه السلام) در همان «خطبه شقشقیه»، دلیل قبول حکومت را مسأله حمایت از و مبارزه با بیان مى دارد. و نیز به همین دلیل در جوامعى که با مى توان مسیر قوانین را تغییر داد، قانون نتیجه معکوس مى دهد؛ چرا که دست دهنده رشوه را، دارند نه ضعیفان و مظلومان. در چنین جوامعى مبدّل به منبع براى گروهى از و وسیله توجیهى براى ظلم گروه دیگر مى شود. ولى باید تصدیق کرد که تحمّل و پیکار با به خاطر حمایت از مظلومان، براى بسیارى ناخوشایند است. 🔹کسانى که رعایت این اصل را مزاحم منافع نامشروع خویش مى بینند و یا از آن بدتر، کسانى که براى خود ـ به خاطر و قدرتشان ـ در اجتماع قائلند و کلمه در برابر قانون را توهین و تحقیرى نسبت به خویش مى پندارند، به سختى مى توانند پذیراى و داد باشند، و آنها هستند که همیشه در راه سنگ مى اندازند و ایجاد مانع مى کنند، و از هیچ عمل زشت و غیر اخلاقى رویگردان نیستند، و همانها بودند که آن همه مشکلات را در درون حکومت (علیه السلام) ایجاد کردند و فضاى جامعه اسلامى را تیره و تار ساختند. 🔹این سخن را با جمله اى که مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار از کتاب دعوات راوندى نقل کرده است پایان مى دهیم. او از على بن جعد نقل مى کند که مى گوید: «مهم‌ترین چیزى که سبب شد عرب از حمایت امیرمؤمنان (علیه السلام) خوددارى کند بود؛ چرا که آن حضرت هرگز شریفى را بر غیر شریف و عربى را بر عجم ترجیح نمى داد و براى و امراى قبایل ـ آنچنان که سیره سلاطین بود ـ نمى گشود و هیچ کس را به وسیله ، به سوى خودش متوجّه نمى ساخت، در حالى که کاملا به عکس این معنا عمل مى کرد. [۱] پی نوشت‌؛ [۱] بحارالانوار، جلد ۴۱، صفحه ۱۳۳ 📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۳۹۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️باور «انتظار» چه آثاری در جامعه منتظر دارد؟ 🔹باورمندی‌ به‌ مسئله‌ در ابعاد گوناگونِ حیات انسانى، می‌گذارد، ولی بیشترین اثرگذارى آن در بُعد و مسئولیت هاى اجتماعى و احساس دیگرخواهى و عینیت مى یابد؛ زیرا که در مفهوم ، انسان‌گرایى نهفته است. ، پیوندى ناگسستنى با و آرمان هاى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و موعود خود دارد، و در آن راستا گام برمی‌دارد، و همسان و همسو با آن اهداف و حرکت می‌کند و همه و گرایش ها و گزینش‌ هایش در آن چارچوب قرار میگیرد. 🔹 (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، غمگسار راستین و یار و یاور واقعى و حامى حقیقى است. پس و انسان هاى داراى خصلتِ انتظار، باید در زمینه خواست‌ها و هدف هاى عمل کنند و به یارى انسان هاى و بشتابند و دل‌آزردگان را مرهم نهند و دشوارى‌ها و را تا حد توان، طبق خواسته و رضاى امامشان برطرف سازند،ِ و اگر چنین شد در قلمرو ، محروم و تهیدست و بیمار بى درمان و دلتنگ و افسرده و اندوهگین و گرفتار باقى نخواهد ماند. 🔹شاید یکى از معانى برخى از احادیث درباره انتظار که گفته اند: «انتظار ، خود فرج است»، همین معنا باشد، که اگر انتظارى راستین و صادقانه داشته باشد، دست‌کم در حوزه خود، مشکلات و نابسامانى هاى را برطرف مى‌کند و خواسته‌ها و آرمانهاى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را در محیط خویش تحقق مى‌بخشد، لذا (علیه السلام) فرمود: «اِنْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ الْفَرَجِ» (انتظار ، جزء فرج است). منبع: حوزه نت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) در تبیین پیامدهای «ظلم» به دیگران چه می فرمايند؟ 🔹 (عليه السلام) در حکمت ۱۸۶ هشدار شديدى به و مى دهد و مى فرمايد: «لِلظَّالِمِ الْبَادِی غَداً بِكَفِّهِ عَضَّةٌ» (آن كه ابتداى به مى كند [فرداى ] دست خود را از پشيمانى [به دندان] مى گزد). حضرت اين سخن را از «آيه ۲۷ سوره فرقان» برگرفته است، آنجا كه مى فرمايد: «و يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِى اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً» (و [همان] روزى كه دست خود را [از شدت حسرت] به دندان مى گزد و مى گويد: اى كاش با رسول [خدا] راهى برگزيده بودم). 🔹نكته شايان توجه اين است كه حضرت در اينجا را مقدم به «بادى» كرده، يعنى آن كسى كه ابتداى به مى كند، از اين نظر كه شخص دوم اگر «مقابله‌ به‌ مثل» كند نيست، بلكه است، و اگر بيش از مقداری که به او شده مقابله به مثل كند باز قبح و زشتى ظلم او به اندازه كسى كه «ابتدا به كرده» نيست و تعبير به «عَضَّة»؛ (به دندان گزيدن) كنايه از است؛ زيرا انسان هنگامى كه به ناراحتى هاى شديد گرفتار مى شود، كه از خود او سر زده و باعث و بانى آن بوده، مى خواهد از خود انتقام بگيرد و براى اين كار به آزار خويشتن مى پردازد؛ 🔹گاه بر سر و صورت خود مى كوبد و گاه دست خود را كه با آن كار خلافى انجام داده مى گزد، و همه اينها نشانه «ناراحتى شديد از و نوعى مجازات و انتقام از خود» است. حديثى از (علیه السلام) نقل شده است که: حضرت در مورد دو نفر كه به هم مى دادند فرمود: «الْبَادِی مِنْهُمَا أَظْلَمُ وَ وِزْرُهُ وَ وِزْرُ صاحِبِهِ عَلَيْهِ مَا لَمْ يَتَعَدَّ الْمَظْلُومُ» [۱] (آن كس كه ابتدا كرده تر است و او و گناه نفر ديگر بر اوست مادامى كه از حدّ تعدّى نكند). جمله اخير «ما لَمْ يَتَعَدَّ الْمَظْلُومُ» ممكن است اشاره به آن قسم از سبّ باشد كه در انجام آن مجاز است؛ 🔹مثل اين كه كسى به ديگرى بگويد: «لعنة الله عليك» و او در جوابش بگويد: «عليك لعنة الله»، ولى در همان كتاب «اصول كافى» و در جای ديگر به جاى «ما لَمْ يَتَعَدَّ»، عبارت «ما لَمْ يَعْتَذِرَ» آمده است [۲]، اشاره به اين كه اگر شخص عذرخواهى كند و از كار خود توبه كرده و جبران نمايد او برداشته مى شود. اين نسخه صحيح تر به نظر مى رسد؛ زيرا درباره نفر دوم تعبير به «وِزْر» شده كه نشان مى دهد او هم گناهكار است؛ خواه تعدى كند يا تعدى نكند، ولى هرگاه مسئله عذرخواهى پيش آيد مشكل حل مى شود. [۳] 🔹درباره و عاقبتِ كار او احاديث ديگرى نيز از (عليهم السلام) نقل شده است. (صلی الله علیه و آله) در این رابطه می فرماید: «الظُّلْمُ نَدامَةٌ» [۴](، پشيمانى است). با اين كه مى دانيم سبب پشيمانى است، ولى به قدرى اين رابطه شديد است كه حضرت فرموده ستمگرى عين است. در حكمت ۳۴۱ آمده كه (عليه السلام) فرموده است: «يَوْمُ الْعَدْلِ عَلَى الظّالِمِ أشَدُّ مِنْ يَوْمِ الْجَوْرِ عَلَى الْمَظْلُوم»؛ و شبيه همين تعبير در حكمت ۲۴۱ آمده است: «يَوْمُ الْمَظْلُومِ عَلَى الظّالِمِ أشَدُّ مِنْ يَوْمِ الظّالِمِ عَلَى الْمَظْلُومِ»؛  🔹و مفهوم هر دو اين است كه روزى كه خداوند از انتقام مى گيرد بسيار شديدتر است از روزى است كه ظالم به ستم مى كند. در مورد در روز از بعضى روايات استفاده مى شود كه به صورت و تاريكى مجسم مى شود، همان گونه كه در حديثى از (صلی الله علیه و آله) نقل شده است كه فرمود: «از بپرهيزيد كه در روز ظلمت و تاريكى است). [۵] 🔹بر اساس روايات، از جمله گناهانى است كه و عقوبت آن در اين دامان انسان را مى گيرد، همان گونه (عليه السلام) در حدیثی می فرماید: «هيچ كس به ديگرى نمى كند، مگر اين كه خداوند او را در جان يا مال او خواهد گرفت). [۶] اين سخن را با حديثى از (صلی الله علیه و آله) پايان مى دهيم كه فرمود: «چيزى كه آن بسيار زود به انسان مى رسد است، و چيزى كه آن زود دامن انسان را مى گيرد و ستم است». [۷] 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۱۳، ص ۴۶۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel