سلطنت لرزان و دولت حداقلی 🔶 مرگ الیزابت دوم، مولد دغدغه‌های زیادی در صحنه سیاسی-اجتماعی انگلیس است. 🔹 تشدید دوگانه «جمهوریت-سلطنت» درست در زمانی رخ داده است که دولت حداقلی «لیز تراس» نیز با حمایت تنها ۵۷ درصد از اعضای حزب حاکم (محافظه کار) در لندن تشکیل شده و میزان خوشبینی شهروندان انگلیسی نسبت به این دولت، حدود ۱۵ درصد است! 🔸 آن‌چه مسلم است اینکه ما با ترکیبی از «سلطنت لرزان» و «دولت حداقلی» در لندن مواجه هستیم. ترکیب این دو مؤلفه، شرایط سخت و شاید غیرقابل مدیریتی را در انگلیس رقم بزند. 🔹 طی سال‌های گذشته، ریخت و پاش‌های خاندان سلطنتی منجر به خشم و نارضایتی شهروندان انگلیسی شده است... 🔸 ملکه الیزابت در حالی مدعی عدم دخالت در سیاست بود که در یکی از آخرین مداخله‌گرایی‌های آشکار خود، با نظر بورس جانسون، نخست وزیر سابق انگلیس در خصوص تعطیلی پارلمان موافقت کرد. 🔹 اکنون برگزیت محصول مشترک همین «دموکراسی لرزان» است! بدون شک دولت «لیز تراس» نه تنها قدرت مواجهه با تبعات برگزیت و مواجهه با خواسته‌ها و مطلوبیت‌های شهروندان کشورش در دوران پسابرگزیت را ندارد، بلکه نسبت به بوریس جانسون نیز توانایی کمتری در تحلیل شرایط جاری در لندن دارد. 🔸شواهد موجود نشان می‌دهد امروز نه تنها شهروندان انگلیسی نسبت به گذار از «نهاد سلطنت» متمایل هستند، بلکه «نقش‌آفرینی آزاردهنده احزاب» را نیز در کشورشان بر نمی‌تابند. گردش قدرت میان احزاب محافظه کار و کارگر، آن هم با نقش‌آفرینی پشت پرده اما محسوس ملکه انگلیس و دیگر مستأجران کاخ باکینگهام، ترکیب غیرعامل تحملی را در عرصه داخلی انگلیس خلق کرده است. 🔸 : دکتر حنیف غفاری، کارشناس مسائل بین الملل 🆔 @tahlil_shjr