«آخوند» به معنی دانشمند و پیشوای دینی و معلم، در اغلب لهجه‌های ترکی وارد شده و در اویغوری جدید به صورت «آخنیم» عنوانی است که در خطاب مؤدبانه به اشخاص داده می‌شود. در میان مسلمانان چین نیز به صورت آهونگ به معنی «امام مسجد» به کار می‌رود. کاربرد آخوند 1⃣ نخستین مورد کاربرد واژه آخوند در ایران، به مثابه عنوانی احترام‌آمیز برای روحانیون دانشمند، به دوره تیموریان مربوط می‌شود. 2⃣ در دوره صفویه حرمت این کلمه حفظ شده و جز بر مردمان بسیار دانشمند مانند ملاصدرا و ملانصرالله همدانی اطلاق نگردیده است. 3⃣ در دوره قاجاریه، کاربرد این کلمه گسترش بیش‌تری یافت و شامل مدرسان مکتب‌خانه‌ها نیز گردید. 4⃣ در دوران حکومت پهلوی کاربرد این واژه بسیار گسترده‌تر شد و سیاست دستگاه حاکم نیز بر آن بود که از حرمت آن کاسته شود و حتی مورد استعمال استهزاءآمیز پیدا کند. 5⃣ در حال حاضر این کلمه به گونه عام به معنای پیشوای دینی به کار می‌رود[...] http://wikifeqh.ir/آخوند @WikiFeqh