زهد اسلامی به هیچ وجه به معنای بریدن از مردم و جامعه و انجام ندادن کار و تلاش و کوشش نیست. امیرالمؤمنین که این همه درباره‌ی ترک دنیا و زهد حرف می‌زند و بحث می‌کند، خود مشغول‌ترین و پرکارترین مردم و مرتبط‌ترین مردم با میدان‌های اجتماعی و عمل اجتماعی است. آن جنگ‌هایش، آن مبارزه‌هایش، آن آموزشگری‌ها و تعلیم‌هایش، آن رسیدگیش به قضا و قضاوت و ترافُع بین مردم، همیشه در وسط صحنه بود. فصل ششم: تهدیدات درونی