💠انفسنا در آیه مباهله💠 ⁉️ پرسش: آیه مباهله چگونه بر خلافت بلافصل امام علی (علیه‌السّلام) دلالت دارد؟ 💬 برخی از مفسّران اهل سنّت، گرفتار تعصّب و پیش داوری گردیده، در تفسیر آیه، مطالب تعجّب برانگیزی گفته‌اند. بر اساس گفتار آنان، کلمه «انفسنا» بر علی (ع) دلالت نمی‌کند؛ بلکه مراد از آن، خود پیامبر (ص) است و علی (ع) جزء کلمه «ابناءنا» به حساب آمده و به مباهله فرا خوانده شده است.‼️ ✍ آلوسی با این ادّعای عجیب می‌نویسد: در عرف عرب، داماد، پسر شمرده می‌شود. از این‌رو، استعمال نوه دختری و داماد در «ابناء» یا مجاز است یا عموم المجاز.... پس (ندعوا انفسنا)، یعنی احضار خود. ✅ در پاسخ باید گفت که بر اساس آیه، پیامبر (ص) مأمور شد که عدّه‌ای را برای مباهله فرا بخواند و با خود، همراه سازد. دعوت کردن انسان از خودش چه مفهومی دارد و چگونه می‌تواند سخنی فصیح و ادیبانه باشد؟ 📌 آیا در کتابی که سراسر فصاحت و بلاغت است، چنین سخن غیر فصیحی جای دارد؟ ✅ در کتاب حقائق التأویل، شاهد ارائه این جواب از سوی امام رضا (ع) به مأمون هستیم. گفتنی است آلوسی در جواب گفته است: در عرب به فراوانی این تعبیر وجود دارد که «دعَته نفسُه الی کذا، و دعوتُ نفسی الی کذا، نفسش او را به امری فرا خواند و خود را به فلان کار دعوت کردم». این، در حالی است که دعوت در تمام این استعمالات، مجازی است و قرینه‌اش این است که در چنین دعوتی هیچ ندایی وجود ندارد و داعی و مدعو، یک نفر است. به همین جهت نیز دعوت در این نمونه‌ها به معنای ترغیب کردن یا وادار کردن است، امّا در آیه به سبب وحدت سیاق باید به معنای حقیقی اکتفا کرد، چرا که دو متعلّق ابتدایی دعوت (ابناء و نساء) غیر از داعی است. ♻️ گفتنی است که این اشکال به استدلال شیعه قبل از آلوسی توسّط ابو‌بکر رازی معروف به جصّاص (صاحب احکام القرآن) مطرح شده است. ❇️ ضمن آن‌که اگر قرار به انضمام بود، سزاوارتر بود که فاطمه زهرا ضمن «ابناء» ذکر گردد؛ چرا که او فرزند رسول خدا بود و در ادبیّات عرب، زنان را در ضمن مردان به‌طور یک‌جا با لفظ مذکّر می‌آورند و از «ابناء»، هم پسران و هم مجموع پسران و دختران را اراده می‌کنند؛ ولی پیامبر اکرم (ص) چنین نکرده و نشان داده است که قصدش تفکیک شئون مختلف بوده است، وگر‌نه به‌طور یک‌جا می‌فرمود: شما و ما خانوادگی برای مباهله بیاییم. ✅ علاوه بر این، پیامبر خدا (ص) می‌بایست از تعابیری استفاده می‌نمود که شامل زنان، فرزندان و خودی‌ها و افراد بسیار نزدیک نجرانیان نیز می‌گردید. بر این اساس، پیامبر (ص) تا ابد به همه جهانیان نشان داد که: من یک خودی (که چون جان من است) بیشتر ندارم. پس به جای «انفسنا»، یک نفْس را به میدان می‌آورم و یا خواست بفرماید: از میان همه خودی‌ها، یعنی سلمان و ابو‌ذر و مقداد و عمّار و اصحاب برجسته، بهترین و بافضیلت‌ترین آنان را همراه می‌آورم تا بر مردم، اتمام حجّت گردد که پس از من، چه کسی نزدیک‌ترین شخصیت به من است و در این مسئله سنّ بیشتر و سایر ملاک‌های فرعی مطرح نیست. 🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 http://wikiporsesh.ir/انفسنا_در_آیه_مباهله •┈┈••✾•🍃🌸🍃•✾••┈┈• 📌 کانال ویکی فقه👇 🆔 @wikifeqh‌