(۴) فرصت پاسخ و پذیرش اشکال بدهیم... نقد علمی، فضایی برای گفتگو و هم‌افزایی و نهایتاً رشد علمی است، نه سخنِ يک طرفه و محاکمه و محکوم -و خداي ناکرده- تخريب کردن. نقد علمي، فرصتی است برای سوال کردن و انتظار براي شنيدن پاسخ. نقد علمی در همان حال که قاطع و استوار است، باید راه پاسخ و پذیرش اشکال - و گاهي حتي «توجيه»- را برای نقدشونده باز بگذارد. با عباراتی مانند: «...به هیچ وجه قابل توجیه نیست»، فرصت پذیرش اشکال را از بین برده ایم. بهتر است از عبارتهایی همچون: «شاید نویسنده نظر دیگری داشته است»، استفاده کنیم. اگر نقد به شکل شفاهی (نشست علمی) باشد، ترجيح دارد که با حضور نقدشونده یا نماینده فکری او همراه باشد‌. در نقد مکتوب نیز باید فرصت پاسخ را فراهم کرد، دست‌کم با یک دعوت محترمانه. با از بین بردن فرصت پاسخ، فضای «هراس از نقد» را ایجاد و تشدید کرده‌ایم. 🔰https://eitaa.com/Tashayo