💢به جای دک و پوز الکی، بگو حسش نیست 🔹گاهی عدم پذیرش وجود سرای دیگر ناشی از شبهه نیست؛ ناشی از بازی‌های نفس است. وجود سرایی که در آن جا باید نتایج اعمال خود را ببینیم مسؤولیت‌های سنگینی را بر دوشمان می‌گذارد؛ بنابراین بهتر است شروع کنیم به بازی تا بلکه بتوانیم آن مسؤولیت‌ها را نادیده بگیریم! 🔹این نکته ظریف قرآنی نه تنها در بحث معادباوری بلکه در تمام مسؤولیت‌هایی که به نحوی در زندگی شامل حال می‌شود، وجود دارد. شاه بیت بسیاری از نزاع های خانوادگی، فسادهای اخلاقی و حتی استدلال‌های به ظاهر منطقی و ژست‌های به ظاهر علمی همین بازی است. این بازی را جدی بگیریم و شفافیت را ابتدا در تاریک‌خانه‌های نفس خود محقق کنیم تا بعد بتوانیم مسائل دنیای بیرون را هم شفاف تر ببینیم. 🔹به هر حال طرف گمان کرده که خداوند استخوان های پوسیده را دوباه جمع نمی‌کند. خداوند متعال در پاسخ به او گفته ما توانایی داریم خطوط سر انگشتش را هم مثل اول بسازیم. بعد از این ادعا، مستقیما به عمق قضیه ورود می‌کند و آخر کار را همان اول می‌گوید. به تعبیر من می گوید ببین رفیق مشکل تو اصلا این حرفا نیست؛ مشکلت اینه که می‌خوای راحت باشی و خودتم خوب می‌دونی هر چند بهانه بیاری؛ پس صادق باش و ژست علمی نگیر و بی‌خیال این دک و پوز شو، صاف بگو حسش نیست. 🔹متن عربی قرآن که من تفسیر به رأیش کردم: أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظامَهُ بَلى‏ قادِرِينَ عَلى‏ أَنْ نُسَوِّيَ بَنانَهُ بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسانُ لِيَفْجُرَ أَمامَهُ‏ ....بَلِ الْإِنْسانُ عَلى‏ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ وَ لَوْ أَلْقى‏ مَعاذِيرَهُ. @mahdavi_arjmand