لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ... 🔶 ۲۵ بهمن ماه، سالروز صدور فتوای تاریخی امام خمینی (ره) مبنی بر ارتداد «سلمان رشدی» نویسنده کتاب «آیات شیطانی» در سال ١٣۶٧ است؛ 🔸 هرچند که این حکم تاریخی، باعث برکات زیادی برای اسلام و مسلمین شد و دیگر کمتر کسی جرأت اهانت به مقدسات مسلمانان را به خود داد؛ اما هر ساله در چنین ایامی، دشمنان، دین مبین اسلام را مورد هجمه قرار می‌دهند و علاوه بر زیر سؤال بردن «حکم ارتداد»، و متناقض دانستن آن با برخی از آیات قرآن، مانند آیه ۲۵۶ سوره بقره («لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ...»: «در دین، هیچ اکراه و اجباری نیست...»)؛ آن را مخالف «آزادی عقیده» قلمداد نموده و در نهایت چهره‌ای خشن و مستبد از دین اسلام نشان می‌دهند! 🔶 در پاسخ به این شبهه، به چند نکته باید توجه کرد: 1⃣ در دین مبین اسلام، که آخرین و کامل‌ترین دین الهی است؛ «آزادی عقیده» به عنوان یکی از مهمترین دستورات دینی بیان شده! به‌صورتی که تمامی انسان‌ها در این دین مترقی، موظف به تحقیق و انتخاب آزادانه‌ی دین و مکتب خود شده‌اند! و اساساً اصلِ پذیرش دین و اصول عقاید، بدون تحقیق و استدلال، و به صورت اجباری و یا موروثی و تقلیدی از نگاه دین مبین اسلام، باطل و فاقد جایگاه ارزشی است! 2️⃣ برخی مسائل، مانند اعتقادات، از امور قلبی است و ماهیت آن‌ها به گونه‌ای است که اصولاً نمی‌شود کسی را به آن، مجبور کرد! نه این‌که امکان جبر افراد وجود دارد، ولی ما کسی را مجبور نمی‌کنیم! بلکه اصلاً ماهیت این امور، اجبار و اکراه‌بردار نیست! برای مثال نمی‌شود کسی را مجبور کرد که شخص دیگری را دوست داشته باشد! بله، شاید بتوان کسی را مجبور کرد که اظهار دوستی با شخصی بکند و یا به زبان بگوید من فلانی را دوست دارم؛ اما نمی‌توان مجبورش کرد که در دل هم آن شخص را دوست داشته باشد! لذا در «پذیرش دین و اعتقادات دینی» نیز از اساس، امکان اجبار وجود ندارد و فرد باید با درک حقایق دین، از درون به حقانیت اسلام معتقد شود! و مفهوم آیه شریفه «لا إِکْراهَ‏ فِی الدِّین‏» نیز همین است که دین با «اکراه» و «اجبار» سنخیتی ندارد! 3️⃣ طبق نظر اسلام، اگر کسی اصولاً به حقانیت دین متقاعد نشده و به اصطلاح، حجت بر او تمام نگردیده و از ابتدا اسلام را نپذیرفته باشد، چنین فردی، اصلاً از موضوع «ارتداد» خارج است و مطابق با آموزه‌های دین مبین، جزو مستضعفین فکری محسوب شده و حساب و کتابش با خداوند متعال است؛ اما اگر کسی حقانیت اسلام برایش محرز گردید و مسلمان شد، آن‌گاه گمراه شده و از دین اسلام برگردد، مستحق مجازات‌های دنیوی و عقاب اُخروی می‌شود؛ 4️⃣ البته اگر همین فرد که گمراه شده و از دین اسلام برگشته، این موضوع را در جامعه و محافل عمومی اظهار ننماید و در مقابل اسلام، موضع‌گیری نکند، «حکم اعدام»، بر او جاری نمی‌گردد! و طبق دستور اسلام، هیچ‌کس حق تفتیش عقاید او را ندارد! لذا باید بدانیم که این حکم سنگین برای فرد مرتد، هیچ ارتباطی با حوزه اعتقادات فردی ندارد، بلکه حقیقتی، کاملاً اجتماعی است؛ و در حقیقت برای پیشگیری از ایجاد تردید و فریب و گمراهی دیگر مسلمانان و جلوگیری از تجاوز به حقوق عمومی و همچنین پیشگیری از توطئه‌ی دشمنان اسلام است که نمونه آن در زمان صدر اسلام اتفاق افتاد و عده‌ای از اهل کتاب برای مردد ساختن مسلمانان نسبت به اسلام، تصمیم گرفتند که ابتدای روز به پیامبر (ص) ایمان بیاورند و در پایان روز از دین اسلام بازگردند تا مردم را نسبت به حقانیت اسلام به تردید بیندازند که در پاسخ به آن‌ها، حکم ارتداد صادر شد؛ بدیهی است که هر مکتبی که برای آموزه‌های دینی خود، ارزش قائل باشد، در برابر هجمه‌ها و توهین‌ها و ایجاد شبهه و اسباب گمراهی پیروان خود، شدیدترین عکس‌العمل‌ها را در نظر می‌گیرد و هرگز اجازه بر هم زدن امنیت روانی جامعه را به کسی نمی‌دهد! 🔸 بر همین اساس «حکم سنگین اعدام مرتد» برای جلوگیری از تجاوز به حقوق عمومی و به مخاطره افتادن امنیت فکری و روانی جامعه و تضمین سعادت مسلمانان و خنثی‌سازی توطئه توطئه‌گران است و مسلماً هیچ‌گونه منافاتی با «تحقیق و پژوهش» در حوزه دین و «آزادی‌ عقیده» ندارد! ⚡️ بگیرید 🆔 @masale_shetab